ကြည့်ချင်လို့ပါခဏလေးပါ

ကျုပ်နံမယ်က သာဟန်ပါ။ နေတာက မြစ်ဝကျွန်းပေါ်ဒေသက ဇရက်ကုန်း ဆိုတဲ့ ရွာကြီးမှာပါ။ ဇရက်ကုန်းရွာက ဒေးဒရဲ နယ်ထဲမှာပါ။ ကျုပ်အသက်က အခုဆို ၄၅ နှစ်ထဲ ရောက်နေပါပြီ။ ဒါပေမယ့် ငယ်ငယ်ထဲက လယ်အလုပ်၊ ချောင်းအလုပ်တွေကို လုပ်ခဲ့တဲ့လူဆိုတော့ ခန္ဓာကိုယ်က တောင့်တောင့်တင်းတင်း ရှိပါတယ်။ ပြီးတော့ အရက်ကို စွဲစွဲမြဲမြဲ မသောက်တတ်ပဲ တခါတရံမှ အနည်းငယ်သာ မသောက်မဖြစ်တော့မှ သောက်တတ်တော့ အခုချိန်ထိ တော်ရုံလူငယ်တွေတောင် ကျုပ်ရဲ့ သန်မြန်မှုကို မမှီပါဘူး အသားအရောင်ကတော့ ခပ်ညိုညိုပါ အရပ်က ပုတဲ့ အရွယ်အစားထဲ မပါပါဘူး။ အဲတစ်ခုပြောဖို့ ကျန်သေးတယ်။ အဲဒါက ကျုပ်ကို တစ်ရွာလုံးက လက်မြန်သာဟန် လို့ခေါ်တဲ့ဟာပါဘဲ။ တစ်ခြားတော့ မထင်နဲ့ ကျုပ်ဒီအသက်အရွယ်ထိ ဘယ်သူနဲ့မှ ရန်မဖြစ်ဖူးပါဘူး။ ကျုပ်ရဲ့ နာမည် အရှေ့မှာ လက်မြန် ဆိုတဲ့ဂုဏ်ထူးကြီး ထည့်ပြီး ခေါ်တာက မိန်းမကိစ္စနဲ့ ပတ်သက်လို့ပါ..။ ရမယ်ဆိုရင် ကျုပ်က သွက်တယ်လေ ကျုပ်က ကွမ်းမစား ၊ ဆေးလိပ်မသောက်၊ အရက်မသောက်ပေမယ့် အဲဒီ မိန်းမတော့ ကြိုက်တယ်လေ။ ကြိုက်တယ်ဆိုပေမယ့် ဒီအသက်အရွယ်ထိ တစ်ခါမှ ဖာမချဖူးပါဘူး..။ အပျိုလေး  အပျိုကြီး တစ်ခုလပ်၊ မုဆိုးမဆိုတဲ့ မိန်းမအမျိုးအစားတွေနဲ့ ကျင်လည်ခဲ့တာပါ။ နောက်တစ်ခုက ကျုပ်ခုချိန်ထိ လင်ကြီးငုတ်တုတ်နဲ့ မိန်းမမျိုး ကို တစ်ခါမှ မပြစ်မှားခဲ့ဖူးပါဘူး..။ မိန်းမတွေ ဒီလောက်များနေတာပဲဗျာ..။ သူများ မယား ဘာလို့များ သွားချိန်နေမှာလည်းဗျာ။ နောက်ပြီး ကျုပ်က ချောချောလှလှ တောင့်တောင့်လေးတွေမှ ကိုင်ချင်တာဗျ။ မိန်းမဆိုပြီးရောဆိုတဲ့စိတ် ကျုပ်မှာ မရှိပါဘူး။ နောက်ပြီးတော့ မိန်းမတစ်ယောက်ကို ကြည့်လိုက်လို့ မရနိုင်တဲ့ အခြေအနေမျိုးရှိရင် ကျုပ်ဘယ်လောက်ပဲ စိတ်ဝင်စားနေပါစေ ကျုပ်မကြိုးစားပါဘူး.။ အချိန်ကုန်တယ်။ အလုပ်ရှုပ်တယ်…။ စာသင်တဲ့လူ ရေဒီယိုပြင်တဲ့လူ နာရီပြင်တဲ့လူတွေဟာ ပြင်ပါများပြီး လုပ်ပါများလာရင် ဘယ်အလုပ်ပဲ ဖြစ်ဖြစ် ကျွမ်းကျင်လာပါတယ်။ ဒီလိုပဲ ကျုပ်ကလဲ ၁၈ နှစ်သားကစပြီး မိန်းမတွေနဲ့ ကျင်လည်ခဲ့တော့ ဒီကိစ္စမှာ ကျွမ်းကျင်တယ်ပေါ့ဗျာ။ မိန်းမတစ်ယောက်ကို ကျုပ်တစ်ခါကြည့်လိုက်ရင် အဲဒီမိန်းမ ကျုပ်လုပ်လို့ ရ မရ တစ်ခါတည်း ကျုပ်သိတယ်။ ကြွားတာ မဟုတ်ဘူး ။ တကယ်ပြောတာ။ ဒီဟာလေး ကျုပ်နည်းနည်း ပြောအုံးမယ်..။ ခင်ဗျားတို့လည်း နည်းလမ်းလေး ရတာပေါ့။ မိန်းမတစ်ယောက်ကို ကျုပ်ကြည့်ရင် ပတ်ဝန်းကျင်ကမသိအောင် အကြည့်ခံရတဲ့ မိန်းမပဲ သိအောင် ကြည့်တယ်။ ချောင်းကြည့်တာ မဟုတ်ဘူးနော်။ ပြောင်ကြည့်တာ။ ကြည့်တာကလည်း မိန်းမတစ်ယောက်ရဲ့ အဓိက နေရာ ဖြစ်တဲ့ နို့နေရာ ၊ တင်သားကြီးတွေ နေရာနဲ့ ပေါင်ခွကြားနေရာတွေကို မရှက်မကြောက် အာသာငမ်းငမ်းနဲ့ စိုက်ပြီးတော့ကို ကြည့်ပစ်လိုက်တာ။ ဒီလိုအချိန်မှာ အကြည့်ခံရတဲ့ မိန်းမက မျက်နှာပျက်ပြီး ထသွားမယ် ၊ လှည့်ထွက်သွားမယ် ၊ မဲ့ပြမယ် ဆိုရင် ကျုပ် အဲဒီမိန်းမကို ဆက်ပြီး မကြိုးစားတော့ပါဘူး။ အဲ..စောစောကလို ကျုပ်ကြည့်လိုက်တဲ့ အချိန်မှာ မျက်နှာလေးရဲပြီး ခေါင်းငုံ့ပြီးဆက်ရပ်နေမယ် ၊ ဆက်ပြီးထိုင်နေမယ် ၊ ဆက်ပြီး အကြည့်ခံနေမယ် ၊ နောက် ထွီခနဲ တံတွေး ထွေးမယ်ဆိုရင် အဲဒီမိန်းမ ကျုပ်လုပ်လို့ ရပြီ။ ဒါပေမယ့် ကြာမယ်။ အချိန်ပေးရမယ်။ သူက ကျုပ်ကို လက်ခံချင်ပေမယ့် မူနေမယ်။ ကြာကြာအချိန်ဆွဲပြီးမှ ပေးမယ့်သူပါ။ နောက်တစ်မျိုးက ကျုပ်ကြည့်လိုက်တဲ့အချိန်မှာ မချိပြုံးတဲ့ မျက်နှာနဲ့ ချက်ချင်းပြန်ကြည့်တာမျိုး။ ရွှင်ပြတဲ့ မျက်နှာနဲ့ ကျုပ်ကို စကားတစ်ခုခု လှမ်းပြောတာမျိုး၊ ကျုပ်ကြည့်နေတာကို သိလဲသိရော မျက်လွှာလေးချထားပြီး ကျုပ်လဲ မျက်စေ့လွှဲလိုက်ရော ကျုပ်ကို စိတ်ဝင်စားတဲ့ မျက်လုံးနဲ့ တစ်ချက်လောက် မျက်လုံးဝင့်ပြီး ကြည့်လိုက်တာမျိုးတွေဆိုရင် အခုထလုပ် အခုဖြစ်တယ်။ ဒါပေမယ့် တစ်ခုတော့ရှိတာပေါ့..။လူမြင် လူသိလို့တော့ မရဘူး။ ဆိတ်ကွယ်ရာ ရဖို့လိုတယ်.။ လူသာသိလို့ကတော့ ၃ နှစ်လောက် ကြိုက်ခဲ့ နေခဲ့တဲ့ ရည်းစားဖြစ်နေပါစေ၊ ပါးရိုက်ခံရရင် ခံရ မခံရရင် ထပြေးပြီး တော်တော်နဲ့ အတွေ့ခံမှာ မဟုတ်တော့ဘူး..။ မိန်းမတွေ စိတ်က အဲဒီလိုမျိုး ရှိတယ်..။ လူမသိဘို့ အဓိကကျတယ်။ ဒီနည်းလမ်းတွေက ကျုပ်အတွက်တော့ ပုံသေနည်း တစ်ခုလို အခုအသက်အရွယ်ထိ မှန်ခဲ့တယ်။ ခင်ဗျားတို့အတွက်တော့ မပြောတတ်ဘူး..။ ဒါတွေကို ကျုပ်ကပြောတော့ ခင်ဗျားတို့က ကျုပ်ကို မိန်းမ ဘယ်နှစ်ယောက် ယူဖူးလို့လဲလို့ မေးလိမ့်မယ်။ ကျုပ်ခုချိန်ထိ ဘယ်မိန်းမကိုမှ မယူဖူးဘူး.။ ယူထားပြီး အပင်ပန်းခံ လုပ်ကျွေးရလောက်အောင် မိန်းမတွေ ကို အထင်မကြီးလို့ပဲ…။ ကျုပ်ကို လိုချင်လို့ စွဲလန်းလို့ အတူနေချင်တဲ့ မိန်းမတွေ အများကြီး ရှိခဲ့ပါတယ်..။ ကျုပ်ကလည်း မိန်းမတွေရဲ့ အထာကို ကျွမ်းတော့ သူတို့စွဲအောင် လုပ်နိုင်တယ်လေ..။ နောက်ပြီး ကျုပ်က ကျန်းမာတယ်..။ သန်စွမ်းတယ်မို့လား..။ နောက်ပြီးစိတ်ရှည်တယ် ။ ဒီတော့ သူတို့လိုတာကို ပြည့်ဝအောင် ဖြည့်ဆည်းပေးနိုင်တာပေါ့ဗျာ။ ကျုပ်က အတည်တကျ မိန်းမယူမထားတော့ အိမ်ထောင်မရှိဘူးဗျာ ။ နောက် ကျုပ်က ဇရက်ကုန်း ဇာတိမဟုတ်ဘူး။ သလပ်ခွာက နေ ကျုပ်တို့မိသားစုက ဇရက်ကုန်းကို ပြောင်းလာကြတာ။ မိသားစုဆိုပေမဲ့ များများစားစားတော့ မဟုတ်ပါဘူး..။ အဖေရယ် အမေရယ် ကျုပ်ရယ် သုံးယောက်ထဲပါ။ အမေက ကျုပ် ၁၃ နှစ်သားမှာ ဆုံးသွားပြီး အဖေကတော့ ကျုပ် အသက်၂၀ အရောက်မှာ ဘုန်းကြီး ဝတ်သွားတယ်။ ပြီးတော့ ဇာတိဖြစ်တဲ့ သလပ်ခွာရွာကို ကြွသွားပြီး သီတင်းသုံးနေတယ်..။ ဒီတော့ ဇရက်ကုန်းရွာမှာ ကျုပ်တစ်ယောက်တည်း ကျန်ခဲ့တယ်။ တစ်ကောက်ကြွက်ပေါ့ဗျာ.။ ကျုပ်က တစ်ယောက်တည်း သမားဆိုတော့ ကျုပ်သူငယ်ချင်း ဖိုးခ တို့အိမ်မှာ နေတယ်။ သူငယ်ချင်းဆိုတာက ကျုပ်လမ်းလျှောက်တတ်စ အရွယ်ကတည်းက အတူနေခဲ့တဲ့ သူငယ်ချင်းနော်။ ဖိုးခ ကလည်း သလပ်ခွာရွာသားပဲ..။ ဇရက်ကုန်းရောက်တော့ တစ်အိမ်တည်း အတူနေကြတာ။ အဲဒီမှာ ကျုပ်နေတယ်..။ အိမ်ကတော့ ကျုပ်အဖေ ဆောက်ပေးခဲ့တဲ့ အိမ်ပါ.။ ပြီးတော့ ကျုပ်က အလုပ်ကို မပျင်းဘူး.။

ရသမျှ အကုန် ဖိုးခကိုပေးတယ်..။ ဒီတော့ သူတို့မိသားစုက ကျုပ်မှ ကျုပ်ဖြစ်ပြီး ဖိုးခနဲ့ကလည်း ညီအစ်ကိုလို ဖြစ်နေတော့ အဲဒီမှာ ကျုပ်က မြဲနေတာပေါ့။ ဖိုးခတို့မှာ ဖိုးခအမေ ဒေါ်ရွှေရယ်၊ ဖိုးခမိန်းမ မတုတ်ရယ်၊ ဖိုးခရဲ့ သမီး ခင်ပြုံးနဲ့ ခင်မုန်းရယ်..၊ ဒါပဲ ရှိတယ်။ အားလုံးက ကျုပ်ကို ခင်ကြပါတယ်.။ အဲ ကျုပ်အကြောင်း ပြောနေရတာနဲ့ ကျုပ်ပြောချင်တဲ့ စကားဆီ တော်တော်နဲ့ မရောက်တော့ဘူး။ ပြောချင်တာက ကျုပ် ၁၈ နှစ်သား ပထမဆုံး မိန်းမလုပ်ဖူးခဲ့ရတဲ့ အကြောင်းပါပဲ။ ဆက်ပြီး နားထောင်ကြပါအုန်းနော်.။ တစ်နေ့တော့ ညနေစာ စားပြီး ပျင်းတာနဲ့ ကျုပ် ရွာထဲ လျှောက်လာခဲ့တယ်။ အချိန်က မှောင်ရီပျိုးနေတဲ့အချိန် တစ်နေရာ အရောက်မှာ သာဟန် နင် ဘယ်သွားမလို့တုန်းကျုပ်လှည့်ကြည့်လိုက်တော့ ကျုပ်သူငယ်ချင်း ခင်နွဲ့ဆိုတဲ့ ကောင်မပေါ့။ သူက ခြံဝမှာ ရပ်နေတယ်။ ကျုပ်တို့ရွာက ရွာကြီး.အိမ်တိုင်းနီးပါး ခြံနဲ့ ဝန်းနဲ့ နေကြတာ။ ငါလဲ.ပျင်းတာနဲ့ ထွက်လာတာဟ ဒါဆို…အိမ်ထဲဝင်အုန်းဟာ…ငါပြောစရာရှိလို့. အေး. ကျုပ်လဲ ခြံထဲကို ခင်နွဲ့ နောက်ကနေ ဝင်လိုက်သွားတယ်.။ ကျုပ်က လူပျိုဖြစ်နေပြီဆိုတော့ ရှေ့က သွားတဲ့ ခင်နွဲ့ကို နောက်ကနေ ကြည့်မိတယ်။ သူ့တင်ပါးကြီးတွေက အိပက် အိပဲ့ နဲ့ အသည်းယားစရာကြီး ဟီး ဟီး သူ့တင်ပါးကြီးတွေ လှုပ်နေတာ ကြည့်ပြီး ကျုပ်စိတ်ထဲမှာ တစ်မျိုးကြီးဗျာ။ လာ ထိုင်သာဟန် ကျုပ်က ကြမ်းပြင်ပေါ် ထိုင်ချလိုက်တယ်။ နင့် အိမ်ကလူတွေ ဘယ်သွားကြလဲ. အစ်မတို့ လင်မယားက ခြံထဲ သွားကြတယ် ဟိုမှာ သရက်တွေ ခူးပြီး အုပ်နေတယ်. သူတို့ခြံက ရွာအစွန်မှာပါ။အတော်လေးဝေးတယ်။ အဖွားလေးရော ခင်နွဲ့. အမေက သူ့ညီမနဲ့ ဒေးဒရဲ လိုက်သွားတာ နှစ်ရက် ရှိပြီစကားသာပြောနေတယ်။ ခင်နွဲ့ မျက်လုံးတွေက အရင်လို မဟုတ်ပဲ စူးရှပြောင်လက်တဲ့ အကြည့်တွေနဲ့ ကျုပ်ကို ကြည့်နေတယ်.။ ပြီးတော့ သူ့မျက်နှာက တစ်မျိုးပဲ။ နင်ငါ့ကို ဘာပြောမလို့တုံး. ပြော.ပြောပါ့မယ်ချက်ချင်းပဲ ခင်နွဲ့အသံက ငိုသံပါလာတယ်။ ပြီးတော့ သူက ကျုပ်နဲ့ လူလုံးချင်း ထိအောင် တိုးကပ်ပြီး ထိုင်လိုက်တယ်.။ နင့်.နင့်သူငယ်ချင်း ကျော်သိန်းလေ.ငါ့ ငါ့ကို ရက်စက်သွားတယ် ဟင့်.ဟင့် ဟင့်. ပြောလဲ ပြော ငိုလဲ ငို ခင်နွဲ့ဟာ ကျုပ်ကို ဖက်ပြီး ငိုတော့တာပဲ။ ကျော်သိန်းနဲ့ သူနဲ့ ကြိုက်နေတာ ကျုပ်သိတယ်။ အခု ကျော်သိန်းက အနောက်ပိုင်းက ဒေါ်ဘုမ သမီးကို ခိုးပြေးသွားပြီလေ။ ခင်နွဲ့ကလဲဟာ မငိုပါနဲ့..သူကမှ ကိုယ့်ကို မခင်တာ…ဂျင်းစိမ်းနဲ့ မိတ်သလင် ပဲပေါ့ နင်ကလဲ ဟင့်…ဟင့်..ငါအရမ်း ဝမ်းနည်းတယ် ခင်နွဲ့က ကျုပ်ကိုယ်လုံးကြီးကို အတင်းတိုးဖက်ပြီး ကျုပ်ရင်ဘတ်မှာ မျက်နှာအပ်ပြီး ငိုနေတယ်။ အဲ…သူ့လက်တစ်ဖက်က ကျုပ်ပေါင်ပေါ် တင်ထားတဲ့ ကျုပ်လက်ကို လာကိုင်တယ်။ ကိုင်တာက ကျုပ်လက်ဖမိုးကို သူ့လက်ဖဝါးနဲ့ အုပ်ပြီး ကိုင်တာ…။ ဖြစ်ချင်တော့ ပေါင်ပေါ် တင်ထားတဲ့ ကျုပ်လက်ဖျားက ကျုပ်ပေါင်ရင်းခွကြားပေါ်မှာရောက်နေတာ.။ သူက ကျုပ်လက်ဖမိုးကို အုပ်ကိုင်လိုက်ပြီး ဆုပ်လိုက်တော့ သူ့လက်ချောင်းလေးတွေက ကျုပ်လက်ရဲ့ အောက်ဖက်ကို ကွေးဝင်သွားပြီး ပုဆိုးထဲက ကျုပ်ရွှေပန်းကြီး ထိပ်ကို သွားထိတယ်။ ဟင့်ဟင့်…သာဟန်ရယ်.ငါဘယ်လိုလုပ်ရမလဲ..အဟင့်.ဟင့်. သူ့ကိုယ်လုံးလေးက တသိမ့်သိမ့် ဖြစ်နေရာက သူ့လက်ချောင်းထိပ်တွေကလည်း ကျုပ်ရွှေပန်းကို ထလိုက် ထိုးလိုက်နဲ့ တို့ တို့နေသလို ဖြစ်လာတယ်။ တစ်ကိုယ်လုံး သနပ်ခါးနံ့ မွှေးနေတဲ့ ခင်နွဲ့က ကျုပ်ကို သူ့ကိုယ်လုံးအိအိကြီးနဲ့ တစ်သားတည်း ဖြစ်အောင် အတင်းဖက်ထားပြီး ကျုပ်ရွှေပန်းထိပ်ကိုလည်း သူ့လက်ချောင်းထိပ်တွေနဲ့ လာလာပြီး ထိထိနေတော့ ဘယ်ဗျာ.ကျုပ် ရွှေပန်းကြီးက ထောင်းခနဲ ထလာတော့တာပေါ့ ဗျာ။ အမလေးဘာကြီးလဲ ခင်နွဲ့က ရုတ်တရက် ကျုပ်ကိုဖက်ထားတာကနေ ခွာလိုက်ပြီး တစ်ပြိုင်နက်ထဲမှာ ပေါင်ကြားထဲက ကျုပ်လက်ကို ဆွဲမ တဆက်ထဲ ထောင်ထလာတဲ့ ကျုပ်ဟာကြီးကို သူ့လက်နဲ့ ဖမ်းဆုပ်ပစ်လိုက်ပြန်ရော။ စောစောက ဝမ်းနည်းပက်လက်ဖြစ်နေတဲ့ ခင်နွဲ့ဟာ ချက်ချင်းပဲ သွက်လက်ဖြတ်လတ်သွားပါတယ်.။ ဘာ..ဘာလဲ ပြောလဲပြော ကျုပ်ဟာကြီးကို ဆုတ် ဆုတ်ပေးတော့ ပိုပြီးထလာ ကြီးလာတာပေါ့။ ငါ့..ငါ့..ရွှေပန်းကြီးလေ..ဟာ.ဟယ်.အကြီးကြီးပဲ..ပြစမ်း မလုပ်နဲ့ သူက ပုဆိုးကို ဆွဲချွတ်မယ်အလုပ်  ကျုပ်ကလဲ ပုဆိုးကို အတင်းဖိထားမိတယ်.။ နင်ကလဲဟာ ငါတို့က သူငယ်ချင်းတွေပဲ မရှက်ပါနဲ့၊ ငါမမြင်ဖူးလို့ပါ ခင်နွဲ့က ကျု့ပ်မျက်နှာကိုကြည့်ပြီး တောင်းတောင်းပန်ပန်ပြောရင်း သူ့လက်က ကျုပ်ရဲ့ ငေါထွက်နေတဲ့ ဟာကြီးကို သူ့လက်နဲ့ ပုဆိုးပေါ်ကနေ အုပ်ကိုင်ပြီး ဆုပ်လိုက်တယ်။ ပြီးတော့ စောစောကလို ဖွဖွလေးဆုပ်ဆုပ်ပေးနေပြန်တယ်..။ ကျုပ်ရဲ့ ရွှေပန်းကြီးသာ ထောင်ထလာတာမဟုတ်ပဲ ကျုပ်ရဲ့ စိတ်တွေလည်း အတော်ထလာပြီ။ ပြီးတော့ ကျုပ်က မိန်းမသာ မလုပ်ဖူးသေးတာ၊ ကာလသားကြီးတွေပြောတဲ့ မိန်းမအကြောင်းတွေ နားနဲ့ မဆန့်အောင် ကြားဖူးခဲ့ပြီး ကာလသားကြီးတွေ အိမ်တက်တော့ အဖော်လိုက်ပြီး ခဏခဏ ချောင်းဖူးတယ်။ နောက် ရကာစလင်မယားတွေ တခြားလင်မယားတွေကိုလည်း သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ အတူတူလိုက်ပြီး ချောင်းဖူးတယ်..။ ဒီတော့ ကျုပ်လည်း ဘယ်ခေပါ့မလဲ…။ လုပ်ပါ သာဟန်ရာ…ငါကြည့်ချင်လို့ပါ….ခဏလေးပါ၊ ဘယ်သူမှလဲ ရှိတာမှ မဟုတ်တာ… ကျုပ်ရင်ထဲမှာလဲ မောမောကြီးနဲ့ဗျာ။ ကျုပ်ခြောက်နေတဲ့ လည်ချောင်းကို တံတွေးမျိုချပြီး စိုသွားအောင်လုပ်လိုက်ရတယ်.။ ပြီးမှ မော့ပြီး ပြောနေတဲ့ ခင်နွဲ့ရဲ့ မျက်နှာကို ငုံ့ပြီး စိုက်ကြည့်လိုက်တယ်..။ ကဲ ကဲ ဒါလောက်ဖြစ်နေရင် ငါ့ဟာလဲပြမယ် နင်ကလည်း နင့်ဟာကိုပြ ဘယ့်နှယ်လဲ. အာ နင်ကလဲကျုပ်တို့က ၁၂ နှစ် ၁၃ နှစ် ကလေးတွေ မဟုတ်တော့ပါဘူး။ သိသိကြီးနဲ့ ဖြစ်နေကြတာပါ။နင့်ဘက်ကျတော့ နင်ကသိပ်သိတာပဲ.ဒါဆို ငါလဲ မပြတော့ဘူး ကဲ.လာဟာ အိမ်ရှေ့ကြီးမှာ မကောင်းဘူး အထဲသွားမယ် ခင်နွဲ့က ခေါက်ကာလိုက်ကာနဲ့ ကာထားတဲ့ အခန်းထဲကို ထပြီးဝင်သွားတော့ ကျုပ်လဲ နောက်က လိုက်ခဲ့ပါတယ်။ သူဝင်သွားတဲ့ အခန်းက သူ့အစ်မလင်မယား အိပ်တဲ့ အခန်းပါ။ အထဲမှာ မွေ့ယာထူထူကြီးနဲ့ အိပ်ယာကြီးက အခန့်သား။ အိမ်အပြင်မှာက မှောင်နေပေမယ့် အထဲမှာက မှန်အိမ်လေးထွန်းထားတော့ လင်းလင်းချင်းချင်း ရှိနေပါတယ်။ အခန်းထဲလည်း ရောက်ရော ခင်နွဲ့က ကျုပ်ဘက်လှည့်ပြီး ရပ်လိုက်တယ်။ သူနဲ့ ကျုပ်က နှစ်တောင်လောက် လက်တစ်ကမ်းလောက်ပဲ ကွာတာ.။ သူက ကျုပ်ကို ကြည့်နေရာက သူမျက်လုံးက ကျုပ်အောက်ဖက်ပိုင်းကို ရောက်သွားတယ်.။ ကျုပ်လည်း မထူးတော့ဘူးဆိုတဲ့သဘောနဲ့ ပုဆိုးကို ချွတ်ချလိုက်တော့တယ်။ ဟယ်..နည်းတာကြီး မဟုတ်ဘူး ပြောလည်းပြော သူက ကျုပ်ရှေ့တိုးလိုက်ပြီး လက်က ကျုပ်ရဲ့ တောင်မတ်နေတဲ့ လီးကြီးကို လှမ်းကိုင်လိုက်တော့တာပါပဲ။ ပြီးတော့ ဖွဖွလေးကိုင်ထားရာကနေ လက်ညှိုးလက်မ ကို ကွင်းလေးလိုလုပ်ပြီး ရှေ့တိုးနောက်ငင် လုပ်ပေးတယ်။ ကျုပ်လီးကြီးက ပိုကြီးပြီး ပိုမာလာတာပေါ့။ တစ်ခါ ခင်နွဲ့က ထိပ်ဖျားထိရှိနေတဲ့ ကျုပ်လီးရဲ့ အရည်ခွံကို ဆွဲချလိုက်တာ ကျုပ်ဒစ်ကြီး ပေါ်လာတော့တာပဲ။ နင် နင်နဲ့ ရတဲ့ မိန်းမက.ကံကောင်းတာပဲ တိုးတိုးလေး ညည်းသလိုပြောလိုက်တဲ့ ခင်နွဲ့ရဲ့ အသံလေးဟာ တုန်နေပါတယ်။ အသံသာမဟုတ်ပဲ သူ့တစ်ကိုယ်လုံးဟာလည်း တုန်ရင်နေပါတယ်။ ကဲ.နင် ဟိုဖက်လှည့်နေ.ငါက လှည့်ကြည့်ဆိုမှ လှည့်နော် ကျုပ်လည်း သူပြောတဲ့အတိုင်း နောက်ကို လှည့်နေလိုက်ပါတယ်။

ခဏနေတဲ့အခါမှာတော့ရပြီ ဒီဖက်လှည့်တော့ဆိုတဲ့ အသံတိုးတိုးလေးကို ကြားလိုက်ရတော့ ကျုပ်လည်း နောက်ကို လှည့်ကြည့်လိုက်တယ်။ ဟာဗျာ.ကိုယ်လုံးတီးနဲ့လေ ခေါင်းလေးငုံ့လို့…ပေါင်ကြားမှာ အမွှေးမဲမဲလေးတွေကြောင့် သူ့ဟာကိုတော့ ရှင်းလင်းအောင် သေချာမတွေ့ရပေမယ့် သူ့အပေါ်ပိုင်းက နို့နှစ်လုံးကတော့ ကျုပ်လက်သီးဆုတ်လောက်တောင် ရှိပြီး မာတင်းပြီး ကလေးအမေတွေလို ပျော့တွဲမနေပဲ နို့သီးတွေက ကော့ထောင်တက်နေတာ တွေ့ရပါတယ်။ သူ့တစ်ကိုယ်လုံးကိုလည်း တွေ့လိုက်ရော ကျုပ်ဘယ်လိုဖြစ်သွားမှန်း မသိလိုက်ဖူး။ လက်တစ်ကမ်းက သူ့ကိုဆွဲပြီး တအားကြုံးဖက်ပစ်လိုက်တာပေါ့။ သူကလည်း ကျုပ်ကို ပြန်ဖက်ထားတယ်လေ။ သာဟန် နင်.ကိုင်ကြည့်အုံးလေကျုပ်လဲ သူ့ကိုယ်ပေါ်မှာ ဖက်ထားတဲ့ ကျုပ်လက်တစ်ဖက်ကို ဖြုတ်ပြီး သူ့ပေါင်ကြားကို ထိုးနှိုက်ပြီး ကိုင်လိုက်ပါတယ်။ သူက ပေါင်ကားပေးတယ်။ ဘာတွေလည်း မသိဘူး ပေါင်ကြားမှာ ရွှဲရွှဲစိုနေပြီး သူ့အဖုတ်က ကျုပ်လက်နဲ့တောင် မဆန့်ဘူး၊ အိပြီး ဘယ်လိုပြောရမလဲတောင်မသိဘူး ကိုင်လို့ကောင်းလိုက်တာဗျာ။ ကျုပ်ကလည်း သူ့အဖုတ်ကို ကိုင်ကောင်းကောင်းနဲ့ ကိုင်ပြီး ဆုတ်လိုက်ပွတ်လိုက် လုပ်တာပေါ့။ ဒီအချိန်မှာပဲ သူက ကျုပ်ကိုဖက်ထားလျက်ကနေ ဘေးကမွေ့ယာကြီးပေါ် ထိုင်ချလိုက်တော့ ကျုပ်လဲ သူနဲ့အတူ ထိုင်လျက်သား ကျသွားတာပေါ့။ ကျုပ်လက်ကတော့ သူ့အဖုတ်ကို မလွှတ်ဘူး…။ ဘာမှန်းမသိတဲ့ အရည်တွေက ပို ပိုပြီး များ များလာတယ်။ ပြီးတော့ သူ့အဖုတ်ကြီးကလည်း ကျုပ်လက်ထဲမှာတင် ဖောင်းကြွတက်လာပြီး ပိုကြီးလာတယ်။ ခဏလေး ထိုင်လျက်နေပြီးတော့မှ သူက ကျုပ်ကို ဖက်လျက်ကနေ မွေ့ယာကြီးပေါ်ကို ပက်လက်လှန်ချလိုက်တော့ ကျုပ်လဲ သူ့အပေါ် မှောက်ရက်ပါသွားရပါတယ်။ ခင်နွဲ့က ပက်လက်လဲ ဖြစ်သွားရော သူ့မျက်လုံးနှစ်လုံးကို မှိတ်ပစ်လိုက်တယ်။ ကျုပ်လဲ အသိစိတ်ပျောက်သွားပြီး သူ့နို့နှစ်လုံးကို တစ်လုံးပြီး တစ်လုံး စို့ပစ်လိုက်တယ်။ ကျုပ်တို့နှစ်ယောက်လုံး အသက်ရှူသံတွေ တရှူးရှူးနဲ့ ပေါ့ဗျာ။ ခင်နွဲ့က နို့စို့ခံရင်းကနေ ကျုပ်ကို အောက်ကနေ ခွထားသလိုဖြစ်နေတဲ့ သူ့ပေါင်နှစ်လုံးကို ဆွဲထောင်လိုက်ပြီး ကားပေးလိုက်တယ်။ ကျုပ်လည်း မြင်ဖူးကြားဖူးထားတဲ့ အတွေ့အကြုံတွေက နည်းတာမှ မဟုတ်တာ မှောက်ရက်ကနေ ဒူးထောက်လိုက်ပြီး တောင်မတ်နေတဲ့ ကျုပ်လီးကြီးနဲ့ သူ့ပေါင်ကြားကို ထိုးတော့တာပေါ့။ ကျုပ်မျက်နှာကတော့ သူ့ရင်ဘတ်ပေါ်မှာ နို့စို့မပျက်ဖူးပေါ့။ လက်တွေ့မလုပ်ဖူးတဲ့ ကျုပ်ရဲ့ လီးက တွင်းဝင်မဖြောင့်ပဲ ဟိုထိုးဒီထိုးနဲ့ ခင်နွဲ့ရဲ့ စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းကြီးတွေ ပေါင်ခြံတွေနဲ့ အကွဲကြောင်းထိပ်က ပုလဲပုတီးစေ့လောက်ရှိတဲ့ အစိကိုပါ ထိုးမိနေတာပေါ့…။ ခင်နွဲ့ တရှူးရှူး တရှဲရှဲ နဲ့ လူးလူးလွန့်လွန့် ဖြစ်နေပါတယ်…။ ပြီးတော့  နဲနဲကြွလိုက်အုံး မောသံလေးနဲ့ ပြောလိုက်တော့ ကျုပ်က ကိုယ်လုံးကို ကြွလိုက်တော့ လီးက သူ့အဖုတ်နဲ့ ကွာသွားတယ်။ အဲဒီမှာတင် သူ့လက်နှစ်ဖက်ဟာ သူ့ပေါင်ကြားထဲ ရောက်လာပြီး တစ်ဖက်က ကျုပ်လီးကို ကိုင်တယ် တစ်ဖက်က သူ့စောက်ပတ်ကို ဖြဲပေးတယ်။ ကျုပ် ငုံ့ကြည့်လိုက်တော့ အဖုတ်ထဲက အသားလေးတွေက ရဲနေတာများဗျာ။ အဲသလို ဖြဲပြီးတာနဲ့ တခြားလက်တစ်ဖက်နဲ့ ကိုင်ထားတဲ့ ကျုပ်လီးကြီးကို သူ့စောက်ပတ်ဝမှာ တေ့ပေးလိုက်တယ်။ သွင်း.သွင်းတော့ သွင်းတော့ဆိုတာနဲ့ စိတ်မထိန်းနိုင်တဲ့ ကျုပ်ဟာ တအားဆောင့်ထိုးချလိုက်တာ လီးက တဆုံးဝင်သွားတယ်…။ ခင်နွဲ့မှာတော့ အလန့်တကြားနဲ့ အော်ရင်း တစ်ကိုယ်လုံး ဆတ်ဆတ်ခါနေတယ်။ ကျုပ်လဲ ဘာလုပ်ရမှန်း မသိတော့ လီးတဆုံးသွင်းထားပြီး ငြိမ်နေမိတယ်။ ခင်နွဲ့က သူ့လက်နှစ်ဖက်နဲ့ ကျုပ်လက်ကို လှမ်းဆွဲပြီး သူ့ကိုယ်ပေါ် ဆွဲချတယ်..။ ကျုပ်လဲ သူ့ကိုယ်ပေါ်ကို ရောက်သွားပြီး ခင်နွဲ့ရင်ဘတ်ကို မျက်နှာအပ်မိတာနဲ့ နို့နှစ်လုံးကို ပြန်စို့ပစ်လိုက်တယ် ထိုခဏအတွင်းမှာပဲ ခင်နွဲ့ရဲ့ ဆတ်ဆတ်ခါနေတဲ့ ကိုယ်လုံးဟာ ငြိမ်ကျသွားပြီး သူ့လည်ချောင်းထဲက တအင်းအင်းနဲ့ ငြီးသံ ထွက်နေတယ်။ ပြီးတော့ စောက်ပတ်ထဲကို တဆုံးဝင်နေတဲ့ ကျုပ်လီးကြီးကို သူ့အဖုတ်အတွင်းသားတွေက လှုပ်စိလှုပ်စိနဲ့ ဖိဖိနေတယ်။

ကျုပ်လည်း မအောင့်နိုင်တော့ဘူး…။ လီးကို ဆွဲထုတ်ပြီး ပြန်သွင်းကာ လိုးတော့တာပါပဲ ခင်နွဲ့ဟာ မျက်လုံးမပွင့်တော့ပါဘူး။ တအင်းအင်းနဲ့ ငြီးပြီး ကျုပ်ဆောင့်ချက်တွေကြောင့် သူ့ကိုယ်လုံးလေးဟာ တလှုပ်လှုပ် ဖြစ်နေတော့တာပေါ့….။ ကျုပ်လဲ မှောက်ရက်ကနေ ဆောင့်ရတာ အားမရတော့ဘူးဒါနဲ့ ကျုပ်ကိုယ်ကို ခင်နွဲ့အပေါ်ကနေ ခွာပြီး ထလိုက်ရာက လက်နှစ်ဖက်နဲ့ ခင်နွဲ့ နို့နှစ်လုံးကို ဆွဲ ဆွဲပြီး စိတ်ရှိတိုင်း ဆောင့်လိုးပစ်လိုက်ပါတယ်။ လိုးရင်းကနေ ခင်နွဲ့ စောက်ပတ်ထဲ ဝင်လိုက်ထွက်လိုက် ဖြစ်နေတဲ့ ကျုပ်လီးကြီးကို ငုံ့ငုံ့ကြည့်မိတယ်။ သူ့အထဲက အရည်တွေဟာ ရွှဲခနဲ ရွှဲခနဲ ထွက်ထွက်ကျလာလိုက်တာမနည်းပါဘူးဗျာ။ အောက်ကမွေ့ယာ အိပ်ယာခင်းတောင် ရွှဲနေပြီ…။ နောက်ပြီး ခင်နွဲ့ကလည်း လည်ပင်းကြောတွေ ထောင်သွားအောင် တအီးအီးနဲ့ ဖြစ်သွားပြီး သူ့ခေါင်းလေး ခါရမ်းသွားတာလည်း မကြာခဏပါဘဲ။ နောက် အတွေ့အကြုံ ရလာမှ စဉ်းစားမိတာ ခင်နွဲ့ ခဏခဏ ပြီးနေတာကိုး အီး ကျုပ်တအားဆောင့်လိုးနေတဲ့ သူ့စောက်ပတ်တော့ မသိဘူး ကျုပ်ကိုင်နေတဲ့ ခင်နွဲ့နို့နှစ်လုံးကတော့ ရဲရဲနီလာတော့တာပဲဗျ.။ စပြီးလီးဝင်တဲ့ အချိန်ကနေ တွက်ရင် ကွမ်းတစ်ယာညက်လောက် ကြာတဲ့ အချိန်မှာတော့ ကျုပ်လည်း ဘယ်လိုဖြစ်တယ်မပြောတတ်ဘူး။ ဆောင့်အားတွေ တဖြေးဖြေး လျော့လာပြီး တစ်ကိုယ်လုံး ကတုန်ကရင် ဖြစ်လာရာက ဆတ်ခနဲ ဆတ်ခနဲ ကျုပ်ခါးက ကော့ကော့သွားပြီး လီးထိပ်က အရည်တွေ ပန်းထွက်ကုန်ပါလေရော ကောင်းလိုက်တာ ကျုပ်ဖြင့် ခင်နွဲ့ကို ကုန်းဖက်ပြီး အားရပါးရ နမ်းပစ်လိုက်တော့တယ်။ကျုပ်နဲ့ ခင်နွဲ့ဟာ အစရှိ အနောင်နောင်ဆိုသလို နှစ်ရက်ခြား သုံးရက်ခြား လူလစ်ရင် လစ်သလို လိုးခဲ့ကြတာပါပဲ နောက် ၃ လလောက်ကြာတဲ့အခါမှာတော့ ကျုပ်..သတင်းဆိုး တစ်ခု ကြားရပါတယ်…အဲဒါကတော့ ခင်နွဲ့တစ်ယောက် သူ့ခဲအို နဲ့ လိုက်ပြေးသွားပြီတဲ့။ တစ်ရွာလုံးကလည်း အံ့သြနေကြတယ်…။ ခင်နွဲ့အစ်မနဲ့ ခဲအိုက ရတာမှ တစ်နှစ်တောင် မပြည့်သေးဘူး။ အဲဒီမှာ စိတ်မကောင်းစရာဖြစ်ရတာက ခင်နွဲ့အစ်မ ဗိုက်တစ်လုံးနဲ့ ကျန်နေခဲ့တာပါပဲ။ အဲဒီတုန်းကတော့ ကျုပ်က ခင်နွဲ့ကို တော်တော်နှာကြီးတဲ့ ကောင်မလို့ ဆိုခဲ့တယ်။ နောက် အတွေ့အကြုံများလာတော့ သေသေချာချာစဥ်းစားကြည့်တော့ ဘယ်နှယ်ဗျာ.တစ်အိမ်ထဲ မှာနေတဲ့ အစ်မနဲ့ ခဲအိုက ရကာစ ဘယ်လောက်တောင် လိုးနေလဲမှ မသိတာ ဒါကို အနီးကပ် တွေ့မြင်ကြားသိနေရတော့ ခင်နွဲ့လည်း ခံစားကြည့်ချင်မှာပေါ့။ ညီအစ်မဆိုတာ ညီအစ်ကိုတွေလို မဟုတ်ဘူးဗျ။ မိန်းမသားတွေက စိတ်နုတယ်လေ။ အစ်မ ခံစားနေရတော့ သူလည်း ခံစားချင်လာမှာပေါ့။ ဒါကြောင့် ရီးစားထားတော့လဲ ကျော်သိန်းက သူထန်တာကိုကြည့်ပြီး ကြောက်ပြေးတော့ ကျုပ်ကို ခင်နွဲ့က သူလိုတာ ဖြည့်ဆီးခိုင်းတယ်။ ကြည့်ပါလား သူ့အစ်မခံတဲ့ အိပ်ယာပေါ်မှာကို ခင်နွဲ့က တက်ခံပစ်တာ။ ကျုပ်ဆိုတာက အပြင်လူဗျ။ လူလစ်မှ တွေ့ရတာ။ လူလစ်အုံးတော့ ကျုပ်လဲ အား သူလဲ အားအုံးမှ အလုပ်ဖြစ်မှာ။ ဒီတော့ တစ်အိမ်ထဲ အတူနေ နီးစပ်တဲ့ သူ့ခဲအိုနဲ့ ဖြစ်တော့တာပေါ့။ ကျုပ်သာ ဝတ္ထုရေးတတ်ရင် ခင်နွဲ့ရယ။ ခင်နွဲ့အစ်မနဲ့ ခဲအိုရယ် ကျုပ်ရယ်ကို ဇာတ်လမ်းတစ်ပုဒ်လောက် ရေးလိုက်ချင်ပါတယ်။ သာဟန်ရေ သာဟန် သာဟန် ရှိလား.ရှိတယ်.လာပြီ ခြံဝက ခေါ်သံကြောင့် ကျုပ်ဟာ ထမင်းစားနေရာက လက်ဆေးပြီး ကမန်းကတန်း လက်သုတ်ကာ အိမ်ပေါ်မှ ပြေးဆင်းခဲ့ပါတယ်။ အော် ဘယ်သူများတုံးလို့…ဒွေးလေးပု ပါလား. ဟုတ်တယ် သာဟန်ရေ ဝိုင်းစိန် ကွင်းထဲသွားလို့ ထမင်းပို့မဲ့လူ မရှိလို့ အစကတော့ ငါသွားပို့မလို့ပဲအခု မတင်အေး ဗိုက်နာနေလို့ ငါ မသွားနိုင်တော့ဘူး၊ မယ်အေးတို့အိမ် သွားရအုံးမှာ.နင်သွားပို့ပေးပါလား ဟုတ်ကဲ့…ဒွေးလေးပု ပေး ထမင်းချိုင့်.ဒါနဲ့ ဝိုင်းစိန်က ကွင်းထဲကို တစ်ယောက်ထဲ ဘာသွားလုပ်တာလဲ. အိမ်မှာ သူ့အစ်ကို မရှိဘူး မြို့တက်သွားတယ်..လယ်ထဲမှာ သူရင်းငှါးတွေ နောက်ချေးချတာကို အမေတို့ သားအမိ သွားကြည့်ပေးပါဆိုလို့ဟေ့ ဒွေးလေးပု မကျေမချမ်း ပြောသည်။ ကဲ.ကျုပ် သွားတော့မယ် နေတောင် အတော်မြင့်နေပြီ ဝိုင်းစိန် ဆာနေရော့မယ် အေး .သွား သွား နင်အလုပ်အားရင် ညနေ ဝိုင်းစိန် ပြန်မှ ပြန်လာခဲ့ ဟုတ်ကဲ့ ဒွေးလေးပု. ဒီလိုနဲ့ ကျုပ် ကွင်းထဲကို ထွက်လာခဲ့တယ်။ တဲရောက်တော့ တဲပေါ်ကနေ ခြေတွဲလောင်းချပြီး ထိုင်နေတဲ့ ဝိုင်းစိန်က ပြေးထွက်လာတယ်။ ပြီးတော့ ကျုပ်လက်ထဲက ထမင်းချိုင့်ကို ဆွဲယူတယ်။ ဝိုင်းစိန်က ပါးကွက်နဲ့ ဆံရစ်ဝိုင်းလေးနဲ့ လှနေတယ်။ အမေ ကဘာလို့ မလာတာလဲ. မယ်အေး ဗိုက်နာလို့တဲ့ဟေ့ ဟိဟိ..ကိုသာဟန် ကြားထဲက အလုပ်ရှုပ်သွားတာပေါ့ ဟိ ကဲပါစားစမ်းပါဟာ ကျုပ်လဲ တဲဝကသောက်ရေအိုးမှာ ရေတစ်ခွက်ခပ်သောက်ပြီး တဲပေါ်တက်ပြီး တုံးလုံးလှဲနေလိုက်တယ်။ ကျုပ်ရဲ့ ခြေထောက်နား ဘေးဖက်မှာ ဝိုင်းစိန်ကတော့ ထမင်းချိုင့်တွေ ဖြုတ်ပြီး စားနေလေရဲ့။ ထမင်းစားနေတဲ့ ဝိုင်းစိန်ကို ကြည့်ပြီး ကျုပ်စိတ်တွေ ဖောက်ပြန်လာတယ်။ ထိုင်ချထားတဲ့ ဝိုင်းစိန်ရဲ့ တင်းပါးအိအိကြီးတွေက ကားကားကြီး။ ဘေးစောင်းမြင်နေရတဲ့ သူ့ရင်သားတွေကလည်း ခပ်ထွားထွား။ ကျုပ်က မိန်းမလုပ်ဖူးပြီး ပြတ်နေတာ တစ်လလောက် ရှိသွားပြီ။ ခင်နွဲ့ သူ့ခဲအိုနဲ့ လိုက်ပြေးသွားကထဲက ပြတ်နေတာ။ ဒီတော့ ကျုပ်သွေးသားတွေက လှလှတောင့်တောင့်ကို တွေ့လိုက်ရတော့ သွေးဆာလာတာပေါ့။ ဝိုင်းစိန်က ကျုပ်ထက် နည်းနည်း ငယ်တယ်။ တောသူဆိုတော့ အလုပ်ကြမ်းလုပ်တဲ့ အခါ လုပ်ရပြီး၊ အစားအသောက်ကလည်း လတ်လတ်ဆတ်ဆတ် အလျှံအပယ်ဆိုတော့ ခန္ဓာကိုယ်က ထွားကြိုင်းတာပေါ့။ ဝိုင်းစိန်ကို ကြည့်ရင်း ကျုပ်လီးကြီးက ပုဆိုးထဲမှာ ဖြစ်ချင်တိုင်း ဖြစ်နေတယ်။ ကျုပ်ကြည့်နေတာကို တွေ့နေရတဲ့ ဝိုင်းစိန်က ကွက်ကြည့်ကွက်ကြည့်လုပ်ပြီး ပြုံးပြုံး ပြနေတယ်ဗျ။ ဆိတ်ကွယ်ရာ ရောက်နေကြတာကိုး။ အဲ ပြောဖို့တစ်ခုကျန်သေးတယ်။ ကျုပ်တဲထဲ အဝင်မှာ လယ်ထဲကို လှမ်းကြည့်လိုက်တော့ သူရင်းငှါးတွေက တစ်ခေါ်လောက်မှာရှိတဲ့ လယ်ကွက်တွေထဲမှာ နောက်ချေးတွေ ချနေကြတယ်။ ကျုပ်တို့နဲ့ တော်တော်လှမ်းပါတယ်။ ဒီတော့ ကျုပ်တို့နှစ်ယောက်စလုံး အတွက် ဆိတ်ကွယ်ရာ ဖြစ်နေတာပေါ့။ ဒီဆိတ်ကွယ်ရာ အခြေအနေကြောင့်လည်း ကျုပ်ရဲ့ သတ္တိတွေဟာ ပိုပြီး ရှိလာတာပေါ့။ ဝိုင်းစိန်က ထမင်းစားပြီးလို့ ချိုင့်တွေ ပြန်ဆင့်ပြီးတာနဲ့ ကျုပ်လှဲနေတဲ့ အနားလာပြီး ထိုင်တယ်။ အစ်ကိုသာဟန် ပြန်လို့ရပြီအားနာလိုက်တာ..အမေတို့များ အားလားမအားလား မသိဘူး ငါက အားနေတာပါဟ ဒွေးလေးပုက ညနေနင်ပြန်မှ အတူပြန်လာဖို့ ငါ့ကို မှာလိုက်တယ်.. ဟာ အမေတို့ကတော့ လုပ်လိုက်ပြန်ပြီ တစ်ဖက်သား အားနာစရာ..ဒီမှာ ဘာကြောက်စရာ ရှိလို့လဲ အံမယ် ကြောက်စရာ တကယ် မရှိဘူးလား ပြောလဲပြော ကျုပ်ကလှဲနေရာ ထထိုင်လိုက်တော့ ဝိုင်းစိန်နဲ့ မျက်နှာချင်းဆိုင် ဖြစ်သွားတယ်။ မရှိပါဘူး..အကုန်လုံး တစ်ရွာထဲသားတွေဘဲ…အကြောင်းသိတွေချည်းပဲ ဟာ ဒါဆို ငါ့ကိုရော မကြောက်ဘူးလား အဟပ်.အစ်ကို့ဆို ဝိုင်းစိန်က ပိုတောင် မကြောက်သေး မကြောက်သေး အဟက်.ဟက် မကြောက်ရင် ကဲ `အိုး.လွှတ်လွှတ်“ ကျုပ်က ဝိုင်းစိန်ကို အတင်းဖက်ပြီး နမ်းတယ်..။ သူက လွှတ်လွှတ်ဆိုပြီး ရုန်းတယ်..။ ဘယ်ရမလဲ ယောကျ်ားအားနဲ့ ဆိုတော့ သူဘယ်ရုန်းနိုင်မလဲ။ လွှတ်.လွှတ်ပါဆို ဝိုင်းစိန်ကို လက်တစ်ဖက်နဲ့ အားကုန်ဖက်ထားပြီး တစ်ဖက်က သူ့နို့ကြီးတွေကို ကျုပ်လက်ဖဝါးနဲ့ အုပ်ကိုင်ပြီး ညှစ်တယ်။ ဝိုင်းစိန်က ဖျင်အကျႌဝတ်ထားတဲ့ အပြင် အထဲကပါ ဘော်လီအကျႌရှိတော့ ပိုပြီး အားထည့်ညှစ်တယ်။ သူ့တင်သားကြီးတွေကို တအားတအား လိုက်ညှစ်ပစ်တယ်။ လွှတ်…လွှတ်ပါအစ်ကိုရယ် ဝိုင်းစိန် တောင်းပန်ပါတယ် မရပါဘူး….ကျုပ်လီးက အထဲမှာ အတော်မာတောင်နေပြီ။ ကျုပ်က နမ်းချင်တိုင်း နမ်းပြီး ကိုင်ချင်တိုင်း ကိုင်နေတော့တ။ ကျွတ် ခက်တာပဲ. ခဏကြာတော့ ကျုပ်က သူ့ကိုလွှတ်ပေးလိုက်တယ်။ ဝိုင်းစိန်မျက်နှာတစ်ခုလုံး နီရဲနေပြီး ပါးနှစ်ဖက်က ပါးကွက်လေးတွေလည်း မရှိတော့ဘူး.။ မောနေတယ်။ ဟွန်း.တော်တော်ဆိုးဒီမှာ ရင်ထဲကို ဖိုးသိုးဖတ်သပ်ကြီး ..နေရခက်လိုက်တာ. ကျုပ်လဲ အကြံရသွားတာနဲ့ငါလည်း…နင့်လိုပါပဲဟ ဒီမှာကြည့်ပါအုံး ပြောလည်းပြော ကျုပ်က ပုဆိုးခါးပုံစကို ဆွဲဖြုတ်ပြီး ချွတ်ချလိုက်တယ်။

အို တောင်နေတဲ့ ကျုပ်လီးကြီးကိုလဲ မြင်ရော ဝိုင်းစိန်မျက်လုံးအဝိုင်းသားနဲ့ ကြည့်ပြီး ကြက်သေသေသွားတယ်။ ကျုပ်လီးက ခင်နွဲ့ကို သုံးလလောက် လိုးခဲ့လို့ အပေါ်အရည်ခွံက ထိပ်မှာ မရှိတော့ပဲ နှီးတစ်ပြားလောက် လန်နေပြီ။ ဝိုင်းစိန် ကြက်သေ သေသွားတဲ့ အခိုက်မှာပဲ ကျုပ်က သူ့ကို ပြန်ဖက်ပြီး ကျုပ်ကိုယ်နဲ့ ဖိပြီး လှဲချတယ်။ အိုအို မလုပ်နဲ့.အဟင့်…ဟင့်..ဟင့်… ဝိုင်းစိန် ငိုပါပြီ။ ရုန်းတော့ မရုန်းတော့ဘူးဗျ။ ဝိုင်းစိန် ပက်လက်လန်သွားတယ်ဆို ကျုပ်က သူ့ပေါ်တက်ခွတော့တာဘဲ။ ကျုပ်လီးကြီးကတော့ သူ့ကိုယ်လုံးလေးကို ဟိုထိုးဒီထိုးနဲ့ ဖြစ်နေတယ်။ ခွမိတာနဲ့ ဗိုက်ကြွပြီး စောစောက ရုန်းရင်းကန်ရင်းနဲ့ လျော့ရဲရဲ ဖြစ်နေတဲ့ သူ့ထမီကို ဆွဲချွတ်လိုက်တယ်..။ ဝိုင်းစိန် မျက်လုံးမှိတ်ချလိုက်တယ်။ ထမီကို အကုန်ချွတ်မနေတော့ပါဘူး။ ဒူးဆစ်လောက်အထိပဲ ချွတ်တယ်။ ကျုပ်ငုံ့ကြည့်လိုက်တော့ အမွှေးနုနုလေးတွေနဲ့ စောက်ပတ်ကြီးက ဝင်းအိနေတာဘဲ။ ခင်နွဲ့စောက်ပတ်ထက် ပိုပြီးလှတယ်။ ကျုပ်က လက်ဝါးနဲ့ အုပ်ပြီး ရွရွလေး ပွတ်ပေးလိုက်တယ်။ အဟင့်အဟင့် ဝိုင်းစိန် တစ်တွန့်တွန့် ဖြစ်သွားရာက စေ့ထားတဲ့ ပေါင်ဖွေးဖွေးကြီးနှစ်လုံးက ဟသွားတယ်။ ဒီမှာတင် ကျုပ်က တောင်နေတဲ့ လီးကို စောက်ပတ်ဝမှန်းပြီး တေ့ထောက်လိုက်တယ်။ ဝိုင်းစိန် ဆတ်ခနဲ တုန်သွားတယ်။ တေ့ပြီးတာနဲ့ ခင်နွဲ့ကို စလိုးတုံးကလို အတင်းဆောင့်မထည့်ပဲ လီးကို ဆတ်ခနဲ ခပ်ဖြေးဖြေး ဆောင့်သွင်းလိုက်တယ်။ အမေ့. ဝိုင်းစိန် ခါးကော့တက်သွားတယ်။ သူ့ဟာထဲမှာလဲ အရည်တွေ ရွှဲနေပါလား။ လီးက ခေါင်းတစ်ခုလုံး ဝင်သွားတယ်။ ကျုပ်က ဆက်ပြီး ဖြေးဖြေးပဲ ဖိဖိသွင်းတယ်။ ဗြစ် အမေ့  “ဝိုင်းစိန်ကတော့ ခါးလေးကော့လိုက် ရင်လေးကော့လိုက်နဲ့ပေါ့။အသားလေးတွေလည်း တဆတ်ဆတ် တုန်နေတယ်။ လီးတစ်ဝက်နီးပါးလောက် ဝင်သွားပြီးတော့ အထဲမှာ ဘာခံနေတယ် မသိဘူး၊ လီးက ဆက်မဝင်ဘူး ဖြစ်နေတယ်။ ဒါနဲ့ ကျုပ်က လီးကို ခပ်ဖြေးဖြေးဆွဲထုတ်ပြီး အားနဲနဲ ထည့်ပြီး ဆောင့်ချလိုက်တယ် အားထည့်တာ နဲနဲများသွားပြီး လီးက တဆုံးဝင်သွားတယ်။ အပျိုလေးမို့ အတော်နာသွားပုံရတဲ့ ဝိုင်းစိန်ကတော့ မျက်နှာမဲ့ပြီး မျက်ရည်တွေ သွင်သွင်စီးကျပြီး တစ်ကိုယ်လုံးတုန်နေတယ်။ စောက်ပတ်ထဲ လီးတဆုံး ဝင်သွားပြီဆိုတော့ ကျုပ်လဲ ဘယ်နေနိုင်တော့မှာလဲ၊ လီးကို ဆွဲဆွဲထုတ်ပြီး လိုးတော့တာပေါ့။ အစမို့ ခပ်ဖြေးဖြေးပဲပေါ့။ တခဏအတွင်းမှာပဲ.သူ့အထဲမှာ အရည်တွေ ရွှဲနစ်လာပြီး..ဝိုင်းစိန်လဲ ငိုတာရပ်သွားတယ်…။ ပြီးတော့ သူ့လက်တစ်ဖက်က ကျုပ်လက်မောင်း တစ်ဖက်ကို လှမ်းဆွဲပြီး တအားညှစ်ကိုင်ထားတယ်။ ပေါင်နှစ်ဖက်ကိုလည်း ပိုပြီး ကားပေးလာတယ်..။ ဝိုင်းစိန်က သူ့ကိုယ်လုံးလေး တသိမ့်သိမ့် တလှုပ်လှုပ်ဖြစ်နေတဲ့ကြားက စင်းကျနေတဲ့ သူ့မျက်လုံးနှစ်လုံးကို ဖြတ်ခနဲ ဖြတ်ခနဲ ဖွင့်ဖွင့်ပြီး ကျုပ်ကို ကြည့်တယ်။ ဝိုင်းစိန် ခံနိုင်ပြီဆိုတာနဲ့ ကျုပ်လဲ စိတ်ကို လွှတ်ပေးပြီး ဆောင့်လိုးတော့တယ်။ ငယ်သာငယ်တယ် တော်တော်သန်တဲ့ ကောင်မလေးဗျ။ လိုးနေတဲ့ ကျုပ်လီးကိုများ သူ့စောက်ပတ်နဲ့ ဆွဲဆွဲညှစ်လိုက်တာများ လီးကို တန့်ခနဲ တန့်ခနဲ ဖြစ်ဖြစ်သွားရတာပဲ။ ဒီလိုညှစ်တာက ကျုပ်ကို ကောင်းစေချင်လို့ ညှစ်ပေးတာလည်း ပါတယ်..။ ကာမအရသာကြောင့် ခန္ဓာကိုယ်တုံ့ပြန်မှုလည်း ပါတယ်ပေါ့။ ကောင်းလား..ဝိုင်းစိန် အင်း သိဘူး အသံလေးက ခရာတာတာလေး ကျုပ်လဲ အတော်ကောင်းလာတာကြောင့် ခပ်သွက်သွက်ကြီးကို ဆက်တိုက်ဆောင့်ပြီးလိုးရာက သုတ်လွှတ်လိုက်တော့တယ်။ သူလည်း ပြိုင်တူ ပြီးတယ်နဲ့ တူတယ်။ ကျုပ်လည်း သုတ်လွှတ်လိုက်ရော အမလေး အစ်ကိုအ အိ..အမေ့ ဆိုပြီး ကော့ကော့တက်သွားရာက တွန့်တွန့်သွားပြီး တစ်ကိုယ်လုံး ခါဆင်းသွားတော့တာပါဘဲဗျာ။ ကျုပ် အတွေ့အကြုံတွေ အများကြီး ကျန်သေးတယ် နောက်ကြုံရင် ပြောပြအုံးမယ်။ ခုတော့ ဒီလောက်နဲ့ပဲ ကျေနပ်တော့ဗျာ.. ပြီးပါပြီ။

အတွေ့အကြုံရှိထားတဲ့ သူမ

တည…ကျွန်တော် အိပ်ယာပေါ်မှာလဲလျောင်းရင်း မျက်နှာကျက်ဆီသို့သာ ငေးမောရင်း လက်ရှိဖြစ်ပျက်နေတဲ့ အကြောင်းအရာတခုကို စဉ်းစားလို့နေမိပါတော့တယ်…ကုတင်ဘေးမှာတော့ ပြီးခဲ့တဲ့ မိနစ် ၃ဝလောက်က ဟန်နီမွှေနှောက်ထားတဲ့ အိပ်က ပွင့်ရက်သား..သူမကတော့ ကျွန်တော့်ဘေးမှာ ခံစားချက်မဲ့တဲ့မျက်နှာ၊ ငြင်းသွဲ့စွာ အသက်ရှူရင်း ဘေးတစောင်းလဲလျောင်းကာ စောင်ထူထူအောက်ကနေ ကျွန်တော့်ကို ပွတ်သတ် ယုယလျက် ကျွန်တော့်ရင်ထဲမှာတော့ မမျှော်လင့်ဘဲ ဖြစ်ပေါ်လာတဲ့ သူမကိုတွယ်တာစိတ်နဲ့အတူ ပြောမပြတတ်တဲ့ ပျော်ရွှင်မှုတခုကို ခံစားနေရတာနဲ့အတူ ရင်ထဲက ဖြစ်ပေါ်လာတဲ့ နွေးထွေးတဲ့ အသက်ရှုသွင်းထုတ်တဲ့လေ၊ နူးညံ့နွေးထွေးတဲ့ အသားအရေနဲ့ သူမရဲ့သင်းပျံ့တဲ့ရနံ့ စတဲ့ အတိတ်ကဖြစ်ပျက်များကိုလည်း ပြန်ပြောင်းစဉ်းစားရင်း..နေပါဦး…အဲ့ဒါဘာတွေလဲ…ငါမူးနေတာလား အာ…ဘာတွေဖြစ်နေပြီလဲ မသိပါဘူး…အေးမြတဲ့လေနဲ့အတူ မရေရာမှုတွေ ကျွန်တော့်ကို ကြောက်လန့်စရာ တွေးခေါ်မှုတခုဆီတွန်းပို့လိုက်ပါတယ်..ဟန်နီဆိုတာက ကျနော့် အမေ ငယ်ငယ်လေးထဲက ခေါ်ယူမွေးစားထားတဲ့ ကျနော်ညီမရင်း သဖွယ်ချစ်ခင်ရသူလေးပါ။ အထူးသဖြင့် ကျွန်တော် ခုလေးတင်ရရှိလိုက်တဲ့ အပြုအမူလေးတခုကလည်း ကျွန်တော့်ရဲ့ ငယ်ပေါင်းကြီးဖော်ကို စတင်နိုးထစေခဲ့တာကလဲ တကြောင်းပေါ့ဗျာ…ကျွန်တော်ဘေးတစောင်းအိပ်လိုက်ရင်း ဟန်နီ့ရဲ့ မျက်နှာကို တလက်မချင်း တလက်မချင်း စေ့စေ့ကြည့်ကာ စဉ်းစားမိနေပါတယ်…ဒါပေမယ့် ဘာခံစားမှုမှ ဖြစ်မလာတဲ့အပြင် ကျွန်တော်မြင်လိုက်ရတာကတော့ ကျွန်တော်ရဲ့ အဖိုးတန်ညီမလေးရဲ့ နူးညံ့အပစ်ကင်းတဲ့ မျက်နှာလေးပါပဲ..ဇာတ်လမ်းတပုဒ်ကို ခေါင်းထဲမှာ အတန်ကြာ စဉ်းစားမိတဲ့နောက်မှာတော့ ငါ နှစ်သိမ့်မှုတခုကို ရှာတွေ့မှဖြစ်တော့မယ်လို့ စဉ်းစားမိတာနဲ့အတူ ရွက်ဖျင်တဲကို ဖြတ်သန်းတိုက်ခတ်လာတဲ့ လေနုအေးနဲ့အတူ ပတ်ဝန်းကျင်က ပိုးကောင်လေးတွေရဲ့ အော်မြည်သံကလည်း ကျွန်တော်ကို ငိုက်မျဉ်းစ ပြုစေပါတော့တယ်..ထိုစဉ်မှာပဲ ကျွန်တော့်ညီမလေးရဲ့ ရုတ်တရက်တွန်းထုတ်လိုက်တာနဲ့အတူ စဉ်းစားခန်းကနေ လွတ်မြောက်သွားတဲ့ ကျွန်တော်ဟာ ကျွန်တော့်ညီမလေးရဲ့ စိုစွတ်စွတ်ဖြစ်နေတဲ့ ပိပိလေးကို မျက်နှာချင်းဆိုင်အနေအထားရောက်အောင် လှည့်လိုက်ပါတော့တယ်… ချက်ချင်းဆိုသလိုပဲ ကျွန်တော် ပူနွေးတဲ့ အထိအတွေ့တခုကို ကျွန်တော့်အောက်နားဆီက ရလိုက်တဲ့တခဏမှာ ကြည့်လိုက်မိတဲ့အခါတွင်တော့ လျှာဖျားလေးနဲ့ ရစ်ပတ်သိမ်းသွင်းရင်း နှုတ်ခမ်းနှစ်လွှာကို ရသလောက်စိရင်း ကျွန်တော့်ပစ္စည်းအဆုံးနားထိရောက်အောင် စုပ်နေတဲ့ ညီမလေးကို တွေ့လိုက်ရပါတော့တယ်..တခြားတဲတွေဆီကတော့ လှုပ်ရှားမှုတစုံတရာ အသံတစုံတရာမကြားရဘဲ တိတ်ဆိတ်ငြိမ်သက်လျက်…ညီမလေးရဲ့ နူးညံ့ပြီး အမွှေးနုလေးများနဲ့ ပိပိကိုထိတွေ့လိုက်တဲ့အချိန်မှာတော့ ကျွန်တော်ဟာ ကုန်ရထားကြီးတစင်းနဲ့ တိုက်မိမလိုဖြစ်သကဲ့သို့ ရင်ခုန်လှုပ်ရှားပြီး ကျွန်တော်ရဲ့ ပစ္စည်းကိုလည်း တင်းပေါက်မတတ် ပြန်လည် ထောင်မတ်စေပါတယ်..

မကောင်းဘူးလို့ထင်ရတဲ့ စိတ်ကူးစိတ်သန်းကိုလည်း ဆက်လက်အကောင်အထည်ဖော်ဖို့ ဆက်လက်တွန်းပို့နေပြန်တယ်…ကျွန်တော့် ရမက်ဆန္ဒတွေရဲ့ စေ့ဆော်မှုနဲ့အတူအဖော်မဲ့နေတဲ့ ညီမလေးရဲ့ ပိပိလေးကို ကျွန်တော့်နှုတ်ခမ်း အစုံနဲ့ နမ်းပေးရာက စတင်လိုက်ပါတော့တယ်..ကျွန်တော့်အောက်နားဆီကလဲ ထူးခြားတဲ့အသံလေးတသံထွက်ပေါ်လာတဲ့အတွက် ကြည့်လိုက်ရာမှာတော့ ညီမလေးဟာကျွန်တော့်ပစ္စည်းတချောင်းလုံးကို အဆုံးထိဆွဲမြိုလိုက်ပီး ပြန်လည်ထုတ်ကာ ကျွန်တော့်ကို နွမ်းလျလျအပြုံလေးနဲ့အတူ သူ့မလျှာနဲ့သူမ နှုတ်ခမ်းကိုသပ်ရင်း မော့ကြည့်လိုက်ပါတယ်..မင်္ဂလာနံနက်ခင်းပါ ကိုကြီး သမီးကို မနက်စာကျွေးမှာလား…ကျွန်တော် သူမကို သေချာစိုက်ကြည့်ရင်း အပြုံးတချက်ပဲ တုံ့ပြန်လိုက်ပါတော့တယ်..ကျွန်တော်သူမရဲ့ပိပိလေးကို လျှာနဲ့မွှေရင်း အတွင်းပိုင်းးကို နက်နိုင်သမျှနက်နက်ရောက်အောင် ထိုးထည့်သလို အစိလေးကိုလည်း လျှာနဲ့ပတ်ချာလည် မွှေလိုက်တဲ့အခါမှာတော့ သူမဆီက ကျေနပ်စွာညဉ်းတွားလိုက်သံက ကျွန်တော့်ကို ပိုပြီး မြန်မြန်နဲ့ကောင်းကောင်းသူမအစိကို ကလိဖို့တွန်းအားပေးလိုက်သလိုပါပဲ..ကျွန်တော် သူမအစိကလေးကို ဖွဖွလေးနမ်းလိုက် စုပ်လိုက်လုပ်တော့ သူတချက်တုန်ကနဲဖြစ်သွားပြီး သူမရဲ့ လက်အစုံက ကျွန်တော့်ပစ္စည်းကို ဂွင်းတိုက်နေရာကနေ တဖန်ပြန်ပြီး ကျွန်တော့် ပစ္စည်းကို ငုံထားသလို အသံတွေလဲထွက်လို့ပေါ့..သူမရဲ့ ပိပိမှာ အရည်တွေရွှဲလာသလို အလိုက်သင့်လေး စကောဝိုင်းလှည့်သလိုပါ လှုပ်ရှားပေးလာတော့တယ်..ကျွန်တော့်ရဲ့ ပစ္စည်းဟာလည်း သူမရဲက နှုတ်ခမ်း၂လွှာကြားမှာ တဆတ်ဆတ်တုန်နေသလို အရည်ကြည်တွေရွှဲလာတာကိုလည်း သူမက ခပ်မြန်မြန်ပဲမျိုချလိုက်ပါတယ်..လက်တဖက်ကလည်း ကျွန်တော် ဝှေးစေ့တွေကို ကိုင်လို့ဗျာ..ကျွန်တော်သိတယ် ကျွန်တော်က ပြီးချင်နေပေမယ့် သူမရဲ့ ပြတ်တောင်းပြတ်တောင်းသာပေါ်လာတဲ့ ငြီးတွားသံအရ သူမက မပြီးနိုင်သေးဘူးဆိုတာကို..အဲ့တော့ကျွန်တော့်ဗျူဟာပြောင်းရပြီပေါ့ဗျာ..လက်တဖက်ကို သူ့နို့တဖက်ကို ညစ်နယ်နေသလို နောက်လက်က လက်၂ချောင်းကို အသာကောက်ပြီး သူမရဲ့ အင်မတန်ဆာလောင်နေတဲ့ ပိပိထဲကိုထည့်ကာ ဂျီစပေါ့ ကိုကြိုးစားရှာကလိပေးရင်း လက်မကိုတော့ အစိလေးပေါ်တင်ကစားရင်း လျှာကိုလဲ အစိကို မွှေ့လိုက်တဲ့အချိန်၊ ကျွန်တော်ခက်ခက်ခဲခဲနဲ့ လုပ်လိုက်ရတဲ့အချိန်တခဏအတွင်းမှာတော့ သူမဆီကထွက်ပေါ်လာတဲ့ ပြင်းပြတဲ့ ငြီးတွားသံ၊ ခြေထောက်အစုံကလဲ တဆတ်ဆတ်တုန်၊ ကျွန်တော့်အသားချောင်းကိုလဲ အားရပါးရစုပ်တဲ့အသံတွေ စတာတွေက တပြိုင်တည်း ဖြစ်နေပါတော့တယ်..သူမဆီကလည်း ကျွန်တော့်အသားချောင်းကို စုပ်ကစားနေတဲ့အရှိန်မပျက်သွားပေမယ့် သူမရဲ့ ခြေချောင်းလေးတွေကို ကွေးလိုက်ဆန့်လိုက် လုပ်လိုက်၊ ခြေထောက်တခုလုံးလဲ လှုပ်ရှားနေတာကိုကြည့်ပြီး ကျွန်တော်လဲ ကိုယ့်ဘက်ကတာဝန်မလစ်ဟ်တေင်းရလေအောင် ပိပိတခုလုံးကို လျှာနဲ့ကစားရင်းနဲ့ပဲ ကျွန်တော့်ရဲ့ ကာမရည်တွေကို သူမပါးစပ်ထဲ ပန်းထုတ်လိုက်မိပါတော့တယ်..

သူမကလဲ မနေ့က အတွေ့အကြုံရှိထားတဲ့အတွက် တွန့်ဆုတ်ခြင်းမရှိပဲ နောက်ဆုံးတစက်ထိကို မျိုချပလိုက်ပါရော..သူမအနဲငယ်မောသွားဟန်နဲ့ ကျွန်တော့်ဒစ်ထိပ်ဖျားကို လျှာနဲ့ယက်နေတုံး ကျွန်တော်က အားနဲနဲပိုထည့်ပြီးခပ်မြန်မြန်လုပ်လိုက်တော့ သူမတကိုယ်လုံး တဆတ်ဆတ်တုန် အား ဆိုပြီး သံရှည်အော်ဟစ်သံနဲ့အတူ ကျွန်တော်လျှာပေါ်ကိုလဲ ကျွန်တော့်အတွက်တော့ အင်မတန်အရသာရှိတဲ့ မွှေးလှတဲ့ အရည်တချို့ ရောက်လာပါတော့တယ်…ကျွန်တော်တို့ အရင်ကလဲ ခုလိုလုပ်ခဲ့ဖူးကြပေမယ့် ဒီတခေါက်မှာလဲ ထူးခြားဆန်းသစ်နေတုံးပါပဲ….မိနစ် ၂ဝလောက်အကြာမှာတော့ အိပ်ယာကို သက်သေမကျန်အောင် သေသေချာချာသိမ်းထားပြီးတဲ့အပြင် ကျွန်တော်ပစ္စည်းအားလုံးကို ထုပ်ပိုးသိမ်းဆည်းကာ အန်နာ အဝတ်အစားလဲတာကိုစောင့်နေလိုက်ပါတော့တယ်၊ သူမက သူမရဲ့ တင်းရင်းပြည့်ဖြိုးတဲ့ ရင်သားနဲ့ စွံ့ကားနေတဲ့ တင်ပါးကို ပေါ်လွင်စေတဲ့ အနက်ရောင် အသားကပ်အကျႌကိုအောက်ကခံပြီးအပေါ်ကနေဘလောက်စ်အကျႌရှည်ကိုဝတ်ဆင်ထားပေမယ့် ပါးလွှာတဲ့အကျႌကြောင့် အကုန်ထွင်းဖောက်မြင်နေသယောင်ထင်ရပါတယ်၊ အထူးသဖြင့် အသားကပ်အကျႌက သူမပစ္စည်းရဲ့အမြောင်းလေးကိုတောင် မြင်နေရစေပါတယ်…ကျွန်တော်ကတော့ အနက်ရောင် ရေကူးဘောင်းဘီနဲ့ စပို့ရှပ်နက်ပြာ ဘော်ဒီဖစ်ကို ဝတ်ထားပါတယ်…ရယ်စရာကောင်းတာတခုကတော့ ကျွန်တော်တို့အားလုံး ရေကူးဖို့ပြင်ဆင်တဲ့အနေနဲ့ ဝတ်ထားကြပေမယ့် သူငယ်ချင်းတယောက်ကတော့ သူတဲထဲကနေ တောင်တက်ခြေအိတ်ရှည်နဲ့ မျက်စိရှုပ်စရာအဝတ်အစားပွပွတွေဝတ်ပီးထွက်လာပြီး ကျွန်တော်တို့ကို အူကြောင်ကြောင်ငေးကြည့်နေတုံးပဲ သူ့ရည်းစားကတော့ ရေကူးဝတ်စုံနဲ့ထွက်လာတာကို မြင်ပြီးရယ်မောမိပါတယ်…ကျွန်တော်တို့တသိုက် တောလမ်းကျဉ်းကျဉ်းလေးအတိုင်း ၃မိနစ်လောက်လျှောက်လာတယ်ဆိုရင်ပဲ တည်ငြိမ်တဲ့ ရေအလျဉ်နဲ့စီးဆင်းနေတဲ့ မြစ်တစင်းကိုတွေ့လိုက်ရပါတယ်..တကယ့်ကို သဘာဝက လှလှပပ ဖန်တီးထားတဲ့နေရာဗျာ…ခင်ဗျားတို့ မြင်ယောင်ကြည့်စမ်းပါ..ခပ်ပြေပြေလေး လျှောဆင်းသွားတဲ့ မြစ်ကမ်းပါး သစ်ပင်တွေကလည်း စိမ်းစိုလို့ မနီးမဝေးမှာလည်း ၁၄ပေလောက်သာမြင့်မယ့် ရေတံခွန်အသေးစားလေးအပြင် တဖြည်းဖြည်းကျယ်သွားပြီးရေကူးကန်ဝိုင်းလေးလိုဖြစ်နေတဲ့ နေရာလေးရယ် ရေစီးကလည်း သာသာနဲ့ နှေးနှေးလေး ရေလေးတွေက ကန်အကျော်မှာ ရှိတဲ့ ကျောက်ဆောင်လေးတွေကို လှိုင်းခတ်နေပြီး ရှေ့မှာတော့တဖြည်းဖြည်း ပြန်ကျဉ်းသွားပြီး ပိုမတ်တဲ့ ရေတံခွန်တခုစီ ဦးတည်စီးဆင်းနေတယ်ဗျ…ကျွန်တော်တို့တွေ မြစ်ကမ်းပါးကနေ ခုန်ပေါက်ပြေးလွှားဆင်းသွားကြပြီး ရေကူး ပျော်ရွှင်စွာ ရယ်မော၊ ယူလာတဲ့ ဘီယာအနည်းငယ်ကို သောက်လို့အပန်းဖြေနေကြမိတယ်..နာရီအတော်ကြာအောင် ရေထဲမှာဆော့လိုက် ကမ်းခြေမှာနားလိုက် ရေကူးကန်ထဲ ဆော့တဲ့ကစားနည်းလိုဟာမျိုးဆော့လိုက်တဲ့ အချိန်တွေကုန်မှန်းမသိကုန်လွန်ခဲ့ကြတယ်၊ ညနေခင်း ၃နာရီလောက် နဲနဲနေစောင်းချိန်မှာတော့ အဖွဲ့ကိုယ်စီ အတွဲကိုယ်စီ ခွဲကြပြီး အချို့က ကမ်းခြေမှာ၊ လိင်ဆက်ဆံမဲ့အချို့က တောထဲဝင်၊ တချို့အတွဲတွေကတော့တဲရှိရာပြန် စသဖြင့် ကိုယ်စီ ကိုယ်စီ လှုပ်ရှားကုန်ကြတယ်…ကျွန်တော်ကတော့ ရေတံခွန်လေးနားမှာရှိတဲ့ ကမ်းခြေနဲ့အဝေးဆုံးမှာရှိတဲ့ ကျောက်တုံးတခုအပေါ်တက်ထိုင်နေတုံးမှာ သူမ ကျွန်တော့်အနားရောက်လာပြီး ရေထဲကနေကျွန်တော့်ခြေထောက်တွေပေါ်လက် အသာမှေးတင်ရင်း မေးစေ့လေးကို ကျွန်တော့်ပေါင်ပေါ်တင်ကာ ပြုံးပြီး ကြည့်နေပါတယ်၊

ကျွန်တော်လည်း သူမကို ပြန်ပြုံးပြလိုက်မိတယ်၊အနည်းငယ်သောက်ထားလို့ ရီဝေဝေဖြစ်နေတဲ့မျက်လုံး၊ ဖြူဖွေးလှပတဲ့ သွားလေးတွေ၊ ဖူးငုံငုံ နှုတ်ခမ်းအစုံတွေကို ငေးနေမိတယ်၊ သူမကတော့ ကျွန်တော့်ပေါင်ကို သူမလက်နဲ့ ပွတ်သတ်လို့“ကိုကို ညီမလေးကို ဒီနေရာမှာ လုပ်ပေးပါ” သူမ ရှင်းရှင်းလင်းလင်းကို ပြောလိုက်ပါတယ်…ကျွန်တော်ခေါင်းကိုသာ ရမ်းပြရင်း….“လုံးဝပဲ..ကိုကို့သူငယ်ချင်းတွေကို မောင်နှမတွေ ဘယ်လိုလုပ်ကြလဲဆိုတဲ့ ရှိုးမျိုးတော့ မပြဘူး လာခဲ့…အမူးသမားမလေး” ပြောရင်း ရေတံခွန်လေး အကွယ်သို့ ၂ဦးသားရေကူးသွားလိုက်ကြပါတယ်…ရေတံခွန်အကွယ်လေးကမ်းပါးပေါ်ရောက်တဲ့အခါ သူမရေထဲကနေ ပလုံကနဲအသံမြည်အောင်ကို ကိုယ်တပိုင်းလောက် ရေထဲကတက်လာပြီး ကျွန်တော့်ပေါင်ကြားနို့၂လုံးကို ဝင်နေစေလျက်အရည်လဲ့နေတဲ့မျက်လုံး၊တုန်ရီနေတဲ့ နှုတ်ခမ်းများစတဲ့ ဆာလောင်ပြင်းပြမှုကိုဖော်ပြတဲ့လက္ခဏာများနဲ့ ထိုင်လိုက်ပါတော့တယ်…ကျွန်တော် စရောက်ကထဲကလေ့လာထားတဲ့ အခုနေရာလေးကရေမှုန်များက လုံခြုံစွာကာထားပေးပြီး မြင်ရင်တောင် အလွန်ဆုံး ရေထဲမှာရှိတဲ့ အတွဲ၁တွဲသာမြင်နိုင်တဲ့နေရာလေးပါ..ရောက်ပီဆိုတာနဲ့ပဲ သူမက ကျွန်တော့်ရေကူးဘောင်းဘီတိုကိုကျွမ်းကျင်စွာဆွဲချွတ်ပြီး ကျွန်တော့် ဖွားဖက်တော်ကို လေကောင်းလေသန့်ရှုစေတယ်ဗျ..သူမကိုယ်တိုင်လည်း ရေကူးဝတ်စုံကြိုးကိုအသာဖြေချပြီး သူမရဲ့ နူးညံ့စိုစွတ်နေတဲ့ ရင်နှစ်မြွှာနဲ့ ကျွန်တော့်ဖွားဖက်တော်ကို ပွတ်သပ်နေပါတယ်…ဘာတွေလုပ်နေလုပ်နေသူမရဲ့ ကျွမ်းကျင်မှုနဲ့ အမူအကျင့်ကိုလဲမပြောင်းလဲလိုက်ပါဘူး..ဘာဖြစ်လို့လဲဆိုတော့..သူမနို့၂ဖက်ကို ပူးကပ်အောင်လုပ်ရင်း ကျွန်တော့်ကို ရင်သားကို လိုးသလို လုပ်နေစေပေမယ့် သူမရဲ့ အနည်းငယ်ရှည်တဲ့ လျှာချွန်ချွန်လေးနဲ့ဒစ်ထိပ်ဖျားကို တို့ထိကလိနေပြန်တယ်။“ကိုကိုရယ် လုပ်ပါ… နောက်ပေါက်ကို လိုးပြီး အထဲကို အရည်တွေဖြည့်ပေးပါ”ကျွန်တော် ငြင်းဆန်ဖို့ ပါးစပ်ဟလိုက်ပေမယ့် အသံထွက်မလာပါဘူး..ကျွန်တော်တို့ ငယ်စဉ်ကတည်းက သူမက ကျွန်တော့်အားနဲချက်တွေရှာရာမှာတအားကိုကျွမ်းကျင်ခဲ့ပါတယ်…မသိသင့်တဲ့အားနည်းချက်တွေရောပေါ့….“ဆံပင်ကိုဆွဲပြီး သမီးကို ခပ်မြန်မြန်လေးနဲ့ တအားကောင်းအောင် လိုးပေးပါကိုကိုရယ်နော်…အဲလိုလုပ်ပေးရင် ကိုကို့ကို ထပ်မနှောင့်ယှက်တော့ဘူးလေ နော်”“အာ..ဟာ၊ နော်..လုပ်ပါ…သူများတွေ မသိပါဘူး ကိုကိုရဲ့…နော်”ရှေ့ကိုထပ်တိုးရင်း ကလေးဆန်သော အပြုံး၊ အမူအရာတွေနဲ့အတူ ကျွန်တော့်ခါးကိုဖက်ရင်း သူ့နို့တွေနဲ့လည်း ဒုတ်ကိုဖိရင်း…အိုး….တပြိုင်တည်းကိုဗျာ..အစုံလုပ်နေ ဂျီကျနေတော့တာပဲ“ဟေး ဟန်နာ ဘီယာထပ်တောင်းနေတာလား ဟေ့ကောင်ကြီး…ဖြေးဖြေးသောက် ဟန်နာရေ…မင်းအကိုစကားနားထောင်ဟ”သူငယ်ချင်းတသိုက်က ကမ်းခြေကနေ သူတို့ရဲ့ မျက်နှာသုပ်ပဝါ၊ ပစ္စည်းတွေကောက်သိမ်းရင်း ရယ်မောရင်း ခပ်နောက်နောက်လှမ်းပြောလိုက်ပါတယ် ဘာဖြစ်လို့လဲဆိုတော့ ကျွန်တော်တို့နေရာကိုသူတို့မှ သေချာမမြင်ရတာကိုးဗျ… သူတို့မြင်ကွင်းအရကတော့ သူမက ကျွန်တော့်ပေါင်ကြားကိုဝင်ပြီး တခုခုကို အတင်းအတောင်းဆိုနေတဲ့ ပုံစံသာမြင်နေရတာကိုး…တကယ်လို့သာ သူတို့ဘယ်ဘက်ကို ၁ဝပေလောက်ထပ်ရွှေ့ခဲ့ရင်တော့ ကျွန်တော်ရဲ့ ပြင်းထန်စွာ ထောင်နေတဲ့ ဒုတ်ဟာ ဆယ်ကျော်သက်ကောင်မလေးတယောက်ရဲ့ လှပတဲ့ နို့၂လုံးရဲ့ ဖိထားခြင်းခံရတာကိုမြင်ကြမှာပါ…ကျွန်တော် အိန္ဒြေပြန်ဆည်ရင်း သူတို့ကို ခေါင်းငြိမ့်ပြကာ လက်လှမ်းပြရင်း အပြုံးနဲ့သာ ပြန်တုံ့ပြန်လိုက်ပါတယ်..ပီးတာနဲ့ သူမကို ဒေါသထွက်ယောင်ဆောင်ပြီး မျက်မှောင်ကြုံ့ရင်း…“အမ်…အန်နာ….ပြသနာပဲ…ငါတို့ကို မိသွားပြီး သိက္ခာကျကုန်မယ်…ငါတို့နောက် ၂ရက်ထပ်နေရမှာ သိတယ်မလား”သူမ တခိခိရယ်ရင်း ကမ်းခြေကနေ တဖြည်းဖြည်းထွက်သွားတဲ့ သူငယ်ချင်းတွေကိုလှမ်းလှည့်ကြည့်လိုက်ပါတယ်…

ချက်ချင်းဆိုသလိုပဲ ကျွန်တော့်ဘက်ပြန်လှည့်လာပြီး သူမရဲ့ ရေကူးဝတ်စုံကိုအပေါ်ပိုင်းချွတ်ချပြီး ကျွန်တော့်ရဲ့ ဒုတ်ပေါ်မေးစေ့တင်ထားကာ…“အန်….လုပ်လေ ကိုကို…သမီးကို ကိုကို့ဒေါသတွေ ပုံချလိုက်စမ်းပါ..ခပ်ကြမ်းကြမ်းကို သင်ခန်းစာပေးလိုက်စမ်းပါ…အဲ့ဒီ ချုပ်တည်းထားမှုတွေကို ပစ်ထုတ်ပြီး အားရပါးရသာလိုးစမ်းပါ..ကိုကို့ရဲ့လရည်တွေစုထားတဲ့ ဒုတ်ထွားထွားကို သုံးပြီး သမီးကို အပြစ်ပေးစမ်းပါ…လာပါ….လုပ်လေ…”သူမ အဲလို စကားလုံးတွေသုံးလာတဲ့အတွက် ကျွန်တော်ထပ်ဆူဖို့ကြိုးစားပေမယ့်မရတော့ဘူး…ကျွန်တော် ထပ်လဲအချိန်မဆွဲချင်တော့ဘူး…ကျွန်တော်ဘာမှထပ်ပြောမနေတော့ပဲ သူမရဲ့ ရေစိုနေတဲ့ဆံပင်လေးတွေကို စုသိမ်းရင်း တဖက်သို့ ချထားပြီး သူမလည်တိုင်ကို အသာကိုင်ကာ ကျွန်တော့်ရဲ့ ဒုတ်ကိုသူမရဲ့နှုတ်ခမ်းနဲ့တေ့ပေးလိုက်ပါတော့တယ်….သူမဆီကနေစိတ်လှုပ်ရှားတဲ့အသံခပ်စူးစူးလေတချက်ပေါ်လာတယ်ဗျ…ဘယ်လောက်များတော်လဲဆိုရင်..သူမရဲ့လက်နှစ်ဖက်ကို သူမနို့၂ဖက်ကိုပူးကပ်စေရင်းကျွန်တော့်ဒုတ်ကိုရသလောက်ညပ်ထားသလို ပါးစပ်ကလည်း ဒစ်ကိုစုပ်နေတယ်ဗျာ…ကျွန်တော့်လက်၂ဖက်ကို ကျောက်တုံးတခုပေါ်ထောက်ရင်း သူငယ်ချင်းတယောက်ယောက်များပြန်လာမလားလို့လဲ စူးစမ်းရသေးတယ်….ဝှူး…မလွယ်လိုက်တာ…ရေလှိုင်းခတ်နေသံ၊ သူမရဲ့ ခံစားမှုအပြည့်နဲ့ ငြီးတွားနေတဲ့အသံတွေဟာ အရင်အခေါက်ထက်တောင် ကျွန်တော့်စိတ်ကို လှုပ်ရှားစေသလို ခံစားမှုရသတခုကိုပါ ပေးနေပါတယ်..သူမကလဲအဆက်မပြတ်ကို ကျွန်တော့်ဒုတ်မှာ အရည်ကြည်စိုစွတ်လာအောင်ကို ဒစ်ထိပ်ကိုလျှာနဲ့ယက်နေ နှုတ်ခမ်းလေးနဲ့ ရသလောက်စုပ်နေတဲ့အပြင် လက်နှစ်ဖက်ကလည်း သူမရဲ့စိုစွတ်နူးညံ့နေတဲ့ရင်နှစ်မြွာနဲ့ ဒုတ်အောက်နားကို အဆက်မပြတ် ပွတ်နေပြန်ပါတယ်… ခဏနေတော့ သူရုတ်တရက်ရပ်လိုက်ပြီး သူမအကျႌကို အကုန်ချွတ်ပြီး ကျွန်တော့်ကိုလဲနောက်ကိုအသာတွန်းလှဲချကာ သူမကိုယ်တိုင်လဲ ရေထဲကနေတက်လာပြီး ငတ်မွတ်စွာနဲ့ ကျွန်တော့်ကို နှုတ်ခမ်းခြင်း ခပ်ဖွဖွတေ့ကာ ကစ်စင်ဆွဲပါတော့တယ်…သူမနှုတ်ခမ်းတွေဟာ နူးညံ့ချောမွတ်ပြီး စွဲမက်စရာပါ၊ သူမကျွန်တော့်ကိုနမ်းလိုက်တဲ့ခဏမှာ ကျွန်တော်ဟာ သူမကို လွတ်ထွက်မသွားအောင် တင်းတင်းကျပ်ကျပ်ပွေ့ဖက်ထားမိတဲ့အပြင် သူမကိုမလုပ်ပဲမနေနိုင်အောင်ကို ခံစားမှုဖြစ်လာပါတယ်..သူမ ကျွန်တော့်ကိုခွပြီး ဒူးထောက်ထိုင်ချလိုက်ပြီး ရေကူးအကျႌကိုလဲ တဖက်ကိုပုံချထားလိုက်တော့ သူမရဲ့ ကိုယ်ပိုင်ပစ္စည်းလေးဟာထင်ထင်ရှားရှားကို ပေါ်နေတာဗျာ….ကျွန်တော့် ကိုယ့်ကိုကိုယ်မနဲ ထိန်းနေရတယ်…အောက်ကကောင်ကလဲ တဆတ်ဆတ်ပေါ့..ချက်ချင်းပဲ သူမ ကျွန်တော်လိင်တံကိုဖြည်းငြင်းစွာနဲ့ထည့်လိုက်တဲ့အချိန်မှာ ကျွန်တော်တယောက် ရုတ်တရက်လေထဲ လွင့်သွားသလိုတောင်ခံစားရတယ်..အဆုံးထိထည့်ပြီးတာနဲ့ ၂ယောက်လုံးမလှုပ်ရှားကြပဲ တင်းတင်းကျပ်ကျပ်ငြိမ်သက်စွာနေပြီး အနမ်းမိုးတွေဆက်ရွာလိုက်ကြတယ်…နမ်းနေရင်း သူမကျွန်တော့်နားနားကိုကပ်ပြီး ပြောလိုက်တဲ့ တချို့စကားလုံးတွေက မမေ့နိုင်စရာပါ…“ကိုကိုနဲ့ချစ်ချင်တာကြာပြီ”“ကိုကို့ပစ္စည်းက အရမ်းမိုက်တာပဲ”“ကိုကို့ကိုချစ်တယ်” လို့ပြောတဲ့နောက်ဆုံးစကားကတော့ကျွန်တော့်ရင်ကိုအလှုပ်ခတ်စေဆုံးပါ..ကျွန်တော် သူ့ကိုပြန်ပြောနိုင်တာ တခုတည်းကတော့ “ညီမလေးကိုလိုချင်ပီကွယ်”….ညင်းသွဲ့သွဲ့ငြီးတွားသံနဲ့အတူ သူမကျွန်တော့်လည်ပင်းနားကနေ သိုင်းဖက်ပြီး အနမ်းမိုးလဲစွေရင်း အောက်ပိုင်းကိုလဲ လှုပ်ရှားမှုစတင်လိုက်ပါတယ်… တဖြည်းဖြည်းနဲ့သူမလှုပ်ရှားမှုတွေဟာမြန်ဆန်သွက်လက်လာပြီးငြီးတွားသံကလည်း ပိုကျယ်လာလေတော့တဲ့အပြင်တဖတ်ဖတ်အသံပါမြည်လာအောင်လှုပ်ရှားပါတော့တယ်…ဒုက္ခပဲ…ခုလိုမျိုးသာကျွမ်းကျွမ်းကျင်ကျင်နဲ့လှုပ်ရှားမှု၊နူးညံ့နွေးထွေးတဲ့အတွင်းသားရဲ့အထိအတွေ့နဲ့ဆိုသေချာတယ် ကျွန်တော်ခဏနေပြီးတော့မှာ…ကျွန်တော်ကြာကြာထိန်းနိုင်တော့မှာမဟုတ်ဘူး…သူမငြီးတွားသံတွေတဖြည်းဖြည်းကျယ်လာနေပြီး အရှိန်တက်နေတုံး ကျွန်တော်ရုတ်တရက်ဆို သူမကိုအသာတွန်းလိုက်ပြီး…“လှည့်လိုက်…အရမ်းမအော်နဲ့”သူမ ခေါင်းကိုသာ အသာငြိမ့်ရင်း ရေတံခွန်ဖက်မျက်နှာလှည့်ကာ လက်၂ဖက်ကို ကျောက်တုံးပေါ်တံတောင်ဆစ်နဲ့ထောက်ရင်း တင်ပါးကိုမြောက်နိုင်သမျှမြောက်အောင်ထောင်ပေးထားပါတယ်…ကျွန်တော် စက္ကန့်အနည်းငယ်လောက် သူမပစ္စည်းအတွင်းပိုင်းကို လက်နဲ့ ကလိဆော့ကစားရင်း သူမကိုမချိတင်ကဲဖြစ်စေဖို့ကြိုးစားသလိုကျွန်တော့်ကောင်ကိုလဲနောက်တခေါက်ထပ်ထည့်ဖို့အတွက် အဆင်သင့်ဖြစ်စေလိုက်ပါတယ်…သူမကျွန်တော့်ကိုလှည့်ကြည့်လိုက်တဲ့မျက်နှာက “လုပ်လေ” လို့ပြောနေသယောင်…ကျွန်တော်ကတော့ မသိကျိုးကျွံပြုရင်းရေတံခွန်ဆီလှမ်းကြည့်နေလိုက်ပါတယ်…အဲ့ဒါမှလည်း ကျွန်တော်နောက်တခါ ခပ်ကြာကြာ ထည့်နိုင်လုပ်နိုင်မှာကိုးဗျ…ကျွန်တော် သူ့ရဲ့ ကာမရည်တွေစိုစွတ်နေတဲ့လက်ချောင်းကို အသာထုတ်ပြီး စအိုဝနားတလျှောက် ပွတ်သပ်နေလိုက်၊ အနဲငယ်အားထည့်ပြီး အနောက်တံခါးဝကို ဖွင့်ဖို့ကြိုးစားလိုက်လုပ်ကြည့်နေပါတယ်.. သူမခမျာမှာလည်းကိုယ့်လက်ကိုယ်ပြန်ကိုက်လိုက်၊ငြီးတွားလိုက်နဲ့ခန္ဒာကိုယ်တခုလုံးကိုလည်း ခပ်သာသာတုန်ယင်နေပါတယ်….

အဲ့ဒီနောက် သူမဆီကအော်ဟစ်ငြီးငြူသံတွေမကျယ်လာခင် လက်ကိုအသာထုတ်ပြီး ကျွန်တော့်ဒစ်ထိပ်ကို အသာတေ့ကာ အနောက်တံခါးဝကို စဖွင့်ဖို့ ကြိုးစားပါတော့တယ်…သူမရဲ့တင်ပါးကိုလက်ကိုတင်ပြီးသူမခံနိုင်သလောက် တဖြည်းဖြည်းနဲ့အရမ်းကိုကျပ်သိပ်လှတဲ့အပေါက်လေးထဲထိုးထည့်လိုက်ပါတယ်…၂မိနစ်လောက် ကြိုးစားပြီး ခပ်ဖြည်းဖြည်းနဲ့ သတိထားပြီး သူမမနာမကျင်အောင်ထည့်ပြီးတဲ့နောက်တော့သူမရဲ့တင်ပါးနဲ့ကျွန်တော်ရဲ့ပေါင်လာထိတဲ့ အချိန်ခံစားရမှုဟာလည်းနောက်တကြိမ်မိုးပေါ်လွင့်သွားသလိုပါပဲ.. သူမကိုယ်တိုင်လဲ ကျွန်တော့်နာမည်ကိုငြီးတွားခေါ်နေရင်း မျက်လုံးလေး မှေးစင်းလို့..သူမကို ဆံပင်ကနေဆွဲပြီး ကျွန်တော်နဲ့နီးအောင် ဆွဲယူလိုက်ပြီးနောက်လက်တဖက်ကတော့ သူမအသံမထွက်အောင်ပါးစပ်ကိုပိတ်ထားရတာပေါ့…သူမလဲ မျက်လုံးမှေးစင်းရင်း သက်ပြင်းများချရင်းမပီမသစကားလုံးများကိုလည်းပြောနေရင်း ငြီးတွားသံများလဲပြုနေပါတော့တယ်၊ သူမဟာအခုဆိုရင်လေးကိုင်းပုံစံကွေးကွေးလေးနေရင်း သူမရဲ့ နောက်ပေါက်ဟာကျွန်တော့်ရဲ့ ဒုတ်တခုလုံး သာသာယာယာဝင်ထွက်လုပ်နိုင်အောင်ကိုအဆင်ပြေနေပြီဖြစ်ပါတယ်..ကျွန်တော်သူ့ပါးစပ်ကိုအုပ်ထားတဲ့ လက်တဖက်ကို ခပ်ဖြေးဖြေးဖယ်ကြည့်လိုက်ပေမယ့် ညီမလေးဆီကတော့ ကျယ်လောင်တဲ့ ငြီးငြူသံမထွက်လာတော့ပဲ အနည်းငယ်နာကျင်မှုနဲ့ ခံစားမှုရောထွေးနေတဲ့အရသာကို ခံစားနေရတယ်ထင်တယ်..အဲ့နောက်တော့ လက်တဖက်က ဆံပင်ကိုအသာဆွဲရင်း ကျွန်တော်နဲ့နီးအောင်ဆွဲယူလိုက်သလို နောက်လက်တဖက်ကလည်းလည်ပင်းကိုမအစ်နေရအောင် ခပ်ဖွဖွကိုင်ထားရင်း စည်းချက်ကျကျလုပ်ဖို့ စတင်ကြိုးစားနေတုံး သူမကလည်း ကျွန်တော့်ခါးကိုပြန်နောက်ပြန်ပြန်ဖက်ရင်း သူမကိုသူမတည်ငြိမ်အောင်ထိန်းပေးထားတယ်ဗျ၊“နင်ဖင်ကို နင့်အကိုကပြန်လိုးတာခံချင်တာမလား၊ ငါ့လရည်တွေ နင့်ထဲကိုဖြည့်ပေးရမလား၊ နင်လိုချင်တာ ဒါမလား အန်နာ..ဟင်… နင်အကိုက နင့်ကိုအထိန်းအကွပ်မရှိ လိုးစေချင်တာမလား”သက်ပြင်းချသံနဲ့အတူ ကိုယ့်နှုတ်ခမ်းကိုယ်ပြန်ကိုက်လိုက်ပြီး ခေါင်းကိုသာ တွင်တွင်ငြိမ့်ပါတော့တယ်..ပြီးတော့ခပ်တိုးတိုးနဲ့ “လုပ်ပါ ကိုကိုရယ်”ကျွန်တော့်ဒုတ်ကို အဆုံးထိထုတ်လိုက် ခပ်ပြင်းပြင်းအဆုံးထိပြန်ထည့်လိုက် လုပ်တဲ့အခါ ပြင်းပြဆန္ဒသံများသာ သူ့ဆီက ငြီးငြူထွက်လာပါတော့တယ်..ကျွန်တော်ထပ်အချိန်မဆွဲဖို့ဆုံးဖြတ်လိုက်တယ်.. ဘာလို့လဲဆိုတော့ရာဘာလက်အိတ်ခပ်ကျပ်ကျပ်တခုစွပ်ထားသလို တင်းကျပ်နေတဲ့ သူမအတွင်းသားနံရံတွေက ကျွန်တော့်ကောင်ကိုပေါက်ထွက်စေတော့မယ်လေ…ကျွန်တော် လည်ပင်းကိုကိုင်ထားတဲ့ လက်တဖက်ကိုလွှတ်ပြီး သူမှတင်ပါး၂ဖက်ကို ခပ်ဆတ်ဆတ်ကလေး ၂-၃ချက် ရိုက်လိုက်ပါတယ်..သူမတချက်တချက်တွန့်ကနဲ့ဖြစ်သွားပြီး ကျွန်တော်နားကိုပိုပိုတိုးကပ်လိုက်တဲ့အတွက် သူမရဲ့ ဆာလောင်နေတဲ့ နောက်ပေါက်ကို ကျွန်တော်လိုးရတာပိုလွယ်ကူစေပါတယ်.. သူမကိုယ်သူမ အထိန်းအကွပ်မဲ့စွာပဲ ရင်သားတွေကို ညစ်နယ်လိုက် ခန္ဒာကိုယ်အနှံ့ပွတ်လိုက် သူမအစိလေးကို ပွတ်နေလိုက်လုပ်နေပါတော့တယ်.ကျွန်တော်လဲ သူ့နားနားကပ်ရင်း အားရအောင်လိုးမဲ့အကြောင်း အနည်းငယ်ပြောရင်း ခပ်သွက်သွက် လှုပ်ရှားနေတဲ့အခိုက် သူမဆီက ငြီးတွားသံမှတပါး အခြားဘာသံမှထွက်မလာပဲ တဖြည်းဖြည်းခန္ဒာကိုယ်တခုလုံးတုန်လာကာ…“ခပ်ပြင်းပြင်းလေး လိုးစမ်းပါ…ခု လရည်တွဖြည့်ပေးပါ”ကျွန်တော့်ဒုတ်ကို ဆွဲထုတ်လိုက်တယ်ဆိုရင်ပဲ အန်နာခပ်မြန်မြန် လှည့်လာပြီး ဒုတ်ကိုအရင်းနားက ကိုင်ကာ လက်တဖက်ကခပ်မြန်မြန်ဂွင်းတိုက်ပေးပြီး ဒစ်ထိပ်ဖျားကို လျှာနဲ့လိမ်ဆွဲလိုက်စုပ်ယူလိုက်တဲ့ခဏလေးမှာတင်ပဲ ကျွန်တော့်ရဲ့ ပူနွေးတဲ့ ခပ်ပျစ်ပျစ် လရည်တွေဟာ သူမပါးစပ်ထဲကို အားရပါးရ ပန်းထွက်သွားပါလေတော့တယ်…..ကျွန်တော်လည်း အော်ဟစ်ငြီးငြူသံအစုံနဲ့အတူလူလည်း ကော့ပျံလန်လို့ပဲ..ကျွန်တော် ကျေနပ်အားရအောင် ပန်းထုတ်ပြီးတဲ့အခါမှာတော့ သူမကို အနမ်းတချက်ပေးရင်း ကျွန်တော့်နှလုံး ရုတ်တရက် ရပ်သွားမလား ထင်ရလောက်အောင်မြင်မိတာကတော့ ကမ်းခြေမှာကျွန်တော်သိပ်မရင်းနှီးတဲ့ အတွဲတတွဲဟာ ကျွန်တော်တို့ကိုထိုင်ကြည့်နေတာပါပဲ…အမျိုးသမီးရဲ့ လက်တဖက်ဟာဆိုရင်လည်း သူမရဲ့ ပေါင်ကြားထဲကို နှိုက်ထားတာမြင်နေရပါတယ်…“ဟာ…အန်..အန်နာ…ငါတို့ကိုကြည့်နေတဲ့သူရှိတယ်”သူမ မကြည့်အားပါဘူး…ခုချိန်ထိကို ကျွန်တော်ဒုတ်ကို အားပါးတရစုပ်နေတုံးပါပဲ….ကျွန်တော့်ကတော့ ရှက်ရွံ့မှု၊ ကြောက်လန့်မှုနဲ့ ညီမလေးဂုဏ်သိက္ခာအတွက်ဆိုတဲ့ အတွေးပေါင်းများစွာ ချာချာလည်ရင်း….ဒီ ညနေခင်းတခုကိုတော့ မေ့နိုင်တော့မယ်မထင်တော့ပါဘူးဗျာ…

ပြီးပါပြီ

အခုမှသဘောပေါက်မိ

သီတင်းကျွတ်လပြည့်ကျော်တရက်နေ့ ညလေးက မိုးတိမ်သားကင်းကင်းနဲ့ ကြည်လင်တောက်ပနေတယ်လေ။ ရပ်ကွက်ထဲက ကလေးငယ်တွေရဲ့ဗျောက်ဖောက်သံကရပ်ကွက်တစ်ခုလုံးဟိုမှသည်မှ သောသောညံနေတယ်။ “ဖေဖေနားညီးနေပြီထင်တယ်” “မညီးပါ ဘူးသမီးရယ် ဖေဖေတို့ငယ်ငယ်ကလဲ ဒီလိုပဲ ကစားကြတာပါပဲ” ဝရံတာကနေအိမ်ထဲကိုဝင်လာရင်းဘေးက စတီခုံလေးမှာဝင်ထိုင်လိုက်တဲ့ချွေးမလေးကို ဦးထွန်းလှမ်းကြည့်ပြောလိုက်မိတယ်။ “အဖေ့သားနဲ့မြေးကတော့ ရေကျော်ပွဲဈေးသွားကြပြီ” “သမီးရောလိုက်မသွားဘူးလား” “မလိုက်ချင်ပါဘူးအဖေ ရယ်လူအရမ်းများတာ သူတို့သားအဖပဲဝါသနာပါတယ်လေ” ပြောပြီးတော့နောက်ဖေးဖက်ထွက်သွားတဲ့ချွေးမလေးကိုဦးထွန်းငေးနေမိတယ် မိန်းမဆုံးပြီး ထဲကရွာကအိမ်မှာတစ်ယောက်ထဲနေနေရာကနေသားနဲ့ချွေးမလေးကရန်ကုန်ကိုဘုရားဖူးခေါ်လို့ရောက်လာခဲ့တာပေါ့။ ပြောရအုံးမယ် ကျွန်တော်အသက် ကအခုတန်ဆောင်မုန်းဆို ၄၈ ပြည့်ပြီပေါ့။ ရွာမှာတော့မိန်းမနဲ့ကုန်စုံဆိုင်လေးဖွင့်ရင်းဘဝကိုရပ်တည်ခဲ့ကြတာ။ သားဖိုးလုံးကလဲအားကိုးရပါတယ် မိန်းမ ဆုံးတော့ဘာမှမလုပ်တော့နဲ့ ဆိုပြီးသူပဲထောက်ပံ့ထားတာလေ။ ဒီကောင့်ကိုရန်ကုန်မှာကျောင်းထားဖို့ရွာမှာလင်မယားနှစ်ယောက်ခြို့ခြံချွေတာပြီးတော့နေ ခဲ့ရတာ။ကျောင်းပြီးတော့အလုပ်ဝင်ရင်းနဲ့ အလုပ်ရှင်ရဲ့သမီးနဲ့ညားတော့တာပါပဲဗျာခုတော့ဒီကောင်သိတတ်လို့သာပေါ့။အိုဇာတာကောင်းတယ်ပဲပြောရမယ် ထင်တယ်။ ခုတော့ဘာအလုပ်မှမလုပ်ပဲဘုရားသွားကျောင်းတက်ပေါ့။ခုလဲအဖေရန်ကုန်လာနေဆိုတာနဲ့တစ်လနှစ်လရောက်လာခဲ့တာ တောသားဆိုတေ့ာ လဲကိုယ့်ရွာပဲကိုယ်ပျော်တယ်လေ။ခင်ရာဆွေမျိုးမြိန်ရာဟင်းကောင်းဆိုသလိုပေါ့ရွာမှာကကိုယ့်ဆွေကိုယ့်မျိုးလိုဖြစ်နေကြပြီဆိုတော့ ဒီကောင်တွေရန်ကုန်တော့တယ်မကြိုက်လှပါဘူးဗျာ ၂၅ပေ ပေ၅၀ အိမ်ခန်းထဲမှာအိမ်ခန်းကသုံးခန်းနောက်ဖေးရေချိုးခန်းအိမ်သာဆိုပေမဲ့ တယ်ပြီးကျဉ်းကျပ်လှတယ်။ပြီး တော့လဲ အဲယားကွန်းဆိုတဲ့ဟာကလဲအေးပြီးလတ်ဆတ်နေတဲ့လေနဲ့ဇိမ်တော့ကျပါရဲ့ ကျုပ်တော့ရွာ က လေလောက်မကြိုက်လှဘူးရယ်။ ပြီးတော့ဒီရန်ကုန်ရောက်မှပဲကျုပ်စိတ်လဲဘယ်လိုဖြစ်တယ်မသိပါဘူး။ရွာမှာတော့အားလုံးကရိုးရိုးရယ်လေ။ ဒီကမိန်းခလေးတွေကစကတ်ကျပ်ကျပ်ထုပ် ထုပ်နဲ့တစ်ချို့ဆိုအတွင်းကဘောင်းဘီအရာလေးတောင်ထင်းလို့ ဒါနဲ့ပြောရအုံးမယ် ကျုပ်ချွေးမလေးနာမည်က အိဖြူကျော်တဲ့ဗျ တရုတ်မြန်မာ ကပြားမ လေးပေါ့။ဖိုးလုံးကျောင်းပြီးတော့ကောင်မလေး မိဘရဲ့ပလပ်စတစ်ဆိုင်မှာဝင်လုပ်ရင်းနဲ့ရိုးသားကြိုးစားတယ်ဆိုပြီးသူတို့သမီးနဲ့ပေးစားလိုက်တော့တာပါ ပဲ။ ဒီကောင်ကတောသားသာဆိုတာလူပုံကရည်ရည်မွန်မွန်ကို..။ ကျုပ်ချွေးမလေးကလဲမြို့သူဆိုတော့ဝတ်တတ်စားတတ်ရယ်လေ။ခုတော့သူတို့သား ကျုပ်မြေးတောင် ၅နှစ်ထဲဝင်လို့ကျောင်းတက်နေပြီ ဖိုးလုံးအသက်က ၂၈ အိဖြူလေးကတော့၃၂ ထဲတောင်ဝင်ပြီထင်တယ်။တစ်သားမွေးတော့တသွေးလှ ဆိုသလိုပဲ အသားကဖြူဖြူတုတ်တုတ်ပြည့်ပြည့်နဲ့ နိုးအုံကြီးတွေဆို တင်းရင်းအိစက်လို့ပေါ့။ လူကပြည့်တော့ထမီစကတ်များဝတ်လိုက်ရင် ှဆီးခုန်အိအိ လေးကတင်းပြီးမို့နေတော့တာပဲ။ အရပ်ကတော့ ၅ပေ၄ လောက်ရှိမယ်ထင်တယ်။ ဒါပေမဲ့ကိုယ်သားရဲ့မိန်းမဆိုတော့လဲ စိတ်ကိုချုပ်တီးပြီးနေရတာပေါ့ ဗျာ။ “ဖေဖေအိပ်ချင်ရင်အိပ်တော့လေ” တစ်ယောက်ထဲတွေးနေရင်းနဲ့ဘယ်အချိန်ကထွက်လာတယ်မသိတဲ့ချွေးမလေးကဘေးကနေပြောလိုက်တယ်။ “အေးအေးသမီး ခြေလက်ဆေးပြီးအိပ်တော့မယ်” “ဟုတ် ဖေဖေ” ဒီလိုနဲ့ကျုပ်လဲဘယ်အချိန်ထိအိပ်ပျော်သွားလဲမသိပါဘူး ညဖက်တရေးနိုးတော့ “ဟင်းဟင်း ဖြေးဖြေးလုပ်လေ ဟိုဖက်မှာ အဖေရှိနေတာကို” တစ်ချက်တစ်ချက်တိုးတိုးလေးကြားလိုက်ရတဲ့အသံကြောင့် ကျုပ်ကိုယ်ကျုပ်လဲနိုး နေတယ်လို့မထင်ရအောင်အသာငြိမ်ပြီးနားထောင်နေမိတယ်။

ကျုပ်သိလိုက်ပါတယ်။ဖိုးလုံးတစ်ယောက် သူမိန်းမကိုလိုးဖို့နှူးနေရင်ကထွက်လာတဲ့အသံဆိုတာကို။ နားထောင်နေရင်းနဲ့ကျုပ်စိတ်တွေလှုပ်ရှားလာမိ တယ်။ ကျုပ်လဲအတွေ့အကြုံရှိတဲ့သူပဲဟာ ပြီးတော့ပုထုဇဉ်ပဲလေရဟန်းနာမှမဟုတ်ပဲ မိန်းမဆုံးပြီးထဲကဒီလိုမဖြစ်ရတာကြာနေတဲ့ကျုပ်စိတ်တွေက ကိလေသာသွေးတွေကြောင့်လန်းဆန်းသလိုခံစားလာမိတယ်။ ကိုယ့်သားလင်မယားလိုးဖို့ပြင်နေတာမကြည့်သင့်မကြားသင့်ဘူးဆိုပေမဲ့ခုလိုမထင်မှတ်ပဲဆုံ ရတော့လဲမျက်ကွယ်ပြုလို့မရပြန်ဘူး “ဖေဖေကြားမယ်…ဖြေးဖြေးလုပ်ပါ မောင်ကလဲ” “အိပ်နေပါပြီ အိလေးရာမကြားပါဘူး” “အာဒါတော့ဒါပေါ့ မ ကြားအောင်လုပ်မှ တော်ကြာကြားသွားရင်ရှက်စရာကြီး” “အာ….မောင့် ဖြေးဖြေးဆို အားကျွတ်.ကျွတ်.ကျွတ်” ခပ်တိုးတိုးပြောနေပေမဲ့ အခန်းနံရံ ပေါ်ကလေဝင်ပေါက်ပွတ်လုံးတိုင်လေးတွေနဲ့ဆိုတော့အတိုင်းသားကြားနေရတယ်။ တပြွတ်ပြွတ်နဲ့ပါးစပ်နဲ့စုပ်နေတဲ့အသံတွေ အိဖြူလေးရဲ့ခပ်တိုးတိုးငြီး သံလေးတွေက ကျုပ်ရင်ကိုဆူပွက်လာစေတယ်လေ။ မျက်စိနဲ့မမြင်ရပေမဲ့စိတ်ကူးနဲ့ပုံဖော်ကြည့်နေမိတယ်။ အိအိ ရဲ့လုံးကြီး ဆူဆူဖြိုးဖြိုးတစ်တစ်ခဲခဲ ကိုယ်လုံးလေးကို ဖိုးလုံးတစ်ယောက် စိတ်ရှိလက်ရှိကိုင်တွယ်ပွတ်သပ်နေပုံတွေကျုပ်မျက်စိထဲမှာတစ်ရေးရေးမြင်ယောင်နေမိတယ်။မိန်းမအရသာသိနေတဲ့ကျုပ်အတွက်တော့ နို့အုံးတစ်တစ်ခါးသိမ်သိမ်နဲ့ စွန့်ကားနေတဲ့တင်အိအိတွေနဲ့ချွေးမလေးကိုကြည့်ပြီးတော့ ကျုပ်လီးတောင်ခဲ့ရတာ အကြိမ်ကြိမ်။အဲ့ဒါကိုပဲကျုပ်ကကြိုက်နေမိတာ တစ်ကိုယ်လုံးတစ်သိမ့်သိမ့်နဲ့ရမက်သွေးတွေနိုးကြွနေတာကိုကအရသာလေ။ အပြာကားတွေကြည့်သလို ပေါ့ဗျာ။ကျုပ်ကတော့အပြာကားထက်ပိုကြိုက်တယ် အပြင်မှာတစ်တစ်ရစ်ရစ်ကြီးကိုမှန်းပြီးတော့ ကိုယ်စိတ်ကြိုက်ပုံစံမျိုးစုံလိုးလို့ရတယ်လေ။ ရုပ်ရှင်ဆို တာသူလုပ်ပြတာကြည့်ရတာကို။ “အို…..ဖြေးဖြေးဆိုမောင်ကလဲအတင်းပဲ…..အို.ဟိုး…ဟိုး……” အိဖြူလေးအသံကကျုပ်ရင်ကိုတော်တော်ဆူဝေလာ စေတယ်။အတော်လေးကြာတော့ တကျွီကျွိနဲ့ကုတင်လှုပ်သံလေးတွေကြားလိုက်ရတယ်။ ကျုပ်သိလိုက်တာပေါ့…..ဖိုးလုံးတစ်ယောက်အိဖြူလေးကိုလိုး နေပြီဆိုတာ။ ကျုပ်စိတ်ထဲမှာလေ အိဖြူကျော်ရဲ့ ဆူဖြိုးအိတစ်နေတဲ့ကိုယ်လုံးလေးပေါ်မှာထပ်ပြီးတော့အားအင်အပြည့်နဲ့လိုးနေမဲ့ကျုပ်သားကိုမြင်ယောင် ရင်း ကျေလဲကျေနပ် မနာလိုလဲဖြစ်နေမိတယ်။ တစ်ယောက်ထဲငြိမ်နေရတဲ့ကျုပ်ကတော့ တင်းမာနေတဲ့ကိုယ်လီးကိုကိုယ်ဆုပ်ကိုင်ပြီးတော့ အိဖြူလေးကို မှန်းဆနေမိတာပေါ့ဗျာ ကျုပ်လဲ မိန်းမလိုးချင်တာပေါ့ မလိုးရတာကြာပြီလေ ကျုပ်မိန်းမသေပြီးထဲကဆိုပါတော့…ကျုပ်သားကတော့ကံကောင်းတာပဲ ဆူဖြိုးတောင့်တင်းတဲ့မြို့ကြီးသူကိုလိုးခွင့်ရတယ်ဆိုတာနဲတဲ့ကုသိုလ်လားဗျာ။အဓိကကတော့ ကိုယ်မိန်းမကိုကောင်းကောင်းကျေနပ်အောင်လုပ် ပေးဖို့ပဲဗျ လီးပါရုံတက်လိုးတတ်ရုံနဲ့မိန်းမယူလို့မရသေးဘူးလေ ကျုပ်ဆိုတဲ့ကောင်ကအတန်းပညာသာပြီးအောင်မတတ်တာ ဒီလိုပညာမျိုးတော့ ဆရာတစ်ဆူပဲ။ စောက်ဖုတ်ထဲလီးထည့်ထားရုံနဲ့ကျေနပ်မှုရတယ်ဆိုပေမဲ့ ယောက်ျားကကောင်းကောင်းလုပ်တတ်လေမိန်းမက ကျေနပ်သာယာလေပဲလေ။ “ဟင်း….ဟင်း.” ကျုပ်တွေးနေရင်းနဲ့ပဲ တဖက်ခန်းကအသံတွေကပိုကျယ်လာတယ်။ခဏနေတော့ကျုပ်ကြားလိုက်ရတာ အိဖြူလေးအသံပေါ့ “မောင်…..တော်ပြီလား” “အင်း…..မောပြီ မောင်အိပ်တော့မယ်” “လုပ်ပြီမောင်ကတော့” သူတို့နှစ်ယောက်အသံတိုးတိုးလေးဆိုပေမဲ့ကျုပ်ဆီက အတိုင်းသားကြားနေရတယ်။ ကျုပ်လေ တကယ့်ကိုအားမရပါဘူးဗျာ ဘယ့်နှယ့် မိန်းမလိုးတယ်ဆိုတာလေးငါးမိနစ်နဲ့ဘာအရသာရှိမှာလဲ။ ဒီကောင်ဖိုးလုံး ကဆေးလိပ်လဲသောက်တော့သိပ်အမောခံနိုင်ပုံမရဘူး…ကျုပ်ချွေးမလေးကျေနပ်ရဲ့လားမသိပါဘူးဗျာ ဒါပေမဲ့ကျုပ်လဲဘယ်တတ်နိုင်မလဲလေ။ လိုးနေတာ ဖိုးလုံး ပဲဟာကျုပ်မှမဟုတ်ပဲ။အင်းလေ..စောစောပြီးတော့လဲစောစောအိပ်ရတာပေါ့ ကျုပ်ငြိမ်နေရင်းနဲ့ခဏနေတော့ဖိုးလုံးရဲ့ဟောက်သံကိုကြားလိုက်ရ တယ်။ဒါပေမဲ့လှုပ်ရှားနေတဲ့အသံတော့ကြားနေရတုံးဗျ ကျုပ်သိလိုက်ပါတယ် အိဖြူလေးအိပ်မပျော်ဘူးဆိုတာ….အင်း ဘယ်တတ်နိုင်မလဲလေ။ အဲ့ဒီညက စပြီးတော့နောက်ညတွေကျုပ်တော်တော်နဲ့အိပ်မပျော်ဘူးဗျ။ဒီကောင်လင်းမယားလိုးတာကိုစောင့်စောင့်နားထောင်နေမိတယ်။ အိဖြူလေးကရုပ်ရည် ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်ကြည့်ကောင်းသလိုလင်ကိုလည်းဂရုစိုက်ရှာသား…လင်နဲ့ပက်သက်ပြီးတော့တော်ရတဲ့ယောခမအပေါ်လဲ ကိုယ်မိဘလိုပါပဲဗျာ။ ကျုပ်အပေါ်လဲဂရုစိုက်ရှာပါတယ်။မနက်မနက်ဆိုနွားနို့ တန်သည်နွားနို့လဖက်ရည်တန်သည်လဖက်ရည် မပျက်စေရဘူး ကျုပ်သာ သူလေးအပေါ်သမီး လေးလိုသဘောမထားနိုင်တာ။ ဖိုးလုံးကနေ့ဖက်ဆို အလုပ်သွားနေ ကျုပ်မြေးကလဲကျောင်းသွားဆိုတော့ အိမ်မှာကျုပ်နဲ့အိဖြူလေးနှစ်ယောက်ထဲလေ။

အဓိကသူရေချိုးတဲ့အချိန်ပေါ့။ ထမီလေးရေလျားပြီးတစ်ခုတစ်လေကျုပ်ရှေ့မှာတံမြက်လှည်း ဖုန်စုတ်ဆိုတော့ကုန်းကုန်းကွကွပေါ့ အဲ့လိုအချိန်ဆို သူ တင်ပါးအိအိကြီးတွေကထမီပါးပါးထဲမှာလုံးတစ်နေလိုက်တာ ကျုပ်ဖြင့်အာခေါင်တွေ ခြောက်ပြီးလီးဆိုတာအစွမ်းကုန်တောင်နေတော့တာပဲ။ပြီးတော့ ရေချိုးခါနီးအဝတ်လျှော်ပြီးလို့အိမ်ရှေ့ဝရံတာမှာအဝတ်လှမ်းရင် ကျုပ်မသိမသာခိုးကြည့်ရတာအမောပေါ့။ မြို့ဆိုတော့တောလိုနေရာကျယ်ကျယ်မရှိဘူး လေ။ သူ့ဘော်လီလေးတွေ အတွင်းခံလေးတွေ တွေ့ရင်ကျုပ်ဖြင့် အခန်းထဲဆွဲသွင်းပြီးလိုးလိုက်ချင်တော့တာပဲ။သူဘာအရောင်လေးတွေဝတ်လဲကျုပ် တောင်အလွတ်ရနေပြီ တစ်ခုတစ်လေ ကျုပ်သူမသိအောင်လျော်ပြီးလို့ခြောက်နေတာလေးသွားသွားကိုင်ကြည့်မိတယ်။ အနက်လေးတွေ အနီလေးတွေ ပန်းရောင်လေးတွေ ပြီးတော့ ဇာလေးတွေရောပဲ….အဲ့ဒီဘောင်းဘီလေးတွေနဲ့သာဆိုကျုပ်ချွေးမလေးတော်တော်လှနေမှာဗျ ဒီလိုနဲ့ကျုပ်လဲ နေ့ဖက်ဆိုအိ ဖြူလေးအပေါ်ဖောက်ပြန်စိတ်နဲ့သာယာလိုက်ညဆိုသူတို့လင်မယားလိုးတာနားထောင်လိုက်နဲ့တော်တော် ကြာသွားတယ်မြို့မှာနေတာ။ညတိုင်းလိုးတာ တော့မဟုတ်ဘူးရယ်။ လိုးတဲ့ညဆိုရင်တော့ကျုပ်အတွက်အခွင့်ကောင်းပေါ့ဗျာ လိုးတဲ့အခါတိုင်းလဲ ဖိုးလုံးတစ်ကောင်အရင်ပြီးလို့အိပ်တာကများနေတယ်။ ကျုပ်တော့ အားမရတာရောစိုးရိမ်တာရောပေါ့ စိုးရိမ်တယ်ဆိုတာက ဒီလိုမိန်းမမျိုးက ယောက်ျားမပေးနိုင်တာကို မခြားနည်းနဲ့ဖြည့်ဆည်းတတ်တယ်လေ။ အိလေးကိုလိုးချင်ပေမဲ့ သူတို့မိသားစုလေးတော့ မထိခိုက်စေချင်ဘူးရယ်။ကျုပ်သားမိသားစုကိုဗျ။ကျုပ်လဲစိတ်တထင့်ထင့်နဲ့တစ်နေ့ပေါ့။ကျုပ်ထင်တဲ့ အတိုင်ပဲဗျာ။ အိဖြူဈေးကနေဆွဲခြင်းလေးနဲ့ပြန်လာတာကိုဝရံတာကနေကျုပ်မြင်တော့ တံခါးဖွင့်ပေးဖို့တံခါးဆီလာခဲ့ရင်းနဲ့တံခါးရှေ့ရောက်တော့ စကားပြောသံလိုလိုကြားမိတာနဲ့ကျုပ်လဲငြိမ်ပြီးနားထောင်နေမိတယ်ပြီးတော့မှ သတိရတော့တံခါးကနေမပြင်ကိုချောင်းလို့ရတဲ့မှန်ဘီလူးလေးကနေ ချောင်းကြည့်မိလိုက်တယ်ဆိုရင်ပဲ ကျုပ်ရင်တွေတဒိုင်းဒိုင်းခုန်သွားမိတယ် ဒေါသထွက်တာရောစိတ်လှုပ်ရှားတာရောပေါ့။ကျုပ်မြင်လိုက်ရတာက မျက်နှာချင်းဆိုင်အခန်းကကောင်လေးရယ်ဗျ ရှိလှအသက်က ၁၇ ၁၈ ပေါ့အိဖြူလေးတက်လာတော့သူတံခါးလေးကိုဟပြီးစောင့်နေတယ်။အခန်းရှေ့ရောက်တော့ အိဖြူကသူအခန်းဝမှာရပ်ပြီးစကားပြောနေတာကို ဘာတွေပြောနေလဲမသဲကွဲပေမဲ့ ကောင်လေးလက်က ချွေးမလေးရဲ့ဖင်ကို ထမီစကတ်တင်းတင်းလေးပေါ်ကနေကိုင်လိုက်တာ ကျုပ်တွေ့လိုက် ရတယ်လေ။ကျုပ်သားတိုက်ခန်းလှေကားက တံခါးမရှိတော့မှောင်ရိပ်ကများနေတယ်။ဒါကပဲသူတို့အတွက် အခွင့်အရေးပေါ့။ထမီစကတ်လေးပေါ် ကနေဖင်အိအိလေးကိုပယ်ပယ်နယ်နယ်ပွတ်နေတာများဗျာ ဈေးခြင်းတောင်းလေးကဘေးမှာချလို့ပေါ့ အိဖြူလေးက ကောင်လေးရင်ခွင်ထဲမှာဖက်လို့။သူတီရှပ်ကျပ်ကျပ်လေးထဲကတင်းအိနေတဲ့နို့တွေဆိုတာရင်ခွင်နှစ်ခုကြားမှာအိဝင်နေလိုက်တာ။ကျုပ်လဲကြည့် ကောင်းကောင်းနဲ့ ကြည့်နေမိတာ ဒေါသစိတ်တောင်ဘယ်ရောက်သွားမှန်းမသိပါဘူးဗျာ.ဖက်ထားရင်းနဲ့ အိဖြူလေးနှုတ်ခမ်းကိုကောင်လေးကစုပ်နေတယ် ဗျ ကြည့်လို့တော့ကောင်းသား…အိဖြူလေးဆိုတာ ကောင်လေးလီးရှိတဲ့နေရာကိုသူဆီးခုန်မို့မို့လေးနဲ့အတင်းကိုဖိကပ်ပြီးဖက်ထားနေလိုက်တာ။ တော်တော်ကြာကြာလေးနမ်းပြီးတော့မှချွေးမလေးကသူအကျီကျပ်ကျပ်လေးကိုခါးကနေဆွဲဆန့်ချပြီးတော့ကောင်လေးကိုတိုးတိုးလေပြောနေတယ် ကျုပ်လဲတံခါးကနေခွာပြီးတော့စတီပေါ်မှာမှင်သေသေနဲ့ပြန်ထိုင်နေရတေ့ာတာပေါ့.ခဏနေတော့တံခါးသောဖွင့်သံနဲ့အတူပွင့်လာတဲ့ တံခါးရွက်လေး နောက်ကနေ အိဖြူလေးပေါ်လာတယ်။“ဖေဖေအစောကြီးနိုးနေတာလား” ခုံမှာထိုင်နေတဲ့ကျုပ်ကိုအံ့သြဟန်နဲ့ကြည့်ရင်းပြောလာတဲ့စကားကိုကျုပ်လဲမသိသလိုပြန်ဖြေမိလိုက်တယ် “အင်း အိပ်မ ရတာနဲ့နိုးလာတာသမီးရေ” “ဒါဆိုရေမိုးချိုးတော့လေ မနက်စာစားရအောင်” “အင်းအင်း” ကျုပ်လဲတောင်နေတဲ့လီးကိုပေါင်ကြားမှာညှပ်ထားရင်းနဲ့တိုတိုပဲ ဖြေလိုက်မိတယ်။ အဲ့ဒီနေ့ကတော့ကျုပ်စိတ်တွေတော်တော်ကိုကစဥ့်ကလျားပဲ။ ကျုပ်နားလည်ပါတယ် အလိုမပြည့်တဲ့မိန်းမတစ်ယောက်ဟာဒါမျိုး ဖြစ်လာမယ်ဆိုတာ အဲ့ဒီညကသူတို့လင်မယားလိုးကြတယ်ဗျ မနက်ကအိဖြူ ကို ကျုပ်မြင်ပြီးကတဲက ချွေးမလေးအပေါ်အရင်ကထက်ပိုပြီးရဲလာမိတာ တော့အမှန်ပဲ။ ထင်းခွေမကြုံရေခပ်ကြုံတယ်ဆိုတဲ့စကားပုံလိုတော့ အခြေအနေကိုစောင့်နေတဲ့ကျုပ်အတွက်တော့အဲ့ဒီည သူတို့လင်မယားလိုးနေတဲ့အချိန် ရေအိပ်သွားသလိုလိုနဲ့ နောက်ဖေးဖက်ကိုထွက်လာခဲ့မိတယ်။ အိမ်သာထဲကထိုင်တဲ့ကြွေခွက်ပေါ်မှာထိုင်ရင်းကျုပ်ပုဆိုးထဲကတင်းမာနေတဲ့ လီး ကိုထုတ်ပြီးတော့တစ်ယောက်ထဲဂွင်းတိုက်နေခဲ့မိတာပေါ့။အိမ်သာတံခါးကိုတမင်ပဲ ခပ်ဟဟဖွင့်ထားခဲ့တယ်။ခဏနေတော့ကျုပ်ထင်တဲ့အတိုင်ပါပဲ အိဖြူ လေးတစ်ယောက်နောက်ဖေးဖက်ကိုဝင်လာတဲ့အသံကိုကျုပ်ကြားလိုက်ရတယ်။ကျုပ်လက်ကစောစောကထက်ပိုလှုပ်ရှားနေမိတာပေါ့။ကျုပ်သိနေတယ် လေ တံခါးဟဟလေးကနေသူကြည့်နေမယ်ဆိုတာကိုပေါ့။ နောက်နေ့မနက် အိဖြူလေး ကျုပ်အပေါ်ဆက်ဆံပုံကပုံမှန်ပါပဲ။

ဒါပေမဲ့သူမျက်လုံးတွေကတော့ ကျုပ်နဲ့အကြည့်ချင်းဆုံမှာကြောက်နေတာကိုတွေ့ရတယ်။သေချာပြီပေါ့။ကျုပ်ကိုသူမနေ့ညကမြင်ခဲ့တယ်ဆိုတာ။ပြီးတော့ထူးထူးခြားခြားအရင်နေ့တွေ ကနေ့လည်သူ့အခန်းထဲမှာတံခါးပိတ်ပြီးတော့ အိပ်တတ်တဲ့သူက ဒီနေ့မှာအခန်းတံခါးကိုခပ်ဟဟဖွင့်ထားတာတွေ့ရတယ်။ကျုပ်လဲနောက်ဖေးဖက်ဝင်သလို အိမ်ရှေ့ထွက်သလိုလိုနဲ့ ကြည့်ရတာအမောပေါ့။အဲ့လိုနဲ့တစ်ကြိမ်တော့ကျုပ်အခန်းထဲကိုလှမ်းကြည့်လိုက်တဲ့အချိန်ကျုပ်ကိုပြန်ကြည့်တဲ့အိဖြူလေးနဲ့ မျက်လုံးခြင်းဆုံသွားမိတယ် ကျုပ်လဲ… “သမီးအိပ်မပျော်ဘူးလား” အခန်းတံခါးလေးကိုဟရင်းမေးလိုက်တော့ “ဟုတ်ဖေဖေ” ကျုပ်လဲတဒိန်းဒိန်းခုန်နေ တဲ့ရင်ထဲကနှလုံးခုံသံကိုတောင်ကြားနေမိသလိုပါပဲ။အခန်းထဲရောက်သွားတော့သူအိပ်နေတဲ့ကုတင်ပေါ်ကမွေ့ယာ စွန်းလေးမှာထိုင်လိုက်တယ်။ ပန်းရောင်မွေ့ယာစွပ်လေးပေါ်မှာအိအိထွေးထွေးကိုယ်လုံးလေးနဲ့လှဲနေတဲ့ သမီးလေးကအိမ်နေရင်းထမီအနီရောင်ပျော့ပျော့လေးနဲ့ပေါ့ ထမီပျော့ပျော့ လေးပေါ်ကနေအတွင်းခံဘောင်းဘီအရာလေးကလဲထင်းနေလိုက်တာ။အပေါ်ကတီရှပ်အဖြူရောင်ပွပွလေးနဲ့ဖြူဝင်းဝင်းအသားလေးကထင်းနေအောင်တောက်ပနေသလိုပါပဲ။ပုံပြင်ထဲကနတ်သမီးလေးလိုပေါ့ဗျာ တုံချီတုန်ချနဲ့ အတော်ဝေခွဲမရဖြစ်နေတဲ့ကျုပ်လဲတစောင်းလေးကနေပက်လက်အနေအထားပြင်အိပ်လိုက်တဲ့ အိဖြူကြောင့်မနေနိုင်တော့ပဲ မွေ့ယာလေးပေါ်အသာလှဲ ရင်း ချွေးမလေးရဲ့ကိုယ်လုံးအိအိလေးကိုခပ်တင်းတင်းဖက်ထားလိုက်တော့တယ်။ “အို….အမေ့” ဆိုပြီးတော့ တိုးတိုးလေပြောတဲ့ချွေးမလေးရဲ့အသံလေးကို ပါကြားလိုက်ရတယ်လေ။ “မတော်ပါဘူး ဖေဖေရယ်” တဲ့ ကျုပ်ဒီလိုလုပ်မယ်ဆိုတာသိထားပြီးဖြစ်တဲ့ အိလေးကကျုပ်ကိုအသာလေးတွန်းရင်းခပ်တိုးတိုး လေးပြောရှာတယ်။ “ဖေဖေ မနေနိုင်တော့ဘူးသမီးလေးရယ် သမီးလေးကိုမြင်ရတာစိတ်မထိန်းနိုင်တော့ဘူး သမီးကိုလိုးပါရစေကွယ်နော်” ကျုပ်ခပ်ရဲရဲ ပြောရင်း မိုမိုလေးဖောင်းနေတဲ့ချွေးမလေးရဲ့ ပါးလေးကိုနမ်းလိုက်မိတယ်။ “အို….ဟင်…ဟင့်…ဟင့်အင်း ….မကောင်းပါဘူးဖေဖေရယ်သွားပါနော်….သမီး ကြောက်တယ်” “ကွယ် သမီးလေးကလဲဘာကြောက်စရာရှိလဲ သမီးယောက်ျားလဲလိုးနေတာပဲ ပြီးတော့ဟိုဖက်ခန်းကကောင်လေး” ကျုပ်စကားမဆုံးခင် အိဖြူလေးက “ဟင် ဖေဖေ ဖေဖေဘယ်လိုသိလဲ” “သမီးရယ်” ကျုပ်တိုးတိုးလေးပြောရင်း ချွေးမလေးရဲ့ ပါးလေးနှစ်ဖက်ကိုလေးငါးကြိမ်နမ်းနေမိတယ်။ လက်ကလဲထိမိတဲ့အသားစိုင်အိအိလေးတွေကို ဖွဖွလေးပွတ်ပေးနေမိတယ်လေ။တင်ပါးနဲ့ပေါင်တံလေးတွေကအိတင်းနေတာကြောင့် ကျုပ်လက်နဲ့ထိ လိုက်တိုင်းအိခနဲအိခနဲပေါ့။ ပါးလေးကိုနမ်းနေရာကနေ ချွေးမလေးရဲ့လည်တိုင်အိအိတွေကိုပြီးတော့ လက်မောင်းထွေးထွေးလေးတွေကိုပါအစဉ်လိုက်နမ်းနေမိတာပေါ့။ နမ်းနေရာကနေ အိလေးရဲ့နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးပေါ်ကျုပ်နှုတ်ခမ်းတွေနဲ့ဖိချလိုက်တော့ သူလေ တစ်ကိုယ်လုံးကော့တက်သွားခဲ့တယ်။ တံခါးပေါက်မရှိတဲ့တိုက်ခန်းလေးက မီးပိတ်ထားရင် ညဖက်လိုပါပဲ။ အခန်းလေးကခပ်မှောင်မှောင်ရယ် ပြီးတော့ အိမ်ထဲမှာသူနဲ့ကျုပ်နှစ်ယောက်ထဲရယ် လေ။ကျုပ်အတွက်တော့တကယ့်ကိုလောကနိဗာန်ပါပဲ။ မွေ့ယာအိအိလေးပေါ်ကနတ်သမီးလေး ….အဲ့ဒီအချိန်မှာကျုပ်ချွေးမလေးဆိုတဲ့ စိတ်တောင်မရှိတော့ဘူးဗျာ ယောက်ျားအရသာသိနေတဲ့မိန်းမတစ်ယောက်အတွက် အထိအတွေ့ဆိုတာကို ဘယ်လွန်ဆန်နိုင်ပါ့မလဲ။နှုတ်ခမ်းခြင်းနမ်းနေရင်းနဲ့ ကျုပ်လက်တွေကအိဖြူရဲ့ နို့အုံတင်းတင်းတွေပေါ်ကို ဖိဆုပ်ရင်းပွတ်နယ်နေမိတော့တယ်။ “အား .ဖေဖေရယ် .အိုးကျွတ်ကျွတ်ကျွတ်.” ချွေးမလေး ဘယ်လောက်တောင်ကာမဇောတွေထန်နေပြီလဲဆိုတာကျုပ်သိတာပေါ့။ ကျုပ်စိတ်ရှိသမျှအပေါ်ပိုင်းကိုဆွပြီးတော့ ခါးကထမီလေးကိုဆွဲလိုက်တော့သူလေးလေ အလိုက်သင့်လေး ခါးလေးကော့ပေးရင်းတွန်းချွတ်ပေးရှာတယ်။ ထမီလေးမရှိတော့တဲ့အချိန်ကျုပ်မြင်ဘူးနေကျ အတွင်းခံဘောင်းဘီပန်းရောင် လေးက အိဖြူလေးရဲ့ခါးထက်မှာတစ်ရစ်အိစက်နေတဲ့ ဖင်လုံးလေးတွေကိုပွေ့ထုပ်ထားတယ်။တီရှပ်အဖြူလေးကအပေါ်ကိုလန်တက်နေတော့ ဝင်းဝါအိ ထွေးနေတဲ့အသားစိုင်လေးတွေပေါ်မှာ ထင်းထင်းလေးဖြစ်နေတဲ့ဘော်လီအသားရောင်လေးကပနံရနေတာပေါ့။ကျုပ်ဘဝမှာကံကောင်းတယ်ပဲပြောရမယ် ထင်တယ် အခုလိုမြို့သူချောချောလေးကိုလိုးခွင့်ကြုံတာကိုပေါ့ တီရှပ်အဖြူလေးကိုကျုပ်ချွတ်ပေးတော့သူကကုတင်ပေါ်မှာထိုင်ရင်း ကလေးငယ်တစ် ယောက်လိုလက်လေးမြှောက်ပေးရှာတယ်။တကယ့်ကိုပါပဲဗျာ ပန်းရောင်မွေ့ယာလေးပေါ်မှာဘော်လီအသားရောင်လေးနဲ့အတွင်းခံပန်းရောင်နုလေးဝတ်ထားတဲ့မိန်းမလှလေးတစ်ယောက်ပေါ့ အတွန့်လေးတွေခွေနေတဲ့ဆံပင်လေးတွေကဖြူဝင်းတဲ့ပုခုံးသားနုနုလေးပေါ်မှာဖွာတွဲကျလို့လေ။ “ဖြူလေး” “ရှင်” တကယ့်ကိုလင်မယားနှစ်ယောက်လို တိတ်ဆိတ်တဲ့အခန်းလေးထဲမှာအတူရှိနေတဲ့အရသာကကျုပ်ဘဝမှာပထမဆုံးပါပဲ တောသားဆိုတော့တောသူပဲလိုးဘူးတာကို. အတူယှဉ်ပြီးထိုင်နေတဲ့ ကျုပ်ရင်ခွင်ထဲကို မှီချလိုက်ရင်းနဲ့ချွေးမလေးက “ဖေဖေ ဘယ်သူမှမသိပါစေနဲ့နော် သမီးတောင်းပန်ပါတယ်။” “အင်းပါသမီးရယ်” ကျုပ်လေ ကျုပ်သူလေးကို ကျုပ်မိန်းမပဲ ဖြစ်စေချင်တော့တယ်။နွားအိုမြက်နုကြိုက်ဆိုတဲ့စကားကို ကျုပ်အခုမှ ကောင်းကောင်းသဘောပေါက်မိတာပေါ့ ဒီအနုအရွလေးက ကျုပ်မိန်းမသာဆိုသိပ်ကောင်းမှာ ပြီးတော့ကျုပ်သားကိုလဲ စိတ်ထဲက အားနာနေမိတယ်။ ထိုင်နေရင်းကနေ လှဲချလိုက်တဲ့ သူအပေါ်ကနေ ထပ်လိုက်တော့သူ လက်အိအိလေးတွေကနောက်ကျောဖက်ကိုလျှိုရင်းဘော်လီချိတ်လေးကိုဖြုတ်ပေးတယ် ပွင့်ထွက်လာတဲ့နို့ကြီးတွေကအုံးသီးနုတစ်ခြမ်းစာလောက်ရှိတာ ပေါ့။ပက်လက်လှဲနေတဲ့သူ့ပေါင်ကြားထဲမှာဒူးထောက်ထိုင်ရင်းသူ့အတွင်းခံ လေးကိုချွတ်ပေးတော့တင်လေးကိုကြွပေးရှာတယ်သူ့ပေါ်မှောက်လှဲချလိုက်တဲ့ ကျုပ်ကို သူလက်တွေနဲ့ဆီးကြိုဖက်ရင်းပေါင်ခြံပေါ်ထောက်နေတဲ့ ကျုပ်လီးကိုသူ့လက်နဲ့ဆုပ်ကိုင်ပြီးတေ့ာ စောက်ပတ်ဝလေးကိုတေ့ပေးနေတယ်။ဝင်းအိ နေတဲ့သူ့နို့လေးတွေကိုကုန်းစို့ရင်းစောက်ပတ်ဝမှာတေ့ ထားတဲ့ကျုပ်လီးနဲ့ဖိချလိုက်တော့အိခနဲတိုးဝင်သွားတယ်။ “အို…..အမေရယ်” တဲ့လေ ကျုပ်ချွေးမ လေးရဲ့ညီးသံလေးနဲ့အတူကျုပ်လီးကလဲ သူ့စောက်ပတ်ဖောင်းဖောင်းလေးထဲကိုနစ်ဝင်သွားခဲ့ပြီပေါ့ ကျုပ်လီးကသူ့စောက်ပတ်လေးထဲမှာလက်ဖဝါးနုနု လေးနဲ့ဆုပ်ထားသလိုတင်းကျပ်လို့နေတယ်။ဒါပေမဲ့စောက်ဖုတ်အုံလေးကဖောင်းအိပြီးတော့ စောက်ခေါင်းထဲကအရည်နွေးနွေးလေးတွေနဲ့နူးအိနေလို့ လိုးရ တာမခက်ပဲအရသာတွေတထွေးကြီးခံစားနေခဲ့ရတယ်။ ကျုပ်လဲသူလေးရဲ့ချိုင်းအောက်ကနေလျှိုသွင်းပြီါ်တော့ပုခုံးသားအိအိလေးကိုဆုပ်ကိုင်ထားရင်းနဲ့ အိဖြူလေးရဲ့စောက်ပတ်ထဲကို အချက်လေးငါးဆယ်ဆောင့်လိုးပြီးစလိုက်တယ်။နောက်မှခပ်ဖွဖွလေးညှောင့်နေတော့ အရသာမျိုးစုံခံစားနေရတဲ့ အိဖြူ တစ်ယောက်ဖင်လေးကော့ကော့ပေးရင်းမွေ့ယာလေးပေါ်မှာကားကားလေးအလိုးခံနေရှာတယ်လေ။ စောက်ဖုတ်ထဲကို တစွပ်စွပ်တိုးဝင်နေတဲ့အသံနဲ့ ဆီးခုံလေးနှစ်ခု ရိုက်သံက တဖတ်ဖတ်ရိုက်သံတွေကအခန်းလေးထဲမှာပျံ့လွင့်လို့လေ။ကျုပ်လဲ ကြမ်းတစ်ခါ နုတလှည့်နဲ့ ချွေးမလေးကို ကောင်းကောင်းကြီး ကာမအရသာတွေ ပေးနေမိတယ်။ ကျုပ်လဲနုနုလှလှတစ်တစ်ခဲခဲလေးကိုလိုးနေရလို့စိတ်မထိန်းနိုင်ပဲ အိလေး စောက်ခေါင်းထဲကိုလရေတွေဒလဟောပန်းထည့် လိုက်မိတယ်။ကျုပ်ပြီးသွားတာသိတဲ့အိလေးကကျုပ်ကိုတင်းတင်းဖက်ပေးထားတယ်လေ။ “သမီးလေး” “ရှင်” “ဖေဖေကိုစိတ်ဆိုးသွားလားသမီးရယ်”လို့ မေးမိတယ် မဆိုးပါဘူးဖေဖေရယ် နှစ်ယောက်လုံးမှ မထိန်းနိုင်ကြတော့တာ ဘာစိတ်ဆိုးစရာရှိလဲ” “ဖေဖေလဲသမီးလေးကို အရင်ထဲကအရမ်းလိုးချင်နေမိတာ ဒါကြောင့်ဖြစ်ချင်တာဖြစ်ဆိုပြီး အရဲစွန့်လိုးမိတာပါ” ကျုပ်ပြောတော့ပြုံးနေတဲ့အိလေးက ခြေရင်းမှာပုံနေတဲ့သူ့ထမီလေးနဲ့ ပေါင်ကြားလေးကိုသုပ်ပြီးတော့ ကျုပ်လီးကိုပါ ဖွဖွလေးသုတ်ပေးရှာတယ်။ “သမီး ဖေဖေလီးက သမီးယောက်ျားဟာနဲ့တူလား” “ဟင့်အင်း ဖေဖေနဲ့သားဆိုတဲ့ အတိုင်းပဲ .ဟီး”ပြောရင်းနဲ ရှက်ပြုံးလေးနဲ ရယ်နေတယ်လေ။ “သမီးလဲ ဖေဖေနဲ့မှ အားရမိတယ် ဘယ်နှခါပြီးသွားမှန်းတောင်မသိဘူး” ပြောရင်းနဲ့ သူကိုယ်လုံးလေးကိုဆွဲရင်း လှဲချလိုက်တော့ ကျုပ်ရင်ခွင်လေးထဲကို ခလေးတစ်ယောက်လို ပြိုဆင်းလာတယ်။ ရင်ခွင်ထဲရောက်နေတဲ့ချွေးမလေးကို ထွေးပွေ့ရင်း တင်းတင်းလေးအိစက်နေတဲ့နို့ဖောင်းဖောင်းလေးတွေကိုပွတ်ချေလို့ အိဖြူလေးကိုခွရင်း အခန်းမှောင်မှောင်လေးထဲမှာ နှစ်ယောက်အတူမိန်းနေမိတော့တယ်။ “သမီးလေးကိုချစ်တယ်သမီးရယ်” “သမီးလဲဖေဖေကိုချစ်ပါတယ်” သူလေးက ကျုပ်ရဲ့တရားဝင်မဟုတ်တဲ့ ဒုတိယချစ်ဇနီးလေးပေါ့။ကျုပ်သူ့နှဖူးလေးကိုပေါ်ကို အနမ်းတစ်ပွင့်ခြေချလိုက်တော့တယ်။ (ပြီးပါပြီ)

ခံစိတ်ဖြစ်ပေါ်နေသည်

ကျွန်တော်နာမည်ဟာမောင်မောင်ဖြစ်ပြီးအသက်၂၇ရုံးဝန်ထမ်းပါ။ကျွန်တော်တို့ရပ်ကွက်မှာများသောအားဖြင့်တစ်ယောက်နှင့်တစ်ယောက်စည်စည်းလုံးလုံးရှိ တစ်ယောက်အကြောင်းတစ်ယောက်သိနေကြပါတယ် ကျွန်တော်လီးမှာ ၅လက်မခွဲအရွယ်အစားသာဖြစ်ပြီး ငယ်ကတည်းကအပျိုကြီးများကိုစွဲလမ်းတတ်သူတစ်ဦးဖြစ်ပါတယ် အောကားကြည့်ရင်လည်း. ဂျပန်မင်းသမီးတို့ကိုသာကြည့်ပြီး မှန်းထုနေကြဖြစ်တယ် ..တစ်နေ့ကျွန်တော်ရုံးကပြန်လာချိန် ဘုရားပွဲတွေ့၍ မြန်မာမုန့်ဝင်ခဲ့ပြီး ကျွန်တော်တို့အိမ်နဲ့ မလှမ်းမကမ်းရှိ အန်တီအိတို့ဆီ ဝင်လည်ခဲ့ပါသည်။ အန်တီအိသည် ရွှေကြည်အလွန်ကြိုက်တတ်သူတစ်ဦးဖြစ်သည် အသက်၄၉နှစ်ရှိပြီး မုဆိုးမတစ်ယောက်ဖြစ်သည်။ ခန္ဒာကိုယ်မှာ တင်ပဆုံကြီးပြီး ရုပ်ရှင်မင်းသမီးဝါဝါအောင် ဘော်ဒီထက် နည်းနည်းဝသူဖြစ်သည်။အိမ်တံခါးကိုတွန်းဖွင့်ပြီး “အန်တီအိရေ ..အန်တီအိရေ..”အော်ခေါ်သေည်လည်း ထူးသံမကြား၍ အိမ်တံခါးတွန်းဖွင့်ဝင်ကြည့်သော်အောက်ထပ်တွေ ဘယ်သူမှမရှိသောကြောင့် အပေါ်ထပ်တက်ကြည့်ပြီး အန်တီအိအခန်းအား ကြည့်မိသောအခါ လီးအတုနဲ့ အာသာဖြေနေသော အန်တီအိအား တွေ့သောကြောင့် ချောင်းမြောင်းကြည့်နေမိသည် အန်တီအိစောက်ဖုတ်မှာ ခလေး၂ယောက် မွေးထားသောကြောင့် ပြဲလန်နေသောလည်း မဲနက်နေသောအမွှေးများနှင့် စောက်ဖုတ်အုံမှာ အလွန်အင်မတန်မှ ကြည့်ကောင်း၍ အန်တီအိပုံစံမှာ အလွန်အင်မတန်မှ လိုးချင်စိတ်ဖြစ်ပေါ်စေပါသည် ကျွန်တော်လည်း ချောင်းဟန့်၍တံခါးခေါက်ကြည့်ရာ ပြာပြာသလဲနဲ့ “ဟာ သားလာလေ.”အန်တီ သား မြန်မာမုန့်ဝယ်လာလို့ အန်တီကြိုက်တတ်လို့” ပြီးတော့ ကျွန်တော်သူဘေးနားသွားထိုင်နေမိသည် လီးမှာအင်မတန်မှတောင်နေပြီး ..သူမျက်လုံးကကျွန်တော်လီးနေရာကိုကြည့်နေသည်။ ကျွန်တော်.၊ အန်တီဘာလို့အိပ်နေတာလဲ အန်တီအိ။ နေသိပ်မကောင်းဖြစ်နေလို့ သားလေးရေ. ကျွန်တော်.ကျွန်တော်နှိပ်ပေးရမလားဆိုကာ ကျွန်တော်ပေါင်ကိုကိုင်လိုက်သည် ..ပြိးတော့ အန်တီရယ်ဘာလုပ်နေလဲ သားမြင်ပါတယ် .သားလေ .သား အန်တီနဲ့ဖြစ်ချင်မိတယ် အန်တီအိ..သားရယ် သားကိုအန်တီကကလေးကတည်းကမြင်လာတာဖြစ်ပါ့မလားး.. ကျွန်တော်။ အန်တီ ရယ်လီးကိုကြည့်ပါဦး ..ဆိုတော့ သူအရမ်းအံအားပြီးကြောင်ကြည့်နေတယ်.ကျွန်တော်လည်း မထူးတော့ပါဘူးဆိုပြီး ဖက်ပြီးခွနေမိသည် ခြေမကိုင်မိလက်မကိုင်မိ လူကလည်းလိုးချင်နေတာနဲ့ သူကလည်းရုတ်တရက်ကြောင်နေတယ် ကျွန်တော်လည်းထဘီလှန်ပြီး အတင်းထိုးထည့်မိတယ် အဲ့အချိန်အခန်းထဲမှာ စောက်ဖုတ်နံက ထောင်းခနဲနဲ့ ပိုတောင်လာပြီး အတင်းထိုးထည့်မိတယ် .. စွတ်..အား သားရေ ဖြည်းဖြည်းလုပ်ပါ ပေးလိုးမှာပေါ့ ..မရတော့ဘူး သားလိုးချင်နေမိပြီဆိုပြီး တရပ်စပ်စွတ်ကျုံးနေမိတယ် စွတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ် ပါးစပ်ကလည်း ကစ်ဆင်ရိုက်ပြီးအကျီင်္မချွတ်ဘဲ ကလေးနှစ်ယောက်အမေ နို့အုံကြီးကြီးကြီးကို စွပ်ကိုင်နေမိတယ် …အွတ် အွတ် အား အားကောင်းလိုက်တာ သားလေးရယ် ၁၀မိနစ်အခန့်အကြာမှာ လရေတွေပန်းမိပါတော့တယ်. အန်တီ..အရမ်းကောင်းတာပဲ သားရေ ဒါမဲ့နည်းနည်းမြန်တယ် ကျွန်တော်.မဟုတ်ဘူး အန်တီ သားအရမ်းလိုးချင်နေတာကြာပြီ ဒါကြောင့်တရစပ်လိုးတာမောမှန်းတောင်မသိဘူး ဆိုကာ သူကလည်းကိုယ့်လိးကိုဆွပေး ကိုယ်ကလည်းသူစောက်ဖုတ်နိူက်ပေးလုပ်နေမိသည်။ ခဏကြာသော် အန်တီ..သားလေး ပြန်တော့လေ နောက်ကျနေမယ် ကျွန်တော်..ခဏသားအစိစုပ်ချင်လို့ဆိုကာ သူစောက်ဖုတ်ကိုကုန်းယက်နေမိသည်. အားသားလေးရေ ဘယ်လိုတွေလုပ်နေတာလဲ ကောင်းလိုက်တာကွာ အား အားကျွန်တော်လည်း သူစောက်ဖုတ်ပြင်တစ်ပြင်လုံးလျှာနဲ့လျက်လိုက် အစိကိုစုတ်လိုက် သူအတွင်းသားလေး လျှာနဲ့လိုးလိုက် လုပ်နေမိသည် .အနံနံသော်လည်း မရွံမိတော့ အားး ကောင်းလိုက်တာ သားရေ အန်တီအိဟာ ကျွန်တော်ခေါင်းကို စောက်ဖုတ်နဲ့ဖိကပ်ထားတော့သည် ..ကျွန်တော်လည်းအန်တီခဏဆိုကာ အန်တီဖင်ပေါက်လေး လျှာနဲ့ကလိ လက်နဲလိုးလိုက် အကောင်းဆုံးအချိန်ခဏလေးဖန်တီးပေးနေတော့သည် ..၁၀မိနစ်ခန့်အကြာအန်တီအိမှာ သားရေ သားကိုစုပ်ပေးမယ်လေ .ဆိုတော့ ကျွန်တော်လည်းသူရင်ဘတ်ပေါ်ခွပြီးလီးကိုတေ့ထားပေးလိုက်သည် ပလွတ် ပလွတ် ပြွတ် ပြွတ် .အိုး ကောင်းလိုက်တာ အန်တီ ဥတွေပါယက်ပေး …နို့အုံကြီးပေါ်မှာထိုင်၍ကျွန်တော်လည်းညှောင်နေမိသည်.. ပြွတ် ပလွတ် ပြွတ် အသံမျိုးစုံ့းနဲ့ချိုချဉ်အလားစုပ်နေသောအန်တီအိနူတ်ခမ်းအား ကြည့်ပြီးအရမ်းတောင်လာကာပေါက်ထွက်မတတ်ဖြစ်ဘာ၍ အန်တီ ..သားမပြန်ခင်တစ်ခါလိုးဦးမယ်နော် အန်တီအိ..။

သူကလည်း ဟွန်း ဟုဆိုကာ ရော့ ကုန်းပေးမယ် အန်တီသားလေးဖြည့်ဆည်းပေးတော့ ကျွန်တော်လည်းလီးကိုထိုးထည့်ကာ တစ်ရပ်စပ်ဆောင့်ပါတော့သည် ဖတ် ဖတ် ဖတ် ဖွတ် ပြွတ် အား အား အန်တီ အန်တီ ..သားလေးရေ သားလေး နဲ့ပထမတစ်ချီထပ်ပိုမိုကြာမိလေတော့သည်.. အန်တီ ပုံစံပြောင်း၇အောင်လေ အင်း သား ဟုပြောပြီး အန်တီအိ..သားဘေးတစ်စောင်းနို့ကိုင်နူတ်ခမ်းလေးနမ်းခံချင်တယ် ဟုတ် ဟုပြောပြီးဘေးကိုစောင် းသူခြေထောက်ကိုကျွန်တော်ကိုချိတ်ခိုင်းပြီး နို့ကိုင် ကာကစ်ဆင့်ရိုက်ကာညှောင့်နေမိတော့သည် ..အားးအားးဖတ် ဖတ်ဖတ် ဖတ် ပြွတ် ပလွတ် ပတ် အရည်တွေနဲ့အနံ့တွေနဲ့ကြိုင်လိူင်ကာဆောင့်လိုးနေပါတော့သည် ..နောက်၂၀မိနစ်ခန့် အကြာ ဒုတိယမှီပြီးသွားလေပါတော့သည်.. နှစ်ယောက်အမောဖြေလျက် အန်တီ သားသွားတော့မယ်ဟုဆိုကာအကျီင်္ထဝတ်ပြီး လီးမှာ အရည်တွေပေနေတာတွေ့တော့ ကိုယ်တော်ချောလာခဲ့ဟုဆိုကာရေချိုးခန်းထဲဆေးပေးကာ အန်တီအိ..သားနောက်လည်းလိုးပေးရမယ်နော် ကျွန်တော်..စောက်ဖုတ်ပြဲအောင်နေ့တိုင်းလာလိုးမယ်ဟုပြန်ပြောလိုက်သောအခါ ဟိ ဟိနဲ့ရီနေပါတော့သည်.။ ယခုကဲ့သို့အန်တီအိနဲ့လိုးနေသာ၂လလောက်ကြာပြီးနောက် မိမိမှာ ပြောင်း လိုးချင်စိတ်အသစ်တဖန်ပေါက်ဖွားလာပါတယ် သူကတော့အပျိုကြိးမလွင်ဖြစ်သည်..အပျိုကြီးမလွင်မှာ အသက် ၃၉နှစ်ရှိပြီးရပ်ကွက်ထဲသာရေးနာရေးအင်မတန်ပါသောသူတစ်ဦးဖြစ်သည်။တစ်နေ့ သာရေးအလှူတစ်ခုအတွက် လုပ်အားပေးသွားလုပ်ရာ နောက်ကျမှ ည၁၂နာရီလောက်မှပြီး၍ပြန်မယ်လုပ်ရာ ‘ဟဲ့ ကောင်လေး မောင်မောင်’နောက်မှခေါ်သံကြားလှည့်ကြည့်လိုက်ရာ.အပျိုကြီူဖြစ်သောကြောင့် ဟုတ် အန်တီ ခုပဲပြန်မလို့လိုက်မလားမေးလိုက်ရာ အပျိုကြီး..အေး သား ညကြိးဟယ် လိုက်ခဲ့မယ် မိမိလည်းတူတူပြန်လာခဲ့ရာ အပျိုကြီးရဲ့ကိုယ်သင်းရနံလေးကြောင့်လီး တောင်လာပါတော့တယ် .အပျိုကြီးမှာခင်ဇာခြည်ကျော်မျက်နှာပေါက်ဖြစ်ပြီးခန္ဒာကိုယ်အချိုးအစားမှာ မပြည့်တပြည့်ဖြစ်သည် ကျွန်တော်တို့တူတူ လျှောက်လာကာလမ်းမှာ စကားပြောလာပြီး လမ်းမှာခွေးတသိုက်တွေ့ရာ ခွေးများမှာအလွန်ဟောင်ပြီးနောက်ကလိုက်လာသောကြောင့် ဟဲ့ မောင်မောင် ..သား သားဆိုကာသိုင်းဖက်ပါတော့သည် မိမိလည်းဇိမ်ခံကာ မတော်ထထိလိုအထာနဲ့ ဖင်လေးဆုပ်ကိုင်လိုက် နို့လေးဆုပ်လိုက်လုပ်နေမိသည် …နောက်ခွေးများအား မောင်းပြီး ပြန်လာသောအခါ ငါနှယ့်ခွေးထက်ကြောက်ရတဲ့လူနဲ့ လာတွေ့နေတယ်ဟု ပြောကာ ရီနေပါတော့သည်။ မိမိလည်းရပြီ အေးဆးဆိုကာ ဖင်လေးဆုပ်ကိုင်လိုက် နို့လေးကိုင်လိုက်လုပ်ကာ သူတို့အိမ်ရှေ့ရောက်သောအခါ ဖင်လေးကိုတခါညှပ် လီးတောင်ရက်သား နောက်ကထောက်၍ မနက်ဖြန်တွေ့မယ်ပြောကာ နူတ်ဆက်ခဲ့ပါသည်..သူတို့အိမ်တွင် သူအမများ မောင်များရှိ၍ လိုးချင်ရက် တောင်တောင်နဲ့ ပြန်လာ၇ပါတော့သည် နောက်နေ့ အလုပ်ကပြန်လာအပျိုကြီးအိမ်နားကပ်သီရစ်သီလေးဝင်ပြီး အန်တီရေ ရှိလားဗျ နဲ့ဘာညာယောင်ပြီး ဝင်ကြည့်သောအခါအပျိုကြီးမှပြုံးပြီး ဘာလာလုပ်တာလဲ ဟုဆီးမေးလေသည် ..ဘယ်သူမှမရှိဘူးလား အင်း အလုပ်သွားကြတယ်ဆိုသောကြောင့် ကျွန်တော်..လာချစ်တာလေ အပျိုကြီး..ဟယ်ပြောရယ်လိုက်တာ.. ကျွန်တော်လည်းအတင်းအပျိုကြီးကိုဖက်ပြီး နို့ကိုင်ဖင်ကိုင် လုပ်ပေးနေမိသည် ခဏကြာသော် အပျိုကြိးအားချွတ်ခိုင်းပြီး ကုန်းခိုင်းကာ လီးထိုးထည့်လိုက်တောသည် ဗျစ် ဗျစ် အားး သား ရယ်ကြပ်လိုက်တာ နာတယ်ဟ ခဏပါ အန်တီကလည်း ဟဲဟဲ ရီကာ နာကောင်းလေးပါဆိုကာ ဆက်ထိုးထည့်လိုက်သည် ဗျစ် ဗျစ်နဲ့တဆုံးထိဝင်တော့ ဖြည်းဖြည်းဆောင့်မိလေတော့သည် တစ်ခုထူးခြားသည်မှာ အန်တီအိလောက်မနံသော်လည်း မိမိမှာနံသော အန်တီအိစောက်ဖုတ်တောင်ပြန်သတိရနေမိသည် ကြိုက်သူဖြစ်သော်ကြောင့်ပဲလားတော့မသိ။

အိမ်ထဲရောက်သော်အခါမှ အပျိုကြီးနိ့လေးကိုင် ကစ်ဆင်တန်းရိုက်တော့သည် အပျိုကြီးလည်းဘယ်ကတက်ထားမှန်းမသိ လီးကိုလာကိုင်ပြီး လျှာတွေရောသရေတွေရော ပလူပျံနေအောင်ပြန်ယက်ပါတော့သည် ကျွန်တော်တောင်ပြုံးပြီး ဟဟ မက ပိုကျွမ်းနေပါရောလားဗျ မေးလိုက်သော် အပျိုကြီးက ဟီးဟီး ဒါလား ဖေ့ဘုတ်ကလေ အမှောင်လောက ဂရုထဲဝင်ထားတာတဲ့ခုကြည့်ပြီးသင်နေပါပြီတဲ့ ပြီးတော့ ကျွန်တော်လီးကိုထုတ် မူတ်တော့တာပဲ သိပ်မကျွမ်းပေမယ့် အာငွေ့လေးကြောင့်လီးကတိုက်ပွဲဝင်၇န်အသင့်ဖြစ်လာပါတယ် ကျွန်တော်လည်းအပျိုကြီးကို အခန်းထဲခေါ် ခုတင်ပေါ်မှာပဲပုံမှန်တက်လိုးပါတော့တယ် အပျိုကြီး….ဗျစ် အားနားကောင်းလေးကွာ ကျွန်တော်လည်းဆက်တိုက်အချက်၅၀လောက်ဆက်တိုက်ဆောင့်လိုက်ပါတော့တယ် အာ အအအ အအအ အအဗွတ် ဗွတ် အား ကောင်လေးရယ် အားး သားရယ် အား မမရယ် အပြန်အလှန်လျှာချင်းကစားပြီးလိုးနေမိတယ် ခဏညောင်းသောအခါ မမ နံရံပေါ်လက်ထောက်ကုန်းပေးပါလား အပျိုကြီး..ဘယ်လိုလဲ မမမကုန်းတတ်ဘူး ကျွန်တော်..ဟာဗျာ လိုးချင်နေပြီဗျာ ကုန်းတက်သလိုကုန်း အိမ်ကလူတွေလာတော့မယ်ဆိုကာ ကုန်းခိုင်းပြီး တစ်ရပ်စပ် အပြီးထိလိုးလိုက်တော့တယ် ဗွတ် ဗွတ် ဖွတ် ဖွတ် လရေတွေစောက်ရည်တွေပေါင်းရင်းထိစည်းကျပြီး ဖတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ် အားး အာအအအအအလဥနဲ့ဖင်ရိုက်အသံတွေနဲ့ဆူညံကာ အအအအအ အား မောင်လေး မမပြီးတော့ မယ် ပြိးတော့မယ် အအအ မမ မမ အအအအအား ကျွန်တော်လည်းကလေးရနေမှရှော့ဆိုကာ မမ မြန်မြန်ထိုင် မမ ဆိုကာ ပါးစပ်ပေါက်ပိတ်လိုးကာပီးလိုက်ပါတော့တယ် အပျိုကြီး….သားရေ အေ၇တွေများလာကြီးလားး ကျွန်တော်…အားးချစ်လို့ စုထားတာလေ….မမရယ့် ဆိုကာအပျိုကြီးကိုရုံးပုဆိုးနဲ့သုတ်ပေးပြီးပြန်လွတ်လိုက်ပါတော့တယ်။ ပြန်ခါနီးတော့ သားရေ ငါတော့ခြေထောက်မနည်းထောက်နေရတယ်ဟုပြုံးပြုံးလေးပြောကာပြန်ထွက်သွားးပါတော့တယ်… ကျွန်တော်လည်းခုမှသတိထားမိတယ် အိမ်ကလူတွေလာရင် ကွိုင်ပဲလို့အခန်းထဲ အနံပေါင်းစုံနဲ့ ကြမ်းတိုက်ကာ အားယူကာထမင်းစားအိပ်ချလိုက်ပါတော့တယ် …မအိပ်ခင် မအိကတော့ ကောင်လေးယားနေတယ် လာလိုးပေးဆိုကာ မက်စင်ဂျာကစာပို့ပါသေးသည် ခဏလေးမအိရေ …ရုံးကအလုပ်များတယ်ဗျာလို့ပြန်ပို့လိုက်သောအခါစိတ်ဆိုးသောပုံလေးပြန်ပို့ပါသည်.အဲ့အချိန်တွင်မိမိလိုးချင်ပါသော်လည်း အားအင်ချွေတာနေရသောဘဝကို စာဖတ်သူပရိသတ်တို့ နားလည်မည်ထင်ပါတယ် အပျိုကြီး မအိတို့ စောက်ဖုတ်တွေ စားသုံးနေရစဉ် အသစ်တဖန် ဝင်လာသောသူမှာ အဝတ်လျှော်သောကလေး၅ယောက်အမေ အဒေါ်ကြီးဖြစ်ပါသည် သူသည်ရုပ်မလှသောလည်း ချစ်သောကျွန်တော်အတွက် စွဲလမ်းစရာအရာလေးဖြစ်ကြောင်းကိုနောက်တစ်ခန်းမှာဆက်လက်ရေးသားပါမယ်ဗျာ… ကျွန်တော်စနေနေ့ရုံးပိတ်တုန်း အိမ်ရှေ့မှာထိုင် ဖေ့ဘုတ်သုံးနေတုန်း ပုံမှန်အဝတ်လျှော်နေကြ အန်တီရောက်လာပြီး အဝတ်လျှော်နေတာပေါ့ ..သူနာမည်ကဒေါ်ရီတဲ့ဗျာ ခပ်၀၀ပဲ ဆောင်ကြောင့်ထိုင်နေတာက ဆင်းရဲတော့ အောက်ခံဘောင်းဘီတောင်မဝတ်လားမသိဗျာ အမွှေးကို နက်မှောင်နေတာပဲ ပေါလောပြီးတဲ့ တခုက ကျွန်တော်ကြည့်နေတာ သူသိတယ်ဗျာ သူလည်းနပ်နေတာပေါ့ ကိုယ်ကတော့ကြည့်လိုက် လီးတောင်လိုက်ပေါ့ ..သူကရယ်ပြလိုက် ဖော်ပြလိုက်နဲ့ ကျွန်တော်လည်း သိသိရက်ပဲထပြတယ် တောင်နေကြောင်းပြတယ် ကျွန်တော်ကိုဒါလေးလျှော်ပေးပါဦးပြောလိုက်ပေါ့ တခုခက်တာက အန်တီအိကတရားစခန်းဝင်နေချိန် အပျိုကြီးကလိုးဖို့မလွတ် ချိန်ကျတော့ မောင်မောင်ငစားတို့ငတ်နေချိန်ပေါ့…အဲ့အချိန်သူက သားရေ အဝတ်လှန်းဖို့..အပေါ်ထပ် အဝတ်တွေလိုက်ကူပေးနိုင်မလားတဲ့ ကျွန်တော်လည်းရပါတယ်ပေါ့..။

ဟုတ်ကဲ့ခင်မျလို့ သူကအဝတ်ခြင်းကြီးကိုင် ရှေ့ကတက်တာပေါ့ ကျွန်တော်လည်းနောက်ကကြည့် လီးတောင်တောင်နဲ့လိုက်ရတာပဲ.အဝတ်လှန်းတော့ သူကိုမထိတထိ လီးနဲ့ထောက်ကြည့်တယ် သူကရယ်ပြတယ် ကျွန်တော်လည်းနောက်ကဖက်ပြီးထောက်တာပေါ့ လုပ်ချင်နေလားတဲ့ ကျွန်တော်လည်းဘာပြောကောင်းမလဲ ထဘီထဲခေါင်းဝင်မူတ်ရော ..ပလတ် ပြွတ် ပြွတ် အားး သားရယ် မရွံဘူးလားတဲ့ ရွံရင်လည်းရွံစရာ ကျူးကျော်မှာနေတာဗျာ နံစော်ပြီး အမွှေးတွေနဲ့ ကိုယ်တွေကနံလေကြိုက်လေပဲ ယက်ပစ်စုတ်ပစ်တာ ပလပ် ပလပ် ပြွတ် ပြွတ် အား အားအအအအ ပလတ် သားရယ် ခဏခဏတဲံလီးထုတ်လေ တဲ့ ဒါနဲ့ထုတ်ပေးတော့ယက်တာဗျာ ပညာပါသလားမမေးနဲ့ လီးတံထိပ်ကိုလျှာနဲ့ကလိဆွဲစုပ်တာ ..

အအားးအန်တီရယ်ကောင်းလိုကတာ ..အအ အအ အန်တီသားပြိးချင်တယ် ပါးစပ်ထဲပီးတယ့်လူပျိုငယ်ငယ်လေးလရေ သောက်ချင်တယ်တဲ့ အအအအခေါင်းကိုနံရံဆွဲကပ်ဆောင့်ပေးလိုကတာအချက်၃၀လောက်မျာပါးစပ်ထဲအကုန်ပန်းတာ သူသီးပါးသီးတယ်.ကျွန်တော်လည်းပြီးတော့ ကျွန်တော် အန်တီ တော်ပြီလား အန်တီ သားရယ်လိုးခံချင်တယ်တဲ့ ကျွန်တော် အန်တီဆောင့်ပေးပါလားဆိုတော့ အန်တီ….ဆောင့်ပေးမှာပေါ့ မောင်ရယ်တဲ့။ ကျွန်တော်လည်းလှဲပီးထောင်ပးလိုက်တယ် သူကတက်ခွ လီးကိုကိုင်တက်ထိုင်ပြီးတော့ ဆောင့်ရော အအ အအ မမ မမဆောင့် အအ မမ ဆောင့် ဘွတ် ပြွတ် ဘွတ် ပြွတ် အာ းးမောင်လေးရယ်ထိလိုက်တာ အအအ ဖတ် ဖတ် အား ကောင်းလိုက်တာနို့ကြီးတွေများကြီးလိုက်တာ စို့ရကောင်း ချိုင်းချွေးစောတွေရာ ဖတ် ဖတ် ဘွတ် အားး မောင်လေးရယ်ကျွန်တော်လည်းအရမ်းကောင်းလို့အောက်ကပြန်ဆောင့်တာကောင်းလိုက်တာဗျာ တက်ညီလက်ညီပဲ…ဖတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ် ဘွတ် ဘွတ်…အအအ ပြီးတော့ ကျွန်တော်…မမမျက်နှာလေးကြည့်လိုးချင်တယ် အန်တီ..ရတယ်လေမောင် ကျွန်တော်လည်းပက်လက်ပဲထပ်လိုးမိတော့တယ်…အအ အအ ဘွတ် ဘွတ် ဗျစ် အအအ မောင်လေးဆောင့်ပါ ဆောင့် အအ မ မမ အအအ ဖတ် ဖတ် ဖတ် ဘွတ် မမေ၇ မောင်လေးရေ မမရေ မောင်လေးရေ အအ အဖတ် ဖတ်အအနောက်အချက် ၁၀၀လောက် ကျတော့ အား ကျွန်တော်လည်း ပန်းမိလိုကတော့တယ် သူကပြောသေးတယ် မမအရမ်းချစ်တယ်တဲ့ နောက်ဆိုဖင်ပါလိုးပေးပါတဲ့ ကျန်သေးတာဗျာ လီးကိုပါးစပ်နဲ့လျှာလေးနဲ့ သန့်ရှင်းရေးလုပ်ပေးသေးတယ် …အရမ်းချစ်မိသွားတာပေါ့ဗျာ ….ကျွန်တော်လည်းအန်တီအိ အပျိုကြီးနဲ့ဒေါ်ရီတို့သုံးယောက်ကို ပတ်လိုးရင်းနဲ့ လောကစည်းစိမ်ရနေတာပေါ့….ပြီးပါပြီ။

လုပ်ချင်လာတော့အကြံထုတ်ရတာပေါ့

ကျွန်မနားထဲ ဆူညံနေအောင်ကြားနေရတဲ့ နှိုးစက်သံကြောင့် အိပ်ယာမှမထချင်ထချင်နဲ့ ထလိုက်ရတယ် နာရီကိုကြည့်လိုက်တော့ မနက် ၇ နာရီထိုးနေပြီ “ဟာ သေပြီ ငါ နိုးစက်ပေးထားတာ ၆ နာရီပါ ဘယ်လိုဖြစ်လို့ ၇ နာရီဖြစ်သွားရတာလည်း ရုံးတော့နောက်ကျတော့မှာပဲ” ညတုန်းက နှိုးစက်ကိုနာရီမှားပေးထားမိတဲ့ ကျေးဇူးကြောင့် ကျွန်မ အိပ်ရာပေါ်မှ ကမန်းကတန်းပြေးဆင်းပြီး ရုံးသွားဖို့ အမြန်ပြင်ဆင်ရပါတော့တယ် ကျွန်မတို့ ရုံးကမနက် ၈ နာရီဆိုရုံးကိုအရောက်ဖြစ်နေရတယ် မဟုတ်ရင် မန်နေဂျာရဲ့အပြောကိုခံရမှာ အခုလည်းကြည့် ကျွန်မအိပ်ယာထနောက်ကျလို့ ရုံးပါနောက်ကျတော့မယ်… ကျွန်မ မျက်လုံးထဲမှာလဲ ပွစိပွစိပြောနေတဲ့ ဂျာကြီးမျက်နှာကြီးကိုပဲ မြင်ယောင်နေမိတယ်…ပိုဆိုးတာက ဒီနေ့ နိုင်ငံခြားကကုမ္ပဏီပိုင်ရှင် သူဋ္ဌေး ရုံးကိုပထမဆုံးလာမယ့်နေ့ပါဖြစ်နေတယ်… ကျွန်မလည်း ရုံးသွားဖို့ ပြင်ဆင်ပြီးတာနဲ့ တက်ဆီ ငှါးပြီး ရုံးကို လစ်ရတော့တာပေါ့ရှင်… ရုံးအောက်ရောက်လို့ နာရီကို ကြည့်လိုက်တော့ ၇ နာရီ ၅၀ ဖြစ်နေပြီ တော်သေးတာပေါ့ ရုံးကိုမှီတယ်ဆိုရုံလောက်လေးရောက်သွားတာ ကျွန်မ ချက်ချင်းပဲဓာတ်လှေခါးထဲကို အမြန်ဝင်လိုက်မိတယ်… ပြီးတော့ ရုံးးရှိတဲ့ အထပ်ကို နှိပ်ပြီး တံခါးအပိတ်ကိုစောင့်နေလိုက်တယ်… ဒါပေမဲ့ တံခါးက ပိတ်မသွားဘူး ကျွန်မကြည့်လိုက်တော့ ကျွန်မလိုပဲ ဓာတ်လှေကားစီးမယ့် ယောက်ျားတစ်ယောက် ဓာတ်လှေကားထဲကို ဝင်လာတယ်… သူ့ပုံစံကြည့်ရတာ အထက်တန်းစားထဲကထင်တယ် အနောက်တိုင်းဝတ်စုံကို သေသေချာချာ ကျကျနန ဝတ်ထားပြီး… လက်ထဲမှာလည်း ရုံးသုံးလက်ဆွဲအိတ်တစ်ခုကို ကိုင်ထားတယ် ရုပ်ရည်ကတော့တော်တော့ကို ကြည့်ကောင်းတဲ့ အမျိုးသားတစ်ယောက်ပါ… အရမ်းလည်းဆွဲဆောင်မှုရှိတယ်“အဟွန်း…အဟွန်း” ကျွန်မသူ့အကြောင်းတွေးနေတုန်း သူက ချောင်းဟန့်လိုက်တယ်… ကျွန်မလည်းသူဆီရောက်နေတဲ့ အကြည့်ကို အမြန်လွှဲလိုက်ရတာပေါ့… ပြီးတော့ သူ့ဘက်ကနေ စကားစပြောလာတယ် “ဟွာလေ…တစ်မျိုးတော့မထင်ပါနဲ့နော် ဒီကညီမက ဘယ်ရုံးမှာအလုပ်လုပ်တာလဲ မသိဘူး ဗျ” “အော် ရှင်.ဟုတ် ကျွန်မက ကုမ္ပဏီကပါ” “ဟာ အဆင်သင့်လိုက်တာဗျာ ကျွန်တော်လည်း အဲ့ရုံးကိုပဲသွားမှာ အပန်းမကြီးရင် ကျွန်တော် ဒီက ညီမနဲ့ အတူတူလိုက်ခဲ့လို့ရမလား” “ဟုတ်ကဲ့…ရပါတယ် ကျွန်မအတွက် အပန်းမကြီးပါဘူး” “အော်…ဒါနဲ့ ဒီက ညီမနာမည်က .?” “ခက်ခက်ပိုင် ပါ” “အော်…ဟုတ်ကဲ့တွေ့ရတာ ဝမ်းသာပါတယ် ကျွန်တော့နာမည်လည်းမှတ်ထားပါ စိုင်းမင်းခန့် လို့ခေါ်ပါတယ်” “အော်…ဟုတ်ကဲ့ တွေ့ရတာ ဝမ်းသာပါတယ်” ကျွန်မတို့ နှစ်ယောက်လည်း ဒီထက်ပြောစရာ စကားမရှိတော့တဲ့ အတွက် ဓာတ်လှေကားလေးထဲမှာ အရင်လိုပြန် တိတ်ဆိတ်သွားပါတယ်…

“တင်…တောင်” ဟော…ဓာတ်လှေကားတောင် ရုံးရှိတဲ့ အထပ်ကိုရောက်ပြီ ကျွန်မနဲ့တူတူပါလာတဲ့ ဟိုလူကို ကျွန်မနဲ့အတူတူလိုက်မှာလားလို့ မေးတဲ့အကြည့်နဲ့ကြည့်လိုက်တော့… “ရှေ့ကနေသွားပါ ကျွန်တော်လိုက်ခဲ့ပါ့မယ်” တဲ့… အဲ့ဒါနဲ့ ကျွန်မလဲ ရုံးရှိတဲ့ ဘက်ကိုထွက်လာခဲ့တယ် ရုံးကို မရောက်ခင် လမ်းချိုးလေးတစ်ခုရောက်တော့ နံရံမှာရှိတဲ့ မှန်ထဲကနေ ဟိုလူ ကျွန်မဖင်တွေကို ဝါးစားတော့ မတက်ကြည့်နေတာတွေ့လိုက်ရတယ်… “ဟာ…ဒီလူ နှာဘူးပဲ ငါ့ဖင်တွေကိုများ အခုပဲ တက်လိုးတော့မယ့် ပုံစံနဲ့ ကြည့်နေလိုက်တာ ပိုးစိုးပက်စက်…” ဆိုပြီး ကျွန်မစိတ်ထဲက ပြောလိုက်မိတယ်…. မကြာပါဘူး ကျွန်မတို့ ရုံးကိုရောက်လာတယ်… ကျွန်မ ရုံးတံခါးကို ဖွင့်ယုံရှိသေးတယ် ရုံးမှာရှိတဲ့လူတွေအားလုံး ပြာပြာသလဲကို မတ်တက်ထရပ်ကြတယ်… ကျွန်မကတော့ ဘာဖြစ်ကြတာလဲပေါ့… နောက်တော့ သူတို့ အားလုံးစီကနေ… “မင်္ဂလာပါ အမ်တီ” ဆိုတဲ့ အသံကို ကြားလိုက်ရတယ်ဆိုရင်ပဲ… “ဟိုက်…ဒါဆိုငါနဲ့ပါလာတဲ့သူက သူဋ္ဌေးပေါ့…” ကျွန်မ တစ်ကိုယ်လုံး ကြက်သီးတွေတောင်ထသွားတယ်…“အော်ဘာဖြစ်လဲ…ငါ့ကိစ္စမှမဟုတ်တာ”ဆိုပြီး… ကျွန်မနေရာမှာ ကျွန်မ ဝင်ထိုင်နေလိုက်တယ်… ကျွန်တော့်နာမည် စိုင်းမင်းခန့်ပါ…. ကျွန်တော်က ခက်ခက်ပိုင် ဆိုတဲ့ ကောင်မလေးတစ်ယောက်ရဲ့ စီအီအို ပေါ့… ဒီနေ့ဗျာ ကျွန်တော်နိုင်ငံခြားကနေ မြန်မာနိုင်ငံကို ပြန်လာပြီး ပထမဆုံးရုံးတက်တဲ့နေ့ပေါ့… အဲ့ ပထမဆုံး ရုံးတက်တဲ့နေ့မှာပဲ ကျွန်တော် ကောင်မလေးတစ်ယောက်ကို မထင်မှတ်ပဲတွေ့လိုက်ရတယ်… သူ့ကိုစတွေ့တုန်းက သူ့မှာဗျာ ဘိုသီဘက်သီနဲ့…ရုံးနောက်ကျလို့ပြေးလာရတဲ့ ပုံစံ… သူ့ ဘောထိ ကလဲ အမိုက်စားဗျ…နို့တွေက ကျွဲကောသီးအလတ်စားလောက်ရှိမယ်… ဖင်ကြီးတွေဆိုတာကလည်းဗျာ…လမ်းလျှောက်လိုက်တိုင်း တုံနေတာ… အဲ့ဖင်ကြီးတွေကိုသာ နောက်ကနေစောင့်စောင့်လိုးလိုက်လို့ကတော့ဗျာ ကောင်းလိုက်မယ့် ဖြစ်ချင်း… ကျွန်တော်ကြည့်နေတုန်းရှိသေးတယ် သူက နာရီကို တစ်ချက်ကောက်ကြည့်ပြီး ပြေးသွားတယ်ဗျ ကျွန်တော်လည်း ကားပေါ်ကနေအမြန်ဆင်းပြီး သူ့နောက်ကို ပြေးလိုက်သွားရတာပေါ့ဗျာ ဒရိုက်ဘာ ဦးလေးကြီးလိုက်ပို့မှာတောင်မစောင့်နိုင်ပါဘူး…ကံကောင်းချင်တော့ သူစီးမယ့်ဓာတ်လှေကားကို ကျွန်တော်အချိန်မီရောက်သွားတယ် ဓာတ်လှေကားထဲမှာလည်း ကျွန်တော်တို့နှစ်ယောက်ထဲပဲရှိနေတာဗျ… သူ့မှာဗျာ ကျွန်တော်ဓာတ်လှေကားထဲ ဝင်လာကတည်းက ကြည့်လိုက်တဲ့ အကြည့် တော်တော်နဲ့ကို မခွာဘူး… နောက်ဆုံးတော့ ကျွန်တော်လည်း သူ့ကိုစကားပြောဖို့အတွက်ချောင်းဟန့်လိုက်တယ်… ပြီးတော့ သူ့ကို ဘယ်ရုံးမှာလုပ်တာလဲလို့မေးလိုက်တော့…သူကကျွန်တော့်ရုံးက ဝန်ထမ်းဖြစ်နေတယ်ဗျ… စားရကံကြုံလို့ မုတ်ဆိတ်ပျားဆွဲတာပေါ့ဗျာ… ကျွန်တော်လည်း သူ့ကို ဟိုမေးဒီမေးနဲ့ ရုံးကိုမသိလို့ လမ်းပြလို့ရမလားလို့မေးလိုက်တော့…ရပါတယ်တဲ့…. ဒီလိုနဲ့ ရုံးရှိတဲ့ အထပ်ကိုရောက်လာတယ်ပေါ့ဗျာ… သူက ကျွန်တော့်ကို တစ်ချက်လှည့်ကြည့်တယ်… သူနဲ့လိုက်မှာလားလို့မေးတဲ့သဘောပေါ့… ကျွန်တော်ကလည်း သူ့ကို အရှေ့ကသွားခိုင်းလိုက်တယ်… အကြောင်းကတော့ သူ့နောက်ပိုင်းအလှကို ခံစားမလို့ပေါ့ဗျာ… ကျွန်တော်လည်း သူ့နောက်ကနေလျှောက်ရင်းနဲ့ သူ့ဖင်တွေကို ကြည့်ရင်း စိတ်ကူးနဲ့ လိုးနေမိတာပေါ့ဗျာ…

ကျွန်တော်ဆိုတဲ့ကောင်ကလည်း အခက်သားဗျ ငယ်ငယ်ထဲက ဇက ခက်ကြီးကြီးရယ် အားနေ ဂွင်းထုဖို့ပဲသိတာ…နိုင်ငံခြားမှာနေတဲ့တောက်လျှောက်လဲ အဖြူမတွေနဲ့ နေ့တိုင်းလိုလိုကို လိုးဖြစ်နေတာ… အခုမြန်မာပြည်ပြန်ရောက်တော့လည်း ကိုယ်လိုးရမယ့်သူလေးက ကိုယ့်ဆီမှာ အစဉ်သင့်ကိုရှိနေပြန်ရော ကျွန်တော်က တွေ့ရာမိန်းမ မလိုးတတ်ဘူးဗျ… ကဲကဲ…ကျွန်တော့်အကြောင်းပြောတာလေးတွေ ခဏရပ်ရအောင်… ခုနက ကျွန်တော်ပြောတယ်မလား သူက ကျွန်တော့်ရှေကလျှောက်တယ်လို့… အဲ့လိုနဲ့ ခဏနေတော့ ရုံးကိုရောက်လာတယ်ပေါ့ဗျာ… ရုံးထဲဝင်ဝင်ချင်း အားလုံးကပြာပြာသလဲ ထနှုတ်ဆက်ကြတယ်… သူကတော့ ခဏလောက် ကြောင်အမ်းအမ်းဖြစ်သွားတာပေါ့ဗျာ… ကျွန်တော်လည်း အားလုံးကို ပြန်နှုတ်ဆက်ပြီးတော့ ဂျာကြီးက ကျွန်တော့်ကို ဝန်ထမ်းတွေအားလုံးနဲ့ မိတ်ဆက်ပေးတယ်… ပြီးတော့ ကျွန်တော့်ရုံးခန်းကိုလိုက်ပို့တယ်… “ဂျာကြီး…ကျွန်တော့်အတွက် အတွင်းရေးမှူးစီစဉ်ပေးထားလား” “ဟာ…အမ်တီ ကျွန်တော် အဲ့တစ်ခုကိုမေ့သွားတယ်ဗျာ…ကျွန်တော့်ကို ခွင့်လွှတ်ပါ…ကျွန်တော်အမြန်ဆုံးစီစဉ်လိုက်ပါ့မယ်” “ကဲပါဗျာ…စီစဉ်မနေနဲ့တော့…ခုနက ကျွန်တော်နဲ့ပါလာတဲ့ တစ်ယောက်ကိုပဲ ခန့်လိုက်” “ဗျာ…” “ကျွန်တော်ပြောတာ မရှင်းလို့လား” “မ…မဟုတ်ပါဘူး ကျွန်တော်သူ့ကိုပြောလိုက်ပါ့မယ်” ကျွန်တော်လည်း ကျွန်တော့် ဂွင်နဲ့ကျွန်တော် ဂွင်ဖန်လိုက်တာပေးဗျာ သူ့ကို ကျွန်တော့် အတွင်းရေးမှူ းခန့်….ပြီးရင်တဖြေးးဖြေးနဲ့ပျိုးယူ…ပြီးရင် ကျွန်တော်တို့နှစ်ယောက် အဆင့်တွေတက်ပြီး လိုးကြဆော်ကြပေါ့ဗျာ… အခုခေတ်မှာ သူဋ္ဌေးနဲ့ အတွင်းရေးမှူးဇာတ်လမ်းကလည်း တစ်ခေတ်ထနေတာမလားဗျ… ခက်ခက်ပိုင် ခဏနေတော့ ရုံးက လက်ထောက်မန်နေဂျာ အဒေါ်ကြီးက ကျွန်မကိုလာခေါ်တယ်… “ပိုင်ရေ…သမီးကို ဂျာကြီးခေါ်နေတယ်”တဲ့… အမလေးလေး အဲ့ဒါခေါင်းကို ဆင်နင်းတာပေါ့ မနက်တုန်းက ရုံးနောက်ကျတဲ့ ကိစ္စကို ဆူတော့မယ်ထင်တယ်… ကျွန်မလည်း လေးလံတဲ့ ခြေလှမ်းတွေနဲ့ ဂျာကြီးအခန်းထဲဝင်လာလိုက်တယ်…“ဂျာကြီး ပိုင့်ကို ခေါ်တယ်ဆိုလို့ပါ…” “အော်…အေးအေး ထိုင် နင့်ကို ဝမ်းသာစရာသတင်း တစ်ခုပြောစရာရှိတယ်” “ဘာများလဲမသိဘူး ဂျာကြီး…” “အေး…ငါပြောရင်တောင် နင်ယုံမှာမဟုတ်ဘူး…ဒီနေ့မှရောက်တဲ့ သူဋ္ဌေးက ဘာစိတ်ကူးပေါက်တယ် မသိပါဘူး…နင့်ကို သူ့ အတွင်းရေးမှူ းခန့်ပေးပါတဲ့…အဲ့ဒါ နင်နောက်နေ့က စပြီး သူဋ္ဌေးအတွင်းရေးမှူးးရာထူးနဲ့ အလုပ်ဆင်းပါ” “ရှင်…ဘယ်လို ဘယ်လို ကျွန်မက သူဋ္ဌေးရဲ့ အတွင်းရေးမှူးးလုပ်ရမယ်” “အေးဟုတ်တယ်ဟာ…ငါ့ကိုစကားလာမများနဲ့ ဒီမှာ အလုပ်တွေရှုပ်နေတယ်…ကိုယ့်အလုပ်ကို သွားလုပ်တော့” “ဟုတ်…ဟုတ်ကဲ့” ကျွန်မ အရမ်းကိုထူးဆန်းနေတယ်… အခုမှတွေ့ဖူးပြီးးသူကို အဲ့လူဘယ်လိုအရည်အချင်းရှိမှန်းမသိပဲ အတွင်းရေးမှူးးရာထူးခန့်တယ်ဆိုတော့ စဉ်းစားစရာပဲ… မနက်တုန်းကလည်း သူကျွန်မဖင်တွေကို တက်လိုးတော့မယ့်အတိုင်းကြည့်နေတာမလား အော်…ဘယ်လိုပဲဖြစ်ဖြစ် လစာတိုးလာတော့ကျွန်မအတွက် ပိုလို့တောင်မှ ကောင်းသေးတယ် သူတက်လိုးတော့ရော ဘာဖြစ်လည်းးး ခံလိုက်ရုံပဲပေါ့… ကံကောင်းရင် သူဋ္ဌေးမိန်းမတောင် ဖြစ်ဦးမယ်… နောက်နေ့မနက် ကျွန်မ အလုပ်ကို ခါတိုင်းနေ့တွေထက် ပိုပြီးစောစောလာခဲ့တယ်… ကျွန်မ အလုပ်စားပွဲတွေ နေရာရွေ့ပြီး ရှင်းရလင်းရဦးမှာမလား… ကျွန်မ ရုံးကိုရောက်တော့ ၇ နာရီတောင်မထိုးသေးဘူး…ဘယ်သူမှတောင်မရောက်သေးဘူး အဲ့တော့ ကျွန်မလည်း ကျွန်မရဲ့ စားပွဲနေရာဟောင်းလေးကို ရှင်းပြီး လိုအပ်တဲ့ ပစ္စည်းလေးတွေကို စက္ကူ ပုံးထဲထည့်ပြီး ယူလာလိုက်တယ်… ပြီးတော့ သူဋ္ဌေးအခန်းထဲမှာ ရှိတဲ့ စားပွဲနေရာသစ်လေးမှာ ပစ္စည်းတွေကိုနေရာချတယ် တစ်အောင့်လောက် ကြာတော့ အခန်းထဲကို လူတစ်ယောက်ဝင်လာတယ်… ကျွန်မကြည့်လိုက်တော့ အမ်တီဖြစ်နေတယ်…. “ဟာ…အမ်တီတောင် ရောက်ပြီလား…ထိုင်ပါ…ပိုင်…ကော်ဖီဖျော်လိုက်ရမလား” “ဟာ…နေပါဗျာ မခက်ခက်ပိုင်ရယ် ကျွန်တော်အတွက် အလုပ်တွေ ပိုနေပါ့မယ်” “အော်ရပါတယ်…ဆရာရယ် ပိုင် ဖျော်လိုက်ပါ့မယ် အော်…ဒါနဲ့ ဆရာ ပိုင့်ကို နာမည်ခေါ်ရတာ ခက်နေရင် သူများတွေခေါ်သလို…ပိုင်လို့ပဲခေါ်နိုင်ပါတယ်”

“ဒါဆိုလဲ ပိုင် ခေါ်စေချင်သလို ပိုင်လို့ပဲခေါ်ပါ့မယ်” “ဟုတ်…ဟုတ်” ကျွန်မလည်း သူဋ္ဌေး သောက်ဖို့ကော်ဖီဖျော်ပြီး အခန်းထဲပြန်လာလိုက်တယ်… “ဆရာ ဒီမှာ ကော်ဖီရပါပြီ…” “အော်…ဟုတ် ကျေးဇူးတင်ပါတယ်ဗျာ…ဒါနဲ့ ကုမ္ပဏီရဲ့ လချုပ်စာရင်းတွေကဘယ်မှာရှိတာလဲဗျ ကျွန်တော်မသိလို့” “အော်…ဟုတ်သားပဲ ဆရာက အခုမှရုံးကို ရောက်တော့ ဘယ်သိပါ့မလဲ…ပိုင်ပြပေးပါ့မယ်” ကျွန်မလည်းး သူဋ္ဌေးရဲ့ စားပွဲနားသွားပြီး သူသိချင်တာတွေကို ရှင်းပြနေလိုက်တယ်… “အဲ့ဒါတွေက ဒီ ဖိုင်ထဲမှာ ရှိတယ် ဒီထဲဝင်ပြီး” ကျွန်မကသာ အပင်ပန်းခံ ရှင်းပြနေတာ သူကတော့ ကျွန်မရဲ့ ဟိုက်နေတဲ့ အကျႌလည်ပင်းကြားထဲကနေ ပေါ်နေတဲ့ နို့တွေကို ကြည့်နေရတာနဲ့တင်…ကျွန်မ ပြောတာတွေ ကြားပါ့မလားမသိပါဘူး ကျွန်မလည်း ရှင်းသာရှင်းနေရတာ စိတ်က သိပ်မပါချင်တော့ဘူး မပါဆို ကိုယ့်ရဲ့ နို့တွေကို အရွယ်ရောက်ယောက်ျားတစ်ယောက်က ရမက်အပြည့်နဲ့ကြည့်နေတာကို ခံနေရတယ်မလား… ကျွန်မ စောက်ဖုတ်ထဲမှာတောင် ယားကျိကျိ ဖြစ်လာတယ်…အခုပဲ ကျွန်မကိုတက်လိုးပါတော့ရှင်လို့တောင်ပြောချင်နေတာ… ဒါပေမဲ့လည်း ကျွန်မရဲ့သိက္ခာကရှိသေးတယ်မလား ကိုယ့်သိက္ခာကိုတော့ကိုယ်ထိမ်းသိမ်းရမှာပေါ့… အဲ့ဒါနဲ့ကျွန်မလည်း လိုအပ်တာလောက်လေးပဲ ရှင်းပြပြီးတော့ ကိုယ့်နေရာကိုယ် ပြန်ထိုင်နေလိုက်တယ်… နောက်မကြာပါဘူး အမ်တီက အပြင် သွားမလို့ဆိုပြီးထသွားတယ် ကျွန်မလည်း ကိုယ့်အလုပ်ကိုယ်လုပ်နေရင်းနဲ့ ရေဆာလာသလိုရှိတာနဲ့ ရေထသောက်တော့ အခန်းထဲက ရေဘူးထဲမှာ ရေကကုန်နေပြီ… အဲ့ဒါနဲ့ ကျွန်မလည်း ရုံးနောက်ဖေးက ရေဘူးမှာရေသွားခပ်ရတာပေါ့… ရေခပ်ပြီးပြန်လာတော့ အိမ်သာရှေ့လည်းရောက်ရော ကြားလိုက်ရတဲ့အသံက… “အား…ရှီး…အားအား ကောင်းလိုက်တာ ပိုင်ရယ်…ပိုင့်စောက်ပတ်လေးက လိုးလို့ကောင်းလိုက်တာ…အား…ရှီး ဟုတ်တယ် ဟုတ်တယ် ကုံးပေးထား အဲ့ဒါမှလိုးလို့ကောင်းတာ…အားး…ပြီးပြီ…ပြီးပြီ…အား” “ဟာ ဒါ ဒါဆရာ့အသံပဲ…ငါ့ကို မှန်းပြီးထုနေတာဖြစ်မယ် ဘာတဲ့ ငါ့စောက်ပတ်က လိုးလို့ကောင်းတယ် ဟုတ်လား လိုးလို့ကောင်းမကောင်းဆိုတာ ဆရာ နောက်ကျရင်သိရမှာပါ…ဟင်း ဟင်း” ကျွန်မလည်း ခြေသံဖွဖွနင်းပြီး သူမသိအောင်ပြန်ထွက်လာခဲ့တယ် ရုံးခန်းထဲပြန်ရောက်တော့ သူ့ကိုမြူဆွယ်ဖို့ အကြံထုတ်ရတာပေါ့ “ဟာ…သိပြီ ငါ့ပင်တီကို ချွတ်ထားလိုက်မယ် ပြီးရင် သူမမြင်မြင်အောင်အောက်စလွတ်ပြမယ် သူငါ့စောက်ပတ်ကိုမြင်ရင်တော့ ဘယ်လိုမှနေနိုင်မှာမဟုတ်ဘူး…ဟင်း ဟင်း တွေ့ကြသေးတာပေါ့ ဦးစိုင်းမင်းခန့်ရယ်” ကျွန်မလည်း ကျွန်မရဲ့အစီစဉ်အတိုင်း ပင်တီကိုချွတ်ထားပြီး သူပြန်အလာကိုစောင့်နေလိုက်တယ် ဒီလိုနဲ့တအောင့်လောက်ကြာတော့ သူရုံးခန်းထဲပြန်လာပြီး သူ့စားပွဲမှာ သူထိုင်တာပေါ့… သူုစားပွဲနဲ့ကျွန်မစားပွဲက မျက်နှာချင်းဆိုင်လောက်ကျတယ် အဲ့ဒီတော့ ကျွန်မအောက်စလွတ်ရင်သူမြင်မှာသေချာတယ်… ဒီတော့ ကျွန်မလည်း ကျွန်မအစီအစဉ်အတိုင်း ပေါင်းနှစ်ချောင်းကိုလိုအပ်တာထက် ပိုကားပြီးထိုင်လိုက်တယ်… ကျွန်မတို့ ရုံးဝတ်စုံက ဒူးလောက်ပဲရှိတာဆိုတော့ အပေါ်နည်းနည်းလေးဆွဲတင်ပြီး ပေါင်ကားလိုက်ရင် စောက်ပတ်ကမမြင်ချင်မှအဆုံး… ဖြဲထားသလိုဖြစ်နေတဲ့ ကျွန်မစောက်ပတ်က တစ်ချက်တစ်ချက်လေအဝှေ့မှာဆိုရင် အေးကနည်း အေးကနည်း ဖြစ်သွားတာလည်း ဖီးတစ်မျိုးပေါ့ရှင် သူ့ကိုလှမ်းကြည့်လိုက်တော့ ထင်တဲ့အတိုင်းပဲ ပေါ်နေတဲ့ကျွန်မစောက်ပတ်ကို ကြည့်နေလိုက်တာ သူ့မျက်လုံးနှစ်လုံးလုံး ကျွန်မစောက်ပတ်ကိုလာကပ်တော့မယ့်အတိုင်းပဲ ကျွန်မလည်း ကျွန်မအကြံအစည်အောင်လို့ ကြိတ်ပြီးဝမ်းသာနေတာပေါ့… ခဏလည်းကြာရော သူက… “ပိုင်ရေ ဒီနေ့နောက်ကျမှဆင်းလို့ရမလား…” “ရှင်…ဘာဖြစ်လို့လဲမသိဘူးဆရာ” “အော်ဆရာ့ကို ကုမ္ပဏီစာရင်းတွေရှင်းပြခိုင်းမလို့ပါ ရတယ်မလား အိမ်ပြန်နောက်ကျရင်လည်း မပူနဲ့နော် ဆရာကိုယ်တိုင်လိုက်ပို့ပေးမယ်” “ဟုတ်ကဲ့…ရပါတယ် ကိစ္စမရှိပါဘူး ပိုင်နေပေးလို့ရပါတယ်” ဟင်း…ဟင်း ကျွန်မသိသားပဲ သူကျွန်မကိုလိုးရဖို့ ဂွင်ဆင်နေပြီဆိုတာ… ဒီလိုနဲ့ ရုံးဆင်းချိန်ရောက်တော့ သူများတွေ အလျှိုလျှိုပြန်သွားကြပေမဲ့ ကျွန်မတို့နှစ်ယောက်ကတော့ မပြန်ရသေးဘူး… “ပိုင်ရေ ဆရာကို ဒါတွေတစ်ချက်လောက်ပြောပြပေးပါလား” “ဟုတ်ကဲ့ ဆရာ” ကျွန်မလည်း သူ့ကိုရုံးနဲ့ပတ်သက်တဲ့ ဟာတွေအားလုံးရှင်းပြလိုက်တယ်… သူကတော့ တအင်းအင်းနဲ့ နားလည်တာလား နားမလည်တာလားမသိ… ကျွန်မတို့ရုံးက ညနေ ၆ နာရီဆိုဆင်းပြီလေ ဒါပေမဲ့ ဒီနေ့တော့ သူ့ကိုအလုပ်ကိစ္စတွေရှင်းပြနေတာနဲ့ ည ၈ နာရီတောင်ထိုးသွားတယ်… အားလုံးလည်းပြီးသွားရော သူက ရိသဲ့သဲ့စကားတွေစပြောလာတယ်…

“ပိုင်…ပိုင်ကရည်းစားမထားဘူးလား” “အရင်တုန်းကတော့ထားပါတယ် အခုတော့မထားဖြစ်တာ ကြာပါပြီ” “ဟုတ်လား ဒါဆိုဆာနေမှာပေါ့ ဟက် ဟက်” “ရှင်…ဘာကိုပြောတာလဲ” “အော်…ဆာနေမှာပဲလို့…” “ဟင်…ပိုင်နားမလည်ဘူး” “ခက်တော့တာပဲ ဒီကလေးမတော့ လီးကိုပြောတာ လီးကိုပြောတာ” “ဟာ ဆရာကလည်း ဘာတွေလျှောက်ပြောနေမှန်းမသိဘူး” “ဆရာလျှောက်ပြောတာမဟုတ်ပါဘူးကွာ… ပိုင့်လိုအပ်ချက်တွေကို ဆရာဖြည့်ဆည်းပေးချင်လို့ပါ ဟင်း ဟင်း” ဆိုပြီးတော့ ကျွန်မနှုတ်ခမ်းတွေကို သူ့နှုတ်ခမ်းတွေနဲ့လာနမ်းပါတော့တယ် ကျွန်မလည်း နဂိုထဲက ဒီလိုဖြစ်စေချင်နေတာဆိုတော့ မငြင်းပဲနဲ့ တန်ပြန်အနမ်းတွေပေးလိုက်တယ် ကျွန်မတို့နှစ်ယောက် အနမ်းမိုးတွေရွာတော့တာပေါ့… အဲ့လိုနဲ့ သူ့လက်တွေက ကျွန်မနို့တွေကိုလာညှစ်တော့တယ်… “အား…ဆရာရယ် နာတယ်…အဟင့် အဟင့်” “ဘာ ဆရာလဲကွာ ကိုလို့ခေါ်ကွာ နော် ပိုင်လေးနော်” “ဟုတ်ပါပြီ ကိုရယ် ကျေနပ်ပြီလား” “ကဲ ပိုင်လေး အကျႌတွေချွတ်လိုက်ကွာ လိုးချင်နေပြီ” “အင်း…ချွတ်လိုက်မယ် ခဏလေး”ဆိုပြီး အကျႌတွေကို ချွတ်ပြီးဖင်တုံးလုံးနဲ့ သူ့ရှေ့ကိုသွားရပ်လိုက်တယ် “ဟား…လှလိုက်တာပိုင်လေးရာ လာဒီစားပွဲပေါ်ထိုင်လိုက် ကိုဘာဂျာကိုင်ပေးမယ်” “တကယ်လား ခစ်ခစ်” ကျွန်မလည်းသူခိုင်းတဲ့ အတိုင်းစားပွဲပေါ်တက်ပြီး ပေါင်ကားပေးထားလိုက်တယ်…“စောက်ပတ်လေးက လိုးချင်စရာလေးကွာ ချစ်စရာလေး” ဆိုပြီး ကျွန်မစောက်ပတ်ကို ကုန်းယက်ပါတော့တယ် စောက်စိလေးကို ဖြေးဖြေးလေးကိုက်ပြီးတော့ စောက်ပတ်တစ်ခုလုံးကို လျှာနဲ့အပြားလိုက်ယက်ပြီး ဆွဲဆွဲ စုပ်တယ်… ပြီးတော့ စောက်ခေါင်းထဲကို လျှာထိုးထည့်ပြီးတော့ လျှာနဲ့လိုးပေးတော့ ကျွန်မမှာ ထွန့်ထွန့်လူးပြီး တစ်ချီပြီးသွားရတာပေါ့ရှင်… ကျွန်မပြီးသွားလို့ငြိမ်ကျသွားတော့မှ သူ့မျက်နှာကို ကျွန်မစောက်ပတ်က ခွာလိုက်တယ်… ပြီးတော့ သူ့ရဲ့ ၈လက်မနည်းနည်းရှိတဲ့လီးကြီးကို ထုတ်ပြီး စုပ်ခိုင်းတယ်… “ပိုင်လေး ကိုယ့်လီးကို စုပ်ပေးကွာ…ရော့” ဆိုပြီးတော့ ကျွန်မပါးစပ်ကို သူ့လီးနဲ့လာတေ့တယ်… ကျွန်မလည်းသူ့လီးကို ကိုင်ပြီး ဒစ်ကို ရေခဲချောင်းစုပ်သလိုစုပ်ပြီးတော့ ဥတွေကိုလက်နဲ့ကစားပေးပြီး လီးတစ်ချောင်းလုံးကို အားရပါးရလွေပေးလိုက်တယ်…“အား…ရှီး…ပိုင်လေး တော်ပြီ တော်ပြီ တော်ကြာ ပြီးသွားလို့မလိုးနိုင်ပဲနေမယ်” “ဟုတ်ပါပြီရှင် ရပ်လိုက်ပါပြီ လိုးပါ လိုးပါ” “ဟား ဟား လိုးမှာ လိုးဦးမှာ” သူက သူ့လီးကို အရင်းကကိုင်ပြီးတော့ ကျွန်မစောက်ပတ်ကိုတေ့လိုက်တယ် ပြီးတော့ ဖြေးဖြေးချင်း ဖိသွင်းပြီး စလိုးတော့တယ် ပိုင့်စောက်ပတ်လေးက ကြပ်နေတာပဲကွာ လိုးလို့ကောင်းလိုက်တာ…အား…ရှီး” “အား…ကို စောင့်စောင့် ပိုင့်ကို မငြှာနဲ့ ပိုင့်စောက်ပတ်ကွဲရင် ကွဲသွားပစေ စောင့်ပြီးလိုးပေး အား ရှီး အား…လိုးလိုး” “အား ပြီးတော့မယ် အား ရှီး ကောင်းလိုက်တာကွာ…အားး အား ပြီးပြီ ပြီးပြီ အား” “ကို ပိုင့်စောက်ပတ်ထဲကို ကို့လရေတွေပန်းထည့်လိုက် အပြင်မထုတ်နဲ့ အဲ့လိုနဲ့ကျွန်မတို့ နှစ်ယောက်ရဲ့ လိုးပွဲကြီးက မြိုင်မြိုင်ဆိုင်ဆိုင်နဲ့ပြီးသွားတာပေါ့ရှင်… ပြီး

သူ့အလိုကျဖြစ်မိသည်ခုနှစ်ချီခံပေးခဲ့ရသည်

သဲ ရောက်တော့မယ်” ကို က အသာလှုပ်နှိုးတော့မှ မိမိ ခါးလေး မတ်လိုက်သည်။ အပြင်ဘက်ကြည့်မိတော့ တရိပ် ရိပ်ပြေးနေသော သစ်ပင် တောင်ကုန်းများကို တွေ့နေရသည်။ ”အင်း” ရှုပ်ပွနေသော ဆံပင် ကိုသပ် တွန့်နေသော အင်္ကျီကို အသာဆွဲချလို့ မိမိတို့ နှစ်ယောက်အပေါ် ခြုံထားသော စောင်ကိုလည်း ဆွဲဖယ်ခေါက်သိမ်းသည်။ ”ကို ညက အရမ်းဆိုးတာပဲ” ”သဲ ကလည်းကွာ ချစ်လို့ပေါ့” ပြောရင်းနဲ့ ကိုယ်က မိမိပါးလေးကို ရွှတ်ခနဲ နမ်းသည်။ ”တော်ပါ” ချောင်းသာသို့ ရောက်ခါနီးလို့ လမ်းတွေက အကွေ့အကောက် ပိုများလာသည်ထင်သည်။ကားကြီးက လှုပ်ရမ်းနေသည်။မိမိတို့ ရှေ့ခုံက လင်မယားနှစ်ယောက်တော့ အိပ်ပျော်နေသေးလားမသိ။တုပ်တုပ်မှ မလှုပ်။ ”ဟိုနှစ်ယောက်တော့ အိပ် ကောင်းနေတယ် ထင်တယ် ကို ဟင်း ဟင်း” ”အိမ်မှာ မအိပ်ရဘူးထင်တယ် သဲ ရ” ကို့ ပုခုံးလေးကို မှီလိုက်တော့ လက်တစ်ဖက်က မိမိကို အလိုက်သင့် ထွေးပွေ့သည်။ မိမိ တို့ နှစ်ယောက် အလုပ်များ မအားသည့်ကြားမှ ကို က အပန်းဖြေခရီးထွက်ရအောင်ဆိုပြီး မဖြစ်မနေ စီစဉ်၍ အခုလို ရောက်ဖြစ်ခြင်းပင်။ အိမ်ကိုတော့ ဟိုလင်မယားနှစ်ယောက်က အတိုင်အဖောက်ညီညီ ပြောပေးလို့ အဆင်ပြေသွားသည်။”ကိုပြည့်” နှင့် ”ဆု” တို့က မိမိနှင့် ငယ်သူငယ်ချင်းတွေ။သူတို့ နှစ်ယောက် ရည်းစားသက်တမ်း နှစ်နစ်အကြာတွင် ယူလိုက်ကြသည်။ အခု အိမ်ထောင်သက် ခြောက်လကျော်သည်အထိ ”ဆု”က မိမိကို တိုင်တိုင်ပင်ပင်နှင့် သူတို့ အကြောင်းတွေ ပြောပြသည်။”ကို” ကတော့ ကိုပြည့် သူငယ်ချင်းလေ။”ဆု”တို့ သမီးရည်းစားဘဝကတည်းက ”ဆု”က အဖော် အဖြစ် မိမိကို ခေါ်သလို ”ကိုပြည့်”ကလည်း သူငယ်ချင်း ”ကို့” ကို ခေါ်ခေါ်လာသည်။ကြာတော့လည်း အောင်သွယ်ချင်း ညိကြသည်ပေါ့။”ကို”က အင်ဂျင်နီယာ မိမိကလည်း အင်ဂျင်နီယာ ဆိုတော့ အယူအဆတူ ဝါသနာတူချင်း ဆုံကြတော့ ချစ်လိုက်ရတာ။သွားအတူ လာအတူ ။နောက်ဆုံး ”ကို”က အဆင့်တွေ ကျော်လာတော့လည်း မိမိ လိုက်လျောမိသည်။”ကို”နဲ့ ရည်းစားဖြစ်တာ အခုဆို တစ်နှစ်ကျော်ပြီလေ။ ”သဲ ဘာတွေ တွေးနေလည်း” ”ဟင့်အင်း ဒီလိုပါပဲ”နေပူထဲ အထုပ်ဆွဲပြီး ဟိုသွား ဒီသွား သွားရတာများလာတော့ ချွေး တွေပြန်ပြီး မောလာသည်။လူများရက်မို့လားမသိ။ဟိုတယ်တွေက အခန်းတွေ ရှိပေမယ့် သီးသန့် နှစ်ယောက်ခန်းတွေက လူပြည့်နေတာများသည်။ကြိုပြီး ဘိုကင် လုပ်ထားလိုက်ရင် အကောင်းသား။ ”ကို ဘယ်လိုလုပ်မလဲဟင်” ”ရှိမှာပါ ” ”လိုတာ မရှိတော့လည်း ရှိသလိုပေါ့ကွာ” ကိုပြည့်ပြောတော့ ဆုကပါ ခေါင်းညိမ့်သည်။ ကမ်းခြေသို့ မျက်နှာမူနေသည့် ”ရွှေစည်းစိမ်”ဟိုတယ် မှာ ဝင်မေးဖြစ်တော့လည်း နှစ်ယောက်ခန်းတွေက ပြည့်နေပြန်သည်။ဒါပေမယ့် အပေါ်ဆုံးထပ် မှာတော့ လေးယောက်ခန်း ခုတင်နှစ်လုံးပါ တစ်ခန်းရမည်ဟုပြောသည်။ ”ဘယ်လိုလဲ” ကိုပြည့်က မိမိတို့ဘက်လှည့်၍ မေးသည်။ ”မရတဲ့ အဆုံး ဒီလိုပဲ နေရမှာပေါ့ ဆု နဲ့ သဲ ရော ဘယ်လိုသဘောရလဲ” ကို က မိမိ နှင့် ဆု ဘက် လှည့်၍ မေးသည်။ ”ရပါတယ် ဆုက တို့တွေသိုက်သိုက်ဝန်းရှိတာပေါ့ သဲ ကိုသာ အားနာတာ သူ့ ကိုကို နဲ့ လွတ်လွတ်လပ်လပ်နေချင်လားမသိ” အခြေအနေက မိမိ ဘက်လှည့်လာသည်။ ”ကိစ္စ မရှိဘူး ကိုတို့ သဘောပါနော် သဲ ကတော့ လောလောဆယ် နားချင်တာပဲသိတယ်” ဒီလိုနဲ့ အခန်းယူဖြစ်သည်။လေးရက်စာ။အခန်းခ နှင့် ကျသမျှ အားလုံး တစ်တွဲ တစ်ဝက် ဆီကျခံဖို့ အရင်ကတည်းက တိုင်ပင်ပြီးသား။ အခန်းထဲရောက်တော့ အထုပ်တွေချ ခုတင်ပေါ်ထိုင်ရင်း အခန်းအနေအထားကို လေ့လာဖြစ်သည်။နှစ်ယောက်အိပ် ခုတင်နှလုံးက ဘေးချင်းယှဉ်လျက် ကမ်းခြေဘက်သို့ ခေါင်းပေးထားသည်။ခုတင်ခြေရင်းတွင် ဗီရို နှစ်လုံး ပစ္စည်းများတင်ရန် ခုံပုလေးတွေ ရှိပြီး နောက်ဘက်ရှိ တံခါးမှတဆင့် ရေချိုးခန်း အိမ်သာသို့ သွားနိုင်သည်။ မိမိ ခုတင် ခေါင်းရင်းရှိ ပြတင်းတံခါး ဖွင့်လိုက်ပြီး ကမ်းခြေနှင့် အဆုံးအစ မရှိ ပင်လယ်ပြင်ကြီးကို ငေးကြည့်နေမိသည်။ ”သဲ ကိုတို့ အဝတ်အစား လဲရအောင် ပြီး ရင် ရေသွားဆော့မယ်” ကိုက ပုခုံးလေးပုတ်၍ ပြောသည်။ ”အင်း” မိမိ လှည့်ကြည့်လိုက်တော့ ကိုက ရွှတ်ခနဲ နမ်းပြန်သည်။ ”ကိုနော် ဟိုနှစ်ယောက် ရှိတာ တော်တော်ကဲနေ” ”အယ် ဟိုနှစ်ယောက်ရော” ”အဝတ်တွေယူပြီး ရေချိုးခန်းထဲ ဝင်သွားတယ်လေ ရေချိုး အဝတ်လဲမှာပေါ့ ရေချိုးခန်းက အကျယ်ကြီး သဲရဲ့” ကိုက ပြောပြောဆိုဆို အဝတ်အစားလဲဖို့ လုပ်နေသည်။ မိမိ အဝတ်အစားလဲဖို့ ချီတုန်ချတုန်ဖြစ်နေသည်။

ကိုနဲ့ အရင်းနှီးဆုံး အခြေအနေ ဆိုပေမယ့် ရှက်သလိုလို ချည်း ဖြစ်နေသည်။ မိမိ ဝတ်လို့ အဆင်ပြေမည် ဆိုတာလေးတွေ ရွေးလိုက်သည်။ ”ကို ဟိုဘက်လှည့်” ”ဟာဟ” ကို လှည့်သွားတော့မှ မိမိ အပေါ် အင်္ကျီ ချွတ်လိုက်သည်။လတ်ဆတ်သောလေ နှင့် အဆုံးအဆမရှိသော ပင်လယ်ပြင်ကြီးကို မျက်နှာမူ၍ မိမိ လက်များ ဆန့်တန်းထားမိသည်။ရင်ထဲက သောကတွေ ပြေငြိမ်းသွားပြီး လူတကိုယ်လုံးပေါ့ပါး လန်းဆန်းသွားသလိုပါ။မိမိခါးလေးကို နောက်မှ သိုင်းဖက်တာခံလိုက်ရပြီး စိုစွတ် အေးမြသော ခန္ဒာက နောက်ဘက်မှ ထိကပ်လာသည်။ကို က မိမိ ထက် အရပ်ရှည်သည်လေ။မိမိမော့ကြည့်လိုက်တော့ ကို က နဖူးလေး နမ်းသည်။ ”လုပ်ပြန်ပြီ လူတွေ ရှိပါတယ်ဆို ” ”သဲ ကလည်းကွာ ဒါရှက်စရာလား” ကို က တင်းကျပ်စွာ ဖက်ထားလို့ မာကျောကျော အရာက မိမိ ခါးအောက်လာထိသည်။ ”ကိုနော် မဟုတ်တာတွေ စဉ်းစားနေတယ်မလား” ”ဟားဟား မဟုတ်ပါဘူးကွာ သဲကလည်း” ”ဟိတ် အကြည်ဆိုက် နေတယ်ပေါ့ ” ဟို နှစ်ယောက် ရောက်လာသည်။ဆုက ဂျင်းပင် အတိုလေး ဝတ်ထားလို့ ပြည့်တင်းသော ပေါင်သားတွေမှာ သဲမှုန့်များပေကျန်နေသည်။ ကိုပြည့်ကိုတော့ မိမိ သေချာ မကြည့်ရဲပါ။အပေါ် အဝတ်ဗလာနှင့် ဘောင်းဘီတို က ရေစိုထားတာမို့ ကိုပြည့်ကို စကားပြောလျှင် မိမိ ခေါင်းလွဲ ထားမိသည်။ကိုက အရပ်ရှည်ပေမယ့် အသားဖြူသည်။ကိုပြည့်ကတော့ အသားညိုညို တောင့်တောင့်တင်းတင်း ရှိသည်။ ”တို့ပြန်နှင့်မယ်လေ” ကိုပြည့်ကပြောတော့ ကိုက ခေါင်းညိမ့်သည်။ ”အေး ငါတို့ နည်းနည်း နေစောင်းမှ လာမယ်ကွာ” ”သဲ ရော အေးဆေးပဲမလား” ”အင်း” သူတို့နှစ်ယောက် ထွက်သွားမှ ကိုက တိုးတိုးလေးပြောသည်”သဲ ပျော်လား” ”အင်း” ကိုက ပို၍ တင်းတင်းကျပ်ကျပ် ထွေးပွေ့သည်။ ”ချစ်ချင်ပြီကွာ” ”ကို နော် တအားမဆိုးနဲ့ ဟိုနှစ်ယောက်လည်းရှိတာကို ” ”ရှိ ရှိ ပေါ့ သူတို့ ဘာ သူတို့ မိုးမမြင် လေမမြင် ဖြစ်နေတာ” ”တော်ပါ” ကို က ပြောပြောဆိုဆို ပွေ့ယူလိုက်၍ မိမိ မြောက်သွားသည်။ပြီးတော့ လှိုင်းများပုတ်ခတ်နေသော ပင်လယ်ဆီသို့ မိမိကို ခေါ်ဆောင်သွားသည်။ကိုနှင့်အတူ ကမ်းခြေတလျှောက် ပြေးလွှားနေတာ မိမိ မောသည်ဟုမထင်ပါ။ချစ်လိုက်ရတာ ကိုရယ်။ ညနေ စောင်းခါနီးမှ မိမိတို့ ပြန်တက်ကြသည်။ရေထဲ ဆင်းနေတုန်းက မသိသာပေမယ့် ကမ်းပေါ်မှာတော့ လေတိုက်ခတ်မှုကြောင့် ချမ်းလာသည်။ကိုက ပါလာသော သဘက်လေးအားမိမိကို လွှမ်းခြုံပေးရင်း ”သဲ ကို အကုန် စားကြဖို့ တခုခု သွားဝယ်ဦးမယ်။ချမ်းနေတယ်ဆိုတော့ မလိုက်နဲ့တော့လေ။တက်သွားနှင့်နော်” မိမိ ခေါင်းညိမ့်ပြလိုက်ရင်း အခန်းသို့တက်ခဲ့သည်။ အခန်းသို့ရောက်တော့ တံခါးခေါက်ကြည့်သည်။အထဲမှ ဘာမှ အသံမကြား။တံခါးလက်ကိုင်ကို အသာလှည့်၍ ဖွင့်လိုက်တော့ ဂျက် ချမထားသဖြင့် မိမိဝင်လာလိုက်သည်။အခန်းထဲမှာတော့ ဘယ်သူမှမတွေ့။ဆုတို့ ဘယ်များသွားပါလိမ့်။တံခါးကြီးလည်း ဖွင့်ထားသည်။မိမိခြံုထားသော သဘက်ကို ခုတင်ပေါ်တင်လိုက်သည်။ အမှတ်တမဲ့ ရေချိုးခန်းဆီမှ အသံတခုခု ကြားလိုက်ရသလိုလို။တကိုယ်လုံးထူပူသွားသည်။ခုနက ချမ်းတဲ့ ကိုယ်လုံးလေးက မသိမသာ ကြက်သီးများထလာသည်။အခြေအနေတခုကို မိမိ နားလည်လိုက်သလို။မရည်ရွယ်ပါပဲနှင့် မိမိခြေလှမ်းများ ရေချိုးခန်း တံခါးဝသို့ရောက်သွားသည်။တံခါးတဖက်က မသိမသာဟနေသည်။ ”အား အင်း အင်း အင်း” ဆုရဲ့ ငြီးတွားသံတွေ ကြားနေရပေမယ့် မိမိမြင်နေရသည်က ကိုပြည့်၏ ကျောပြင်ကြီးနှင့်တလှုပ်လှုပ်ဖြစ်နေသော ခါးအောက်ပိုင်း။ရေကန်လေးနှုတ်ခမ်းပေါ် လက်ကလေးထောက်၍တအင်းအင်းနှင့် ငြီးနေသော ဆုရဲ့ တင်နှစ်ဖက်ကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့်စုံကိုင်ပြီး ကိုပြည့် လှုပ်ရှားနေသည်။မိမိ လက်ကလေးများက တံခါးအပေါ်တွင် တဆတ်ဆတ်တုန်နေသည်။ချွေးတွေလား ရေတွေလား မသိသော စိုစွတ်မှုများက ကိုပြည့်၏ ကျော ခါး တင်ပါး တလျှောက် စီးပိုးနေသည်။မိမိ ဆက်လက်မကြည့်လိုတော့ပါ။ကြာလျှင် ယိုင်လဲသွားမှာစိုးသည့်အတွက် အသာပင် ပြန်ထွက်လာခဲ့သည်။ခုတင်ပေါ်သို့ ခြေပစ် လက်ပစ် ထိုင်ချမိသည်။တကိုယ်လုံးက အခုထိ တုန်ရီနေတုန်းပင်။ဘာကြောင့်မှန်းမသိ ကိုပြည့်၏ လှုပ်ရှားမှုတွေက မျက်စိထဲက မထွက်ဖြစ်နေသည်။တစ်ချိန်ထဲမှာ အပြစ်ရှိသလိုလို ခံစားနေမိသည်။

ခဏကြာတော့ ကိုရောက်လာသည်။ ”သဲ ရေမချိုးသေးဘူးလား” ”ဟင့်အင်း ဆုတို့ချိုးနေတယ်” ”အင်သူတို့ကလည်း ပြန်ရောက်တာဖြင့် နေ့လည်ကတည်းကကို” ”အင်း” လက်ထဲက အထုပ်တွေ ချလို့ ကို မိမိနားလာထိုင်သည်။ ”သဲ မျက်နှာကြည့်ရတာ တမျိုးကြီးပဲ” ”ဟင့်အင်းဘာမှ မဖြစ်ဘူး” ခဏနေတော့ ဆုတို့ထွက်လာသည်။ ”ဟဲ့ ဘယ်တုန်းက ရောက်နေကြတာတုန်း” ”အခုလေးတင်ပဲဟ” ကိုပြည့်ကိုတော့ မိမိ မျက်နှာလွှဲထားမိသည်။ ”မင်းတို့ရေချိုးလေ ငါတို့ အပြင်သွားဦးမယ်” ကိုပြည့်က ပြောပြီး ပြင်ဆင်နေသည်။ကိုက လှမ်းပြောသည်။ ”စားဖို့တော့ ငါဝယ်လာတယ် ငပြည့်ရ” ”အေးကွ ဒီမှာ ဆုလေ လျှောက်ကြည့်မယ်ဆိုလို့” မိမိ ညဝတ် ရန် အဝတ်တချို့ယူပြီး ရေချိုးခန်းသို့ ထွက်လာခဲ့သည်။ ရေချိုးခန်း တံခါးပိတ်ပြီး မိမိ အကျီရော ဘရာစီယာ ရော ချွတ်ပစ်လိုက်လိုက်သည်။ခန္ဓာကိုယ်မှာက သဲတွေချည်းပင်။ရေပန်းဖွင့်၍ ရေအောက်သို့ဝင်သည်။ ”လှတယ်ကွာ” အသံကြားမှ သဲ သတိထားမိသည်။ ”အယ် ကို မကောင်းဘူးကွာ” မိမိ လက်ကလေးများ ရင်ပေါ်သို့ ယှက်ထားမိသည်။ ”တူတူချိုးမလို့” ကိုက ဘောင်းဘီပါ ချွတ်လိုက်၍ မိမိဆီ တိုးကပ်လာသည်။မိမိကို ထွေးပိုက်လိုက်တော့ အလိုက်တသိပင် ပြန်လည် ဖက်ထားလိုက်မိသည်။ခုနက ရေပန်းထဲမှာမို့ သေချာမမြင်လိုက်မိတဲ့ ကို့ အချောင်းကြီးက မိမိဝမ်းဗိုက်ကို လာထောက်သည်။ ကိုက မိမိကို ရေပန်း အပြင်ဘက်သို့ ဆွဲခေါ်သွားသည်။မိမိ၏ မျက်နှာလေးကို တယုတယ ဆွဲမလိုက်စဉ်၌ပင် ကို့ နှုတ်ခမ်းလေးကို နမ်းလိုက်မိသည်။ခုနက လိုက်ဖိုရင်တုန်မှုတွေက ပြန်ရောက်လာသည်။ကိုက မိမိ နှုတ်ခမ်းလေးတွေကို စုပ်ယူသည်။မိမိကတော့ ကို့ရဲ့ လျှာလေးကို စုပ်စုပ်ပေးမိသည်။တဖြေးဖြေးနဲ့ ကျောပြင်တွေ ရင်သားတွေကို ဆုပ်နယ်ရင်း ကို့ရဲ့ လက်တွေက မိမိ စကပ်ကို ဆွဲချွတ်နေသည်။အောက်က ပင်တီလေးပါ ပေါင်ဝက်လောက်ကျွတ်သွားချိန်မှာ ကိုက ဒူးထောက်ထိုင်ချလိုက်ပြီး မိမိ စီးခုံစပ်နှင့် အက်ကွဲကြောင်းထိပ်လေးကို နမ်းရှိုက်ပေးသည်။မိမိ၏ တင်နှစ်ဖက်ကို ဆုပ်နယ်လို့ နမ်းရှိုက်နေသော ကို့ခေါင်းလေးကို ကိုင်ရင်း ရုတ်တရက် မျက်စိထဲ ခုနက မြင်ကွင်းတွေက ပြန်ပေါ်လာသည်။ဘာကြောင့်မှန်းမသိ ကို့ခေါင်းလေးကိုသာ အတင်းဆုပ်နယ်နေမိတော့သည်။ ”အား အားး ကို” မိမိ ခရီး အဆုံး ရောက်တော့မည်ဆိုတာသိလို့ ကို့ကို အတင်းဆွဲထူလိုက်သည်။ကိုက အလိုက်တသိပင် မိမိကို နံရံ၌ ကပ်စေပြီး ခြေထောက်တဖက်ဆွဲမ၍ သူ့ဟာကို တေ့ထည့်လိုက်သည်။ ”အင်း” ကို့ ပုခုံးကို တင်းကျပ်စွာ ဖက်ထားမိပြီး တနင့်နင့် ဝင်လာသော အရာတခုကို လှိုက်မောစွာ ခံစားမိသည်။ကိုက မှန်မှန်နှင့် ဖြည်းဖြည်းချင်းဆောင့်ပေးနေသည်။ ”အား ကောင်းလိုက်တာ သဲ ရယ်” မိမိလည်း မျက်လုံးများမှိတ်ထားမိသည်။ကို့ လက်တွေက ရင်သားတွေကို ဖျစ်ညှစ်နေသည်။ပါးလေးများ နှုတ်ခမ်းလေးများကိုလည်း နမ်းသည်။မိမိလည်း ကို့ လည်တိုင်လေးတွေ ပုခုံးသားလေးတွေကို ငုံ့နမ်းမိသည်။ကို့ လှုပ်ရှားမှုတွေက မြန်ဆန်လာသည်။နင့်ခနဲ နင့်ခနဲ နေပေမယ့် လှိုင်းစီးနေရသလိုလို။ ”ချစ်တယ် ကိုရယ်” မိမိ ဘယ်နှစ်ကြိမ် ပြီးသွားမှန်းမသိတော့ပါ။ကိုကတော့ အားကုန်သွန်နေတုန်းပင်။မိမိလည်း ဘယ်နှစ်ကြိမ်ဖြစ်ဖြစ် ကို့ အလှုပ်အရှားတွေကိုသာ တောင့်တနေမိတော့သည်။ ဟိုး အဝေးကြီးက ရေလှိုင်းသံတွေ ကြားနေရသည်။နံနက်ခင်းရဲ့ ကျေးငှက်သံတွေကလည်း ပဲ့တင်ထပ်လျက်ရှိသည်။ မိမိ ခြုံလွှမ်းထားသော စောင်ကို ရင်သားများ ပိုမို ဖုံးအုပ်မိစေရန် ဆွဲတင်လိုက်သည်။ကိုကတော့ ဘေးမှာ အိပ်ပျော်နေသည်။ မိမိ အသာပင် ကို့ကို ကျောပေးလိုက်သည်။ ဟိုတယ်က ပေးထားသည့် ခြင်ထောင်က ပါး၍ ဆန့်ကျင်ဘက် ခုတင်ကို မြင်နေရသည်။ဟိုနှစ်ယောက်ကတော့ အိပ်မောကျနေသည် ထင်ပါသည်။ ”ဟင်း” မိမိ သက်ပြင်းတစ်ချက် မသိမသာချမိသည်။ ညက အဖြစ်ကို ပြန်တွေးရင်း မိမိမျက်နှာများ ပူနွေးလာသည်။ ညက တစ်ညလုံးကာစီးရတာ ပင်ပန်းလို့ ကိုရော မိမိပါ အစောကြီး အိပ်ပျော်သွားသည်။တရေးနိုးတော့ မိမိနားထဲ၌ အသံတစ်ခုခု ကြားလိုက်ရပြီး ဟိုဘက်ခုတင်က ဆိုတာလည်း သိလိုက်ရသည်။တစ်ခန်းလုံး မီးပိတ်ထားပေမယ့် ဟိုဘက်ခုတင်ဘက်က ညအိပ် မီးလုံး မှ အလင်းရောင် ခပ်ဖျော့ဖျော့က ဇာခြင်ထောင်ကို ထိုးဖောက်၍နေသည်။အလုံးအထည်နှင့် လှုပ်ရှားမှုတွေက မိမိရင်ကို သိမ့်ခနဲဖြစ်စေသည်။ညနေက ပုံရိပ်ကလည်း အစီအရီ ပြန်ပေါ်လာသည်။အခုလည်း ကိုပြည့်က ဆု၏ နောက်ဘက်မှ နေ၍ အသားကုန် ဆောင့်နေသည်။ ဆု၏ အသံတိုးတိုးလေးကို တချက်တချက်ကြားနေရသည်။တော်သေးသည်။မိမိတို့ဘက်က မီးပိတ်ထားလို့။ မသိမသာပင် လက်တွေက ပေါင်ကြားထဲရောက်နေသည်။ စိုစွတ်စွတ် ဖြစ်နေသည်ကိုလည်း ခံစားနေရသည်။ကြည့်နေရင်းနှင့် စိတ်တွေက ဗလောင်ဆူလာသည်။နှိမ့်တုန် မြင့်တုန်ဖြစ်နေသော ရင်ကလေးကို လက်နှင့်ဖိရာမှ မိမိ ရင်သားထိပ်လေးတွေ တင်းနေတာ ခံစားမိလာသည်။ထွက်ပေါက်တစ်ခုခုကို စောင့်ကြိုနေသလိုလို။

ရုတ်တရက် ဟိုဘက်ခုတင်က လှုပ်ရှားသွားသည်။ ဆုက အပေါ်ရောက်သွားသည်ကို ရင်သားများ လှုပ်ခါနေခြင်းကြောင့် သိလိုက်ရသည်။ဖြေးဖြေးနှင့်မှန်မှန် ဆောင့်နေသော ဆုကို ကြည့်ပြီး မိမိလက်တွေက အက်ကွဲကြောင်းလေးထဲ ပွတ်ဆွဲနေမိသည်။ မိမိစိတ်များ ထိန်းမနိုင် ဖြစ်ကုန်သည်။ ကို့ဘက်ကို လှည့်၍ ရင်ချင်းအပ်လိုက်ပြီး ပေါင်ကြားမှ ဟာကြီးကို ပွတ်ဆွဲနေမိသည်။ကို့မျက်နှာတွေ လိုက်နမ်းမိတော့ ကိုမျက်လုံးများပွင့်လာပြီး မိမိကို ဖက်ထားသည်။ သို့ပေမယ့် မိမိ အတင်းရုန်း၍ အောက်ဘက်ကို လျှောဆင်းပြီး ဘောင်းဘီကို ဆွဲချသည်။ကို့ဟာက အဆင်သင့်မဖြစ်သေး။မိမိကတော့ ဆန္ဒတွေ ပေါက်ကွဲချင်ပါပြီ။ မိမိ မလျော့မတင်းဖြစ်နေသော ကို့ အချောင်းကြီးကို လှန်တင်လိုက်ပြီး ဥလေးတွေကို လက်ဖြင့်ဆုပ်နယ်ပြီး စုပ်ပေးလိုက်သည်။ ”အာ့” လက်ဖြင့်လည်း ကို့အချောင်းကြီးကို ပွတ်တိုက်ပေးလိုက်သည်။အရင်းမှ အဖျားထိ လျှာဖြင့်ဆွဲပေးလိုက်တော့ တင်းတောင့်လာသည်။ထိပ်ဖျားလေိးု လက်မဖြင့်ချေချေပေးသည်။ကို့လက်တွေက မိမိခေါင်းကို ဖိဖိချလာသည်။ရင်သားတွေကိုလည်း ဆုပ်နယ်လာသည်။မှောင်မဲနေပေမယ့် ကို မိမိကို ကြည့်နေမှာသေချာသည်။တခါမှ မိမိ အဲလောက်လိုချင်တက်မက်မှုမရှိခဲ့။ ကို့ အချောင်းကြီးကို လေးငါးခါလောက် စုန်ဆွဲလိုက်တော့ တင်းတောင့်လာသည်။မိမိ ဘောင်းဘီကို မိမိကိုယ်တိုင်ဆွဲချွတ်ပြီး ကို့ကိုယ်ပေါ် ခွထိုင်လိုက်သည်။ဆန္ဒ တစ်ခု အဆုံးရောက်ဖို့ကလွဲပြီး ဘာမှ မသိတော့။မိမိ ကိုယ့်ရင်ဘတ်ကို လက်ထောက်၍ အသာထိုင်ချလိုက်သည်။ ”ဟား” ပြီးတော့ အသာပြန်ကြွသည်။ မိမိမျက်လုံးလေးများ မှိတ်ထားလိုက်သည်။အောက်ဘက်ဆီမှ တစိမ့်စိမ့်ခံစားနေရသော အတွေ့ကိုသာ အာရုံစိုက်ထားမိသည်။ကိုက မိမိ အကျင်္ီကို ချွလိုက်သည်ကို လည်းမိမိ သေချာသတိမထားမိ။သာယာသော အတွေ့များလွတ်ထွက်မသွားရန်သာ အတင်းလှုပ်ရှားနေမိသည်။ကိုက ရင်သားတွေကို အတင်းဆုပ်နယ် ဖျစ်ညစ်နေသည်။ ”အင်း ဟင်း အင်း” ကိုကပါ မိမိ ဆောင့်ချက်တွေအားပါလို့ အသံတွေထွက်လာသည်။မိမိမျက်လုံးများထဲမှာ ကို့ရဲ့ ညီတွားသံတွေနဲ့အတူ ကိုပြည့်၏ လှုပ်ရှားမှုတွေက ပေါ်လာသည်။ကိုကပါထပြီး မိမိကိုရင်ချင်းအပ်၍ တင်ပါးနှစ်ဖက်ကို ဆွဲယူပြီး အတင်းထိုးဆောင့်ပေးလာသည်။ကို့ကျောပြင်ကြီးကို အတင်းဖက်ထားပြီး ဆောင့်ဆောင့်ထိုင်၍ ဆောင့်သွင်းနေမိသည်။မိမိစိတ်ထဲ ကိုပြည့် ကိုပဲ ဖက်ထားရသလိုလို။ ”အား ကောင်းတယ် ကောင်းတယ်” မိမိ တိုးတိုးလေး ညည်းနေမိသည်။ ကိုက မိမိကို ပက်လက်လှန်ချလိုက်ပြီး ပေါင်တဖက်ဆွဲမ၍ မှောက်ခုံ ဖြစ်သွားအောင်လုပ်သည်။ ကုန်းလိုက်ကွာ” မိမိတင်နှစ်ဖက်ကို အသာဆွဲယူသွားပြီး ချက်ချင်းပင် တေ့၍ ထည့်သည်။အစပထမက ဖြေးဖြေးချင်း ပေမယ့် နောက်ပိုင်း တွင် ကို အားကုန်ဆောင့်နေသည်။မိမိစိတ်ထဲ ကိုပြည့်၏ လှုပ်ရှားမှုတွေသာ စွဲနေသည်။ကိုရပ်သွားလျှင်ပင် မိမိ ဖင်လေးကို နောက်သို့ပစ်ပစ် ပေးနေမိသည်။ ”အား” မိမိပုခုံးနှစ်ဖက်ကို ဆုပ်ကိုင်ဆောင့်သည်။လှိုက်မောလွန်းလှပါသည်။ နောက်မှ ကို သိုင်းဖက်လိုက်တော့မှ မိမိ အတွေးပြတ်သွားသည်။ညက ဘယ်လိုပြီးသွားမှန်းတောင်မသိလိုက်။အခုပြန်သတိရတော့ မိမိကိုယ်ကို ရှက်မိသည်။ကိုယ့်ချစ်သူ ရင်ခွင်ထဲမှနေ၍ တခြား ယောင်္ကျားတစ်ယောက်ကို ပစ်မှားမိနေသော အဖြစ်ကို တွေးပြီး စိတ်မကောင်းဖြစ်မိသည်။မိမိက ကာမ စိတ်များသူမဟုတ်ပါ။ခွင့်လွှတ်ပါကိုရယ် သဲ တကယ်ချစ်တာ ကို တစ်ယောက်တည်းပါ။စိတ်ထဲမှ ရေရွတ်ရင်း ကို့ လက်တစ်ဖက်ကို အတင်းဆွဲယူ၍ ပိုမို ထွေးပွေ့စေလိုက်တော့သည်။ဒီနေ့တောာ့ သဲဖြူကျွန်းသို့ သွားဖြစ်ကြသည်။အဲဒိမှာပဲ အုန်းရေသောက် ရေကစားပြီး ဓါတ်ပုံများရိုက်ကြသည်။ကိုက မိမိကို အရမ်း ဂရုစိုက်သောကြောင့် ပျော်ဖို့ကောင်းလှပါသည်။ ကိုပြည့်ကို မြင်တိုင်း ရှက်သလိုလို ကြောက်သလိုလို ဖြစ်မိပေမယ့် စိတ်ကို လွှတ်မထားလိုက်ပါ။တတ်နိုင်သမျှ မျက်နှာချင်းမဆိုင်မိအောင်နေပါသည်။ကိုပြည့်ကတော့ ဘာမှ မသိသူပီပီ ပုံမှန်ပင် ဆက်ဆံပါသည်။ တမနက်လုံးရေထဲ ဆင်းနေသောကြောင့် တကိုယ်လုံး ရေတွေရော သဲတွေရော စိုရွှဲနေပါသည်။ချမ်းလာပြီး တုန်တက်လာပါသည်။ကိုက ထွေးပွေ့ထားလို့ တော်သေးသည်။ ”သဲ ချမ်းနေပြီလား” ”အင်း လေကအေးတယ် ကို” ကိုနှင့်အတူ အုန်းသီးတစ်လုံးထဲကို ပိုက်နှစ်ချောင်း အတူ သောက်ရင်း ချစ်စကားများ အများကြီးပြောဖြစ်ကြသည်။စပို့ရှပ် အနီ လက်တို နဲ့ ဂျင်းဘောင်းဘီ အတိုလေးက ရေစိုနေသောကြောင့် မိမိကိုယ်မှာ တွယ်ကပ်နေသည်။ ”သဲက အရမ်းလှတယ်ကွာ ချစ်ချင်လာပြီ” ”တော်ပါ ဒါပဲ စဉ်းစားနေ” ကို့နဖူးလေးကို လက်လေးဖြင့် အသာထုရင်း ကျီစယ်မိသည်။ကိုပြည့်တို့ နှစ်ယောက်ကတော့ ထုံးစံအတိုင်း လူရှေ့မရှောင် ကလူကျီစယ်နေကြသည်။ ညနေ တော်တော်စောင်းမှ နောက်ကျပြီး ပြန်ဖြစ်ကြသည်။ညနေနောက်ကျလေ လူကများတာမို့ စက်လှေ တွေကို လုတက် ကြရသည်။ဖြစ်ချင်တော့ မိမိနှင့် ကိုပြည့် တက်အပြီး လူပြည့်သွားတာမို့ ကိုနဲ့ ဆုနဲ့ က ကျန်ရစ်သည်။ ”ငါတို့ နောက်တစ်စီးနဲ့ လိုက်လာခဲ့မယ်” ကိုက အော်ပြောသည်။

”အေး အေး” ကိုပြည့်က မိမိဘေးကပ်ထိုင်ပြီး လိုက်ပါလာသည်။လှေကလူးသောကြောင့် တစ်ချက်တစ်ချက် သူ့ ပုခုံးကြီးက မိမိအပေါ် လာဖိတော့ ကြက်သီးထမိသည်။ ”ချမ်းနေလား ရောက်တော့မယ်” ”ရတယ် အကို” မိမိစိတ်ထဲမှာ ဇဝီဇဝါ အတွေးတွေက ဝင်လာနေသည်။ကိုပါလာရင် အကောင်းသားလို့လည်း တွေးမိသည်။မိမိမျက်နှာကို သိနေသည့်အလား ကိုပြည့်က ”မပူပါနဲ့ ညီမရယ် နောက်လှေနဲ့ပါလာမှာပဲ” ”ဟုတ်ကဲ့” ဒီဘက်ကို ရောက်လာတော့ မှောင်ရီ ပျိုးစပင် ဖြစ်နေပါသည်။ ဟိုတယ်ကိုရောက်တော့ ”ညီမ အပေါ်တက်နှင့်လေ အကို ဆု တို့လာမှ တက်လာခဲ့မယ်” ”ဟုတ် အကို” မိမိ လှေကားပေါ် တက်လာခဲ့သည်။တက်လာပြီးမှ ရေစို ကြီးနှင့် တစ်ယောက်တည်း ကျန်ခဲ့သည့် သူ့ကိုလည်း အားနာမိသည်။ဘာမှ မဖြစ်ပါဘူး ဟု စိတ်ထဲ တွေးရင်း ပြန်ဆင်း၍ ခေါ်မိသည်။ ”အကို” ”ဟင်” ”တက်ခဲ့ပါလား အေးနေမှာပေါ့ အဝတ်လဲပြီးမှ ပြန်ဆင်းစောင့်လေ” သူက မိမိကို တစ်ချက်စိုက်ကြည့်ရင်း တက်လိုက်လာသည်။ အခန်းထဲ ရောက်တော့ ရေသုတ်သဘက်ကြီးဆွဲယူရင်း ရေချိုးခန်းဘက်ထွက်လာခဲ့သည်။ ”အကို ပြန်ဆင်းသွားရင် တံခါးစေ့ခဲ့နော်” ”အေး အေး” ရေချိုးခန်းထဲ ရောက်တော့ မိမိလက်တွေ တုန်ရီနေတာကို သတိထားမိသည်။အခုလောက်ဆို သူအပြင်မှာ ဘာလုပ်နေမှာပါလိမ့်။ဝင်လာသော အတွေးတို့ကို ပြန်ထုတ်ပစ်လိုက်ရင်း စပို့ရှပ် အကျင်္ီလေးကို အသာချွတ်လိုက်သည်။သဲ တွေနဲ့မို့ မနည်းချွတ်ယူရသည်။တဆက်တည်း ဂျင်းပင်ရော အောက်ခံ ဘောင်းဘီပါ ချွတ်ချလိုက်သည်။သဲတွေက နေရာတကာမို့ ဖြည်းဖြည်း ချင်း ချွတ်ယူရသည်။ပန်းရောင် ဘော်လီချိတ်ဖြုတ်ပြီး ကြည့်လိုက်တော့ ရင်နှစ်မွှာကြားထဲ သဲမှုန့်လေးတွေကြောင့် ဖြူဝင်းသော အသားက နီရောင်အစင်းလေးများဖြစ်နေသည်။ ”ကျွီ” မိမိလန့်သွားပြီး နောက်လှည့်ကြည့်မိလိုက်သည်။မိမိ အလောတကြီး ဝင်လာခဲ့လို့ သေချာမပိတ်မိသော တံခါးက လှုပ်ခါနေသည်။ မိမိ အပြေးသွားလို့ တံခါးကို သေချာ ပိတ်လိုက်သည်။ထတ်ခနဲဖြစ်သွားသော ရင်ကို အသာဖိရင်း လူက အားမရှိချင်သလိုဖြစ်လာသည်။ ရေကို အကြာကြီးစိမ်ချိုးပစ်လိုက်ချင်ပေမယ့် တနေကုန် ရေထဲမှာနေခဲ့ရတာမို့ ခပ်မြန်မြန်ချိုးပြီး ပြန်ထွက်ခဲ့သည်။အပြင်ရောက်တော့ ဖုန်းက အဝင်ခေါ များ ဝင်ထားတာတွေ့သည်။ကို့ဆီကပဲ။မတ်ဆေ့ချ်လည်း ပို့ထားသည်။”သဲ ကိုတို့ မိုးချုပ်သွားလို့ ပြန်လာလို့မရတော့ဘူး စက်လှေတွေ မသွားတော့ဘူး ဟိုမှာပဲနေပြီး မနက်မှ ပြန်လာမယ် ကို့ကိုစိတ်ချနော် စိတ်မပူနဲ့ ကိုပြည့်လည်း ကိုယ် ဖုန်းဆက်ထားတယ် မကြောက်နဲ့နော် ချစ်တယ် အာဘွား” ဖတ်ပြီးနောက် မိမိ တကိုယ်လုံး တုန်ရီမှု များ ဖြစ်လာပြန်သည်။သူနဲ့ တညလုံး အတူတူ ဆိုသည့်စိတ်ကြောင့် မိမိ ဘာလုပ်ရမည်မသိဖြစ်နေသည်။မိမိ အဝတ်အစား လဲ ပြီးခဏ ကိုပြည့်ရောက်လာသည်။ ”သဲ ဟိုကောင် ဖုန်းဆက်သေးလား” ”အင်း အကို အဲဒါကြောင့် ပြောတာပေါ့ စောစောပြန်ပါ့မယ်လို့” ကိုပြည့်က မိမိအနီး ဝင်ထိုင်ရင်း ပြောသည်။ ”အရင်တုန်းက ပြဿနာမရှိဘူးသဲရ ဒီညနေ မိုးသားလေးတွေလည်း တက်လို့ နေပါလိမ့်မယ် စိတ်မပူပါနဲ့ အကိုလည်းရှိသားပဲ” ”ဟုတ်အကို” ကိုပြည့်ရဲ့ မျက်လုံးများက တမျိုး အရောင်လက်နေသည်ကို မိမိခံစားမိသည်။အတူတူ ညစာဆင်းစား တီဗွီ ထိုင်ကြည့်သည်အထိ ထူးထူးခြားခြား စကားမပြောမိ။အိပ်ကြတော့ မိမိ ခုတင် က မီးမှိန်လေး ဖွင့်ထားပေမယ့် သူဘက်ကတော့ မီးပိတ်ထားလို့ မှောင်မဲနေသည်။ ဟိုဘက်လှိမ့် ဒီဘက်လှိမ့်နဲ့ ဘယ်လိုမှ အိပ်မပျော်။ဟိုဘက်ခုတင်ဆီမှလည်း တိတ်ဆိတ်လို့နေသည်။တစ်ခုခုကို တောင့်တနေသလိုလို စိုးရွံ့ နေသလိုလို နှင့်။မိမိ ဆီးသွားချင်လာလို့ ခုတင်ပေါ်မှ အသာထပြီး အိမ်သာဝင်သည်။အိမ်သာမှ အထွက် ”အမေ့” ရုတ်တရက် တံခါးအဝမှာ ရပ်ကြည့်နေသော ကိုပြည့် ကို တွေ့လိုက်ရသည်။ကိုပြည့်က ချက်ချင်းဆိုသလို မိမိ မျက်နှာကို ဆွဲယူလိုက်ပြီး နှုတ်ခမ်းများနှင့် အတင်းဖိကပ်လိုက်သည်။မျက်လုံးများပြာဝေသွားပြီး အတင်းရုန်းသော်လည်း အချည်းနှီးသာ။သူအတင်း နမ်းပြီးတော့ မျက်နှာခွာလိုက်သည်။ ”ဖျန်း ဖျန်း” မိမိ ရီဝေသည့်ကြားမှ သူ့ပါးကို နှစ်ချက်ဆင့်ရိုက်လိုက်သည်။ပြီးတော့ တုန်ရီ လှိုက်မောစွာ နှင့် ဆို့တက်လာသော ရင်ကို သူ့ဆီတိုးကပ်လို့ သူ့နှုတ်ခမ်းကို စုပ်ယူလိုက်မိသည်။မိမိခေါင်းထဲတွင် ဆန္ဒ တစ်ခုမှ လွဲ၍ ကျန်တာ သတိမထားမိတော့။သူက အလိုက်သင့် မိမိအနမ်းတွေကို ပြန်လည်တုန့်ပြန်သည်။သူ့လက်တွေက ခန္ဓာတလျှောက်ပြေးလွှားဖြစ်ညှစ်နေသည်။ဟာလာဟင်းလင်းဖြစ်နေသော သူ့ကျောပြင်ကို အတင်း ဖက်တွယ်ထားမိသည်။မိမိကိုယ်လေး လေပေါ်မြောက်တက်သွားပြီး နွေးထွေးသော မွေ့ယာဆီ ကျောချမိသည်အထိ သူ့နှုတ်ခမ်းတွေကို အားပါးတရ နမ်းနေမိတုန်းပင်။

သူက အကျင်္ီကြယ်သီးများဖြုတ်၍ လှန်ချလိုက်ပြီးနောက် ဘော်လီ နောက်ချိတ်ကိုပါ ဖြုတ်ပစ်သည်။ပြီးတော့ မိမိ ရင်သားများကို အတင်း ဖြစ်ညှစ်နေတော့သည်။သူ့အနမ်းတွေက ပါးပြင် လည်ပင်းမှတဆင့် ရင်သားများကိုစုပ်ဆွဲလာသည်။ ”ဟင်းးး” သိပ်မကြာခင်မှာပဲ မိမိ ေါင်နှစ်ဖက်က ဘေးသို့ ကားသွား ပြီး မာတောင့်တောင့် အသားဆိုင်တစ်ခုက အင်္ဂါတလျှောက် ပွတ်ဆွဲနေသည်။ ”ဟင်း” ”အား” သူ့ရင်ဘတ်ကို အတင်းတိုးနေမိသော်လည်း သူကတော့ ခပ်မှန်မှန်ပင် လှုပ်ရှားနေသည်။ ”အားး ကောင်းလိုက်တာ သဲရယ်” သူက မိမိနားလေးကို ကိုက်၍ တိုးတိုးလေးပြောသည်။မိမိနားထဲမှာ အင်္ဂါစပ်ကို လာထိခိုက်သော တဖတ်ဖတ် အသံတွေကို ကြားနေရသည်။တိုးတိုးလေးသာညည်းညူမိရင်း လက်နှစ်ဖက်ကို ဘေးသို့ချထားမိသည်။သူက ကိုယ်ချင်းကပ်ထားရာမှ ခွာလိုက်ပြီး မိမိဒူးနှစ်ဖက်ကို ရင်ဘတ်အထိ တွန်းကပ်၍ ဆက်တိုက်လှုပ်ရှားတော့သည်။သူ့လက်တွေကို ကိုင်ထားမိတော့သည်။ဘယ်တုန်းကနှင့်မှမတူသော တင်းကျပ်မှုကို ခံစားနေရသော်လည်း ထို အတွေ့ကို မိမိကိုယ်တိုင် အသက်ရှူအောင့်ထားလောက်အောင် လိုချင်နေမိသည်။ ”အင့် အင်း အင်း အင်း အင်းး” ”အာ့ အား အားး” ခုတင်လေးက ရော မိမိခန္ဓာပါ အပေါ်သို့ တွန်းတွန်းတက်သွားသည်။သူက ပေါင်တဖက်ကို လွှတ်လိုက်ပြီး နောက် ပေါင်တစ်ဖက်ကို ပုခုံးပေါ်လွှဲတင်လိုက်တော့ ဘေးတစောင်းလေးဖြစ်သွားသည်။ပေါင်တစ်ခုလုံးကို ပွတ်သပ် နမ်းရှိုက်ပြီး လှုပ်ရှားတော့ မိမိမျက်လုံးများမဖွင့်နိုင်တော့ပါ။ ကြာလာတော့ မိမိ တကိုယ်လုံးချွေးစေးလေးများထွက်လာသည်။ ”ကိုယ် ပြီးတော့မှာမို့လို့ မှောက်လိုက်ကွာနော်” သူကပြောပြောဆိုဆို ခါးမှ ကိုင်၍ ဆွဲ လှည့်လိုက်ပြီး မိမိဗိုက်လေးကို စီးခုံစပ်မှ နှိုက်၍ ပင့်တင်လိုက်သည်။ပြီးတော့ ခေါင်းအုံးထိုးထည့်လိုက်ပြီး သူ့ဟာ တေ့၍ လှုပ်ရှားတော့သည်။ မိမိမျက်နှာကို မွေ့ယာပေါ် ဘေးစောင်းချထားရင်း လက်များက အိပ်ယာခင်းကို တင်းတင်း ဆုပ်ထားမိသည်။ ”အားအား အားအား ” မိမိ ခါးလေးကို ကိုင်၍ အားကုန် ဆောင့်နေရာ မိမိ ပိုနာကျင်သလို ဖြစ်မိသော်လည်း ဟာသွားမှာကို စိုးနေမိသည်။ဆန္ဒ တစ်ခုက တဖြေးဖြေးမြင့်တက်လာချိန် မကြာခင်မှာပင် မိမိတကိုယ်လုံး ကျင်တက်သွားပြီး သူ့ကိုယ်လုံးကြီးက မိမိအပေါ် မှောက်ကျလာသည်။ ”အား’အား” တကိုယ်လုံး အင်အားများမရှိတော့ သလို ဘေးသို့ လှဲချလိုက်မိသည်။သူက သူ့ဟာကို မထုတ်သေးပဲ ထပ်ရက်ပင် မိမိကို နောက်မှ သိုင်းဖက်ထားသည်။အခုအချိန်မှာ မိမိ ကို့ကိုရော တခြားဘာကိုမှ ပင် သတိမရနိုင်တော့ပါ။ခဏလောက်ငြိမ်နေပြီးတော့မှ ”ချွတ်လိုက်တော့လေ ဒီမှာ ချွွေးတွေချည်းပဲ” ”အင်း” သူအသာခွာလိုက်တော့မှ မိမိရေချိုးခန်းထဲသို့ ပြေးဝင်လိုက်မိသည်။ ရေပန်းဖွင့်ပြီး ရေအောက်သို့ အမြန် တိုးဝင်လိုက်တော့မှ ရင်တုန်ခြင်းတွေ အနည်းငယ် ပြေသွားသလိုရှိသည်။ ”အင် ဘာလို့ဝင်လာတာလဲ” ကိုပြည့်က နောက်မှ လိုက်လာပြီး ရေပန်းအောက်အတင်းတိုးဝင်၍ မိမိကို ပွေ့ဖက်လာသည်။မိမိ အလိုက်သင့်ပင်။မရုန်းမိတော့။ ”တော်လောက်ပြီ ထင်တယ် အကို” ”အကို့စိတ်တွေ ထိန်းမရနိုင်ဘူး ဖြစ်နေတယ် သဲရယ်” သူက ရေပန်း ခလုတ်ကိုပိတ်လိုက်သည်။ရေစက်လက် မိမိ ခေါင်းလေးကို ဆုပ်ကိုင်လို့ နှုတ်ခမ်းတွေကို အတင်း စုပ်ယူလာတော့သည်။မိမိ ရင်ဘတ်ကို တွန်းထားမိသော်လည်း နှုတ်ခမ်းလေးများ ဟပေးထားမိသည်။တဖြေးဖြေးနှင့် နံရံနှင့် ကျောကပ်သည်အထိ သူအတင်း စုပ်ဆွဲနေသည်။မိမိပါးတွေ လည်ပင်းတွေ ရင်ညွန့်တွေနှင့် ရင်သားတွေကို သူ့လက်တွေက ပွတ်သပ်နေသည်။ ပြီးတော့ နို့ခေါင်းလေးတဖက်ကို စုပ်နမ်းလိုက်ပြန်သည်။ ”အာ့ အကို တော်ပြီ” နောက်ဆုံးတော့ ခုတင် ပေါ်သို့နောက်တခေါက် ရောက်သွားပြန်သည်။ဒီတခါတော့ ကိုပြည့် ခုနကလောက် မကြမ်းတော့ပါ။ခုတင်ပေါ်လက်ထောက်ထားသည့် သူ့ လက်မောင်းကျစ်ကျစ်နှစ်ဖက်ကို ကိုင်ရင်း တစ်ချက်ချင်းပုံမှန် ဆောင့်နေသော သူ့ကို ရီဝေစွာ ကြည့်နေမိသည်။ဖတ် ခနဲ ရိုက်ခတ်သံနှင့်အတူ အပေါ်သို့ တွန်းတွန်းတက်သွားသော မိမိရင်သားတွေကို သူ တက်မက်စွာ ကြည့်နေသည်။တဖြည်းဖြည်း ဆောင့်ချက်တွေက အားပါလာသည်။စေ့စော်ချက် တစ်ခုခု ကြောင့်လားမသိ။သူ့လည်ပင်းကို ဆွဲယူလိုက်ပြီး နှုတ်ခမ်းတွေကို အားပါးတရ စုပ်နမ်းလိုက်မိသည်။ပြီးတော့ သူ့ပုခုံးတွေ ကို တင်းတင်းဖက်ထားမိသည်။အလိုက်သိစွာ သူ့လျှာက အတင်းရစ်ပတ်လာသည်။ ”အင်း ဟင်း” တိတ်ဆိတ်သော ညဝယ် အသံမျိုးစုံကြားနေရသည်။ ”သဲ အပေါ်တက် ကွာနော်” ပက်လက်လှန်လိုက်သော အခါ ထောင်မတ်နေသော အချောင်းကြီးကို မီးမှိန်မှန်ကြားမှ တွေ့လိုက်ရသည်။သူ့အပေါ်ခွထိုင်လိုက်ပြီး အသာ လက်ဖြင့် ကိုင်လို့ မိမိ အင်္ဂါကို တေ့ထည့်လိုက်သည်။

”အား” နင့်ခနဲဝင်လာသော အရာကို ဒီအတိုင်းထားရင်း သူ့ရင်ဘတ်အပေါ် လက်ထောက်၍ ပြန်ကြွ လိုက်သည်။ပြန်အထွက်မှာ ပွတ်တိုက်ထွက်သွားသော သူ့ဟာကို ညစ်ဆွဲထားရင်း ဖြေးဖြေးချင်း အထုတ်အသွင်း လုပ်ပေးနေမိသည်။ ”အား ကောင်းလိုက်တာ သဲရယ်” သူက မိမိရင်သားတွေကို လက်ဖြင့် ဆွဲညှစ်ထားသည်။နောက်တော့ မိမိမျက်လုံးများမှိတ်ထားလိုက်ပြီး အတင်း ဆောင့်ပေးလိုက်မိတော့သည်။ ”အား ဟားဟား” ဘယ်တုန်းကမျှမရဘူးသော သာယာသော အတွေ့အောက်မှာမျောပါရင်း သူ့အလိုကျဖြစ်မိသည်။ဒုတိယ တစ်ခေါက်ဆိုတော့ ပိုကြာလို့ မိမိလည်း ပျော့ခွေသွားသည်။ဘယ်လို အိပ်ပျော်သွားသည်ပင် မသိလိုက်။မနက်လင်းလို့ ကို တို့ရောက်လာသည်အထိ အိပ်ယာထဲ ခွေနေမိသည်။ကို့ဆီက လာနေပြီ ဆိုပြီး ဖုန်း ဝင်လာတော့မှ ကိုပြည့်ကို အတင်းနိုးလို့ ခုတင်ပြောင်းခိုင်းရသည်။မိမိကိုယ်တိုင်လည်း ရေချိုး အဝတ်လည်းပြီးသည့်တိုင် နုံးသလို ဖြစ်နေတာကြောင့် ပြန်လှဲနေလိုက်သည်။ ”သဲ ပြောရရင် ကိုယ့်အပြစ်တွေပါပဲ ကိုယ့်ကို ခွင့်လွှတ်ပါလို့ မပြောဘူး ဟိုကောင်ပြန်လာရင် အားလုံးကို သဲဖွင့်ပြောလိုက် အားလုံး ကိုယ်ခံယူမယ်” အဝတ်တွေလဲရင်း ကိုပြည့်ပြောသော်လည်း မိမိ သူ့ကို လှည့်မကြည့်မိပါ။မကြည့်ချင်လို့ သူ့ကို စိတ်ဆိုးလို့မဟုတ်မှန်းတော့ မိမိကိုယ်တိုင်သိနေသည်။တကယ်ဆို မိမိကိုယ်တိုင်လည်း မှားခဲ့သည် မဟုတ်လား။အဲသလို သူများကို အပြစ်ဖို့ရလောက်အောင်လည်း မိမိ မျက်နှာမပူပဲ မနေနိုင်ပါ။ လူကနုံးနေသည့်အပြင် စိတ်ပါ ပင်ပန်းလာတာမို့ တွေးရင်းနှင့် မှေးခနဲ အိပ်ပျော်သွားသည်။ ”သဲ နေမကောင်းဘူးလား” ”အင်” ကိုအသံကြားရပြီး ခုတင်လေးလှုပ်သွားသည်။ ”ကောင်းပါတယ် အိပ်ချင်လို့ ညက အိပ်မပျော်ဘူးလေ” ပြောလိုက်ပြီးမှ အဓိပ္ပါယ် တစ်မျိုး ဖြစ်သွားမည်စိုး၍ ”တစ်ယောက်တည်း ဖြစ်နေလို့ ဟင်း ဟင်း” ဟိုဘက်မှာလည်း နှစ်ယောက် ဘာတွေ တွတ်တွတ် တွတ်တွတ် ပြောနေမှန်းမသိ။ ”လာထလေ ကိုယ် မုန့်ဟင်းခါးဝယ်လာတယ် စားရအောင်” ကိုပြည့်က မိမိကို တချက် တချက် ကြည့်နေပေမယ့် မိမိကတော့ တတ်နိုင်သလောက် အဆင်ပြေပြေနေနိုင်အောင်ကြိုးစားသည်။ ဒီနေ့တော့ သုံးရက်မြောက်မို့ ထွေထွေထူးထူး ဘယ်မှ သွားစရာ မရှိလို့ ကမ်းခြေမှာပင် ဆော့ဖြစ်သည်။မိမိ ကိုပြည့် နှင့် သီးခြားမဖြစ်အောင်နေသည်။မိမိတို့ဒိထက်ပို၍ မမှားသင့်တော့ပါ။ကိုကတော့ အရင်အတိုင်းပင် မိမိကို အရမ်း ဂရုစိုက်သည်။တစ်နေကုန် နေစောင်းသည်အထိတော့ မကစားနိုင်ပါ။မိမိ နှင့် ကို တို့ အရင် တက်လာခဲ့သည်။ အခန်းထဲရောက်လို့ ကိုက နှီးနှောကြဖို့ အစပြုလာသည့်တိုင် မိမိက စိတ်များ ပင်ပန်းနေ၍လားမသိ။စိတ်မပါ ပါ။ကိုက လည်း အလိုလိုက်ပါသည်။ရေချိုးပြီး မိုးချုပ်မှ ကမ်းခြေသို့ပြန်ဆင်းလာခဲ့သည်။ကမ်းခြေ ပြန်ရောက်သည်အထိ ကိုပြည့်တို့ အတွဲကို မတွေ့မိသေးပါ။ လသာရက်မို့ သာသာရှိသောလရိပ်အောက်မှာ တဖွေးဖွေးတက်လာသည့် ရေလှိုင်းကလေးများကို ကြည့်ရင်း ကို့ခါးလေးဖက်၍ လမ်းလျှောက်မိသည်။စိတ်တွေက ပြန်လည် လန်းဆန်းလာသလို မိမိ ဘာမှ မဖြစ်ခဲ့ဟု မှတ်နိုင်လာသည်။နောက်ကျိနေသော ခေါင်းထဲမှ စိုးရွံ့မှုများက ပင်လယ်ရေ ထဲ မျောပါသွားသလို။ကိုနှင့်အတူ ပင်လယ်ပြင်ကြီးကို ကြည့်ရင်း ခေါင်းလေးကို ရင်ခွင်ထဲ တိုးဝင်ထားမိသည်။ ”အေးတယ် သဲ ပြန်ရအောင်နော်” ”ဟင့်အင်း ခနနေရအောင် ကိုယ်ရယ် မနက်ဖြန် ပြန်ရမှာပဲ သဲ ပင်လယ်ပြင်ကြီးကို ကြည့်ချင်သေးတယ်” အတော်ညဥ့်နက်မှ ပြန်ဖြစ်သည်။တံခါးစေ့ထားရုံပဲမို့ အသာဖွင့်၍ ဝင်လိုက်သည်။ ”ဟာ” ”အို” ကိုပြည့်တို့ အတွဲ ခုတင်ပေါ်မှာ လုံးထွေးနေကြသည်။ဆုက ကိုပြည့် ကို အတင်းဖက်ထားပြီး ခြေထောက် နှစ်ဖက်က ခါးကို ချိတ်ထားသည်။မမြင်ချင်ပါဘူးဆိုမှ အဝင်အထွက် ပြင်းပြင်း တဖတ်ဖတ် နှင့် လှုပ်ရှားနေသော ကိုပြည့် အောက်ပိုင်းဆီ အကြည့်တွေ ရောက်သွားပြန်တော့ မိမိ မျက်နှာလေး ရဲတက်သွားသည်။ရှက်၍ ငုံ့ထားမိနေသော မိမိကို ကိုက ရင်ခွင်ထဲထည့်လိုက်ပြီး ခုတင် ပေါ်ဆွဲလှဲချလိုက်၏။ ”အို ကို ” ”ကိုယ်မရတော့ဘူးကွာ” ”ရှက်စရာကြီး ကိုရယ် သူများတွေလည်းရှိတယ်” မိမိစကား မဆုံးပါ။ကိုက ဘောင်းဘီကို အတင်း ဆွဲချွတ်နေသည်။ဒီတစ်ခါ ကြည့်နေကြသူတွေက ကိုပြည့်တို့ အတွဲပါ။အမှတ်တမဲ့ ကိုပြည့်နှင့် မျက်လုံးချင်းဆုံခိုက် သူ့အကြည့်တွေက ရီဝေလို့နေသည်။မိမိ ရှက်လွန်းလို့ မျက်လုံးများမှိတ်ထားသည်။အောက်ပိုင်း ပြောင်သလင်းခါသွားတော့မှ ကိုက မျက်နှာအပ်၍နမ်းပါတော့သည်။ ”အား ကိုရယ် ဟား” ကိုယ့်ခေါင်းလေးကို ကိုင်ထားရုံ ကိုင်ထားမိသည်။ကို့လျှာက အတွင်းနှုတ်ခမ်းသားတွေထိ တိုးဝှေ့လို့နေသည်။လက်တွေကလည်း ရင်သားတွေကို အင်္ကျီပေါ်မှ ပင် ဖျစ်ညှစ်လို့နေပြန်သည်။ ”ဖတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ်” ဟိုဘက် ခုတင်မှလည်း အသံတွေကြားနေရသည်။

မှိတ်တချက် ဖွင့်တချက် မျက်လုံးများမှတဆင့် မြင်နေရသည်က ကိုပြည့် အကြည့်တွေက မိမိဆီ တစ်ခါတစ်ခါ ရောက်လာနေသလိုပင်။ ကိုက မိမိအကျင်္ီကို လှန်တင်လိုက်ပြီး ဘရာစီယာ လေးပါ ပင့်တင်လို့ ရင်သားထိပ်လေးတွေကို ကစားပေးနေတော့ ခါးလေးပါ ကော့တက်မိသည်။ ”အင်း ကို ယားတယ်” ”အား” သိပ်မကြာခင်မှာ ကို့မျက်နှာ မိမိအင်္ဂါလေးဆီမှ ခွါလိုက်တော့ ကို့နှုတ်ခမ်းတဝိုက် စိုစွတ်လို့နေသည်။ကို သူ့အဝတ်အစားတွေ အကုန်ချွတ်ပစ်လိုက်သည်။ပြီးတော့ မိမိကို ဆွဲထူလို့ အပေါ်အင်္ကျီနှင့် ဘရာစီယာကို ခွာသည်။ပြီးတော့ မိမိကို လှန်ချလိုက်ပြီး အချောင်းကြီး တရမ်းရမ်းနှင့် မိမိအပေါ်ခွထိုင်ကာ ”သဲ စုပ်ပေးကွာ” ”ရှက်စရာကြီး ကို ရယ်” ”ကိုကြတော့ မရှက်ရဘူး ဟိုမှာ သူများတွေ ကြည့်ဦး” ကိုပြလို့ မိမိကြည့်မိတော့ ဆုရယ် ပက်လက်လှန်နေသော ကိုပြည့်အပေါ် တက်ထိုင်၍ ခေါင်းက အချောင်းကြီးအပေါ် နှိမ့်ချည် မြင့်ချည် လုပ်နေသည်။ကိုပြည့်ကတော့ တအင်းအင်းနှင့် ခေါင်းက ဟိုရမ်း ဒီရမ်း ဖြစ်နေသည်။မိမိရင်ထဲဝယ် လှိုက်ခနဲ တပ်မက်မှု တစ်ခုက တိုးဝင်လာသည်။ ကိုက မိမိမေးစေ့လေး အသာ ပင့်မလို့ သူ့ဟာကို နှုတ်ခမ်းဖျားလာတေ့သည်။မိမိလက်များ သူ့ ခါးကို အသာကိုင်လိုက်ပြီး နှုတ်ခမ်းလေး ဟပေးလိုက်မိသည်။ကိုက ဆံပင်ဖျားလေးတွေ အသာပင့်တင့်လို့ ခေါင်းလေးကို ကိုင်၍ ဆက်ထိုးထည့်သည်။ ”အား” မိမိလည်ချောင်းနားအထိ ရောက်တော့မှ သူဆွဲထုတ်သည်။ဖြေးဖြေးချင်းအသွင်းအထုတ် လုပ်နေချိန် မိမိလက်တွေက သူ့ဥလေးတွေကို ဖျစ်ပေးမိသည်။ ”အွန်း” ”အား ကောင်းလိုက်တာ သဲရယ်” ကို အတင်းတော့ မလုပ်ပါ။ဖြေးဖြေးချင်း ပဲ မိမိခေါင်းကို ကိုင်၍ လှုပ်ရှားသည်။ခဏကြာတော့မိမိ အသက်ရှူကျပ်လာ၍ အတင်းတွန်းထုတ်လိုက်သည်။ ”အရည်တွေ ရွှဲနေတာပဲ” ”တော်ပါ အရှက်မရှိ ဟင် ဘာလုပ်တာလဲ ဟာ” ကိုက ပြောပြောဆိုဆို မိမိ ရင်သားနှစ်ဘက်ကို စုကိုင်ပြီး သူ့ဟာထည့်၍ ပွတ်ဆွဲနေသည်။ ”သုတ်တာလေ” ”လုပ်ရင်လည်း လုပ်တော့ကိုရယ်” မိမိ တောင်းဆိုလိုက်မိသည်။ဝေဒနာတခုက တရိပ်ရိပ် တက်လာသည်လေ။ဟိုဘက်ကို အသာစောင်းငဲ့ ကြည့်မိတော့ ဆုက ကိုပြည့်အပေါ်မှ နေ၍ တက်မက်စွာ ဆောင့်ပေးနေသည်။ရင်သားတွေ လှုပ်ခါနေတာကို ကြည့်ပြီး မိမိအဖြစ်ကို ပြန်သတိရသွားလို့ ကြက်သီးလေးတွေ ထသွားမိသည်။ ”သဲ ကုန်းပေးကွာနော်” ကို အရမ်းတက်ကြွနေသည်။မိမိအသာလေး နောက်လှည့်ပေးလိုက်တော့ သူက ခုတင်အောက်ဆင်း မတ်တပ်ရက်ပြီး မိမိကို ခုတင်အစပ်ထိ ဆွဲယူသည်။ ”အင်း” တနင့်နင့်ဝင်လာသော အတွေ့ကို မိမိ တက်မက်စွာ ခံယူသည်။

သိပ်မကြာခင် အဆက်မပြတ်ဝင်လာသည့် ဆောင်ချက်တွေက မိမိကို ရှေ့သို့ ယိုင်ယိုင်သွားစေသည်။ ”အား အား အား အား” ကိုက မိမိ ခါးလေးကို ကိုင်၍ အားကုန် ဆောင့်နေသည်။ခုတင်ပေါ် ထောက်ထားသည့် မိမိလက်တွေကို နောက်ဘက်သို့ ဆွဲယူလိုက်တော့ လေထဲမှာတွဲလောင်းဖြစ်သွားသော မိမိကိုယ်လုံးလေး တုန်ခါနေသည်။ကိုက အရမ်း စိတ်လာနေတော့ မိမိရင်သားတွေ ဖျစ်ညစ်ပြီး ဆောင့်နေတုန်းမှာပင် တဗျစ်ဗျစ်နှင့် မိမိအင်္ဂါထဲ ပူနွေးမှုများ စီးဝင်လာသည်။မိမိ လည်း ခုတင်ပေါ်သို့ ခြေပစ်လက်ပစ်ကျသွားသည်။နုံးချိနေသည့်ကြားမှ ဟိုဘက်ခုတင် အကြည့်ရောက်မိတော့ ဘယ်တုန်းကပြီးသွားသည်ပင်မသိလိုက်။နှစ်ယောက်သား ဖက်လျက်အိပ်ပျော်နေသည်။ကိုက ခုတင်ပေါ်တက်လာ၍ မိမိကို ထွေးပွေ့ထားသည်။ ”ချစ်တယ် သဲရယ်” ”တော်ပါ အရှက်မရှိ” ကို့ကို အလိုက်သင့် ပြန် ပွေ့ဖက်ထားမိသည်။မှေးခနဲ အိပ်ပျော်သွားပေမယ့် မပီဝိုးတဝါးအိပ်မက်တွေကြောင့် နိုးလာရသည်။စည်းချက်ညီစွာ နိမ့်ချည် မြင့်ချည်ဖြစ်နေသော ကိုယ့် ရင်ဘတ်ပေါ်မှ လက်ကလေးအသာဖယ်လို့ ကိုယ်ကို စောင်းလိုက်မိသည်။ ညဦးပိုင်းက အမှတ်မထင်ပဲ ရင်ခုန်စရာတွေ တစ်ခုပြီးတစ်ခု ဖြစ်ခဲ့ပြီးနောက် မိမိတုန်ရီ နုံးချိစွာ ခွေနေမိသည်။ကိုပြည့် ၏ ရမ္မက်အပြည့်ပါသော အကြည့်တွေ ကို့ရဲ့ တပ်မက်မှုတွေ ကြားမှာ မိမိ ဘယ်လိုနေရမှန်းပင်မသိခဲ့ပါ။ပြီးတော့ ဆုရဲ့ ကာမအပေါ် ခုံမင်မှုတွေ။ပြီးသွားမှာပါလေ။မနက်ဖြန် ပြန်ကြတဲ့အခါ အားလုံပြီးသွားမှာပေါ့။တကယ်ဆို ဒါတွေဟာ အမှတ်တရ လေးတွေပဲပေါ့။ လူးလွန့်ရင်းနဲ့ ဆီးသွားချင်လာလို့ အသာထ ဝတ်လစ်စလစ်ဖြစ်နေသော ကိုယ်ကို ခေါင်းရင်းဘက် ဗီရိုပေါ်ရှိ သဘက်ကြီးထယူခြုံ၍ အိမ်သာဘက်ထွက်ခဲ့သည်။ အိမ်သာမှ ပြန်အထွက် ရုတ်တရက် မီးပိတ်သွားပြီး စွေ့ခနဲ ပွေ့ယူခံလိုက်ရလို့ လန့်အော်မိသည်။ ”အို အမေ့” လက်တဖက်က မိမိပါးစပ်ကို လာအုပ်လို့ အတွင်းဘက်သို့ဆွဲခေါ်သွားတာ မိမိကျော နံရံ၌ ကပ်သည်အထိပင်။ဘာဖြစ်မှန်းမိမိ သိလိုက်၏။ ”အကို ဘာလုပ်တာလဲ ကိုတို့ သိသွားရင် ဘယ်လိုလုပ်မလဲ” ”ရှူး” အမှောင်ထဲမှ မျက်ဝန်းတစ်စုံက မိမိကို စူးစူးစိုက်စိုက် ကြည့်နေသည်။ ”သဲ ဘာလို့ ဖွင့်မပြောလိုက်တာလဲ ကိုယ့်အပြစ်တွေ ကိုယ်သိတယ်” ”မပြောရက်ဘူးအကို ဆု ဘယ်လိုနေမလဲ ဆုက ညီမ အချစ်ဆုံး ငယ်သူငယ်ချင်းပါ ညီမရော ကို့ကို ဘယ်လိုမျက်နှာပြရမလဲ တကယ်ဆို အရင်ကတည်းက အကိုထိန်းခဲ့ဖို့ကောင်းတယ်” ”သိလား အကို ထိန်းမရခဲ့ဘူး ညီမကို မြင်ရင် အကို စိတ်မထိန်းနိုင်ဘူး ညကလည်း” ”အို အကို တော်ပါတော့ ရှက်စရာကိစ္စတွေ” အဝတ်မဲ့ ခန္ဓာတစ်ခုက မိမ်ကို ပိုပြီး တင်းကျပ်စွာ ဖိကပ်လာသည်။ လေမှုတ်သံ ခပ်ပြင်းပြင်းတွေက မိမိမျက်နှာနားမှာ ရစ်ဝဲလို့နေသည်။ ”တော်ပြီအကို ညီမတို့ ဘာမှ မဖြစ်ခဲ့ဘူး သဘောထားမယ် အကိုလည်း ရန်ကုန်ရောက်ရင် ညီမကို သီးသန့်တွေ့ဖို့ ထပ်မကြိုးစားပါနဲ့တော့” မိမိ ရုန်းကြည့်မိသော်လည်း အတင်း ဖက်ထားလို့ အချည်းနှီး ဖြစ်နေသည်။ ”ဒီမယ်သဲ ကိုယ်ကတိပေးတယ် ကိုယ် မရရအောင် ထိန်းမယ်ကွာ ဆုကိုလည်း ကိုယ်ချစ်တာပေါ့ ချစ်လို့ယူထားတာပေါ့ ဒါပေမယ့်ကွာ အခုတော့ ” ကိုပြည့်ရယ် မိမိ နှုတ်ခမ်းတွေကို စုပ်နမ်းလိုက်တော့သည်။မိမိနှုတ်ခမ်းများကိုတင်းတင်းစေ့၍ ရုန်းနေမိသည်။အငမ်းမရ နမ်းနေသောသူ့ လျှာ၏ အတွေ့တွေကြောင့် မိမိ ရီဝေလို့လာပြန်သည်။မိမိ လက်များက သူ့ပုခုံးကို ဖက်လိုက်မိချိန်မှာတော့ ပတ်ထားသည့် မိမိသဘက်လည်းကွာကျသွားသလို သူ့လက်တွေကလည်း တကိုယ်လုံးအပေါ် ပွတ်သပ်လာသည်။ ”တော်ပြီ အကိုရယ်” ပြောနေပေမယ့် စကားတွေ မပီသတော့သည်ကို မိမိကိုယ်တိုင် သိနေလေပါတော့လေသည်….ပြီး။

မယုံရင် လက်တွေ့ပြမယ်လေ

မမကို အရမ်းချစ်တာဘဲ မမရယ် ” ” အော်.မောင်လေးရယ် မမလဲ မောင်လေးကို အရမ်းချစ်တယ်သိလား ” ” တကယ်နော် ” ” အော်. မောင်လေးရယ် တကယ်မို့လို့ မောင်လေးကို မမရဲ့ တကိုယ်လုံး လိုရာသုံးဖို့ ပုံအပ်ထားတာပေါ့ကွယ်.. ” ” ဒါပေမယ့်.. မမရယ် မောင်လေးလေ.. အခုလို တပတ်တခါ လိုးရတာကို အားမရဘူးသိလား.. မမရဲ့စောက်ဖုတ်ကြီးကို အမြဲတမ်းလိုးချင်နေတာသိလား ” ” ဖြစ်လာမှာပေါ့ မောင်လေးရယ်.. အခုလည်း တပတ်တခါမက တော့ဘူး.. မောင်လေးလိုးချင်တဲ့ အချိန်တိုင်း မမအမြဲတမ်း အလိုးခံနေတာဘဲ မဟုတ်ဘူးလား ” ” မမရဲ့ဟောဒီ ချစ်ချင်စရာ ညှစ်ချင်စရာ ကိုယ်ခန္ဓာနူးညံ့အိ ကြီးနဲ့ လိုးချင်စရာ စောက်ဖုတ်ကြီးကိုလေ မောင်လေးက အမြဲတမ်းချစ်ချင် ညှစ်ချင် လိုးချင်နေတာ သိလား၊ အခုတောင်မှ ထပ်ပြီးလိုးချင်လာပြန်ပြီ ” ” ဟုတ်လို့လား မောင်လေးရာ.. မမမှာဖြင့် မောင်လေးကြမ်းကြမ်းတမ်းတမ်းလိုးထားလို့ စောက်ဖုတ်ကြီးတောင် ကျိန်းနေပြီ.. ” ” အော်.. မမရယ် မောင်လေး ဖြင့် ဟောဒီမမစောက်ဖုတ်ကြီးကို လိုးလို့မဝသေးဘူး.. မယုံရင် မောင်လေးလီးကို မမကိုင်ကြည့်ပါလား.. ” ” အိုး.. ဟုတ်ပါရဲ့ မောင်လေးရာ.မောင်လေး လီးကြီးက ထောင်ထနေတာလွန်ရောပဲ ” ” အဲဒါကြောင့် ပြောတာပေါ့ မမရဲ့.. မမကိုတွေ့ရင် မောင်လေးတင်မကဘူး.. မမကို တွေ့တဲ့သူတွေ ဒိပြင်လူတွေကပါ ဖြုတ်ချင်နေတာ သိလား ” ” အဲဒါတော့ ပိုပြီကွယ် ” ” မပိုပါဘူး မရယ်.မောင်လေးသူငယ်ချင်းတွေကဆိုရင် မင်းမမကို တခါလောက်ဆွဲရရင် ကောင်းမှာဘဲလို့တောင် ပြောကြတယ် ” မင်းကလျှောက်ပြောတယ်ပေါ့လေ ကောင်စုတ်လေး ” ” အော်..မမရယ် မမကိုလိုးခွင့်ရတာကိုက မောင်လေးအတွက် အခွင့်ထူးပဲလေ.. ဒါကြောင့် မောင် လေးကြွားမိတာပေါ့ ” ” အင်းပါ ကြွားတာလဲကြွားပေါ့.. မမမှာ မောင်လေးရဲ့ လီးဒဏ်ကိုခံရတာတောင် မလွယ်တာ..ဒိပြင်ကောင်တွေရဲ့ ဒုတ်တွေကို ခံနိုင်ပါ့လဲမလား မသိဘူးကွ ” ” လွယ်ပါတယ် မမရယ်.. စောက်ဖုတ်ဆိုတာ ဘယ်လီးမဆိုခံနိုင်ပါတယ်.မယုံရင်မောင်လေး လက်တွေ့ပြမယ်လေ ” ” မောင်လေး ရယ် မမကတစိမ်းကောင်တွေကို ကုန်းရမှာလားဟယ်..ဟေ့အေး ပြောနဲ့တော့ကွယ် ” သည်စကားများမှာ အေးအေးဝင်းနှင့် ရဲကျော်တို့၏ တီတီတာတာ ပြောနေသော စကားသံများပင်ဖြစ်သည်။ အေးအေးဝင်းနှင့် ရဲကျော်တို့နှစ်ဦးစလုံးမှာ အိပ်ခန်းတခုအတွင်းရှိ နှစ်ယောက်အိပ်ကုတင်ကြီးပေါ်တွင် ရှိနေပြီး နှစ်ဦးစလုံးမှာ အဝတ်အစားဟူသမျှ လုံးဝမရှိဘဲ ဖြစ်နေကြသည်။ ဤအိပ်ခန်းမှာ အေးအေးဝင်းနေထိုင်ရာ အိမ်ထဲမှာရှိသော အိပ်ခန်းကြီးဖြစ်ပြီး တအိမ်လုံး တွင် အေးအေးဝင်းတယောက်တည်းနေထိုင်ကာ ရဲကျော်လာမှ ရဲကျော်နှင့် အတူအိပ်သော အခန်းဖြစ်သည်။ယခုလည်း စောစောက၂ချီဆက်တိုက်လိုးပြီးဖြစ်၍ နှစ်ဦးစလုံး၏ ကိုယ်ခန္ဓာများတွင် ချွေးစကလေးများက တွဲခိုနေကြသည်။ နှစ်ဦးစလုံးမှာ တဦးကို တဦးဖ က်လျှက် ဘေးစောင်းအိပ်နေကြခြင်းဖြစ်သည်။ ရဲကျော်က အိပ်နေရင်းမှ သူ၏လက်များကို အေးအေးဝင်း၏နို့အုံများပေါ်တွင်တင်ပြီး ကိုင်တွယ်ဆုပ်နယ် ပေးနေသည်။ ရဲခိုင်ကကိုင်ခိုင်း၍ အေးအေးဝင်းကိုင်လိုက်သော ရဲကျော်၏လီးတန်ကြီးမှာ မာတောင်ထနေပြီး စောစောကလိုးထားသဖြင့် ပေပွနေသော စောက်ရည်များ သုတ်ရည်များကြောင့် ရွှဲပြောင်နေလေသည်။အေးအေးဝင်းမှာ ရဲကျော်ကိုင်ခိုင်း၍သာ ကိုင်လိုက်ရသော်လည်း လီးတန်ကြီးဆီမှ မမြင်ရ သော ဆွဲငင်အားတခုကြောင့် ပြန်မလွှတ်ဘဲနေသည့်အပြင် လီးတန်ကြီးကို မလွတ်တမ်း တင်းတင်းကိုင်ထားပြီး အထက်အောက်လည်း လှုပ်ရှားရင်း ဂွင်း တိုက်ပေးနေမိသည်။ သူမ၏ ရင်ထဲမှာလည်း ရဲကျော်၏ လီးတန်ကြီးအား ကိုင်ထားရသည်ကို အားရကျေနပ်စိတ်များဖြစ်ပေါ်လာပြီး ရဲကျော် နောက်တချီ ချလျှင် ခံနိုင်ရန်အတွက် သူမ၏ စောက်ဖုတ်ကြီးမှာ ဖောင်းကြွလျှက် စိတ်ထလာပြီဖြစ်သည်။ အေးအေးဝင်း၏ စောက်ဖုတ်ထဲမှာတော့ တစတစ မရိုးမရွ ဖြစ်လာကာ စောက်ရည်များလည်း စိမ့်ထွက်လာပြီဖြစ်သည်။အေးအေးဝင်းမှာ အထက်တန်းပြဆရာမတဦးဖြစ်သည်။ ဆယ်တန်းအောင်ပြီး ဆရာမအလုပ်ကို ဝင်ရောက်လုပ်ကိုင်လျက် စာပေးစာယူဖြင့် ဘွဲ့ရကာ ဘီ အီးဒီတက်၍ တဆင့်ပြီးတဆင့်မြင့်လာပြီး အထက်တန်းပြဆရာမ ဖြစ်လာရသူဖြစ်သည်။ သူမမှာ ကိုယ်ပိုင်အိမ်လေးတလုံးရှိကာ တယောက်တည်း အေးဆေးစွာနေသူလည်းဖြစ်သည်။ အသက်မှာ ၂၈ နှစ်ခန့်ရှိပြီဖြစ်သဖြင့် အပျိုကြီးဘဝသို့ ရောက်လုနီးပါးဖြစ်သည်။ အေးအေးဝင်း၏ ကိုယ်ခနာမှာလည်း ကျားသတ္တဝါတို့ စွဲမက်စေလောက်သည်။ အဝေ့အဝိုက်၊ အဖုအထစ်၊ အမို့မောက်စသည့် ကောက်ကြောင်းတွေက သူ့နေရာနှင့်သူ အဆင်ပြေစွာ ကြည့်ကောင်းအောင် ပြည့်စုံလျှက်ရှိလေသည်။ ဒါကလည်း အခုအသက်အရွယ်အထိ မည်သူနှင့်မျှ သမီးရည်းစားမဖြစ်ခဲ့ဘဲ ထိန်းသိမ်းလျှက် စာသင်သည့် လုပ်ငန်းတွင်သာ အာရုံဝင်စားနေခဲ့လို့ဖြစ်သည်။ ဒါပေမဲ့ ရဲကျော်နှင့် ကျမှပင် သူမအဖို့ ကလေးမုန့်ပေးကြိုက်သလို ဖြစ်ခဲ့ရပါတော့လေသည်။

ရဲကျော်မှာ အသက်(၁၈)နှစ်ကျော်ရှိပြီဖြစ်ပြီး ကိုယ်ခန္ဓာမှာ အသက်ထက်ပိုမိုကြီးထွားလေသည်။ ဆယ်တန်းကျောင်းသားဖြစ်သော်လည်း ဆယ်တန်းကို နှစ် ခါဆက်တိုက်ကျထားသဖြင့် အပြင်ဖြေရန်အတွက် အေးအေးဝင်း၏ ကျုရှင်သင်တန်းတွင် လာရောက်သင်ခဲ့သူဖြစ်သည်။ ဤသို့ သင်လာရင်းမှ အလိုက်သိ သော ရဲကျော်ကြောင့် အေးအေးဝင်းမှာ ကိုယ်ရေးကိုယ်တာကိစ္စများတွင် အကူအညီများစွာ ရခဲ့လေသည်။ အေးအေးဝင်းမှ လက်တိုလက်တောင်း ခိုင်းစရာ ရှိလျှင် ခိုင်းနေရင်းမှနေ၍ အေးအေးဝင်းနှင့် ရဲကျော်မှာ တပူးတွဲတွဲ ဖြစ်လာလေသည်။ အေးအေးဝင်း၏ အိမ်ကို တံခါးမရှိ ဓါးမရှိ ဝင်ထွက်သွားလာ၍ရ သော အခွင့်ထူးခံဖြစ်လာသည်။သို့နှင့်တနေ့မှာတော့ ရဲကျော်က အေးအေးဝင်းကို ချစ်ကြောင်းပြောပြီး အတင်းပင်ဗလကာရလုပ်လျှက် ဆရာမကို အတင်းပင်မညှာမတာ ပါကင်ဖွင့်လိုး လိုက်လေရာ အေးအေးဝင်းမှာ ကြိတ်မှိတ်ခံလိုက်ရသည်။ သို့သော်လည်း အေးအေးဝင်းမှာ ကာမရမ္မက်ကြီးသူဖြစ်သဖြင့် ရဲကျော်၏ သေချာပိုင်နိုင်သော အပျိုရည်ဖျက် ပါကင်ဖွင့်လိုးခြင်းကိုပင် အရသာတွေ့သွားလျှက် တပည့်လေး၏ လီးတန်ကြီးကို စွဲသွားခဲ့ရာ နောက်ပိုင်းတွင် ရဲကျော်လိုးချင်သည့် အချိန် တိုင်း ကုန်း ခဲ့ရသည်သာဖြစ်သည်။ အစပထမတွင်တော့ ရဲကျော်ကို ရင်ထဲမှာ မောင်လေးတဦးကဲ့သို့ ချစ်ခဲ့ရသော်လည်း ရဲကျော်၏ ပါကင်ဖွင့်လိုးလိုက်ပြီး လီးကြီးထဲမှ သုတ်ရည်များ သူမ၏ အပျိုစင်စောက်ဖုတ်ထဲဝင်လာသည်မှ အစပြုလျှက် ရဲကျော်ကို အသေခင်ခဲ့မိပြီဖြစ်သည်။ ရဲကျော်လိုးချင်သည့် အချိန် တိုင်း လက်သင့်မခံခဲ့ဘဲ တပတ်တခါသာ အလိုးခံခဲ့သော်လည်း ရဲကျော်ကဲ့သို့ပင် လီးတန်ကြီးကို သူမစောက်ဖုတ်ထဲ ထိုးထည့်ပြီး အမြဲတမ်း လိုးတာခံချင် နေသူဖြစ်သည်။ ယခင်က ဆရာမဘဝဖြင့် အေးအေးဆေးဆေးနေပြီး အလုပ်ထဲ ဈာန်ဝင်ထားခဲ့သဖြင့် သူမမှာ ကိုယ့်ဖာသာကိုယ်ပင် ကာမဆန္ဒအားကြီးကြောင်း မသိခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။ ယခုတော့ ရဲကျော်က သူမ၏ စောက်ပတ်ကို ပါကင်ဖွင့်လိုးခဲ့ခြင်းနှင့်အတူ တပတ်တခါအမြဲတမ်း ဗျင်းပေးနေသောကြောင့် သူမမှာ သူမကိုယ်သူမ နှာထန်မှန်း ယခုမှသိရခြင်းဖြစ်သည်။သို့သော်လည်း အေးအေးဝင်းအနေဖြင့်မူ ရဲကျော်က အမြဲတမ်းချချင်နေသည့်စိတ်ကိုတော့ အလိုမလိုက်ဘဲနှင့် တပတ်တခါသာ အလိုးခံခဲ့သော်လည်း သူမ ကို အမြဲလိုးပေးစေချင်သည့် ဆန္ဒတော့ရှိနေမြဲဖြစ်သည်။ နောက်ပြီး ရဲကျော်အနေနှင့် အေးအေးဝင်းနှင့် တွေ့ပြီးလိုးကြရာတွင်လည်း တချီကောင်းလိုးပေး ခြင်းမပြုဘဲ အနည်းဆုံးသုံးချီလောက် တီးပေးသောကြောင့် သူမမှာအားရကျေနပ်မှုများဖြစ်ပေါ်လျှက် အလိုးခံရမှုအပေါ် နှစ်သက်စွာဖြင့် အလိုးခံခဲ့သည် သာဖြစ်သည်။ ရဲကျော်အနေဖြင့် ဘယ်နှစ်ကြိမ်ပင်လိုးလိုး သူမအနေဖြင့် ထပ်ထပ်ပြီး အလိုးခံချင်နေမိသည်သာဖြစ်သည်။ သို့သော် အေးအေးဝင်းအနေဖြင့် ကြာရှည်စွာ ထိန်းသိမ်းထားလာခဲ့ရသော ရင်သားအလှများပျက်ကာ နို့တွဲခြင်း၊ တင်သားအလှများပျက်ကာ သူမ၏ ဖင်ကြီးပြုတ်မသွားစေရန် အတွက်သာ အမြဲတမ်းလိုလို အဘွတ်မခံခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။ သူမအနေဖြင့် လူတိုင်းနှစ်ခါပြန်လှည့်ကြည့်ကာ သရေကျခဲ့ကြရသော ကိုယ်ခန္ဓာ အလှအပများ လျှော့နည်းပျောက်ကွယ်သွားမှာကိုတော့ စိုးရိမ်မိခဲ့တာ အမှန်ပင်ဖြစ်သည်။ ရဲကျော်နှင့်လက်ထပ်ပြီး နေ့တိုင်းအလိုးခံဖို့ကျတော့လည်း လောလောဆယ် မ ဖြစ်နိုင်သေးမှန်းသိနေသည်။ သူမအနေဖြင့် ကျောင်းဆရာမအလုပ်ကို ဝါသနာပါပြီး လုပ်ခဲ့တာဖြစ်သောကြောင့် အပျိုကြီးဘဝဖြင့် ရာထူးတိုးယူကာ ကျောင်းအုပ်ဆရာမကြီး လုပ်ချင်နေသေးသည်။ သို့သော်လည်း ရဲကျော်နှင့်တွေ့ဆုံပြီး လိုးဖြစ်လေတိုင်းတွင်မတော့ မငြင်းဆန်ဘဲနှင့် စိတ်လိုလက်ရ လိုး ခြင်း ခံခြင်းပြုလုပ်နေမိတော့သည်။နောက်ပြီးတခုက အေးအေးဝင်းအဖို့ ရဲကျော်၏ အလိုးကို ခံရပြီးနောက်ပိုင်းတွင်မတော့ လုပ်ဖော်ကိုင်ဖက် ကျောင်းဆရာများ၊ တပည့်ကျောင်းသားကြီး များ၊ တွေ့မြင်မိသော တစိမ်းယောကျာ်းသားများ၏ ပေါင်ကြားကို လှမ်းကြည့်ပြီး လီးတန်ကြီးများကို စိတ်မှန်းဖြင့် ခန့်မှန်းမိခြင်းများ ဖြစ်ပေါ်လာခဲ့လေ သည်။ အေးအေးဝင်း၏ တက်ကြွလာသော၊ ရွထလာသော ကာမရမ္မက်မှာ များစွာကြီးမားလာလျှက် ရဲကျော်ကဲ့သို့ပင် တခြားယောက်ျားသားများ၏ လီး တန်ကြီးများကို သူမ၏ စောက်ပတ်ထဲ ထည့်သွင်းပြီး အလိုးခံချင်စိတ်များပင် ဖြစ်ပေါ်လာလေသည်။ သို့သော်လည်း ရဲကျော် တစ်ဦးတည်း၏ အလိုးကိုသာ ယခုထက်တိုင် ခံမိနေဆဲဖြစ်သည်။ တခြားယောက်ျားများ၏ အလိုးကိုမူ ခံကြည့်ချင်သော်လည်း စိတ်မှာမရဲသေး၍ ဖြစ်သည်။ ယခုလည်း ရဲကျော်က နို့အုံများကို ကိုင်တွယ်ပွတ်သပ်နေတုန်း သူမကလည်း ရဲကျော်၏ လီးတန်ကြီးကို ကိုင်ထားမိသောကြောင့် စောစောက နှစ်ချီပြီးခဲ့၍ ခဏငြိမ်သက်သွား သော ကာမဆန္ဒများ တိုးပွားလာပြီဖြစ်လေသည်။ ” ပြွတ်.. ပြွတ်.. ” ” အင်း.. ဟင်း.. ဟင်း.. ” ရဲကျော်က အေးအေးဝင်း၏ နို့အုံများကို ကိုင်တွယ်နေရာမှ အေးအေးဝင်း၏ ကိုယ်လုံးအား အတင်းဖက်လိုက်ပြီး သူမ၏ နှုတ်ခမ်းများကို နမ်းစုပ်လိုက်သည်။ အေးအေးဝင်းကလည်း အားကျမခံပင် ရဲကျော်၏ အ နမ်းများကို တုံ့ပြန်ရင်း ရင်ခေါင်းထဲမှ အသံထွက်သည် အထိ ညည်းညူမိလိုက်လေသည်။

အေးအေးဝင်းမှာ ရဲကျော်၏ လီးကြီးကို ကိုင်ဆုပ်မိကတည်းက ခံချင်စိတ်များ အတောမသတ်နိုင်အောင်ဖြစ်ပေါ်လာပြီး ရဲကျော်မှ နှုတ်ခမ်းများကို စုပ်နမ်း လိုက်ချိန်တွင်မတော့ သူမ၏ စောက်ပတ်ထဲသို့ ထိုလီးကြီးကို ထိုးသွင်းပြီးသာ လိုးစေချင်မိတော့သည်။ သူမ၏ စောက်ပတ်ထဲမှ စောက်ရည်များစိမ့်ထွက် လာနေပြီး စောက်ပတ်အတွင်းသားများမှာ စစ်စစ် စစ်စစ်ဖြစ်လာနေလေပြီ။ ” မမ ” ” ဘာလဲဟင် မောင်လေး ” ” မမကို လိုးတော့မယ်နော် ” ” အင်း.. ဟင်း.. ဟင်း.. လိုးပါတော့ မောင်လေးရယ်.. မမ မနေတတ်တော့ဘူး ” ” မမက ဘယ်လို လိုးစေချင်လဲဟင် ” ” မောင်လေး ကြိုက်သလို လိုးပါကွယ်.. မောင်လေးလုပ်သမျှ ကောင်းတာချည်းပါဘဲ ” ” ဒါဆိုရင် ကုတင်စောင်းမှာ လက်ထောက်ပြီး ကုန်းပေးနော် ” ” အင်းပါ မောင်လေးရယ်.. မောင်လေး စိတ်ကြိုက် ဖြစ်စေရပါမယ် ဟွန်း.. သူနဲ့ကျမှ လူလဲအရှက်ကုန်ရတော့တယ် ” အေးအေးဝင်းမှာ ရဲကျော်၏ အလိုးကို အလွန်ပင် ခံချင်နေပြီဖြစ်သဖြင့် ရဲ ကျော်ပြောသည်နှင့် မဆိုင်းမတွပင် ကုတင်ပေါ်မှ ဆင်းလိုက်သည်။ ယခင်ကလည်း ရဲကျော်က ကုတင်စောင်းမှာ လက်ထောက် ကုန်းခိုင်းပြီး လိုးသည်ကို ခံခဲ့ရပြီးဖြစ်သဖြင့် ဆရာမလုပ်သူမှာ မငြင်းဆန်ပဲ အလိုးခံရန် အသင့်ပြင်ပေးလိုက်ခြင်းဖြစ်သည်။ အေးအေးဝင်းက ကုတင်ပေါ်မှဆင်းကာ ခြေထောက်နှစ် ချောင်းကို ကြမ်းပြင်တွင်ချကာ လက်နှစ်ဖက်ကို ကုတင်စောင်းတွင် ထောက်ထားလိုက်သည်။ ခြေထောက်နှစ်ချောင်းကို ပူးမထားဘဲ ခပ်ခွာခွာလေး ထား ပေးလိုက်သည့်အတွက် တင်းပြောင် လုံးဝန်းအိစက်နေသော အေးအေးဝင်း၏ တင်သားကြီးများမှာ ကားတစ် အယ်ထွက်လျှက် ရှိနေလေသည်။ ကြီးမား ပြန့်ကျယ်သော အေးအေးဝင်း၏ စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားနှစ်ခုမှာလည်း ဖင်ကြားထဲမှနေ အနောက်ဖက်သို့ စူထွက်နေသည်။ရဲကျော်ကလည်း ကုတင်ပေါ်မှဆင်းလိုက်ပြီး အေးအေးဝင်း၏ နောက်ဘက်တွင် ရပ်လိုက်သည်။ ဆရာမ၏ ဖင်အိုးဖြူဖြူဖွေးဖွေးကြီးနှင့် စူထွက်နေသော စောက်ဖုတ်ကို အရသာခံကြည့်နေလိုက်သည်။ ရဲကျော်၏ ခုနှစ်လက်မခန့်ရှည်သော၊ ကျပ်ပြားလုံးခန့်တုတ်သော လီးတန်ကြီးက ပေါင်နှစ်လုံးကြားမှာ ပြောင်တင်း ဝင်းလက်စွာဖြင့် တရမ်းရမ်းဖြစ်လို့နေသည်။ ” ဖတ်.. ဖတ်.. ” ရဲကျော်က အေးအေးဝင်း၏ ပြောင်တင်းနေသာ ဖင်တုံးကြီးနှစ်ခြမ်းကို လက်ဝါးကြီးဖြင့် တဖတ်ဖတ်ရိုက်လိုက်ပြီး ဖင်သားကြီးများကို ကိုင်ဆုပ်လိုက်သည်။ အေးအေးဝင်း၏ တင်သားကြီးများမှာ ရဲကျော် လက်ဝါးဖြင့် ရိုက် လိုက်ချိန်တွင်မတော့ တုန်ကနဲ တုန်ကနဲ လှုပ်သွားလေတော့သည်။ ရဲကျော်က ကြီးမား၍ အယ်ကားသွားသော ဖင်ဖင်ဖွေးဖွေးအယ်အယ်ကြီးကို လက်နှစ် ဖက်ဖြင့် စုံကိုင် ဆုပ်နယ်နေပြန်ပါသည်။ ” ပြွတ်.. ပြွတ်.. ” အေးအေးဝင်း၏ တင်သားကြီးများကို ပါးစပ်ဖြင့် ထိကပ်လိုက်ပြီး တဖက်စီကို နမ်းရှံ့လိုက် ပြန်သည်။ ရဲကျော်က ထိုသို့နမ်းရှုံ့လိုက်ချိန်တွင် အေးအေးဝင်း၏ တင်သားကြီးများမှာ တွန့်ကနဲ တွန့်ကနဲ ဖြစ်သွားလေသည်။ ” မောင်လေးရယ်.. ဟင်း.. ဟင်း.. ဘယ်လိုလုပ်နေတာလဲကွယ်.. လိုးမှာဖြင့်လိုးလိုက်စမ်းပါ.. မမအနေခက်လို့ပါ ” ” အင်းပါ မမရယ် မောင်လေး.. လိုးတော့မှာပါ ” ရဲကျော်က သူ၏အော်လန်ဒစ်ပြဲလီးတန်ကြီးကို လက်တဖက်ဖြင့် ဆုပ်ကိုင်လိုက်ပြီး အေးအေးဝင်း၏ ဖင်ကြီးအနောက်ဖက်သို့ စူထွက်နေသော စောက်ပတ်အဝကြီးကို တေ့လိုက်သည်။ ပြီးသည်နှင့် အေးအေးဝင်း၏ ကိုယ်ပေါ်ကို ကုန်းလိုက်ပြီး ခွလိုက်ကာ သူ၏လက်နှစ်ဖက်အား နို့အုံများကို လှမ်းဆွဲဆုပ်ကိုင်၍ လီးတန် ကြီးကို ဖိသွင်းကာ လိုးလိုက်ပါတော့သည်။ ဖြေးဖြေး မောင်လေးရယ်.. ဖြေးဖြေးသွင်းပါ” ” အင်းပါ.. မမရယ်” ရဲကျော်မှာ လီးတန်ကြီးကို ဖြေးဖြေးချင်း ဖိသွင်းလိုက်သော်လည်း အေးအေးဝင်း၏ စောက်ပတ်မှာ ပေါင်နှစ်ချောင်းသိပ် မဟသဖြင့် လီးတန်ကြီးမှာ နှစ်လက်မမျှသာ ဝင်သွားလေသည်။ အေးအေးဝင်း၏ စောက်ပတ်ကြီးမှာ စောစောက နှစ်ချီဆက်တိုက်ပြီးထားပြီး မသုတ်ရ သေးသော သုက်ရည်နှင့် စောက်ရည်များအပြင် ယခုထပ်မံ၍ ထွက်လာသော စောက်ရည်များကြောင့် လီးတန်ဒစ်ပိုင်း ထိပ်ဖူးဝင်သွားပြီး နောက်ပိုင်းတွင် ရဲ ကျော်က အားနဲ့ဖိသွင်းလိုးလိုက်သဖြင့် အစပိုင်းကတင်းခံနေသော်လည်း နောက်ဆုံးမှာတော့ လီးတန်ကြီးမှာ အဆုံးထိဝင်သွားလေတော့သည်။ အေးအေး ဝင်း၏ စောက်ပတ်ထဲသို့ ကြမ်းတမ်းစွာဖြင့် ထိုးခွဲဝင်ရောက်သွားသော လီးတန်ကြီးကြောင့် သူမမှာ အနည်းငယ်နာကျင်သလိုဖြစ်သွားရပြီး ရဲကျော်ကို ဖြေးဖြေးသွင်းရန် ပြောလိုက်ရသည်။ ရဲကျော်မှာမူ” ဟုတ်ကဲ့ပါ မမရယ် ” ဟုပြောလိုက်သော်လည်း လီးတန်ကြီးကို စောက်ပတ်ထဲ ဝင်အောင် အတင်းထိုး သွင်းလိုးလိုက်သဖြင့် လီးတန်ကြီးမှာ စောက်ပတ်ထဲတဆုံးဝင်သွားပြီး ရဲကျော်၏ ဆီးစပ်အမွှေးများနှင့် အေးအေးဝင်း၏ ဖင်သားကြီးများ ထိတွေ့သွားလေ တော့သည်။ အေးအေးဝင်းမှာ လီးတန်ကြီးက စောက်ပတ်ထဲ တိုးဝင်လာသောဒဏ်ကို ခံစားရသဖြင့် သူမ၏ စအိုဝလေး ရှုံ့ကနဲတချက်တွန့်သွားရပြီး ဖင် ကြီးမှာလည်း ခုံးကြွတက်လာတော့သည်။ ရဲကျော်၏ ကြမ်းရှသော လမွှေးများက သူမ၏ ဖင်သားကြီးကို ပွတ်သပ်မိနေသဖြင့် တမျိုးအရသာရှိကာ ဖင်ကြီးကို ယမ်းခါမိလိုက်လေသည်။

စောက်ပတ်ထဲလီးအဆုံးဝင်လားဟင် မမ ” ” အင်း.အ.ဝင်တယ်.. မမ သားအိမ်တောင် ထောက်သွားတယ်.. အား.. အား.. ” ရဲကျော်က အဆုံးထိ ဝင်သွားသော လီးတန်ကြီးဆီမှနေ၍ အေးအေးဝင်း၏ စောက် ခေါင်းအတွင်းရှိ ပျော့အိနူးညံ့သော စောက်ပတ်သားများ၏ ဖမ်းယူစုပ်ညှစ်နေသော အရသာကို ခံရင်း လီးတန်ကြီးကို ခဏစိမ်ထားလိုက်သည်။ အေးအေး ဝင်းကလည်း သူမ၏ စောက်ခေါင်းအတွင်း နံရံများနှင့် ထိတွေ့နေသော လီးတန်ကြီးမှ ရရှိသော အရသာကို ကောင်းစွာ ခံစားရင်းမှနေ၍ ကုတင်ပေါ်တွင် ထောက်ထားသော လက်ကိုကွေးလျှက် သူမ၏ ခေါင်းနှင့် ရင်ဘတ်ကို ကုတင်ပေါ် ထိကပ်လိုက်သည်။ ထိုအခါတွင်မတော့ သူမ၏ ဖင်အိုးကြီးမှာ ကော့ ထောင်တက်သွားပြီး ရဲကျော်၏ လီးတန်ကြီး ဝင်ထွက်ရန် လွယ်ကူချောမွေ့သွားလေသည်။“အင့်.. မောင်လေးရယ်“ ရဲကျော်၏ လီး တန်ကြီးမှာ အေးအေးဝင်း၏ စောက်ပတ်ထဲ အဆုံးထိဝင်အောင် လိုးဆောင့်လျှက် အဝနီးပါးရောက်အောင် ပြန်ဆွဲထုတ်ကာ တဆုံးဝင်အောင် ထပ်မံလိုး ဆောင့်ခြင်းဖြင့် မရပ်မနား လိုးဆော်နေသည်။ အေးအေးဝင်းမှာလည်း သူမ၏ စောက်ပတ်ထဲတိုးဝင်လိုက် ထွက်သွားလိုက်ဖြင့် လိုးနေသော ရဲကျော်၏ လီး တန်ကြီးက စောက်ခေါင်းနံရံများကို ပွတ်တိုက်ပြီး ဝင်ထွက်နေတဲ့ ကောင်းမွန်သော အရသာကို ခံစားရလေသည်။ အေးအေးဝင်းမှာ လီးတန်ကြီး၏ မညှာမ တာ လိုးဆောင့်မှုစွမ်းအားကြောင့် အရသာထူးကို ခံစားရာတွင် အောက်နှုတ်ခမ်းကို ပြတ်လုနီးပါးကိုက်ထားရင်း ခေါင်းကလေးမော့ကာ မော့ကာ ညီးတွား ရင်းဖြင့် ခံ နေရရှာလေသည်။ကုတင်ပေါ်တွင် ကိုယ်တပိုင်းနီးပါးတင်နေသဖြင့် ထောက်ထားစရာမလိုတော့သော လက်တဖက်ဖြင့် အေးအေးဝင်းမှာ သူမ၏ တင်ပါးကို အသာပြန် ဆုပ်နယ်နေမိတော့သည်။ ရဲကျော်၏ လီးတန်ကြီးမှာ တုတ်ခိုင်ကြီးမားပြီး မဲနက်ရှည်လျားကာ အေးအေးဝင်း၏ စောက်ပတ်ထဲမှ အရည်ဖြူအမြုပ်ကလေး များ အန်ထွက်လာအောင် အသားကုန် လိုးဆောင့်နေတော့ရာ သူမမှာ ကောင်းသထက်ကောင်းလာပြီ ဖြစ်သည်။ တချက်တချက် ဆောင့်လိုက်တိုင်း အေးအေးဝင်း၏ ဖင်သားကြီးတွေမှာ တုန်ခနဲ တုန်ခနဲ ဖြစ်၍သွားနေရသည့်အပြင် မချိမဆန့်လေး ညည်းညူကာ စုပ်သပ်ရင်းကပင် ဖင်ကြီးကို တောင့်ကာ တောင့်ကာဖြင့် ဆောင့်ချက်တွေကို တန်ပြန်၍ ဖင်ကြီးကို နောက်သို့ပစ်ပေးရင်း အားပါးတရပင် အလိုးခံ၍ နေလေတော့သည်။ ” ဆောင့်ပြီ.. မမရယ်.. မမကို ဒီထက်ကောင်းအောင်.. လုပ်ပေးမယ်.. ဘယ့်နှယ့်လဲ မမ ခံနိုင်ပါ့မလား..” “အား..အီး.မမခံနိုင်တယ်. အ..လိုးသာလိုး.ဘာပဲဖြစ်ဖြစ်.. မမ.. ကောင်းအောင်လိုးပေး.. အား.. အီး..” “ကောင်းတယ်.. ပြီးတော့မယ်..” “အ.. ဆောင့်.စကားမပြောနဲ့.ဆောင့်.ဆောင့်.” ရဲကျော်က စကားလည်းပြောရင်း လိုးဆောင့်နေရာ အေးအေးဝင်းမှာ ဖင်ကြီးကို နောက်ကော့ ကော့ပေးပြီး ဖင်ဆုံကြီးကို ယမ်းခါလျှက် ပြီး သွားရလေသည်။ ရဲကျော်မှာလည်း ဆရာမလေး၏ ခါးလေးကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ချုပ်လိုက်ပြီး အားကုန်ဆောင့်ကာ စောက် ပတ်လေးထဲသို့ သုတ်ရည်များ ပန်းထည့်လိုက်တော့သည်။ ” ဟင့်.. ဟင့်.. ဟင်း.. ဟင်း.. ” အေးအေးဝင်း တကိုယ်လုံး တုန်သွားပြီး ခွေကျမလို ဖြစ်သွား သဖြင့် ရဲကျော်က သူမ၏ ကိုယ်လုံးလေးကို ထိန်းလိုက်ပြီး ကုတင်ပေါ်သို့ ပွေ့ချီလိုက်သည်။ အေးအေးဝင်းမှာ ကုတင်ပေါ်တွင် ကိုယ်တဝက်တင်နေပြီး ကြမ်းပြင်ပေါ် ခြေထောက် ထောက်လျှက် ရဲကျော်၏ လီးတန်ကြီးက သူမ၏ စောက်ပတ်လေး ဝင်လျက် တန်းလန်းဖြစ်နေသည်။ ” မမ ” ” ဟင်.. မောင်လေး.. ” ” မမ ခံနိုင်တယ် မဟုတ်လား.. ” ” အင်း.. ခံနိုင်တယ်.. လိုးချင်သလောက်လိုး.. မမ ခံနိုင်တယ်.. ” ” တကယ်.. ခံမှာလား ဟင်.. ” ” တကယ်မဟုတ်ဘူး.. နှစ်ကယ်.. ” ” ဒါဆို လိုးတော့မယ်နော် ” ” လိုး.. လိုး.. ကြိုက်သလောက် လိုး.. ” ” ပြွတ် ” ” လိုးမယ်ဆို.. ဘာလို့ချွတ် ပစ်လိုက်ရတာလဲ.. ဟင့် ” ” မမရယ်.. အရည်တွေ သုတ်လိုက်အုံးမယ်လေ.. မစောင့်နိုင်တော့ဘူးလားလို့ ” ” အင်းပါ.. စောင့်ပါ့မယ်.. ” အေးအေးဝင်းမှာ ရဲ ကျော်က လိုးမည်ပြောပြီးမှ လီးတန်ကြီးကို သူမ၏ စောက်ပတ်ထဲမှ ဆွဲထုတ်လိုက်ရာ သူမ အဖုတ်ထဲတွင် ဟာကနဲဖြစ်သွားသည်။ သူမမှာ ဖင်ကုန်းပြီး အဆော်ခံရသည်ကို အရသာတွေ့နေပြီမို့ ရဲကျော်က ထပ်မံလိုးဦးမည်ဆိုသောကြောင့် သူမ၏ ကာမဆန္ဓများ ကြွလာပြီး အလိုးခံချင်စိတ်များ ကြီးစိုးနေပြီ ဖြစ်သည်။ ရဲကျော်က သူမကို ကုတင်ပေါ်ပွေ့တင်ပြီး လီးတန်ကြီးကို ဆွဲနှုတ်လိုက်ချိန်တွင် သူမဖာသာ သူမ ကုတင်ပေါ် မိချောင်းတွားတက်ပြီး မှောက်နေ လိုက်လေသည်။ အေးအေးဝင်းမှာ အလိုးခံရခြင်းအပေါ် အားရကျေနပ်လျှက် ဆက်လက်၍လည်း အလိုးခံချင်နေပြီဖြစ်ရာ ဖင်ပြောင်ကြီးနှင့်ပင် မှောက်လျက်အိပ်နေ တော့သည်။ ထိုအချိန်တွင် ရဲကျော်မှာ အခန်းတံခါးဆီသို့ သွားပြီး တံခါးကို အသာဖွင့်လိုက်သည်။ ပြီးလျှင် ခေါင်းညိတ်ပြလိုက်ပြီး တံခါးကို ပြန်မပိတ်ဘဲ အခန်းထဲသို့ ပြန်ဝင်လာလေသည်။ ကုတင်ခြေရင်းတွင် တင်ထားသော အေးအေးဝင်း၏ထမီကို ဆွဲယူပြီးနောက် သူ့လီးကြီးတွင် ပေနေသော အရည်များကို သုတ်လိုက်သည်။ အေးအေးဝင်း မှောက်အိပ်နေသည့်ဘေးသို့ ထမီစကို ကိုင်ပြီးတက်ကာ ဘေးတွင်ထိုင်ချလိုက်သည်။ ထို့နောက် ရဲကျော်က သူ၏ လက် တဖက်ကို အေးအေးဝင်း၏ တင်ပါးပေါ်ကိုင်လျှက် ကျန်လက်တဖက်တွင် ကိုင်ထားသော ထမီစနှင့် သူမ၏ စောက်ဖုတ်တွင် ပေပွနေသော အရည်များကို သုတ်ပေးနေလေသည်။ ပထမတွင် အေးအေးဝင်း၏ ဖင်သားများ၊ နောက် ဖင်အကွဲကြောင်း၊ ပြီးမှ စောက်ဖုတ်အုံ အပြင်ပိုင်း နှင့် ပေါင်ကြားများကို သုတ် ပေးလိုက်သည်။

ထိုအချိန်တွင် အခန်းတံခါးက ဖြည်းညှင်းစွာ ပွင့်လာပြီး ရဲကျော်၏ သူငယ်ချင်းများဖြစ်သော ကျော်မျိုး နှင့် မိုးကြီးတို့နှစ်ယောက်ဝင်လာလေသည်။ ကျော် မျိုးနှင့် မိုးကြီးတို့တွင် အဝတ်အစားဟူ၍ လုံးဝမရှိကြဘဲ ကိုယ်တုံးလုံးများနှင့် ဝင်လာခြင်းဖြစ်သည်။ သူတို့နှစ်ဦးမှာ အခန်းတွင်းသို့ အသံမကြားအောင် ဝင် လာပြီး ရဲကျော်နှင့် အေးအေးဝင်းရှိရာသို့ အသံမထွက်အောင် ကပ်လာသည်။ ကျော်မျိုးမှာ ရဲကျော်ကဲ့သို့ အသက်(၁၈)နှစ်ခန့်ရှိပြီး ရဲကျော်ကဲ့သို့ပင် ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်မျိုးရှိသည်။ ကျော်မျိုး၏ ပေါင်ကြားမှ မတ်တန်းနေသော လီးချောင်းကြီးမှာတော့ ရဲကျော်ထက် နည်းနည်းပိုရှည်ပြီး တုတ်သည်။ လီးချောင်းကြီးမှာ အဖျားရှုးပြီး အရင်းတုတ်သွားသော တွင်းချဲ့မယ့် လီးမျိုးဖြစ်သည်။ ရဲကျော်၏ လီးတန်ကြီးမှာမူ အရင်းရော အဖျားရောပါ တဖြောင့် တည်းဖြစ်သည်။မိုးကြီးမှာ ကိုယ်ခန္ဓာပိန်ပိန်ပါးပါးဖြစ်ပြီး အသက်မှာ (၁၇)နှစ်ခန့်သာရှိသည်။ သူတို့သုံးဦးတွင် အသက်အငယ်ဆုံးဖြစ်သည်။ သူ၏ ပေါင်ကြားမှနေ၍ ရှေ့သို့ ငေါထွက်နေသော လီးတန်မှာမူ အရှည်လေးလက်မခွဲခန့်သာ ရှိပြီး အလုံးကသေးသည်။ သို့သော်လည်း အေးအေးဝင်း၏ ဖင်တုံးလုံးနှင့် မှောက်အိပ်နေပြီး ပေါ်လွင်နေသော ကိုယ်ခန္ဓာအလှကြောင့် မိုးကြီး၏ လီးတန်ကြီးမှာလည်း တောင်မတ်နေသည်။ ရဲကျော်မှာ အလွန်ညစ်ပတ်စုတ်ပဲ့သူဖြစ်သည်။ အေးအေး ဝင်းကို မရမကအတင်းအကျပ်တက်လိုးပြီး တပတ်တခါဖြုတ်နေခြင်းများကို သူငယ်ချင်းများဖြစ်သော ကျော်မိုးနှင့် မိုးကြီးတို့ကို ပြန်လည် ဖောက်သည်ချသည်။ ရဲကျော်တို့သုံးယောက်မှာ မိန်းကလေးကိစ္စတွင် ဇ ရှိသောသူများဖြစ်သည်။ သူငယ်ချင်းသုံးယောက်လုံး တိုင်ပင် သဘောတူထား သောအချက်မှာ မည်သူနှင့်ဖြစ်ဖြစ် သမီးရည်းစားဖြစ်ပြီး စား ခွင့်ရလျှင် သူငယ်ချင်းများကပါ ဝိုင်း ကြိတ်ကြမည်ဟူ၍ ဖြစ်သည်။ပထမ မိုးကြီးနှင့် သမီးရည်းစားဖြစ်ခဲ့သော အေးသန်းမြင့်ကို မိုးကြီးက ဂွင်ဖန်ပြီး စတင်လိုးသောနေ့မှာပင် သုံးယောက်စလုံး ဝိုင်းဘွတ်ကြရာ ပြဿနာ မ ဖြစ်အောင် မနည်းကြီး ရှင်းကြရသေးသည်။ အေးသန်းမြင့်က ကြိတ် ခံ ပြီး မိုးကြီးနှင့် မဆက်သွယ်တော့သဖြင့် တော်သေးသည်ဟု ဆိုရမည်ဖြစ်သည်။ သူ တို့သုံးဦးအတွက် ဒုတိယသားကောင်မှာ အေးအေးဝင်းဖြစ်သည်။ ရဲကျော်က ငပါးဖြစ်သည်။ သူတဦးတည်း အေးအေးဝင်းကို အားရအောင် တီးချင်သဖြင့် အေးအေးဝင်းနှင့် တွေ့ပြီးလိုးသည်ကို ကျော်မျိုးနှင့် မိုးကြီးမသိအောင် လုပ်ခဲ့သည်။ယနေ့တော့ ရဲကျော်မှာ သူငယ်ချင်းနှစ်ဦးကို အသိပေးပြီး အိမ်တံခါးကို ဖွင့်ပေးထားခဲ့သည်။ ဒီအတွက် အေးအေးဝင်းကို အားရအောင် အမုန်းဆွဲပြီးမှ ကျော်မျိုးနှင့် မိုးကြီးကို ခေါ်လိုက်ခြင်းဖြစ်သည်။ အေးအေးဝင်းကမူ မျက်စိ များမှိတ်ပြီး အမောဖြေ ဇိမ်ယူနေရာ သူမချစ်သူ၏လုပ်ရပ်ကို မသိဘဲရှိနေသည်။ ရဲကျော်က ကုတင်နားသို့ရောက်လာသော ကျော်မျိုးကို သူ၏ လက်ထဲမှ ထမီစကို ကိုင်သုတ်ရန် မေးငေါ့ပြလိုက်ရာ ကျော်မျိုးက ထမီစကိုကိုင်၍ အေးအေးဝင်း၏ စောက်ဖုတ်ကို အသာသုတ်ပေးလိုက်သည်။ အေးအေးဝင်း၏ စောက်ဖုတ်ကြီးမှာ နောက်သို့စူထွက်နေသဖြင့် ကျော်မျိုးမှာ တံထွေးမျိုချပြီး ထမီစနှင့် စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားများကို သုတ်ပြီး ထမီစကို စောက်ပတ် အတွင်းသို့ လက်ညှိုးနှင့် ထိုးထည့်ပြီး သုတ်ပေးလိုက်သည်။” အား.. မောင်လေးရယ်.. ဖြေးဖြေးသုတ်ပါကွယ်.. အိုး.. ” ဆရာမလေးမှာ ရဲကျော်သုတ်သည်ထင်ပြီး မျက်စိမဖွင့်ဘဲ ပြောလိုက်သည်။ ကျော်မျိုးက အေးအေးဝင်း၏ စောက်ဖုတ်ကြီးကို မြင်ပြီး ကိုင်နေရသဖြင့် မနေနိုင်တော့ဘဲနှင့် ထမီစကို လွှတ်ချပြီး ကုတင်ပေါ်တက်လိုက်သည်။ ” မမ.. လေးဖက်ထောက်လိုက်နော် ” ရဲကျော်က ကျော်မျိုးလုပ်ချင်လာပြီမှန်းသိသဖြင့် အေးအေးဝင်း၏ မှောက်ရက်အနေအထားမှ ဒူးထောက်လိုက်ရန်ပြောပြီး သူမ၏ ဒူးခေါင်းနှင့် ပေါင်တန်ကို ကိုင်၍ တင်ပါးကြီးကို ဖျန်းကနဲ လက်ဝါးကြီးနဲ့ ရိုက်လိုက်သည်။ ” ဟင့်ကွယ်.မောင်လေးကလဲ.ဖြေးဖြေးကွယ် မောင်လေးရယ်.. တကထဲမှပဲ ကြမ်းလိုက်တာဟင်..မင်း..မင်း ” ရဲကျော်က ကျော် မျိုးနောက်မှ လိုးလို့ရရန်အတွက် အေးအေးဝင်း၏ ဖင်သားကြီးကို ရိုက်ပြီး ခြေထောက်ကို ဆွဲထောင်ပေးလိုက်ချိန် အေးအေးဝင်းကလဲ ဒူးကိုထောက်ပေး ပြီး ကားလိုက်မိသည်။ ထို့နောက် မျက်စိဖွင့်ကြည့်လိုက်ချိန်တွင် ရဲကျော်မှာ သူမဘေးတွင်ရှိနေပြီး သူမဖင်နောက်မှ တယောက်ယောက်က သူမ ဖင်သား ကြီးများကို ဆွဲဖြဲပြီး လီးချောင်းကြီးဖြင့် အတေ့ခံလိုက်ရသဖြင့် အံ့သြထိတ်လန့်သွားကာ စကားသံများ ထစ်ငေါ့သွားရသည်။ ထိုအချိန်မှာပင် ကျော်မျိုးက အေးအေးဝင်း၏ စောက်ပတ်အတွင်းသို့ လီးချောင်းကြီးကို အဆုံးထိုးသွင်းလိုက်လေတော့သည်။ မောင်လေး.. မင်း.. မင်း.. ရက်စက်လှချည်လား.. ဟင်.. အွန့်.. အွန့်.. အူး.. ” အေးအေးဝင်းမှာ လူးလဲထလိုက်မည်ပြုလိုက်ချိန်တွင် မိုး ကြီးက သူမ၏ ဘေးဘက် ကုတင်ပေါ်သို့ ခုန်တက်လိုက်ပြီး လက်တဖက်ကို ဆွဲချုပ်လိုက်သလို ရဲကျော်ကလည်း သူ၏ဘက်မှနေ၍ ကျန်လက်တဖက်ကို ကိုင်လိုက်လေသည်။ အေးအေးဝင်းမှာ လူးလဲထရန်အတွက် လက်နှစ်ဖက်ကို ချုပ်ထားခံရသဖြင့် မထနိုင်ရကား ရဲကျော်ကို လှည့်ရန်တွေ့သည်ကို ရဲကျော် က ပါးစပ်ပိတ်လိုက်လေသည်။ အေးအေးဝင်းမှာ ကိုယ်ခန္ဓာအပေါ်ပိုင်းလုံးဝလှုပ်မရအောင် ဖြစ်နေသဖြင့် လီးဝင်နေသော အောက်ပိုင်းကို လှုပ်ရှားရန် ပြင် လိုက်သည်။ ကျော်မျိုးက သူ၏ထောက်ထားသော ဒူးခေါင်းနှစ်ဖက်ကို အေးအေးဝင်း၏ ဒူးခေါင်းများ အတွင်းကပ်လျှက် ထောက်ထားပြီး သူမ၏ ဖင်တုံးကြီးများကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ဖိထားသဖြင့် အေးအေးဝင်းမှာ ဘယ်လိုမှလှုပ်မရချေ။ ” ဗြစ်.. ဗြစ်.. ပြွတ်.. ဖွတ်.. ဒုတ်.. ပလွတ်.. ဟ.. အ.. ” ကျော်မျိုးက အေးအေးဝင်း၏ စောက်ပတ်ထဲ ဝင်နေသော သူ၏ လီးတန်ကြီးကို ဆွဲထုတ်လိုက်ပြန်သွင်းလိုက်ဖြင့် အမြန်ဆုံး လိုး လိုက်ရာ စောစောက သေသေချာချာ မ သုတ်ထားသဖြင့် ကျန်ရှိနေသော အရည်များကြောင့် လီး အဝင်အထွက်မှာ ရှောရှောရှုရှုဖြစ်လာသည်။ ထို့အပြင် အေးအေးဝင်းအနေဖြင့် ယခင်ကတည်းက ကာမဆန္ဒပြင်းပြနေသူဖြစ်သဖြင့် ကျော်မျိုး၏ လီးချောင်းကြီး ဝင်ထွက်ပွတ်တိုက်နေမှုကို သာယာလာမိလေသည်။

ထို့အတွက် သူမ၏ စောက်ပတ်ထဲမှ စောက်ရည်များ စိမ့်ထွက်လာသဖြင့် လီးဝင်ထွက်ခြင်းကို အထောက်အကူဖြစ်ပြီး လီးဝင်ထွက်သံများဖြစ်ပေါ်လာ သည်။ မိုးကြီးက အေးအေးဝင်း၏ လက်တဖက်ကို ချုပ်ကိုင်ရင်း သူမ၏ နို့အုံကြီးတဖက်ကို ချေမွဖျစ်ညှစ်ပေးနေသည်။ အေးအေးဝင်းမှာ ရုန်းကန်၍ မလွယ်မှန်းသိလိုက်ရပြီး ကျော်မျိုး၏ လိုးဆောင့်မှုအပေါ် အရသာရှိလာသဖြင့် တအားရုန်းကန်ခြင်းမပြုတော့ဘဲ အသာငြိမ်နေလိုက်သည်။ ရဲကျော်က အေးအေးဝင်းတယောက် အလိုးခံရမှုကြောင့် နှာထန်နေပြီမှန်းသိလိုက်သဖြင့် သူမ၏ ပါးစပ်ကို ပိတ်ထားသောလက်ကို လွှတ်ကာ အယ်ထနေသော နို့ကြီး တလုံးကို ဆုပ်နယ်ပေးနေလိုက်သည်။ အေးအေးဝင်းမှာ အမျိုးသမီးတိုင်းကြောက်ကြသော အခြေအနေတရပ်သို့ ရောက်ရှိနေပြီဖြစ်သည်။ သူမကို အားမ နာတမ်း မညှာမတာ ဖွတ်ဖွတ်ကြေအောင် လိုးဆော်ကြမည့် ကောင်လေးသုံးယောက်၏ လက်တွင်းသို့ရောက်ရှိနေပြီး ပိုဆိုးသည်မှာ သူမကိုယ်တိုင်၏ ရင် ထဲမှာပင် လှိုက်ဖိုနေပြီး ကာမဆန္ဒများထကြွကာ အရသာတွေ့နေခြင်းဖြစ်သည်။ ထို့အတွက်တော့ အေးအေးဝင်းမှာ ကျော် မျိုး၏ လိုးဆောင့်မှုအပေါ် ဖင်ကြီးဖြင့် ပြန်ဆောင့်ပေးရင်း ကာမအထွတ်အထိပ်ရောက်ကာ ပြီးသွားရလေတော့သည်။ ” တောက်.ဟင်း.ဟင်း.ဒင်းတော့လား.လာမှသိမယ်.ဟင်း.ဟင်း” ကျွန်မရင်ထဲမှာ ဆောက်တည်ရာမရဖြစ်နေသဖြင့် ကြိတ်မနိုင်ခဲမရ ဖြစ်နေရ သည်။ ရင်ထဲမှနေ၍ လှိုက်လှိုက်တက်လာသော ယူကျုံးမရမှု၊ မကျေနပ်မှု၊ မချိတင်ကဲဖြစ်ရမှုများကို တောက် တချက်ခေါက်၍ ဖွင့်ထုတ်လိုက်ရပြီး မကျေ မနပ်ရေရွတ်နေမိသည်။ ကျွန်မကို ဤသို့ ဒေါသစိတ်များ ဖြစ်ပေါ်စေခဲ့သော ရဲကျော်ကိုလည်း ညစ်ပတ်စုတ်ပဲ့သူတဦးအဖြစ် မြင်ယောင်မိပြီး ထိန်းမနိုင် သိမ်းမရ ဒေါသဖြစ်နေရသည်။ အိပ်ယာပေါ်တွင် ပက်လက်လှဲပြီး အိပ်နေရာမှနေ၍ တဖက်ဘေးသို့စောင်းလှည့်ပြီး လက်သီးဆုပ်လျှက် မွေ့ယာကို လက်သီးနှင့် နှစ်ချက်ထိုးလိုက်မိသည်။ ” ဘုန်း.. ဘုန်း..” “အား.. လား.. လား.. အား.. ” မွေ့ယာထူထူပေါ်သို့ ကျွန်မလက်သီးချက်ရောက်သွားပြီး အသံနှစ် ချက်မြည်သွားသော်လည်း လက်သီးဆုပ်ထားသော လက်မှာ နည်းနည်းနာသွားသဖြင့် အသံထွက်အော်မိလိုက်ရတော့သည်။ ပြီးတော့မှပင်.. ကိုယ်က ဘယ်လိုဘဲ ဒေါသထွက်နေ၊ မကျေနပ်ဖြစ်နေဖြစ်နေ၊ ကိုယ်ကမိန်းကလေးဖြစ်နေတယ်ဆိုတာကိုပင် ကျွန်မကိုယ် ကျွန်မပြန်သတိထားလိုက်မိသည်။ ဟုတ် တော့လည်း ဟုတ်ပါသည်။ စောစောက ကျွန်မအနေဖြင့် ဒေါသထွက်ထွက်နှင့် မွေ့ယာကို လက်သီးဆုပ်ပြီးထိုးလိုက်တာ မွေ့ယာဘာမှမဖြစ်ဘဲ ကျွန်မ လက်သာနာသွားမဟုတ်လား။ ဒီတော့ ကျွန်မအနေဖြင့် ဘယ်လောက်ပဲ ဒေါသထွက်နေနေ၊ ဘယ်လိုဘဲ မချိတင်ကဲဖြစ်နေနေ မကျေနပ်ဖြစ်နေနေ ကျွန်မမှာ မိန်းမသားတဦးဖြစ်နေ သောကြောင့် ရဲကျော်တို့လို ယောက်ျားသားများနှင့် ဘယ်လိုနည်းနှင့်မျှ ယှဉ်ပြိုင်လို့ မရနိုင်မှန်း တွေးမိလိုက်သည်။ သို့ပေမယ့် ဖြစ်ပျက်ခဲ့သော အဖြစ်အပျ ကိကိုတွေးမိလေတိုင်းမှာပင် ရင်ထဲမှာတော့ တနုံ့နုံ့ဖြင့်ဖြစ်နေရလေသည်။ ရဲကျော်ကိုလည်း လုပ်ရက်လေခြင်း၊ အချစ်ကို အလွဲသုံးစားပြုရက်လေခြင်း၊ ယုံကြည်မှုအပေါ် စော်ကားရက်လေခြင်း၊ အထင်သေးရက်လေခြင်းဟူ၍ မချိတင်ကဲစိတ်များဖြင့် ရင်ထဲမှာ မကောင်းဖြစ်ရလေသည်။ လွန်ခဲ့သော ငါးရက် လောက်က ဖြစ်ပျက်ခဲ့သော အဖြစ်အပျက်များကြောင့် ကျွန်မမှာ ယူကျုံးမရဖြစ်နေရသည်။ ကျွန်မမှာ ကုတင်ပေါ်လှဲနေရင်းမှ အိပ်ခန်းတံခါးဆီသို့ အကြည့် များကရောက်သွားမိသည်။ အဲဒီအိပ်ခန်းတံခါးမှပင် ရဲကျော်ကို ဝင်ထွက်ခွင့်ပြုပြီး ကျွန်မ၏ ကိုယ်ခန္ဓာကို သူလိုရာသုံးဖို့ခွင့်ပေးထားပြီးဖြစ်သည်။ ကျွန်မမှာ ရှိသော အချစ် မေတ္တာနှင့်တကွ ကျွန်မ၏ ကိုယ်ခန္ဓာတခုလုံးကို ချစ်သူ့အတွက်သာထားရှိခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။ ရဲကျော်အနေဖြင့် ပြုချင်သမျှပြုပါစေ.. ခံ ရန် အဆင်သင့်ခဲ့သော ကျွန်မဖြစ်ခဲ့ရပါသည်။ သူကလည်း ကျွန်မပေးခဲ့သမျှ အခွင့်အရေးတိုင်းလိုလိုကိုပင် အပြည့်အဝအသုံးချ ရယူခဲ့တာချည်းပင်ဖြစ်သည်။ကျွန်မ၏ အခန်းတံခါးကို ကျော်ဖြတ်လျက် ကျွန်မ၏ အိပ်ခန်းထဲကို အချိန်မရွေးစတမ်း ဝင်လိုဝင် ထွက်လိုထွက်နေခဲ့သည်။ ကျွန်မ စိတ်ပါပါ မပါပါ ကျွန်မ၏ ထမီကို လှန်လျက် ကျွန်မ၏ စောက်ဖုတ်ထဲသို့ သူ၏ လီးတန်ကြီးကို ထိုးထည့်ပြီး လိုးနေမြဲဖြစ်သည်။ ကျွန်မကလည်း ကျွန်မပင်ဖြစ်လေသည်။ ရဲ ကျော်မို့ ကျွန်မကို နှုတ်ခမ်းများ နမ်းစုပ်လျှက် နို့ကြီးများကို ကိုင်တွယ်ပွတ်သပ်လျှက်၊ စောက်ဖုတ်ကြီးကို နှိုးဆွပေးပြီး ကျွန်မ၏ ထမီကို ချွတ်လိုက်သည်နှင့် ရဲကျော်၏ လီးချောင်းကြီးဖြင့် ကျွန်မစောက်ပတ်ထဲကို တိုးဝင်လိုးဆောင့်ပေးမှုအရသာကို အာသာငမ်းငမ်း ခံချင်လာမိတော့သည်။ ကာမဆန္ဒ ရမ္မက်ကြီးမားကာ နှာထန်သည်ဟူ၍ ပြောချင်ပြောကြပါစေတော့ ကျွန်မခံရမည်သာဖြစ်လေသည်။ ကျွန်မကိုယ်၌ကိုက ရဲကျော်နှင့်တွေ့လေတိုင်း သူ၏ အလိုးကို အဆက်မပြတ်ခံချင်နေမိမှတော့ သူ၏ လီးချောင်းကြီးမှာ ကျွန်မ မမြင်နိုင်သော ဆွဲအားတွေရှိနေသည်ဟုပင် ကျွန်မဆိုချင်မိပါသည်။ ဒီအတွက် ရဲ ကျော်မှ ကျွန်မ၏ စောက်ပတ်လေးကို သူ၏ လီးချောင်းကြီးဖြင့် ဘယ်လောက်ပဲလိုးပါစေ ကျွန်မမှာ ရိုးအီသွားခြင်းမရှိရုံမျှမက ခံပြီးရင်းခံချင်ပင်ဖြစ်နေခဲ့ ပါသည်။ သူ တနေ့လုံး တညလုံး လိုးလျှင်တောင်မှ ခံချင်စိတ်က ပျောက်ကွယ်သွားမှာ မဟုတ်ဟုတောင် ထင်မိသည်။ သို့သော် ရဲကျော်ကို တပတ်တခါသာ လိုးဖို့ အခွင့်ပေးကာ စည်းကမ်းချထားခဲ့ပါသည်။ ရဲကျော်ကလည်း တပတ်တခါသာ လိုးသည်ဆိုပေမယ့် သူမို့လို့လိုးလိုက်လျှင် ကျွန်မမှာ မျော့မျော့လေး သာ ကျန်နေခဲ့ရသည်။ တပတ်တခါလိုးခွင့် ပေးထားခြင်းအပေါ် အပြည့်အဝအသုံးချကာ တညလုံးလိုလိုပင် သုံးလေးငါးချီဆက်တိုက် လိုးပါတော့သည်။

ကျွန်မအတွက် ရဲကျော်၏ လီးတန်ကြီးကသာ အကောင်းဆုံးဖြစ်နေလေတော့ မငြင်းနိုင်ဘဲ သူ့စိတ်တိုင်းကျ အလိုးခံခဲ့လေသည်။ သူ့ကို တပတ်တခါသာ ပေးရန်စည်းကမ်းထားခဲ့ပေမယ့် ကြားရက်တွေမှာ ရဲကျော်တယောက် ကျွန်မစောက်ပတ်လေးကိုလာပြီး လိုးစေချင်တဲ့ ဆန္ဒတွေကို ဘယ်သူမှ သတိမထားမိ တာတော့ အမှန်ပင်ဖြစ်သည်။ ချစ်သူနဲ့ မတွေ့တဲ့ရက်တွေမှာတော့ စာသင်ဖက် ဆရာတွေ၊ စာသင်နေတဲ့ ကျောင်းသားတွေ၊ လမ်းမှာတွေ့တဲ့ ယောကျာ်း တွေရဲ့ ပေါင်နှစ်လုံးကြားဖုဖောင်းနေတဲ့ နေရာကို အမှတ်တမဲ့လိုလိုနဲ့ကြည့်မိတာကို ခဏခဏမငြင်းနိုင်အောင် ဖြစ်ခဲ့ရပါသည်။ သူတို့တတွေမှာရှိတဲ့ လီးချောင်းကြီးတွေနဲ့ ကျွန်မကိုလာလိုးမယ်ဆိုရင် အလိုးခံဘို့အသင့်ဘဲဆိုတာကို သိစေချင်တာတော့ ခဏခဏပင်ဖြစ်ခဲ့ရပါသည်။ ဒါပေမယ့် ကျွန်မမှာက ကျောင်းဆရာမဆိုတဲ့ ဂုဏ်သိက္ခာကို မထိခိုက်ရအောင် ဘယ်သူ့ကိုမှ အထာမပေးခဲ့တာတော့ အမှန်ပင်ဖြစ်ပါသည်။ ကျွန်မမို့လို့ လမ်းလျှောက်သွားလျှင် ဖြင့် လူတိုင်းလိုလိုက ကျွန်မ၏ စွဲမက်စရာ ကိုယ်ခန္ဓာကို ဝိုင်းကြည့်ကြတာချည်း ဖြစ်လေသည်။ အထူးသဖြင့် ရင်သားအိအိထွေးထွေးကြီးနှင့် နို့တွေကြီး သလောက် သွယ်လျလျဖြစ်နေတဲ့ ခါးကျဉ်ကျဉ်အောက်မှ ကားထွက်သွားသော တင်ပါး အိအိဝိုင်းဝိုင်းကြီးတွေကြောင့် အေးအေးဝင်းဆိုလျှင် ဖင်တောင့် တောင့် အိုးကောင်းကောင်း ဆရာမလေးလို့ နာမည်ကြီးသူဖြစ်သည်။ လမ်းလျှောက်လျှင် ဖင်သားများ တုံခါသွားအောင်လျှောက်ပြီး လူပျိုပေါက်ကနေ ဘကြီးအရွယ်အထိ အရွယ်စုံယောက်ျားများကို ရင်ခုန်သွားစေခဲ့တာတော့ အမှန်ပင်ဖြစ်ပါသည်။ကျွန်မမှာ ရည်းစားထားခဲ့ဖူးခြင်းမရှိဘဲ ရဲကျော်နှင့်တွေ့သည့် အချိန်ကျမှပင် ဆရာမဆိုသော ဂုဏ်သိက္ခာတွေ အကုန်ကွာကျကုန်ရလေတော့သည်။ ကျွန်မ အနေဖြင့် လိုအပ်သော အချိန်တွင် လိုအပ်သလို ခိုင်းစေဖို့အတွက်သာ သူ့ကို အသုံးချခဲ့ခြင်းသာဖြစ်သည်။ သို့သော် ရဲကျော်က ကျွန်မကို ပြန်၍ အသုံးချ သွားခဲ့သည်။ သူ့ကို ပစားပေးခဲ့သော ကျွန်မအပေါ်တွင် နွဲ့ဆိုးဆိုးလျှက် ကျွန်မ၏ အချစ်၊ ကျွန်မ၏ ကာမကို ကျုံးသွင်းလျှက် အပိုင်စီးယူငင် သိမ်းပိုက်သွားခဲ့ သည်။ ယခင်က ကာမအရသာဆိုသည်မှာ ဘာမှန်းမသိခဲ့ မစဉ်းစားမိခဲ့သော်လည်း ရဲကျော်၏ လီးတန်ကြီးနှင့် ကျွန်မစောက်ပတ်လေးထဲ ထိုးထည့် လိုး သွင်းပြီးကတည်းက လီးချောင်းကြီးကို စွဲလန်းသွားခဲ့ရသည်။ ထိုအခါမှစ၍ သူလိုးသမျှကို ကျေကျေနပ်နပ်ဖြင့် ခံခဲ့မိတာတော့ အမှန်ပင်ဖြစ်သည်။ သူလိုး သမျှခံနေပေမယ့် ကျွန်မမှာ ခံရတာအားမရတာတော့ အမှန်ပင်ဖြစ်သည်။ ပြီးခဲ့တဲ့ရက်ကတော့ ရဲကျော်မှနေ၍ ကျွန်မကို လိုးနေရင်းမှ သူ၏ သူငယ်ချင်းနှစ် ဦးဖြစ်သော ကျော်မျိုးနှင့် မိုးကြီးကိုပါ ခေါ်လာပြီး ကျွန်မကို ဝိုင်းလိုးလိုက်ကြလေသည်။ ကျွန်မမှာ ပထမဦးစွာ ရဲကျော်လိုးနေစဉ် အရိပ်အယောင်ပြသော စကားလုံးများ ကျွန်မကို ပြောနေသော်လည်း သူ၏ အလိုးတွင်နစ်မျောပြီး ကာမအရသာကိုသာ ခံစားမိနေသဖြင့် ဒိပြင်ထွေထွေထူးထူးကို ဘာမျှဆက်မ တွေးခဲ့မိတာဖြစ်သည်။ ထို့နောက် သုံးချီဆက်တိုက်ဆိုသလို အလိုးခဲ့ရသည်ဖြစ်၍ မောပန်းသွားကာ ကုတင်ပေါ်တွင် ဖြစ်သလို မှောက်လိုက်ပြီး မျက်စိမှိတ် အနားယူနေခဲ့သည်။ ဤသည်ကို အခွင့်ကောင်းယူလျှက် ရဲကျော်က ကျော်မျိုးနှင့် မိုးကြီးကို ခေါ်ကာ ကျွန်မကို ပယ်ပယ်နယ်နယ် လိုးလိုက်ကြလေသည်။ပထမတွင် ကျော်မျိုးက ကျွန်မကို ဖင်ကုန်းလျှက်ပင် နောက်မှနေ၍ ကျွန်မစောက်ပတ်လေးထဲသို့ သူ့လီးချောင်းကြီး ထိုးသွင်းပြီးလိုးလေသည်။ ရဲကျော်နှင့် မိုးကြီးက ကုန်းကုန်းကွကွဖြစ်နေသော ကျွန်မ၏ လက်နှစ်ဖက်ကို ဖိကိုင်ထားကြပြီး ကျွန်မ၏ နို့အုံကြီးများကို ကိုင်တွယ် ညှစ်ခြေနေကြရာ ကျွန်မမှာ ပထမ တော့ အံ့သြထိတ်လန့်ပြီး ယူကျုံးမရဖြစ်ရသော်လည်း ကျွန်မ ပင်ကိုကပင် ကာမဆန္ဒပြင်းပြသူဖြစ်မှန်းမသိ ဖြစ်နေသောကြောင့် အသစ်အဆန်းအဖြစ် ရင် ထဲလှိုက်ဖိုပြီး ခံစားလာရသည်။ တခါမှ မကြုံဘူးသော ကာမအရသာကို ခံစားရသဖြင့် ကျွန်မမှာရုန်းကန်အော်ဟစ်ဖို့ပင် စိတ်မကူးမိတော့ဘဲ သူတို့ အလိုကျ လိုးတာကို ခံလိုက်လေတော့သည်။ သူတို့ကလည်း အလာသားပင်ဖြစ်သည်။ ကျွန်မကို တယောက်တမျိုးစီဖြင့် မရိုးအောင်လိုးပေးကြသည်။ ကျွန်မမှာ လီးအသစ်နှင့် လိုးတာကို ခံရသဖြင့်လည်းကောင်း၊ ကောင်လေးနှစ်ယောက်က ကျွန်မ၏ နို့အုံကြီးများကို တပြိုင်နယ် ဂျုံနယ်သလို နယ်ပေး နေ၍လည်းကောင်း အလိုးခံရတာ အရသာရှိလာပြီး ခဏလေးနှင့် ပြီးသွားရလေသည်။ ကျော်မျိုးကလည်း ကျွန်မကို မီးကုန်ယမ်းကုန် ဆော်လိုက်သဖြင့် ပြိုင်တူလိုလိုပင်ပြီးသွားလေသည်။ ထို့နောက် မိုးကြီးက ကျွန်မနောက်မှနေ၍ သူ၏ လီးတန်ကြီးကို ကျွန်မ၏ စောက်ဖုတ်နှစ်ခြမ်းကြားသို့ အလျားလိုက် သွင်းပြီး ပွတ်တိုက်ပေးလိုက်ရာ စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားများကို ပွတ်တိုက်ထိတွေ့သွားပြီး ကျွန်မ၏ ငေါက်တောက်ကလေး ဖြစ်နေသော စောက်စိကလေး ကို မထိခလုတ် ထိခလုတ် တိုးမိနေလေရာ ကျွန်မမှာ ထပ်မံပြီး အလိုးခံချင်လာပြီဖြစ်သည်။ အလိုးခံချင်စိတ်များ ထကြွလာပြီဆိုသည်ကို ပြသည့်အနေဖြင့် ဖင်ကြီးကိုယမ်းခါလိုက်မိသည်။ မိုးကြီးကလည်း ကျွန်မ ခံချင်နေပြီဆိုသည်ကိုသိသည့်အတွက် လီးချောင်းကြီးကို ကျွန်မ ဖင်ကြားသို့ပြောင်းပြီး ပွတ်တိုက်ပေးနေလေသည်။ ကျွန်မ၏ စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားနှစ်လွှာကို ပွတ်တိုက်ခဲ့သော မိုးကြီး၏ လီးချောင်းကြီးမှာ စောစောက ကျော်မျိုး၏ သုတ်ရည်များနှင့် ကျွန်မ၏ စောက်ရည်များ စို ရွှဲနေသဖြင့် ဖင်ကြားထဲ သူ၏လီးတန်ကြီးကို ပွတ်တိုက်ပေးသောအခါ ကျွန်မဖင်ကြားမှာ စိုစိစိဖြစ်သွားသည်ကို သိလိုက်ရသည်။ ကျွန်မမှာ သူ့လီးချောင်း ကြီး ဘယ်အချိန် စောက်ခေါင်းထဲ ဝင်လာမလဲဟူ၍ စောင့်မျှော်နေဆဲမှာ မိုးကြီးက ကျွန်မ၏ ဖင်သားကြီးနှစ်ခြမ်းကို ဆွဲဖြဲလိုက်ပြီး ဖင်ပေါက်ဝတွင် လီးတန် ကြီးကိုတေ့လိုက်လေသည်။ ” အို.. ဘာလုပ်တာလဲ.. ဖင်ကိုတော့ မလုပ်ပါနဲ့နော်.. မရဘူး.. မရဘူး.. မလုပ်နဲ့.. မလုပ်ပါနဲ့.. ” ” မမရယ်.. အသာလေးငြိမ်နေ လိုက်ပါ.. မမ.. ကောင်းရပါစေ့မယ်.. နည်းနည်းတော့.. တောင့်ခံပါ.. မမရယ်..နော်.. ” ကျွန်မက ဖင်ပေါက်ဝကို တေ့ထားသော မိုးကြီး၏ လီးတန်ကြီးမှ လွတ်အောင် ဖင်ယမ်းလိုက်ပြီး ဖင်မလိုးရန် အတင်းငြင်းမိသည်။ မိုးကြီးမပြောနှင့် ကျွန်မချစ်သူ ရဲကျော်တောင်မှ ဖင်ချရန် ကြိုးစားတာကို လက်မခံခဲ့မှန်း ရဲ ကျော်အသိပင် ဖြစ်သည်။ ရဲကျော်ကတော့ သူ မဖွင့်ခဲ့ရသော ကျွန်မ၏ ဖင်ကြီးအား မိုးကြီးလိုးမည်ကို အားပေးအားမြှောက်ပြုသည့်အနေနှင့် ကျွန်မ၏ အော်ဟစ်နေသော ပါးစပ်ကို အတင်းပိတ်ကာ အသာလေးငြိမ်ခံရန်ပြောနေသည်။မိုးကြီးက လှုပ်ရမ်းခါလျှက်ရှိနေသော ကျွန်မ၏ ဖင်ကြီးကို ငြိမ်အောင် ထိန်းလိုက်ပြီး ဖင်သားကြီးနှစ်ဖက်ကို ညှစ်၍ ကိုင်ဖြဲကာ သူ၏လီးချောင်းကြီးကို ကျွန်မ၏ ဖင်ပေါက်လေးထဲသို့ ထိုးသွင်းနေသည်။ မိုးကြီး၏ လီးတန်ထိပ် တွင် အရည်များက စိုရွှဲနေသည့်အတွက် လီးတန်ဒစ်ကြီးက ကျွန်မ၏ အပျိုစင်ဖင်ပေါက်လေးထဲသို့ တဖြည်းဖြည်းတိုးဝင်လာလေသည်။

မမဖင်ကြီးက ဒီလောက်ကြီးနေတာ နာမလားလို့.. ” မိုးကြီး၏ လီးတန်ကြီးက ဆက်တိုးဝင်လာနေရာ ကျွန်မမှာနာလှသဖြင့် တစ်ကိုယ်လုံးရှိ အသားစိုင်များမှာ တဆတ်ဆတ်တုန်လျှက် အော်ဟစ်နေရလေသည်။ ရဲကျော်က ကျွန်မ၏ လက်ကိုတအားချုပ်ထားပြီး ကျွန်မ၏ ထောင်ထလာသော ခေါင်းကိုပါ ဖိထားလျှက် အောင့်ခံရန်ပြော နေသည်။ ကျွန်မမှာ နာကျင်လွန်းလှသဖြင့် ဖင်ကြီးကို ယမ်းခါနေသော်လည်း မိုးကြီးက ကျွန်မ၏ နာကျင်အော်ဟစ်မှုကို ဂရုမပြုတော့ဘဲ တဝက်သာသာ ဝင်နေသော သူ၏ လီးတန်ကြီးကို အဆုံးထိဝင်သွားရန်အတွက်သာ ဆောင့်ဆောင့်လိုးသွင်းနေတော့သည်။ ဖင်ဆော်ခံရခြင်းသည် မိန်းမတယောက်အတွက် အဆုံးစွန်ဆုံးနည်းလမ်းဖြင့် အရှက်တကွဲဖြစ်၊ ကျိုးနွံအောင်ဇာတ်သွင်းခံရခြင်းဖြစ်ပြီး ယခုမူ ကျွန်မ၏ ချစ်သရှေ့တွင် ကျောင်းသားအရွယ် သူငယ်လေး များ၏ ဆီမဆွတ်ဘဲ ဖင်ပါကင်ဖွင့်ခံနေရသော အဖြစ်မှာ ဆိုးလှသဖြင့် မျက်လုံးအစုံကို မှိတ်ထားပြီး နှုတ်ခမ်းများကိုသာ ပြတ်ထွက်လုမတတ် ကိုက်ထားမိ လေသည်။ င်ပေါက်ထဲသို့ လီးကြီးတဆုံးဝင် သွားချိန်တွင် နာကျင်မှုမှ သက်သာလိုသက်သာငြား ကျွန်မ၏ ဖင်သားဖွေးဖွေးကြီးနှစ်လုံးကို ရမ်းခါလိုက်မိသည်။ သို့သော် မိုးကြီး၏ လီးတန်ကြီးမှာ ကျွတ် ထွက်မသွားလဲ ရှိနေသည့်အပြင် ကျွန်မ ဖင်ကြီးကို ကြိတ်နှဲ့သွင်းကာ မွှေပေးသလိုဖြစ်နေသဖြင့် ကျွန်မ၏ ဖင်ပေါက်ထဲတွင် ဆိမ့်သွားရခြင်းနှင့်အတူ ကျွန်မ၏ စောက်ပတ်ထဲမှလည်း ဆိမ့်ကျင်စွာဖြင့် တချီပြီးသွားရကာ ပျစ်ချွဲသော စောက်ရည်များကို ကျွန်မစောက်ပတ်ထဲမှ ညှစ်ထုတ်လိုက်ရလေသည်။ မိုးကြီးကတော့ ကျွန်မ၏ ဖင်ဖွေးဖွေးကြီးများကို လက်ဖြင့် ဆုပ်နယ်ဖျစ်ညှစ်လျက် တချက်ချင်း ဆောင့်၍ ဆောင့်၍ လိုးနေလေသည်။ ကျွန်မ၏ ဖင်ထဲသို့ မိုးကြီး၏ လီးတန်ကြီး ဝင်ထွက်နေသည်မှာ စောက်ရည်နှင့် သုက်ရည်များစိုရွှဲနေသဖြင့် စေးပျစ်စွာ ဝင်ထွက်လိုးနေသဖြင့် ကျွန်မမှာ နာကျင်လျှက်နှင့်ပင် ဆိမ့်ကောင်း နေလေသည်။ သို့အတွက် ခံစားနေရသော ဖင်လိုးခံရခြင်း အရသာကို ကျွန်မမှာ မျက်စိစုံမှိတ်လျှက် အောက်နှုတ်ခမ်းလေး ပြတ်မတတ်ကိုက်ထားကာ ခံစား နေရလေသည်။ ကျွန်မ၏ ဖင်ပေါက်လေးထဲသို့ လီးဝင်ထွက်သံများဆူညံနေလျက်ရှိသလို ရဲကျော်နှင့် ကျော်မျိုးတို့နှစ်ဦးကလည်း ကျွန်မ၏ နို့အုံများကို ကိုင်ဆွဲဆုတ်ချေတာခံ နေရလေသည်။ကျွန်မမှာ ကောင်းသော အရသာ၊ ဆိမ့်သော အရသာများ ခံစားလျှက် မိုးကျော်၏ လီးတန်ကြီး ဝင်ထွက်တာကို ဖင်ကြီးယမ်းကာ ဖင်အရသာရှိစေရန် ဆောင်ရွက်ပေးရင်း မိုးကြီး၏ ဖင်ဆော်ခြင်းကို ခံနေရလေသည်။ မကြာခင်မှာပင် ကျွန်မ၏ ဖင်ပေါက်ထဲကို လိုးနေသော မိုးကြီးက အဆက်မပြတ်ခပ်ပြင်း ပြင်းလေးလိုးဆောင့်ရင်းမှနေ၍ သူ၏ လီးတန်ကြီးကို ဖင်ပေါက်ထဲသို့ အတင်းထိုးစိုက် ဖိကပ်ပြီး သုက်ရည်များ ကို ကျွန်မ၏ ဖင်ခေါင်းထဲသို့ ပန်းထည့် လိုက်ပါတော့သည်။ ကျွန်မမှာ ဖင်ပေါက်ထဲသို့ လီးချောင်းကြီးက တိုးဝင်လိုးလျှက် သုက်ရည်ပူပူများပန်းထည့်ခံရသော ဖင်ဆော်ခံရသည့် အရသာကို ခံစား နေရသော်လည်း ကျွန်မစောက်ပတ်ထဲသို့ လီးတန်ကြီးထိုးသွင်းပြီး လိုးခြင်းလောက် အရသာမရှိလှသဖြင့် စောက်ပတ်ထဲသို့ လီးချောင်းကြီးတ ချောင်းချောင်းဖြင့် ထိုးသွင်းပြီး လိုးဆောင့်ပေးစေချင်သော ဆန္ဒများဖြစ်ပေါ်လာနေပြီဖြစ်သည်။ ” မမ ကောင်းရဲ့လားဟင် ” ” အင်း.. ကောင်း..တော့ ကောင်းပါတယ်.. ဒါပေမဲ့.. အင်း.. ” ” အော်.. မမရယ်.. မမစိတ်ကြိုက်ဖြစ်အောင် နောက်တခါ ထပ်လိုးပေးမယ်.. သိလား.. မမသိပ်မရုန်းနဲ့တော့နော် ” ” အင်းပါကွယ်.. အင်းပါ.. မမကို အရမ်းနာအောင်တော့ မလုပ်နဲ့နော်.. ” ” ဟုတ်ကဲ့ပါ.. မမကောင်းစေရမယ် ” ” စိတ်ချပါ.. မမ မနာစေရဘူး ” ကျွန်မ အနေဖြင့် ကျွန်မ၏ စောက်ပတ်ထဲသို့ လီးတန်ကြီးဖြင့် ထိုးသွင်းကာ လိုးစေချင်သော ကာမဆန္ဒတွေ ထကြွနေမှန်း ရဲကျော်တို့က သိသလိုပင် ဖင်ထဲ အလိုးခံ ရတာ ကောင်းသဖြင့် စောက်ဖုတ်ကိုပါ လိုးစေချင်သော ကျွန်မ ဆန္ဒတွေကိုပါ သိနေပြီဖြစ်သည်။ ကျွန်မမှာ ဘယ်အပေါက်ထဲကိုပဲ လီးဝင်ဝင် ကောင်းသော ဆိမ့်သော အရသာကို ခံစားရကြောင်း လက်တွေ့သိလိုက်ပြီမို့ ရုန်းကန်ရင်းဖြင့် အလိုးခံမယ့်အစား သူတို့အကြိုက်လိုက်ပြီး အလိုးခံရန် ဆုံးဖြတ်လိုက်ပြီ လည်း ဖြစ်ပါသည်။” ဖွတ် ” မိုးကြီးက ကျွန်မ၏ ဖင်ပေါက်လေးထဲ အဆုံးဝင်နေသော သူ့လီးတန်ကြီးကို ဆွဲချွတ်လိုက်ရာ ကျွန်မ ဖင်ခေါင်းထဲမှာ ဟာကနဲဖြစ်သွားရသည်။ သူ တို့တတွေ ဘယ်လိုပဲလိုးလိုး သူတို့လိုးသမျှ အံကြိတ်ခံမည်ဟူ၍ သဘောထားလိုက်သည့် ခဏမှာ ကျွန်မ၏ ကာမရမ္မက်သွေးဆိုးများ ထကြွပြင်းပြလာပြီ ဖြစ်သည်။ ကျွန်မ၏ စောက်ပတ်ထဲမှာလည်း စစ်ကနဲ စစ်ကနဲဖြစ်ဖြစ်လာကာ ခံချင်စိတ်တွေက ထကြွလာသလို စောက်ရည်များက စိမ့်ထွက်လာပြန်ပြီ ဖြစ်သည်။ မိုးကြီးက ကျွန်မဖင်ကို လိုးစဉ်က ဖင်ထဲသို့ လီးတန်ကြီးဝင်ပြီး မကြာခင်မှာပင် ကျွန်မမှာတချီပြီးသွားခဲ့ပြီဖြစ်၍ သုက်ရည်များထွက်ကာ ပြီး သွားချိန်တွင် ကျွန်မမှာ ကောင်းနေဆဲဖြစ်လျက် မပြီးသေးပဲ ကာမဆန္ဒတွေမှာ တဆန့်ငင်ငင်ဖြစ်ကာ ကျန်ခဲ့ရလေသည်။ ” မမ.. ” ” ဟင်.. ဘာလဲဟင်.. ” ” ဒီအတိုင်းဘဲ ကုန်းနေအုံးနော် ” ” အင်းပါ.. အင်း.. ” ရဲကျော်က ကျွန်မကို ယခုအနေအထားအတိုင်း ကုန်းလျှက်လေးဘက်ထောက်ထားရန် ပြောသဖြင့် ကျွန်မလည်းဆက်ပြီး လေးဘက်ထောက် ကုန်းထားရလေသည်။ ဆက်တိုက် ကြာကြာ လေးဘက်ထောက်ကုန်းထားရသဖြင့် ညောင်းလာမိသော်လည်း ကျွန်မမှာ ကာမအရသာ အသစ်အဆန်းကို ခံစားကြည့်ချင်သောကြောင့် ဆက်၍ပင် ဖင်ကုန်းလျှက် လေးဘက်ထောက်မြဲ ထောက်ထားခဲ့သည်။ ကျွန်မမှာ လေးဘက်ထောက်ထားလျှက်မှ ရဲကျော်တို့တတွေ ဘယ်လိုများလိုးကြဦးမှာလဲဟု ခေါင်းထောင်လျှက် လှည့်ပတ်ကြည့်လိုက်ရာ ကျွန်မ၏ ဝတ်လစ်စလစ်ကိုယ်ခန္ဓာကို ဝိုင်းကြည့်နေကြသော သူတို့သုံးယောက်စလုံး၏ လီးတန်ကြီးများမှာ မာတောင်လျှက်နေတာကို တွေ့ရလေသည်။ ကျွန်မမှာ ရဲ ကျော်တို့သုံးယောက်စလုံး ဝိုင်းလိုးကြသည်ကို ခံရတော့မည်ဖြစ်ကြောင်း သိလိုက်ရ၍ ကာမဆန္ဒရမ္မက်များ ပိုမိုပြင်းထန်ထကြွလာပြီဖြစ်သည်။ ထိုခဏမှာ ပဲ ကျော်မျိုးက ကျွန်မ၏ နောက်ရောက်လာပြီး ကျွန်မ၏ ဖင်သားကြီးများကို ဆွဲဖြဲ၍ ထွက်ပေါ်လာသော ဖင်ပေါက်ဝနီနီရဲရဲစူစူလေးဆီသို့ သူ၏လီးချောင်း ကြီးကို တေ့၍ ညင်သာစွာသွင်းလိုက်သည်။ အရသာသိနေပြီဖြစ်သော ကျွန်မမှာ ဖင်ကြီးနှစ်လုံးကို နောက်ပစ်လျှက် အံကြိတ်ပြီး ကျော်မျိုး၏ လီးတန်ကြီး ဝင်လာသည်ကို ခံလိုက်ရလေသည်။ ” ပြွတ်.. ဖွတ်.. ပြွတ်.. ” ” အင့်.. အင်း.. အား.. အား.. အီး.. အီး.. အား.. ” မိုးကြီး လိုးထား၍ ဖင်ပေါက်ကျယ်နေ သည့်အပြင် မိုးကြီး၏ သုက်ရည်များ ဖင်ပေါက်ထဲ၌ ရှိနေသဖြင့် ကျော်မျိုး၏ လီးတန်ကြီးမှာ တဆုံးဝင်သွားပြီး ကျော်မျိုးက ကျွန်မ၏ ဖင်သားအိအိကြီး များကို ဖျစ်ညှစ်ဆုပ်ကိုင်ရင်း ဖြေးဖြေးချင်းညှောင့်၍ လိုးနေလေသည်။

” ပြွတ်.. ပြွတ်.. ဖွတ်.. ပြွတ်.. ” ကျွန်မမှာ သွေးသားဆန္ဒများ ကြွတက်လာပြီး ရမ္မက်များထန်လာသောကြောင့် ညည်းညူမိလေသည်။ ထိုအချိန်တွင် ကျော် မျိုးက ကျွန်မ၏ ဖင်ထဲသို့ လီးတန်ကြီးကို အဆုံးထိုးသွင်းလိုက်ပြီး ကျွန်မကို ဆွဲဖက်ကာ ဘေးသို့လှိမ့်ချလိုက်ရာတွင် ကျွန်မမှာ သူ့အပေါ်မှ ထပ်လျှက်သား ဖြင့် ပက်လက်လှန်သလိုဖြစ်သွားသည်။ ကျော်မျိုး၏ လီးတန်ကြီးမှာ ကျွန်မ၏ ဖင်ပေါက်ထဲတွင် ထိုးလျှက်သား တန်းလန်းကြီးဖြစ်နေပြီး ကျွန်မပေါင်နှစ် ချောင်းမှာ ဘေးသို့ကားထွက်လာလေသည်။ ကျော်မျိုးက သူ၏ ခြေထောက်များနှင့် ကျွန်မ၏ ခြေထောက်များကို လိမ်ချိတ်လျှက် ပေါင်ကို ခပ်ကားကား ဖြစ်အောင် လုပ်ပေးထားရာ ကျွန်မ၏ ပေါင်ကြားမှ စောက်ဖုတ်ကြီးမှာ မို့မောင်းပြူထွက်လျှက် နေလေသည်။ ထိုအခါ မိုးကြီးက ကျွန်မ၏ ကားနေသော ပေါင်ကြားတွင် ဝင်၍ နေရာယူကာ သူ၏ လီးတန်ကြီးကို ကျွန်မ၏ စောက်ပတ်အဝဆီသို့ တေ့ကာ ဖိ၍ထိုးသွင်းလိုက်လေသည်။ ” ပလွတ်.. ” ” အား.. အား.. နာတယ်.. ဖြေးဖြေးသွင်း.. အား.. အား.. ” မိုးကြီး၏ လီးတန်ကြီးမှာ ကျွန်မစောက်ဖုတ်ဝဆီသို့တေ့၍ သွင်းလိုက်သော်လည်း ကျွန်မ၏ စောက်ဖုတ် မှာ ကော့ထောင်နေသဖြင့် မိုးကြီး၏ လီးတန်ကြီးမှာ မဝင်ပဲနှင့် ကျွန်မစောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားကို လျှောတိုက်ထိုးခွဲကာ ကျွန်မ၏ စောက်စေ့ငုတ်တိုတိုလေး ကိုပါ တွန်းတိုက်လျှက် ကန်ထွက်သွားသဖြင့် ကျွန်မမှာနာကျင်သွားရလေသည်။ မိုးကြီးက ကျွန်မအော်သံကို ဂရုမစိုက်တော့ပဲ သူ၏လီးတန်ကြီးကို အရင်း မှ ကိုင်ဆုပ်လိုက်ကာ အောက်သို့စိုက်လိုက်ပြီး စောက်ပတ်ဝတွင် ထပ်မံတေ့၍ ဖိပြီးဒစ်ဝင်အောင် ထိုးသွင်းလိုက်လေသည်။ပြီးမှ မိုးကြီးက သူ၏ ဖင်အားဖြင့်ဖိထိုးကာ လိုးလိုက်သဖြင့် လီးချောင်းကြီးမှာ စောက်ပတ်လေးထဲသို့ ထိုးခွဲဝင်ရောက်လာလေသည်။ ထိုလီးတန်ကြီးမှာ ကျွန်မ၏ စောက်ပတ်အတွင်းသားနုနုများနှင့် စီးပိုင်စွာ ပွတ်တိုက်ထိတွေ့လေရာ ကျွန်မအနေဖြင့် နာကျင်ခံခက်ဖြစ်သွားရသည်။ မိုးကြီး၏ လီးတန်ကြီးမှာ ကျွန်မစောက်ပတ်ထဲသို့ အဆုံးထိဝင်သွားပြီဖြစ်ရာ ကျွန်မ၏ ဖင်ပေါက်ထဲသို့လဲ ကျော်မိုးကသူ့လီးချောင်းကြီးကို ထိုးသွင်းထားသဖြင့် အပေါက်နှစ်ပေါက်စ လုံးကို လီးချောင်းကြီးများဖြင့် အလိုးခံနေရသောကြောင့် ကျွန်မမှာ ဘယ်လိုမှပြောမပြတတ်အောင် ခံစားနေရလေသည်။ ကျွန်မမှာ ဖင်ပေါက်ရော စောက် ပတ်ထဲကိုပါ လီးနှစ်ချောင်းနှင့် လိုးဆော်နေသဖြင့် အောင့်သလိုလို၊ နာသလိုလိုနှင့် အသည်းတအေးအေး၊ ကြက်သီးတဖျန်းဖျန်းထအောင် ထူးခြား ကောင်းမွန်သည့် ကာမအရသာထူးကို ပီပီပြင်ပြင်ခံစားနေရသည်။ ကျွန်မမှာ လီးတန်ကြီးကို စောက်ပတ်ထဲ အဆင်ပြေအောင် လိုးသွင်းနိုင်ရန်အတွက် ပေါင်ကို ပို၍ကားပေးလိုက်ပြီး ခါးကိုပါ ကော့ညွှတ်ပေးလိုက်သည့်အတွက် ကျော်မျိုးနှင့် မိုးကြီးတို့၏ လီးချောင်းကြီးနှစ်ချောင်းမှာ ကျွန်မ၏ ဖင်ပေါက်နှင့် စောက်ပတ်ထဲသို့ ကောင်းစွာဝင်ထွက်လိုးနိုင်ပါလေတော့သည်။မိုးကြီးက စောက်ပတ်ထဲသို့ အဆုံးဝင်သွားသော သူ၏ လီးတန်ကြီးကို အသာပြန်ဆွဲနှုတ်လိုက် အသာလေးပြန်လိုးသွင်းလိုက်ဖြင့် လိုးပေးနေသလို ကျော် မျိုးကလည်း ဖင်ပေါက်ထဲသို့ သူ၏လီးချောင်းကြီးကို တေ့ကာ ကော့ကာ ထိုးတင်၍ လိုးပေးနေလေသည်။ ကျွန်မမှာ ဖင်ထဲရော စောက်ပတ်ထဲကိုပါ လီးနှစ် ချောင်းဖြင့် ဝင်ထွက်လိုးပေးနေသဖြင့် ဖင်ရော စောက်ပတ်မှာပါ အရသာတွေ့ပြီး ကျွန်မ၏ ကာမမီးတောက်မှာ ပြင်းထန်သည်ထက်ပြင်းထန်လာရပြီ ဖြစ်သည်။ ” အ.. အား.. အီး.. အီး.. အိုး.. အိုး.. ” ထိုအချိန်မှာ ရဲကျော်က တစခန်းထလာလေတော့သည်။ ကျော်မျိုးနှင့် မိုးကြီးတို့ ကျွန်မ၏ ဖင်နှင့် စောက် ပတ်ကို လိုးနေသော အချိန်တွင် ရဲကျော်က ကျွန်မ၏ နို့အုံများ ကိုင်တွယ်ဆုပ်နယ်လျှက် နို့အုံကြီးများကို ပါးစပ်ဖြင့် စုပ်ယူလျက် နို့သီးခေါင်းများကို လျှာဖြင့် တို့ထိဝိုင်းပတ်ပေးနေတာဖြစ်သည်။ ကျော်မျိုးတို့နှစ်ယောက်က ကျွန်မ၏ ဖင်နှင့် စောက်ပတ်ကို လိုးတာ အဆင်ပြေလောက်သော အချိန်တွင် ရဲကျော် က မတ်တတ်ရပ်လိုက်ပြီးနောက် ကျွန်မ၏ ကိုယ်ပေါ်ကို ခြေထောက်တစ်ချောင်းဖြင့် ကျော်ခွပြီး ကျွန်မ၏ မျက်နှာဘက်ကို ကိုယ်လုံးလှည့်ထားလိုက်သည် ကျွန်မမှာ ရဲကျော်က ကျွန်မကိုယ်ပေါ်သို့ ခွကျော်လိုက်ချိန်တွင် မျက်စိမှိတ်လျက် ကာမအရသာကို ခံစားနေရာမှ သူဘာလုပ်မည်လဲဟူ၍ သိချင်သဖြင့် မျက်လုံးဖွင့်ကြည့်လိုက်ရာ ရဲကျော်၏ လီးတန်ကြီးက တရမ်းရမ်းနှင့် ကျွန်မမျက်နှာပေါ်သို့ဝဲနေသည်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။ ” မမ.. မောင်လေး လီးကို စုပ် လိုက်.. ” ရဲကျော်က ပြောလည်းပြောရင်း သူ၏လီးတန်ကြီးကို လက်ဖြင့်ကိုင်တွယ်၍ ကျွန်မ၏ ပါးစပ်ထဲသို့ လီးတန်ကြီး ထိုးသွင်းလိုက်သည်။ ” အု.. အု.. ” ကျွန်မမှာ တခါဖူးမျှ လီးမစုပ်ဘူးခဲ့သဖြင့် ပထမတော့ ထိတ်လန့်သလိုလိုဖြစ်သော်လည်း ကာမဇောဆန္ဒတွေ ပြင်းပြနေသောကြောင့် မထူးတော့ပါ ဘူးဟူ၍ ဆုံးဖြတ်ကာ သူ့လီးကြီးကို ပါးစပ်ထဲသွင်းလာတာကို ခံယူလိုက်သည်။ သို့သော် ရဲကျော်၏ လီးတန်ကြီးကို ပါးစပ်ထဲသွင်းလိုက်၍သာ ဝင်သွား သော်လည်း ကုတင်ပေါ်တွင် အိပ်နေခြင်းမျိုးမဟုတ်ပဲ ကျော်မျိုး၏ ကိုယ်ပေါ်မှာ ကျွန်မက ရောက်နေသဖြင့် လီးစုပ်ရတာ အဆင်မပြေသလို ဖြစ်နေရလေ တော့သည်။ ကျွန်မမှာ ဘေးဘက်တွင် ရောက်နေသော လက်နှစ်ဖက်ကို အပေါ်မြေ ှာက်ကာ ရဲကျော်၏ ပေါင်နှစ်လုံးကို တွယ်ထားလိုက်ပြီး ကျွန်မ၏ ခေါင်းကို ရှေ့တိုးနောက်ငင်ပြုလျှက်ရှိသော သူ၏လီးကြီးကို ပါးစပ်ထဲ ဝင်လိုက်ထွက်လိုက်ဖြစ်အောင် စုပ်ကာ နို့အေးချောင်းစုပ်သလို စုပ်ပေးနေမိပါသည်။ ” ပြွတ်.. ဖွတ်.. ပလွတ်.. စွပ်.. ” ” အား.. အီး.. ကောင်း..တယ် မမရယ် အား.. ကောင်းလိုက်တာ ” ကျမတယောက်တည်းကို ရဲကျော်တို့သုံးယောက်က ဝိုင်း လိုးကြသည့်အတွက် ဘက်ပေါင်းစုံမှ ကာမအရသာကို ခံစားနေရလေသည်။ တသက်လုံးထိန်းသိမ်းလာခဲ့သည့် ကျမအသားစိုင်တွေက သူတို့စိတ်တိုင်းကျ ကိုင်တွယ်ပွတ်သပ်ဆုတ်ညှစ်ဖို့ဖြစ်ခဲ့ရသည်။ ထိုနေ့က ကျမကို သူတို့သုံးယောက် အားမနာတမ်း တမျိုးပြီးတမျိုး မရိုးရအောင် ပုံစံမျိုးစုံဖြင့် လိုးကြဆော် လိုက်ကြသည်။ အလကားရသည့် ပစ္စည်းမို့ မညှာမတာ ပက်ပက်စက်စက် တီးလိုက်ကြလို့ ကျမ ဖွတ်ဖွတ်ကို ကြေသွားတာပါပဲ.. ရှင်တို့ရယ်။ တခါမှ လီးမ စုပ်ဖူးခဲ့သည့်ကျမမှာ ထိုနေ့က လီးသုံးချောင်းလုံး စုပ်ပေးခဲ့ရသည်။ ကျမ၏ ဖင်ပါကင်လေးကိုလည်း သူတို့ဘဲ ဖွင့်လိုက်ကြသည်။ စောက်ပတ်ကိုရော၊ ဖင် ပါ တပြိုင်နက် နှစ်ယောက်ညှပ်ပြီးလည်း ချကြသည်။

အကျုံးခံနေစဉ်က ကာမဆန္ဒတွေထကြွပြင်းထန်ပြီး အလိုးခံရတာကို ကျေနပ်မိသော်လည်း ယခုအချိန်တွင် စဉ်းစားလေလေ၊ ယူကျုံးမရ မချိတင်ကဲနှင့် ဆောက်တည်ရာမရဖြစ်ရလေသည်။ သူတို့ဝိုင်းသမလိုက်ကြသဖြင့် ကျမမှာနောက်တနေ့တွင် စောက်ပတ်ရော ဖင်ထဲပါ မခံမရပ်နိုင်အောင် နာနေရ သောကြောင့် ကျောင်းမှခွင့်တပတ်ယူလိုက်ရသည်။ ဒီနေ့တော့ ကျမ ကုတင်ပေါ်လှဲနေရင်းက ကျမအဖြစ်ကို ပြန်မြင်ယောင်မိပြီး အလိုလိုကျိတ်မနိုင် ခဲမရ ဖြစ်နေရသည်။ သို့သော်လည်း ထိုနေ့က အားကောင်းမောင်းသန် ယောက်ျားသုံးယောက်က ပယ်ပယ်နယ်နယ် ဗျင်း လိုက်တာကြောင့် ဘယ်လိုနဲ့မှမတူသော ကာမအရသာကို ကျမထူးကဲစွာဖြင့် တကယ်ကို အားရပါးရခံစားခဲ့ရသည်သာ ဖြစ်သည်။ ယခုရော စောက်ပတ်လေးများ ကျိန်းစပ်နေအုံးမလားဆို ပြီး လက်ဖြင့် ပေါင်ကြားမှ စောက်ဖုတ်ကြီးဆီသို့ လှမ်းပြီး စမ်းကြည့်မိသည်။ ကျမစောက်ပတ်လေးမှာ နာကျင်ခြင်းမရှိတော့သည့်အပြင် ပူနွေးပြီး တင်း ကားဖောင်းမို့နေသော စောက်ဖုတ်ကြီးကို စမ်းကြည့်မိသည့်ခဏဝယ် ကျမမှာ ဒေါသစိတ်များ ပျောက်ကွယ်သွားပြီး ကာမရမ္မက်များဖြစ်လာရတော့သည်။ ကျမမှာ ထမီပေါ်မှနေ၍ ကိုယ့်စောက်ဖုတ်ကို လက်ဖြင့် ထိကိုင်ပွတ်သပ်ပေးလိုက်ချိန်တွင်မတော့ ကျမ၏ စောက်ပတ်ထဲမှာ ရှုံ့ချီပွချီဖြစ်လာတော့သည်။သို့ကြောင့် ကျမ ထမီကို အသာလှန်ပြီး စောက်ဖုတ်လေးကို လက်ဖဝါးဖြင့် အသာပွတ်ပေးလိုက်မိပါသည်။ ကျမမှာ ကိုယ့်လက်ဖြင့် စောက်ဖုတ်ကို ပွတ် သပ်ရုံဖြင့် အားမရတော့ပဲ စောက်ပတ်အကွဲကြောင်းလေးကို အထက်အောက် ပွတ်သပ်ဆွဲပေးလိုက်သည့်အခါ ရှိန်းမြမြဖြင့် အလိုးခံချင်စိတ်များ ပြင်းထန် လာတော့သည်။ သို့နှင့် စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားနှစ်လွှာကြားထဲမှနေ၍ လက်ညှိုးကို စောက်ခေါင်းထဲ ထိုးထည့်လိုက်ပါသည်။ ကျမစောက်ခေါင်းထဲမှာ စောက်ရည်များ စိမ့်ထွက်ကာ စိုစွတ်နေပြီဖြစ်လေသည်။ ” ဟင့်.. ဟင့်.. ဟင့်.. အင်း.. ” ကျမမှာ ထကြွလာသော ကာမစိတ်များကြောင့် ဒူးထောင်ပေါင်ကားအနေအထားဖြင့် မျက်လုံးများ စုံမှိတ်ကာ စောက်ပတ်ထဲသို့ လက်ညှိုးကို ထုတ်ချီသွင်းချီလုပ်ကာ မနားတမ်း ညည်းညူနေရလေသည်။ နို့ကိုလည်း လက်တဖက်ဖြင့် ကိုင်တွယ်၍ ဆုပ်နယ်နေမိသည်။ ကျမဖြင့် ယခုဆိုလျှင် လီးတချောင်းချောင်းဖြင့် စောက်ပတ်ထဲ ထိုးသွင်းပြီးလိုးပေးတာကို ခံချင်စိတ်တွေ မတရား ပြင်းပြနေပြီဖြစ်သည်။ ထိုအချိန်တွင် အိပ်ခန်းတံခါးပွင့်သွားပြီး လူတယောက်ဝင်လာသည်ကိုပင် ကျမမှာ မသိနိုင်လောက်အောင် နှာ ထန်နေပြီဖြစ်သည်။ ကျမမှာ စောက်ပတ်ကို လက်ညှိုးနှင့်ကလိရင်း ကာမအရသာယူနေစဉ် ကျမလက်ကို လက်တဖက်က လာဆုပ်ကိုင်လိုက်သဖြင့် လန့် ပြီး မျက်လုံးဖွင့်ကြည့်လိုက်သည်။ ” မမ ” ” ဟင်..မောင်လေး.. ” ” မမ အရမ်း ခံချင်နေပြီမို့လား ” ” ဟင့်.အင်း.. ဟင့်အင်း.. ” ” မမရယ်.. မောင်လေးကလဲ မမ စောက်ဖုတ်ကြီးကို လိုးချင်နေတာပါ.. ဒီမှာ ကြည့်ပါအုံး မမရဲ့ ” ” အို.. ” ရဲကျော်က ပြောပြောဆိုဆို သူ့ပုဆိုးကို ချွတ်ချလိုက်သဖြင့် ပေါ်ထွက်လာသော လီးတန်ကြီးကို မြင်တွေ့လိုက် ရာ အလိုးခံချင်စိတ်တွေ တဖွားဖွားဖြစ်ပေါ်လာပြီဖြစ်သည်။ အခုလို အချိန်မှာတော့ ရဲကျော်သာမဟုတ်.. ဘယ်သူဘဲဖြစ်ဖြစ်၊ နောက်ထပ် ဘယ်နှစ်ယောက်ဘဲလာလာ ကုန်းပစ်လိုက်ချင်သည့် ကျမစိတ်ကိုတော့ဖြင့် ကျမကိုယ်တိုင် နားမလည်နိုင်တော့ပါဘူးရှင်..။

ပြီးပါပြီရှင်

တစ်ယောက်လောက်လာချပေးပါလား

ကျနော် ကွန်ပြူတာ ဆားဗစ်စင်တာ တစ်ခုမှာ အလုပ်လုပ်နေတုန်းကပေါ့။ အဲ့ဒီ့မှာ အဝေးသင်တက်ရင်း အလုပ်သင် အဖြစ် OJT လာဆင်းတဲ့ အောင်ကြီးဆိုတဲ့ ကောင်လေးတစ်ယောက်နဲ့ ခင်မင်ခဲ့တယ်။ သင်္ကြန် ရုံးပိတ်ရက်ရောက်တော့ မြစ်ဝကျွန်းပေါ်မှာ ရှိတဲ့ သူ့ရဲ့မြို့ မြန်အောင်ကိုပြန်မယ်ဆိုတော့ ကျနော့်ကို အလည်လိုက်ခဲ့ဖို့ ခေါ်ပါတယ်။ ကျနော်လည်း သင်္ကြန်မှာ ဘာအစီအစဉ်မှ လည်းရှိတာမဟုတ်၊ မြန်အောင်ဆိုတာလည်း မရောက်ဖူးတော့ လိုက်မယ်ကွာဆိုပြီး လိုက်သွားဖြစ်တယ်။ အောင်ကြီးရဲ့အဖေနဲ့ အမေကကွဲနေတာ ၁ နှစ်လောက်ရှိပြီ။ အိမ်မှာ သူ့အမရယ်၊ သူ့အမေရယ်ပဲရှိတယ်။ သူ့အမေက အသက် ၄၀–၄၅ လောက်ပဲရှိသေးတယ်။ကျနော်က ကွန်ပြူတာပြင်ရတာဆိုပေမယ့် Customer တွေနဲ့ ပြောဆို ဆက်ဆံရတာများတော့ လူမှုရေး ဆက်ဆံရေးကိုကောင်းကောင်း နားလည်နေပြီ။ ရောက်တဲ့ညနေပဲ အောင်ကြီးရဲ့မိသားစုနဲ့ခင်ခင်မင်မင် ဖြစ်သွားတယ်။ နောက်တနေ့မနက် ရေချိုးဖို့အတွက် ရေချိုးခန်းအသွား အဝတ်ဟောင်းတောင်းထဲကို ကြည့်လိုက်တော့ မိန်းမဝတ်အတွင်းခံဘောင်းဘီ နှစ်ထည်တွေ့တယ်။ အမေနဲ့ သမီးရဲ့ အတွင်းခံတွေ ဖြစ်မယ်။ တထည်က အသက်ငယ်ငယ် မိန်းကလေး တွေ ဝတ်တဲ့ ပုံစံမျိုး။ အဖြူပေါ်မှာ အစိမ်း ရောက် ပန်းပွင့်သေးသေးလေးတွေ။ နောက်တစ်ထည်ကတော့ ဇာဖြူအတွင်းခံ ဆိုဒ်ကခပ်ကြီးကြီးပဲ။ အဲ့ဒါက အောင်ကြီးအမေရဲ့ အတွင်းခံဖြစ်မယ်။ ကျနော့်မှာ စိတ်စွဲလန်းမူတစ်ခုရှိတယ်ဗျ။ အဲ့ဒါက မိန်းမဝတ် အတွင်းခံတွေ တွေ့ရင် စိတ်ကြွလာရော။ လူလစ်တယ် ဆိုလို့ကတော့ လျှော်ပြီးသားဖြစ်ဖြစ်၊ မလျှော်ရသေးတာပဲ ဖြစ်ဖြစ် ခိုးနမ်းတတ်တယ်။ အခုလည်း လူလစ်တယ်ဆိုတော့ အတွင်းခံဘောင်းဘီ နှစ်ထည်စလုံးကို မျက်နှာမှာအပ်ပြီး မွှေးကြည့်လိုက်တယ်။ အဖုတ်နံတွေကို ခပ်ပြင်းပြင်း ရူပစ်လိုက်တယ်။ အထူးသဖြင့် အန်တီကြီးရဲ့ အတွင်းခံ ပူစီနေရာလေးကို နှာခေါင်းထိပ်ကပ်ပြီး တဝကြီးကို ရူပစ်လိုက်တာ။ အောက်က ငပဲကြီးကလည်း ရူလိုက်တာနဲ့ တင်းခနဲ တင်းခနဲ ကြွတက်လာရော။ အန်တီရဲ့အတွင်းခံကို နမ်းပြီးနောက်ပိုင်း သူ့ကို ကျနော် တော်တော်စွဲလန်းသွားတယ်။ နောက်ရက်တွေမှာ သူနဲ့စကားပြောတဲ့အခါတိုင်း သူ့အဖုတ်ကို စိတ်ကူးနေတာ မဖျောက်နိုင်ဘူး။ ဒါကြောင့် ကျနော် သူ့ကို အီစီကလီလုပ်ကြည့်တယ်။ ချက်ပြုတ်ချိန်မှာ ဝင်ကူတာမျိုး။ အကြောင်းမရှိ အကြောင်းရှာပြီး သူ့နားမှာ စကားသွားပြောတာမျိုး လုပ်ကြည့်တယ်။ အခြေအနေမကောင်းဘူးဗျ။ သူကိုသာ ကျနော်က စွဲလန်းနေတာ။ သူကတော့ အိန္ဒြေရရပဲနေတယ်။ သားဖြစ်သူရဲ့သူငယ်ချင်း အဖြစ်ထက်ပိုပြီးမဆက်ဆံခဲ့ဘူး။ ကျနော်သူ့နားမှာ အကြောင်းမရှိအကြောင်းရှာပြီး လာလာနေတာကိုတော့ ရိပ်မိတယ်ထင်တယ်။

ဒီလိုနဲ့ သင်္ကြန်ရုံးပိတ်ရက်ကုန်ခါနီးလို့ ကျနော်တို့လည်း ပြန်ရတော့မယ်။ မနက်ဖြန်လို့ ပြန်ရတော့မယ်ဆိုရင် ဒီနေ့လိုနေ့မျိုးမှာ အောင်ကြီးအမက အရေးကြီးကိစ္စတစ်ခုနဲ့ ဟင်္သာတကိုသွားရမယ်တဲ့။ အဲ့ဒါကို အောင်ကြီးက မြန်အောင်ကနေ ဟင်္သာတကို ဆိုင် ကယ်နဲ့လိုက်ပို့ပေးရတယ်။ ညနေဘက်က ထွက်သွားလိုက်တာ ညကျတော့ ဖုန်းလာတယ်။ အောင်ကြီးက ကျောင်းကသူ့ သူငယ်ချင်းတွေနဲ့တွေ့လို့ မနက်ဖြန် ကားဂိတ်မဆင်းခင်မှ ပြန်လာမယ်တဲ့။ အဲ့ဒါသူ့အမေကို စိတ်ပူမှာစိုးလို့ ဆိုပြီးဖုန်းလှမ်းဆက်တာ။ အဲ့ဒီ့ညကတော့ အန်တီနဲ့ ကျနော်နဲ့ နှစ်ယောက်ထဲအိမ်မှာပေါ့။ ညစာစားပြီးတော့ ဧည့်ခန်းထဲမှာ ရေနွေးကြမ်းသောက်ရင်း စကားပြောဖြစ်တယ်။ သူ့ယောက်ျားက သူ့ကို သစ္စာဖောက်သွားတဲ့အကြောင်း အောင်ကြီးက လူငယ်လည်းလူငယ်၊ ယောက်ျားလေးလည်းဖြစ်ပြန်တော့ အိမ်ကိုသံယောဇဉ်မရှိတဲ့အကြောင်း။ ရန်ကုန်ပြန်ခါနီးတောင် အမေနဲ့မနေပဲ သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ ညသွားအိပ်ကြောင်း စသဖြင့် သူ့စိတ်ထဲခံစားနေရတာတွေကို ကျနော့်ကို ရင်ဖွင့်ပါတယ်။ ဟုတ်တော့လည်းဟုတ်ပါတယ်လေ။ မိသားစု က သုံးယောက်ပဲရှိတာ။ သားလုပ်တဲ့သူ ပြန်ခါနီးမှာ သူနဲ့အတူရှိစေချင်မှာပေါ့။ အကြာကြီးခွဲနေရဦးမှာလေ။ ပြောရင်းနဲ့မျက်ရည် တွေကျလာတော့ ကျနော်လည်း နည်းနည်း ညစ်လာတယ်။ အပျော်လာပါတယ်ဆိုမှာ စိတ်ညစ်စရာနဲ့တိုးနေပါရောလား။ အဲ့ဒါနဲ့ သူ စိတ်ပြောင်းသွားအောင်လို့ “အန်တီတို့ အရင်တုန်းက ရိုက်ထားတဲ့ မိသားစုပုံတွေ ပြပါလား။ ကျနော်ကြည့်ချင်လို့” ဆိုတော့ “အဲ့ဒါတွေက အိပ်ခန်းထဲက ဗီဒိုထဲမှာ နေဦး။ မင်းကြည့်ချင်တယ်ဆို အန်တီသွားယူပေးမယ်” ဆိုပြီး အိပ်ခန်းထဲဝင်သွားတယ်။ သူ့ အိပ်ခန်းက တံခါးရှိပေမယ့် မြန်မာအိမ်ဆိုတော့ တံခါးပိတ်နေတတ်တဲ့အကျင့်မရှိဘူး။ လိုက်ကာလေးပဲချထားတယ်။ ခဏနေတော့ ဒုန်းဆိုတဲ့အသံ အိပ်ခန်းထဲက ကြားလိုက်တယ်။ ဘာများဖြစ်သလဲလို့ ကျနော် ပြေးဝင်သွားပြီးကြည့်လိုက်တော့ အဝတ်တွေ အောက်မှာ ထားထားတဲ့ အယ်လ်ဘမ်ကို ဆွဲထုတ်ရင်း အပေါ်က စာအုပ်တွေက ပြုတ်ကြလာတာ။ ကြမ်းပေါ်ကျနေတာတွေကို အန် တီက ကောက်နေတော့ ကျနော်လည်း ဝင်ကောက်ပေးမလို့ပါပဲ။ အမှတ်မထင်ပဲ အယ်လ်ဘမ် တစ်အုပ်ကို သူ့ကအကောက် ကျနော်ကလည်း အငုံဆိုတော့ နှစ်ယောက်သားနှဖူးခြင်းဆောင့်မိတာ ခွပ်ခနဲပဲ။ အရှိန်နဲ့ဆိုတော့ သူကနောက်ကို ဖင်ထိုင်ကြသွားရော။ ငိုအားထက်ရယ်အားဆိုသလိုပါပဲ။ သူကတဟားဟား ရယ်ရင်း “အမယ်လေးဟဲ့။ ငါမှာ ဝမ်းနည်းနေရတဲ့အထဲ နဖူးပါ ယောင်တော့မယ်”တဲ့။ မထင်မှတ်တဲ့အဖြစ်အပျက်လေးကြောင့် ရယ်မော ရင်း ကျနော်တို့နှစ်ယောက် ရင်းနှီးမူ ပိုသွားသလိုပဲ။ ဖင်ထိုင်ချရင်း နှဖူးပွတ်နေတဲ့သူ့ကို ကြည့်ရင်း မမျှော်လင့်ထားတာတစ်ခု ကျနော် လုပ်ပစ်လိုက်တယ်။ လက်တစ်ဖက်နဲ့ ကျောဘက်ကနေ သိုင်းပြီး သူ့ပုခုံးကိုကိုင်၊ ခေါင်းကို ကျနော့်ရင်ခွင်ထဲ ထည့်လိုက်တယ်။ “ဒီည အန်တီ တစ်ယောက်ထဲဖြစ်နေမယ့်အစား အန်တီ့နားမှာ ကျနော်နေပေးပါရစေ” လို့ပြောလိုက်တယ်။ ဟုတ်တယ်လေ မထူးတော့ဘူး။ မနက်ဖြန်ပြန်ရတော့မယ်။ ဒီညမှ မလှုပ်ရှားရင် နောက်တွေ့ဖို့ကမလွယ်ဘူး။ ပါးရိုက်ပြီး အိမ်ပေါ်ကနှင်ချရင်လည်း တည်းခိုခန်းတစ်ခုကို ဆင်းပြေးရုံပေါ့။

ဒါပေမယ့် သူကျနော့်ကို ပါးမရိုက်ပါဘူး။ ကျနော်ဖက်ထားတာကိုလည်း မရုန်းဘူး။ ညိမ်ညိမ်လေးပဲနေနေတယ်။ သူ ငိုနေပါတယ်။ ကျနော့်ရင်ခွင်ထဲမှာ တသိမ့်သိမ့်ရှိုက်ငိုနေတယ်။ ကျနော်လည်း ဘာလုပ်ရမှန်းမသိဘူး။ သူကိုဖက်ထားရင်း သူ့ကျောကို ပွတ်ပေးနေ မိတယ်။ ခဏအကြာမှာ ငိုလို့ဝသွားတယ် ထင်ပါတယ်။ ကျနော့်ရင်ဘတ်ကို တစ်ချက်ဆောင့်တွန်းပြီး ထလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ သူ့ ရှေ့မှာ ထိုင်နေတဲ့ ကျနော့်ကို စူးစူးရဲရဲ စိုက်ကြည့်နေတယ်။ ဘာများလုပ်မလဲလို့ ကျနော်လည်း မော့ကြည့်နေတုန်း “ထ” ဆိုပြီးသူ့ လက်ကို ကမ်းပေးတယ်။ “မျက်နှာသစ်၊ သွားတိုက် ရအောင်” တဲ့။ ကျနော့်လက်ကို ဆွဲပြီး ရေချိုးခန်းထဲဝင်သွားတယ်။ ဘေစင်ရှေ့မှာရပ်ပြီးသူကသွားတိုက်နေတုန်း ကျနော် သူ့နောက်ကနေ သိုင်းဖက်လိုက်တယ်။ သူ့လည်ပင်းလေးကို ဖွဖွလေးနမ်းရင် လုံးတင်းတဲ့တင်သားတွေကို ကျနော့် ဆီးခုံနဲ့ဖိပွတ်ထားတယ်။ သူ့လည်ပင်းကို နမ်းပြီး မှန်ထဲကနေ သူ့ကို ကြည့်လိုက်တော့ သူကလည်း ကျနော့်ကို ပြန်ကြည့်နေတယ်။ သူသွားတိုက်ပြီးသွားတော့ သွားပွတ်တံကိုရေးဆေးပြီး သွားတိုက်ဆေးအသစ်ထည့်တယ်။ ပြီးတော့ ကျနော့်ကို လှည့်ပေးပြီး “ရော့တိုက်”တဲ့။ ကျနော် သူများတွေ သုံးပြီးသားသွားပွတ်တံကို တစ်ခါမှ မသုံးဖူးဘူး။ သူက ရေဆေးပြီးမှ ပေးတာပါပဲ။ ဒါပေမယ့် စိတ်ထဲမှာ တစ်မျိုးကြီး။ သွားပွတ်တံကို ကျနော့်ပါးစပ်ထဲ ထည့်လိုက်တော့ စိတ်ထဲက ယားကျိ ယားကျိဖြစ်သွားတယ်။ ကျနော့်ပါးစပ်ထဲ ထည့်တဲ့၊ တိုက်တဲ့အချိန် သူကကျနော့်မျက်နှာ ပေါ်က အမူအရာအပြောင်းအလဲကို သေချာစိုက်ကြည့်နေတယ်။ ကျနော်ကပထမပိုင်းတော့ မကြုံဖူးလို့ ဆန်းနေပေမယ့် တစ်ချက်နှစ်ချက် တိုက်ပြီးတဲ့အချိန်မှာတော့ အသားကျသွားပြီ။ သူက ရုတ်တရက်ဆိုသလို ကျနော့်ရင်ဘတ်မှာ မျက်နှာအပ်ပြီး ခါးကိုသိုင်းဖက်လိုက်တယ်။ ရင်ဘတ်ကို လာထိတဲ့သူ့အသားဆိုင်နှစ်လုံးက အိခနဲပါလား။ အားနေတဲ့ လက်တစ်ဖက်နဲ့ သူ့တင်ပါးလုံးလုံးကျစ်ကျစ်တစ်ခြမ်းကို လက်နဲ့မရဲတရဲ ညစ်လိုက်မိတယ်။ မှန်ထဲက ကျနော့် ပုံရိပ်ကို ကျနော်ကြည့်ရင်း တွေးမိတယ်။ အခုလိုသွားပွတ်တံ တစ်ချောင်းထဲကို နှစ်ယောက် အတူတူသုံးလိုက်တဲ့ အချိန်မှာ ကျနော်တို့ရဲ့အချစ်စိတ်တွေ တိုးသွားသလိုပဲ။ ရင်းရင်းနှီးနှီးဖြစ်သွားသလိုလည်း ခံစားရတယ်။ သူ့ကို ကျနော်က ကြောင်ခံတွင်းပျက်နဲ့ဇရက်တောင်ပံကျိုးလိုသဘောထားလား သိချင်လို့ သူတမင်လုပ်ခိုင်းလိုက်တာ ဖြစ်မယ်။ မထင်မှတ်တဲ့ အပြုအမူလေးကလည်း လူနှစ်ယောက်ရဲ့ ရင်းနှီးမူကို တိုးသွားစေတယ်။ သွားတိုက်ပြီးတော့ ကျနော် အိပ်ခန်းထဲက ပြန်ဝင်လာချိန်မှာ သူက ရေချိုးခန်းထဲမှာ ကျန်ခဲ့တယ်။ ကျနော် အဝတ်အစားတွေ ချွတ်လိုက်ပြီး အောက်ခံဘောင်းဘီနဲ့ အိပ်ယာပေါ် တက်လှဲနေလိုက်တယ်။ ခဏကြာတော့ သူရေချိုးခန်းထဲကနေ ပြန်ထွက်လာတယ်။ အဝတ်အစားတွေ ချွတ်ပြီး မျက်နှာသုတ်ပဝါကို ရင်ရှားထားပြီး ကုတင်ပေါ်မှာ အိပ်နေတဲ့ ကျနော့်ဘေးမှာ လာရပ်တယ်။ ကျနော်သူ့လက်ကို လှမ်းကိုင်လိုက်ပြီး ဘာက စလုပ်ရင်ကောင်းမလဲ တွေးနေတုန်းသူက ကျနော့်ဘေးမှာ ထိုင်လိုက်တယ်။ ပြီးတော့ ကျနော့်နမ်းခမ်းကို ဖွဖွလေးတစ်ချက်နမ်းပြီး လည်းပင်းကိုစုပ်တယ်။ အား သွေးတွေ နွေးခနဲပန်းထွက်လာမလားထင်ရတယ်။ လည်ပင်းကနေ ကျနော့် နို့တလုံးကို ပြောင်းပြီး စို့တယ်။ သူ့နမ်းခမ်းနဲ့ထိတဲ့နေရာမှန်သမျှက အရသာရှိနေတာချည်းပဲ။ နို့တစ်ဖက်ပြီးတော့ နောက်တစ်ဖက်ကို တဇက်ဇက်နဲ့ကိုက်ပြန်ရော။ ကျနော် မနေနိုင်တော့ဘူး။ မျက်နှာသုတ်ပဝါကို လှမ်းချွတ်လိုက်တော့ ပေါင်ကြားက အမည်းရောင်တြိဂံပုံလေး လှစ်ခနဲပေါ်လာတယ်။ လက် နဲ့အသာ စမ်းလိုက်တော့ အမွှေးတွေ ကြားထဲက အသားဆိုင်တွေက နွေးနွေးပြော့ပြော့။ ကျနော့လက်မှာလည်း အရင်တွေ စိုလာတယ်။

ဝတ်ထားတဲ့အတွင်းခံဘောင်းဘီ ထဲက ထောင်မတ်နေတဲ့ မောင်းတံကြီးကို ကျနော် အပြင်ထုတ်လိုက်တယ်။ လွတ်လပ်သွားတော့ ငပဲကြီးက ပျော်သွားတဲ့ပုံနဲ့ ခေါင်းတရမ်းရမ်း။ ဒါကို သူက ဆွဲကိုင်ပြီး ညိမ်အောင်ထိန်းလိုက်တယ်။ ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ် ဖြေးဖြေးချင်းလုပ်ပေးရင်း အရည်ပြားကို အောက်ထိ ရောက်အောင် ဆွဲဆွဲချပေးတော့ လူတစ်ကိုယ်လုံး ဖြင်းခနဲ ဖြစ်ဖြစ်သွားတယ်။ ဒုတ် အရင်းနဲ့ ဥနှစ်လုံးပါအောင် လက်တစ်ဖက်ထဲနဲ့ ဆုပ်ကိုင်ရင်း ကျနော့်ကိုယ်ပေါ်တက်ခွလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ သူအဖုတ်ဝမှ တေ့ပြီး တဖြည်းဖြည်းချင်း ဖိသွင်းလိုက်တယ်။ တဝက်လောက် အဝင်မှာ ထိပ်ဝထိ ပြန်ထုတ်တယ်။ ပြီးတော့ တအိအိနဲ့ ပြန်ထိုင်ချလိုက်တာ တစ်ချောင်းလုံးဝင်သွားတဲ့အထိပဲ။ ကျနော့်ကိုယ်ပေါ်မှာ မျက်စိမှိတ်ထားရင်း ဖြည်းဖြည်းချင်းဆောင့်နေလိုက်တာ။ ကြမ်း ကြမ်းတမ်းတမ်း မဟုတ်ပဲ ဖီးလ်ခံရင်းစောင့်နေတဲ့ ပုံစံမျိုး။ မျက်လုံးကမှေးပြီးစင်းထားတယ်။ နှုတ်ခမ်းနှစ်ခုကိုလည်း တစ်ချက်တစ်ချက် သပ်တင်လိုက်သေးရဲ့။ သူ့ကို ကြည့်နေရင်း ကျနော် မနေနိုင်တော့ဘူး။ သုတ်ရည်တွေကို သူ့အဖုတ်အတွင်းထဲထိ ပန်းထည့်လိုက်တယ်။ သူက ဆောင့်နေတာကို ရပ်ပြီး ကျနော့်ကို ကြည့်ရင်း “ပြီးသွားပြီလား” လို့မေးတော့ ကျနော် ဘာဖြေရမှန်းမသိတော့ဘူး။ အရမ်း မြန်လွန်းတော့ မစွမ်းဆောင်နိုင်သလိုဖြစ်ပြီး အိုးတိုးအန်းတမ်းကြီး ဖြစ်သွားတာပေါ့။ “မင်းအရင်က မိန်းမတွေနဲ့ ဆက်ဆံဖူးလား” အရမ်းမြန်တော့ ကျနော့်ကို အူရိုင်းများထင်သွားလားမသိဘူး။ “စိတ်မပူပါနဲ့ မင်းတို့နဲ့ ဒီညလုံး နေပေးမယ် ပြောထားတာပဲ အချိန်တွေ အများကြီး ကျန်ပါသေးတယ်” သူက ကျနော် အနေရခက်နေတာကို သက်သာသွားအောင် ပြောပါတယ်။ ဟုတ်တယ် အချိန်တွေ အများကြီးရှိတယ်။ အသက်ကြီးကြီး အမျိုးသမီးကြီးတွေ ကျနော့် လီးကို စုပ်ပေးတာ ခံကြည့်ချင်တယ်။ တခါမှ မခံဘူးတော့ ဘယ်လိုနေမလဲ တွေးကြည့်ရင်း စိတ်တောင် ပြန်ထလာတယ်။ ဒါပေမယ့် သူ့ကိုအရင် ဦးစားပေးရမယ်လေ။ ကျနော်က တစ်ခေါက် ပြီးထားပြီးသား။ သူ့ရဲ့ မို့ဖောင်းနေတဲ့ အဖုတ်ထဲကို မျက်နှာအပ်လိုက်တယ်။ ချွေးနံလေးက အောက်သိုးသိုးနဲ့။ ပုတ်စော်နံတာ မဟုတ်ဘူး။ တမျိုးပဲ ပြောရခက်တယ်။ သူ့ပေါင်ကြားထဲက ကိုယ့်ငွေ့ကြောင့် ကျနော့် မျက်နှာလည်း ပူနွေးနွေးဖြစ်နေတယ်။ အမွေးတွေကတော့သန်မာပါတယ်။ လျှာနဲ့လျက်လိုက်ရင် အမွှေးသန်တွေကို သွားထိတာကြောင့် အသားဆိုင်ကို မထိဘူးဖြစ်နေ တယ်။ ဒါနဲ့ပဲ လက်တစ်ဖက်နဲ့ အမွှေးတွေကို အပေါ်ပင့်လိုက်ပြီး ပေါ်လာတဲ့ အသားတွေကို လျှာနဲ့သပ်လိုက်တယ်။ အင်းအခုလို ကျတော့ ပျော့ပျော့လေးပါလား။ ကျနော်မြန်မြန်ပြီးသွားလို့ မစို့မပို့ဖြစ်ကျန်ခဲ့တဲ့သူ့ကို ပြန်လည်ပေးဆပ်ဖို့ ကျနော့်မှာ တာဝန်ရှိ တယ်လေ။ ဒါကြောင့် မျက်စိအောက်မှာ ဟစိဟစိ ဖြစ်နေတဲ့ ဖင်ပေါက်လေးကိုပါ ပြုစုဖို့ ကျနော် ဆုံးဖြတ်လိုက်တယ်။ ဖင်ဝ ကို လျှာထိပ်နဲ့ ထိုးလိုက်ရုံရှိသေးတယ် သူတစ်ချက်ညီးလိုက်တယ်။ အပေါ်ကဆောင့်တော့လည်းမညီး၊ အဖုတ်လျက်ပေးတော့လည်း မ ညီး ဖင်ဝကို လျှာထိတာနဲ့ အသံထွက်လာတာပဲ။ ဖင်ပေါက်အဝိုင်း တလျှောက်ကို လျှာနဲ့ပတ်ပြီး မွှေရင်း လက်ညိုးကို တံတွေးဆွတ်လိုက်တယ်။ ပြီးတော့ လက်နှစ်သစ်စာလောက် ထိုးသွင်းလိုက်တော့ သူ့ရဲ့ညီးသံတွေက ပိုကျယ်လာတယ်။ ဘယ်လိုပဲအတွေ့အကြုံရှိရှိပေါ့။ လူ့ကိုယ်ခန္ဓာဖွဲ့စည်းပုံတွေက တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက် အတူတူပါပဲ။ ခံစားလွယ်တဲ့ ဖင်ကျတော့ ဘယ်ခံနိုင်မလဲ အသံထွက်ရပြီပေါ့။ ဒီထဲကို ကျနော့်လီးသာ ထည့်ကြည့်လိုက်ရရင် ဘယ်လိုနေမလဲလို့ တွေးမိတော့ အောက်က ငပဲကြီးက ထောက်ခံတဲအနေနဲ့ တင်းခနဲ တင်းခနဲ နှစ်ချက်တိတိ ကြွတက်ပြတယ်။ သူက ကျနော့်ကို လှည့်ကြည့်ပြီး “မင်း စိတ်ပါရင် အဲ့ဒါကို လုပ်လို့ရတယ်”တဲ့။ ကြည့်စမ်း အလိုက်သိလိုက်တာ။ ကျနော့် အအိုတွေကို ဒါကြောင့်သဘောကျတာ။ သူ တို့နဲ့ အတူရှိနေတဲ့သူ ဘာကို လိုချင်လဲ ဆိုတာ နားလည်တယ်။ မလိုအပ်ပဲ ရှက်ပြကြောက်ပြနေတာမျိုးလည်း မလုပ်တော့ဘူး။ ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းပဲ။ ဒါနဲ့ကျနော်လည်း သူ့ကို ဖင်ထောင်တဲ့ပုံစံမျိုးဖြစ်အောင် နေရာပြောင်းပေးလိုက်တယ်။ သူက ကုတင်ဘေးက ဂျယ်ဘူး တစ်ဗူးထုတ်ပြီး ဖင်ဝမှာသုတ်လိမ်းလိုက်တယ်။ ဖင်ဘူးတောင်းထောင် ရှေ့မှာ ထောက်ထားတဲ့ လက်နှစ်ဖက်ပေါ်မှာ မျက်နှာ အပ်လိုက်ပြီးတော့ “ရပြီ။ ဖြည်းဖြည်းချင်းသွင်းနော်”တဲ့။

ကျနော်လည်းလီးကို ဖင်ဝမှာတေ့ပြီး သူ့ခါးကနေကိုင်ရင်း ဖြည်းဖြည်းချင်းထည့်လိုက်တယ်။ လီးတစ်ဝက်လောက်ဝင်သွားပြီးတော့ ဆက်သွင်းလို့မရတော့ဘူး။ အရမ်းကြပ်နေပြီ။ ကျနော်လည်း ထိပ်ဝအထိ ပြန်ထုတ်နောက်တစ်ခေါက်ထပ်သွင်း။ သုံးလေး ကြိမ်လောက်လုပ်ပြီး တအိအိနဲ့ ဖိသွင်းတာ အဆုံးအထိ ဝင်သွားတယ်။ ပြန်မထုတ်သေးပဲ ခဏလောက်ညိမ်နေတော့ ဖင်ထဲက လီး က သွေးတွေ တဒုတ်ဒုတ် နဲ့တိုးနေတာ ခံစားရတယ်။ လီးကို နေရာလပ် မကျန်ဆွဲဆုပ်ထားသလိုပါပဲ။ အဲ့ဒီ့ညက သူနဲ့ကျနော် တစ်ညလုံး နည်းမျိုးစုံနဲ့ နွှဲဖြစ်ကြတယ်။ မိုးလင်းခါစမှာ သူ့က ကျနော့ကို ကျောပေးပြီး ဘေးစောင်းအိပ်နေတော့ အနောက်ကနေ ဒုတ်ကြီးထိုးသွင်းထားရင်း အိပ်ပျော်သွားလိုက် နိုးလာရင် တစ်ချက် နှစ်ချက် ညှောင့်လိုက်နဲ့ပေါ့ဗျာ။ သူနဲ့ကျနော် အဲ့ဒီ့တစ်ညပဲ တွေ့ကြတာပါ။ နောက်ထပ် ထက်မတွေ့ဖြစ်ကြတော့ဘူး။ တစ်ညပဲဆိုပေမယ့် အပေးအယူတဲ့ပြီး ပျော်စရာကောင်းခဲ့တဲ့ ညတစ်ညဆိုတာတော့ ကျနော် ဘယ်တော့မှ မေ့လို့ရမှာမဟုတ်ဘူး။

ပြီးပါပြီရှင့်

ကျေနပ်သံလေးနှင့် မမ

ဒီနေ့ ကျနော် ချစ်ရတဲ့သူနှင့် ချိန်းထားသည်။ ကျနော်တို့ နေ့တိုင်းနီးပါး ဆုံနေရပေမယ့် အခုလို အားလပ်ရက်လေးမှာ အကြင်နာတွေ ဖလှယ်ဘို့ ခဏခဏ တွေ့ဖြစ်သည်။ မနက် စောစီးစွာ ရေမိုးချိုးပြီး ကိုယ်လုံးတင်မှန်မှာ ပေါ်နေသည့် မိမိကိုယ်ကို ကြည့်ကာ ပီတိဖြစ်နေမိသည်။ အသက် ၃၀ ကျော်ပေမယ့် ဘီယာဗိုက် မထွက်၊ မေး ၂ထပ် မဖြစ်ပဲ သပ်ရပ်စွာ နေတတ်လို့လည်း မိမိမှာ မိန်းကလေး သူငယ်ချင်းများခြင်း ဖြစ်သည်။ ဆံပင်ကို ဂျယ်လ် ထည့်ပြီး သေသပ်စွာ ဖီးလမ်းကာ အနည်းငယ် ထောင်နေသည့်ဟန် ပြုထားသည်။ လူလတ်ပိုင်းဝင်ပြီ ဖြစ်သော်လည်း လူငယ်အသွင်ပင် ပြင်ဆင်နေခြင်း ဖြစ်သည်။ အိမ်က စီစဉ်ပေးထားသော မနက်စာကို အမြန်စားကာ honda fit လေးကို ကားစက်နှိုးရင်း ချစ်သူဆီ လာနေပြီဖြစ်ကြောင်း ဖုန်းဆက်လိုက်သည်။ သူလည်း ပြင်ဆင်ပြီး ရုပ်ရှင်ရုံတွင် စောင့်နေမည်ဟု ပြန်ပြောသည်။ ရန်ကုန် ကားပိတ်ချက်တွေကြောင့် ချစ်သူဆီကို ရောက်ချိန်က ၁၀ နာရီ ခွဲနေပြီ။ သူမသည် မိမိထက် ၇ နှစ်ကျော် ငယ်သည်။ မိမိက အကိုလို တစ်မျိုး၊ ချစ်သူလိုတဖုံ စောင့်ရှောက်ကြင်နာယုယနေသော ချစ်သူလေး ဖြစ်သည်။ ရုပ်ရှင်လက်မှတ် ကြိုဝယ်ထားသောကြောင့် အတွဲခုံတွင်ပင် ဝင်ထိုင်လိုက်သည်။ မုန့်ပဲသရေစာများကို ဝယ်ယူလိုက်ကာ ရုံအတွင်းသို့ ဝင်လာကြသည်။ မိမိရဲ့ လက်မောင်းကို ချိတ်ကာ ပုခုံးကို မှီပြီး ဝင်လာသော မိမိချစ်သူသည် ကမ်ဘာပေါ်တွင် အလှဆုံး ဖြစ်မည် ထင်သည်။ ခုံမှာ အသီးသီး နေရာယူလိုက်ကာ မုန့်ထုပ်တွေကို ဖောက်စားပြီး ပြသနေသော ရုပ်ရှင်ကို ကြည့်နေကြသည်။ နေကြာစေ့ကို အခွံခွာပြီး သူမ နှုတ်ခမ်းလေးပေါ်တင်ပေးတာက ကိုယ့်အတွက် ကမ်ဘာတစ်ခုပင်။ ဆိတ်သားခြောက်လေးများကို ကြိုးဖြေပြီး မိမိပါးစပ်ထဲ လာထည့်ပေးတော့လည်း ဘဝင် လေဟပ်နေမိသည်။ ပျော်တာကိုး။ သူမရဲ့ ပုခုံးလေးကို လှမ်းဆွဲပြီး ဖက်ထားကာ နဖူးပြင်ကို အနမ်းခြွှေလိုက်သည်။ ဒါပါပဲ။ ရုပ်ရှင်ထဲကို ၂ ယောက်သား အာရုံစိုက်ကာ ကြည့်မိသည်။ ဘာရုပ်ရှင်လဲဆိုတာ မပြောတော့ဘူးနော်။ ဒီလိုနဲ့ ရုပ်ရှင်ရုံထဲက ထွက်လာတော့ ၁ နာရီ ထိုးတော့မယ်လေ။ နေ့လည်စာ ကို တရုတ်တန်းက ကြက်ဆီထမင်း သွားစားကြသည်။ ဗိုက်အရမ်းဆာနေသော်လည်း တင်းအောင် မစား။ တော်သင့်ရုံ စားတတ်သောကြောင့် မိမိ ဗိုက်မပူခြင်း ဖြစ်မည်ဟု ယူဆထားသည်။ ကားကို မယူတော့ပဲ ၂ ယောက်သား လက်ခြင်းတွဲကာ အနီးနားက ဟော်တယ် တစ်ခုကို ဝင်လိုက်ကြသည်။ အခန်းထဲကို ရောက်တော့ ခဏ နားကာ ရေချိုး သွားတိုက်ရန် ရေချိုးခန်းထဲ ဝင်လိုက်သည်။ ချစ်သူကလည်း လိုက်လာတယ်လေ။ အတူတူ ရေချိုး ချီးတွန်းကြတာပေါ့။ ဖွာကျလာသော ရေပန်းအောက်မှာ သူမကို အနောက်ကနေ ဖက်ထားရင်း လည်ပင်းကို နမ်းရှိုက်မိသည်။ သူမရဲ့ ဆံပင်ရှည်ရှည်တွေ ရေမစိုအောင် ရေကာဦးထုပ်ဆောင်းထားသော လည်ပင်းရှည်ရှည်လေးက ပိုပြီး ထင်ပေါ်နေသည်။ သူမက ခေါင်းလေးကို ဘေးလေးစောင်းပြီး မိမိရဲ့ နှုတ်ခမ်းကို စုပ်ယူနမ်းသည်။ မိမိရဲ့ လက်တွေက သူမရဲ့ လုံးဝန်းမို့မောက်နေသော ရင်သားပေါ်သို့ ရောက်သွားသည်။ နို့သီးခေါင်းတွေကို လက်ညိုး လက်မ နှင့် ညှပ်ယူကာ ဆွဲထုတ်ပေးရင်း ချေပေးနေမိသည်။ ထို့နောက်မှ ဆပ်ပြာအရည်ဗူးကို ယူကာ သူမရဲ့ ကိုယ်လုံးပေါ်သို့ လောင်းချလိုက်သည်။ ရေပန်းကို ပိတ်လိုက်ကာ ဆပ်ပြာကို တကိုယ်လုံးအနှံ့ တိုက်ပေးနေသည်။ ဆပ်ပြာတိုက်ပေးရင်းနဲ့ သူမရဲ့ အစေ့လေးကို လက်ညိုးနဲ့ ကုတ်ကုတ်ပြီး ဆွပေးလိုက်သည်။ သူမရဲ့ တချက် တချက် (အင်း) ဆိုတဲ့ ငြီးသံရှည်က နားထဲမှာ တိုးတိုးလေးပင်။ အစေ့ကို ပွတ်ဆွဲနေရာကနေ လက်ခလယ်နဲ့ အပေါက်ထဲ ထည့်ပြီး မွှေပေးလိုက်သည်။ မိမိသည် သူမကို အနောက်ကနေ ဖက်ထားသောကြောင့် အဖုတ်လေးထဲ ထည့်ထားသည့် လက်ခလယ်ကို ကွေးလိုက် ဆန့်လိုက်ဖြင့် အဖုတ်အတွင်းသား တလျှောက်ကို ပွတ်တိုက်ပေးနေသည်။

အားနည်းနည်း ထည့်ကာ တဖြည်းဖြည်းချင်း ပွတ်ဆွဲနေသောကြောင့် ခံရသူ သူမအဖို့ အရှိန်အဟုန် မြင့်တက်လာကာ မိမိရဲ့ လည်ပင်းကို ညာလက်ပြန်နှင့် ဖက်ကာ ငြီးသံတွေ ကျယ်လာပါတော့သည်။ ခဏနေတော့ လူချင်း ခဏခွာကာ သူမကို အရှေ့ဘက်သို့ ကုန်းခိုင်းလိုက်သည်။ ဒူးခေါင်းကို မကွေးစေပဲ ကုန်းခိုင်းခြင်းပါ။ အနောက်ကို ပြူထွက်လာသော အဖုတ်ဖောင်းဖောင်းကြီးကို ရေပန်းနဲ့ ဆေးချလိုက်တော့ ဆပ်ပြာတွေ ပြောင်သွားသည်။ အဖုတ်ကို ဖြဲကြည့်လိုက်တော့ ချစ်ရည်ကြည်တွေက ရွှဲစိုနေသည်။ လျာအပြားကြီးနှင့် အစေ့ကနေ အပေါက်အထိ ဆွဲပွတ်လိုက်သည်။ မတ်တပ်ရပ်ကာ အရှေ့ကို ကုန်းထားသော ဖင်တုံးကြီးကို ကိုင်ပြီး အဖုတ်ကို ယက်ပေးနေမိသည်။ ခဏကြာတော့ သူမက ညောင်းသည်ဟု ပြောသောကြောင့် ခုံတစ်ခုံ ယူကာ ဘယ်ဘက် ခြေထောက်ကာ ခုံပေါ်တင်ခိုင်းပြီး၊ ပေါင်ကို ကားခိုင်းကာ မိမိက အဖုတ်ကို ဆက်ပြီး ယက်ပေးနေသည်။ ပြီးတော့မှ မတ်တပ်ရပ်ကာ သူမရဲ့ နှုတ်ခမ်းကို စုပ်နမ်းလိုက်ပြီး သူမရဲ့ အဖုတ်ထဲသို့ လက်ချောင်း ၂ ချောင်း ပူးထည့်ကာ လုပ်ပေးနေသည်။ နှုတ်ခမ်းစုပ်နမ်းတာကို ရပ်ကာ မျက်နှာကို အနည်းငယ် ခွာလိုက်ပြီး ဖီးလ်တက်နေသာ သူမရဲ့ မျက်ဝန်းလှလှလေးကို ကြည့်ကာ အဖုတ်ထဲက လက်ချောင်း ၂ ချောင်းကလည်း အရှိန်ပါလာတော့သည်။ ခဏကြာတော့ သူမရဲ့ ကိုယ်လုံးလေး တုန်တက်လာပြီး အား ဆိုတဲ့ ငြီးသံရှည်လေးနှင့်အတူ သူမ ပြီးမြောက်သွားသည်။ ပြီးသွားလို့ မိမိကို ရှက်ပြုံးလေး ပြံုးပြသည့် ချစ်သူက ချစ်စရာကောင်းနေသည်။ မိမိရဲ့ နှုတ်ခမ်းကို လာနမ်းသည်။ ထိုမှတဆင့် လည်ပင်း၊ လက်မောင်း၊ ရင်ဘတ်၊ ဗိုက်တွေကနေ တဆင့် မိမိရဲ့ လိင်တံဆီကို သူမရဲ့ အနမ်းတွေ ရောက်လာသည်။ လိင်တံထိပ်ကို စုပ်ယူကာ ငုံထားလိုက်သည်။ ပြီးမှ လျာဖျားနှင့် လိပ်တံထိပ်က အက်ကွဲကြောင်းလေးကို ထိုးလိုက်၊ ပွတ်လိုက်နှင့် ကလိပေးသည်။ သူမရဲ့ လက်ဖမိုးဖောင်းဖောင်းလေးက လိင်တံရဲ့ အရင်းမှာ အုပ်ပြီး ကိုင်ထားသောကြောင့် လိင်တံကို ပိုတင်းစေသည်။ ငုံစုပ်ထားရာမှတဆင့် လိင်တံတလျှောက်ကို ငုံရင်း အရင်းထိ ပါးစပ်ထဲ ထည့်ထားလိုက်သည်။ ပြီးမှ နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးနှင့် စုပ်ရင်း လိင်တံထိပ်ဆီသို့ ပြန်ဆွဲလိုက်သည်။ သူမ လုပ်သည်မှာ မမြန်ပါ။ ၂ ယောက်သား အပေးအယူမျှသည့်အချက်က ဘယ်တော့မှ မြန်မြန်ဆန်ဆန် မလုပ်ခြင်းပင်။ တခါ လိင်တံကို ပြွတ်ကနဲ အသံမြည်အောင် ပါးစပ်ကနေ ထုတ်လိုက်ပြီး အပေါ်ကို ထောင်လိုက်သည်။ လိင်တံ အောက်ပိုင်းတလျှောက်ကို နမ်းလာရင်း ဥတွေကို ငုံစုပ်ပါတော့သည်။ ဒီတော့ အရမ်း ဖီးလ်တွေ တက်လာတာပေါ့။ ဥတွေ စုပ်နေသော သူမကို ကြည့်လိုက်တော့ မျက်လုံးလေး မှိတ်နေရာကနေ မိမိကို ကြည့်ပြီး မျက်လုံး တဘက် မှိတ်ပြသည်။ ဘယ်လိုလဲဆိုသည့် သဘော။ ထို့နောက်မှ လိင်တံကို ပြန်ပြီး စုပ်ယူကာ နှုတ်ခမ်းထူထူလေးနှင့်ပင် လုပ်ပေးသည်။ လက်တစ်ဘက်က လိင်တံအရင်းကို ကိုင်ပြီး ကျန်တစ်ဘက်က ဥတွေကို ကစားရင်း နှုတ်ခမ်းသားဖြင့် လိင်တံကို စုပ်ယူနေတာ ဖြစ်သည်။ မြန်မြန် မပြီးအောင် ပေါင်ကို ချိုင့်ဝင်နေအောင် ရှုံ့ထားသော်လည်း သူမရဲ့ အပြုအစုအောက်မှာ ကျရှုံးခဲ့သည်။ လိင်တံကနေ တထုတ်ထုတ်နှင့် ထွက်လာသမျှ အရည်တွေကို ပါးစပ်ထဲကနေ မထွေးထုတ်ပဲ မျိုချကာ စုပ်ပေးနေသော သူမကို ကြည့်ပြီး ပိုချစ်သွားသည်။ ဒူးထောက်ထိုင်ချနေသော သူမကို ဆွဲထူကာ ရေပန်းပြန်ဖွင့်ပြီး ရေပန်းအောက်မှာ ၂ ယောက်သား တင်းကြပ်စွာ ဖက်ကာ ခဏ ငြိမ်နေလိုက်သည်။ ပြီးမှ ဆပ်ပြာပြန်တိုက်ကာ ရေချိုးခန်းမှ ထွက်လာကြသည်။ အချင်းချင်း ရေသုတ်ပြီး ကိုယ်တုံးလုံးနှင့်ပင် ကုတင်ပေါ်မှာ လှဲချလိုက်သည်။ မိမိရဲ့ လက်မောင်းကို ခေါင်းအုံးလုပ်ကာ တင်ထားပြီး မိမိကို ငေးကြည့်နေသော သူမရဲ့ နဖူးကို နမ်းလိုက်သည်။ ဒါဟာ အချစ်သင်္ကေတဟုပင် ယူဆမိသည်။ သူမကလည်း မိမိရဲ့ ရင်ဘတ်ကို ဖက်နေရာကနေ လက်က အောက်တဖြည်းဖြည်းရောက်လာပြီး လိင်တံကို ပြန်လာဆွသည်။ သူမရဲ့ လက်ဖဝါးနုနုထဲက လိင်တံက ပြန်လည် တင်းမာလာသည်။

လိင်တံတင်းမာလာသည်နှင့် ရုတ်တရက်ဆိုသလို သူမက မိမိကိုယ်ပေါ်ကို ခွလိုက်ပြီး လိင်တံကို ၃ – ၄ ချက်လိုက် စုပ်ပြီး တံတွေးစွပ်လိုက်ကာ ထောင်မတ်နေသော လိင်တံကို အရင်းက ကိုင်ပြီး သူမရဲ့ အဖုတ်ထဲသို့ တေ့လိုက်ကာ ထိုင်ချလိုက်သည်။ အနောက်ကနေ အားဆိုတဲ့ ကျေနပ်သံလေးနှင့်ပေါ့။ သူမအဖုတ်က အရည်ကြည်တွေ ရွှဲနေသေးလို့သာ တော်သေးသည်။ ထို့နောက် ၁၀ – ၁၅ ချက်လောက်ကို ထိုင်ချပုံစံမျိုး လုပ်နေပြီးမှ မိမိရဲ့ ပေါင်ပေါ်ကို လုံးဝ ထိုင်ချလိုက်ပြီး ရှေ့တိုး နောက်ဆုတ်လုပ်နေသည်။ အတွင်းသားတွေကလည်း လိင်တံကို ညှစ်ယူပြီး ဆွဲဆွဲကာ လုပ်နေသည်။ သူမကို အသဲစွဲနေတာ ဒီလုပ်ကွက်တွေလည်း ပါသည်။ သူမရဲ့ ခါးလေးကို ကိုင်ပြီး ကိုယ်ကတော့ အောက်ကနေ ဖီးလ်ယူတာပေါ့။ သူမ ပြောဖူးသည်က ဒီလိုပုံစံက သူမ လိုသလို အားရော အနေအထားရော ချိန်ယူလို့ ရလို့ ကြိုက်သည်ဟုပင်။ သူမ ကျေနပ်လောက်တော့မှ မိမိကိုယ်ပေါ်က ဆင်းကာ ပက်လက်လှန် နေပေးတော့သည်။ ဒီတော့မှ မိမိ အလှည့်လေ။ သူမရဲ့ ခြေသလုံးကို ကိုင်ပြီး ဘေးတဘက်စီကို ဆွဲလိုက်သည်။ ပေါင်ကားထွက်လာပြီး အဖုတ်ဖောင်းဖောင်းက ပိုပေါ်လာတော့မှ ခြေထောက်ကို သူမရဲ့ ကိုယ်နှင့် ကပ်စေရန် အပေါ် တင်လိုက်သည်။ ပြီးမှ လိင်တံကို ဖြည်းဖြည်းချင်း တေ့ပြီးမှ သူမ အဖုတ်ထဲ ထည့်လိုက်သည်။ အဆုံးထိ ထည့်ပြီးမှ ခုနက ကားထားသော ခြေထောက်ကို ပူးစေကာ သူမရဲ့ ရင်သားတွေနှင့် ကပ်လိုက်သည်။ လိင်တံကို ပိုပြီး တင်းသွားစေသည်။ လိင်တံကို ပြန်ဆွဲထုတ်ကာ အရင်းထိ မထည့်ပဲ တဝက်လောက်နှင့်ပင် ၈ – ၉ ချက်လောက် ဆောင့်လိုက်သည်။ ပြီးမှ အဆုံးထိကို တရစ်ရစ်ချင်း ဖိသွင်းလိုက်သည်။ အဲ့ဒီအခါမျိုးဆို သူမဆီမှ သက်ပြင်းရှည်ကြီးက ကြားရသည်။ ဒီအတိုင်း လုပ်နေရင်း တအောင့်ကြာတော့ သူမဘက်က ပြီးချင်လာသည်ဟု ပြောသည်။ မိမိလည်း ပြီးတော့မည်လေ။ ၂ ယောက်လုံး အကြိုက်၊ နောက်ဆုံးပိတ် လုပ်တာကတော့ ဒေါ့ဂီ ဆွဲတာပေါ့။ ကုတင်အစွန်းနားထိကို သွားပြီး သူမကိုတော့ ကုတင်ပေါ်မှာ နေစေကာ ဒူးကွေး ဖင်ကုန်း ပေါင်ကားခိုင်းလိုက်သည်။ မိမိကတော့ ကုတင်ပေါ်က ဆင်းကာ မတ်တတ်ရပ်ပြီးမှ သူမရဲ့ ပြူထွက်နေသော အဖုတ် ဖောင်းဖောင်းထဲ လိင်တံကို ထည့်ပြီး၊ ကားထွက်နေတဲ့ တင်ပါးတွေရဲ့ အပေါ်က ချိုင့်နေတဲ့ ခါးသိမ်သိမ်လေးကို လက်နဲ့ အုပ်ကိုင်ကာ တဖုန်းဖုန်း ဆောင့်နေတော့သည်။ သူမဆီက အား…ဆောင့် ဆောင့်.ကို ပြီးတော့မယ်ဆိုတဲ့ အသံလွင်လွင်လေးက ညံလို့ပေါ့။ သူမနှင့် အတူတူ ပြီးလိုက်ကာ အဖုတ်ထဲကို အရည်တွေ ထုတ်လိုက်သည်။ ပြီးပြီဆိုတာ သိသည်နှင့် သူမက အမြန် လှဲချအိပ်လိုက်ကာ ပက်လက်လှန်ထားပြီး လိင်တံကို အဖုတ်ထဲ ထည့်လျက်အနေအထား ဖြစ်အောင် လုပ်လိုက်သည်။ တစ်ယောက်နှင့် တစ်ယောက် ပွေ့ဖက်ကာ အမောဖြေနေကြသည်။ သူမရဲ့ အဖုတ်အတွင်းမှာ တဒုတ်ဒုတ်နှင့် တုန်ပြီး အရည်တွေ ထုတ်နေတဲ့ လိင်တံက ခဏနေတော့ ငြိမ်ကျသွားသည်။ ပြွတ်ကနဲ အသံနှင့်အတူ လိင်တံက သူမအဖုတ်ထဲက ထွက်လာသည်။ အချစ်ရဲ့ သင်္ကေတအနေနဲ့ ဘယ်ကို နမ်းမယ်ဆိုတာ သိမှာပေါ့နော်။ အိမ်အပြန်ကျတော့ ကားကို မောင်းကာ အိမ်သို့ ပြန်လာကျသည်။ လက်တစ်ဘက်က စတီယာတိုင် ကိုင်ကာ မောင်းနေပေမယ့် ကျန်တစ်ဘက်ကတော့ သူမရဲ့ လက်ကို ကိုင်ထားသည်ပေါ့။ သူမကို အရမ်းချစ်ပါသည်။ ချစ်သူကို ရွှေနန်းထက်မှာ ထားချင်သည်လေ။ ဒါပေမယ့် ရွှေနန်းထက်က သူမရဲ့ အစ်မနှင့်တော့ ငြိလို့ မဖြစ်ပေ…….ပြီး။

ကြည့်ပေးမယ်ဆိုလို့

အောင်မောင်း။ မိန်းမ မယူခဲ့ဘူး။ ပိုက်ဆံနည်းနည်းစုမိတယ်။ ရွာဘက်က မိန်းကလေးတစ်ယောက်နှင့် လက်ထပ်တယ်။ အသက်က တော်တော်ကွာပါတယ်။ ကျနော်က ငါးဆယ့်ငါး၊ သူကသုံးဆယ့်ငါးပေါ့။ ကျနော်ပင်စင်ယူလိုက်ရတဲ့အခါ ကျတော့စားဝတ်နေရေး အဆင်ပြေအောင် ဈေးထဲမှာဆိုင်ခန်းလေးဖွင့်ပြီး ဈေးရောင်းတယ်။ ပြသနာက ကျနော်ပဲဗျ လူက ရှူနာရှိုက်ကုန်းဖြစ်နေပီ။ ပြောရရင် မိန်းမကို ကောင်းကောင်းမလိုးနိုင်ဘူးလေ။ အားရအောင် မလိုးနိုင်ဘူး။ ဒါနှင့် ဘာလို့မိန်းမယူလဲမေးရင် ဆေးပေးမီးယူ လိုအပ်တယ်မလား။ ကျနော်ကျန်းမာရေးက ညံ့လာပြီလေ။ ကျနော့်မိန်းမ သုံးဆယ့်ငါးဆိုတော့ တင်းတင်းရင်းရင်းရှိသေးတယ်။ လုံးကြီးပေါက်လှပေါ့။ တဏှာစိတ်ကပြင်းတယ်။ ကျနော်ကြိုးစားပြီး လိုးသေးတယ်။ သူအာသာမပြေဘူး။ ဒါပေမယ့် မိန်းမသားဆိုတော့ တောင်းဆိုတာမျိုးမရှိဘူး။ ကျနော်လည်း တစ်ခါလိုးတိုင်း တစ်ခါအားဆုတ်ယုတ်သလို ခံစားလာ့ရပြီး မလိုးဝံ့တော့ဘူး။ အခုလည်း ကျန်းမာရေးက ညံ့ဖျင်းလာပီ။ ကျနော်ဈေးဆိုင်တောင် မသွားနိုင်တော့ဘူး။ မိန်းမပဲ လွှတ်ထားရတာ။ ဈေးဆိုင်ဆိုတာက မနက်ဆို ပစ္စည်းတွေထုတ် ညနေဆိုသွင်း။ လိုအပ်တဲ့ပစ္စည်းဝယ်ထည့်ပေါ့ ကျနော်မသွားနိုင်တော့ ကျနော့်မိန်းမက သီလင်တနိုင်တယ်လေ။ သူက မနက်အစောကြီး ဈေးဆိုင့်ဖွင့်သိန်းရတာနှင့်ကြာရင် အဆင်မပြေတော့ဘူး။ ဒါတောင် ကျနော်တို့မှာ သားသမီးမရှိလို့။ ကူဖော်လောင်ဖက်လိုလာပီ။ ကျနော်စဉ်းစားကြည့်တယ်။ ငါသေရင် ငါ့ပစ္စည်းဥစ္စာတွေ မိန်းမဆီပဲရောက်မှာ သူ့လည်းဆွေမျိုးသားချင်းနည်းတယ်။ အသက်ကြီးရင် သူ့ကိုပြုစုမယ့်သူကလည်းမရှိဘူး။ အင်း.. ငါ့အကိုကြီးသားကိုခေါ်ပြီး အမွေစား အမွေခံခေါ်မှပါ။ ဒါနဲ့ကျနော့အကိုကြီးရဲ့သား မင်းသူ ကိုခေါ်လိုက်တယ်။ မင်းသူက အသက်နှစ်ဆယ် လူကောင်ကထွားတယ်။ ရွာသားဆိုတော့ ဗလလည်းရှိတယ်။ လုပ်ရည် ကိုင်ရည်လည်းရှိတယ်။ “ငါ့တူ..မင်းသူ” “ဗျာ ဦလေး ” “ဒါမင်းဒေါ်လေး သူ့နာမည် ဒေါ်စမ်းမော်တဲ့မင်း.. သူနှင့် ဈေးရောင်း လိုအပ်တာကူညီ” “ဟုတ်ကဲ့ဦးလေး’” မင်းသူလည်း အဒေါ်ကို အခုမှမြင်ဖူးတယ်။ မြို့သူအဒေါ်ဆိုတာကလည်း အသက်က ငယ်သေးတော့ ရုပ်ကလည်း သန့်သေးတယ်။ဈေးရောင်းတာဆိုတော့ သပ်သပ်ယပ်ယပ်လေး ဝတ်စားရတော့ အဒေါ်ကလှနေတယ်လေ။ အဒေါ်က ဖင်ကြီးရင်ကြီးပဲပြောရရင် အရမ်းကိတ်တယ်။ “အင်း လေ ဦးလေးကနေမကောင်းဘူးဆိုတော့ အဒေါ်ကို မကြိတ်နိုင်ဘူးထင်ရဲ့ အဒေါ့်အိုးကြီးက ကားနေတာပဲ” မင်းသူတွေးနေတုန်း “မင်းသူ” “ဗျာ ဒေါ်လေး” “ကဲငါတို့ဈေးသွားရအောင်” “ဟုတ်ကဲ့ဒေါ်လေး” ဒေါ်လေးနှင့်မင်းသူဈေးလိုက်သွားတယ်။ ဒေါ်လေးဆီက ရေမွှေးနံ့လေးတသက်းသင်းရတယ် လူပျိုလေး မင်းသူစိတ်ထဲ တမျိုးကြီးဖြစ်နေတယ်လေ။ ဆိုင်ခန်းကိုရောက်တော့ ဒေါ်လေးက “မင်းသူ ရော့သော့ ဆိုင်ဖွင့်” “”ဟုတ်ကဲ့ဒေါ်လေး” မင်းသူဆိုင်ဖွင့်တော့ ဆိုင်ခန်းထဲပစ္စည်းတွေ ကျပ်သိပ်ပြီးထည့်ထားတယ်။

မနက်အစောကြီး ဆိုင်ဖွင့်ရတာမို့ မီးရောင်မှိန်ပြပြထဲ လမ်းကျဉ်းကလေးမှာ နှစ်ယောက်သား ပစ္စည်းတွေယူပြီးဆိုင်ရှေ့ခင်းရတော့တယ်။ အဒေါ်က ဟိုနေရာဘာပစ္စည်းချ။့ဒီနေရာဘာပစ္စည်းချနဲ့ ခိုင်းပြီး သူကိုယ်တိုင်းလည်းလုပ် မင်းသူလည်းခိုင်းပေါ့။ အဲမှာ ပြသနာတက်တာကမင်းသူ။ ဆိုင်ခန်းထဲလမ်းက ကျဉ်းတော့ အဒေါ်နောက်က ကပ်ပြီးပစ္စည်းတွေဝင်ယူရတယ်။ အဒေါ်တင်ပြီး ထိပြီးသွားရလေ မင်းသူလီးကတောင်လေ။ “အာ ဒုက္ခပဲ အဒေါ်သိသွားရင်တော့ပြသနာပဲ” ဒေါ်စမ်းမော်သိတယ်။ ဒီလိုကျဉ်းကျဉ်းကျပ်ကျပ်ထဲ လူချင်းကကပ်ပြီး အလုပ်လုပ်နေရတာ။ သွေးမတော် သားမစပ်။ လင်နဲ့တော်မှ ရတဲ့တူ။ နောက်ပြီး ငယ်ငယ်ကထိန်းကျောင်းလာတာ မဟုတ်တော့ မင်းသူစိတ်တွေ လှုပ်ရှားနေမှန်းသိတယ်။မင်းသူလို လူပျိုအရွယ်မပြောနဲ့ သူတောင်တမျိုးကြီး ဖိုးသိုးဖတ်သပ်ခံစားရတာ။ ဟန်မပျက်ရအောင်သာ မင်းသူကိုခိုင်းရင်း “ငါ့တူရေ နင့်မလည်း အိုးတိုးအမ်းတန်းနဲ့ ဘာတွေဖြစ်နေတာလဲ” “ဟုတ်ကဲ့ ဒေါ်လေး လမ်းကကျဉ်းတော့ ဒေါ်လေးကိုထိနေလို့” “အမလေးဟယ် ထိရောဘာဖြစ်မှာလဲ ငါက နင့်အဒေါ်လေထိထိ အားမနာနဲ့” “ဟုတ်ဒေါ်လေး” “အယ် ငါမင်းသူကို အားပေးအားမြှောက် ပြုနေပီလားမသိဘူး..့တော်ကြာ ကောင်လေးအတင့်ရဲလာမှ’” တွေးမိပြီး ဒေါ်စမ်းမော်ရင်ထဲ တမျိုးကြီးခံစားလိုက်ရသလို ရှက်သလိုလိုလေးဖြစ်သွားပြီး အဖုတ်ထဲလည်း တမျိုးကြီးခံစားလိုက်ရတယ်။ မင်းသူလည်း အဒေါ်က အားနာစရာမလိုဘူး ပြောမှတော့ ခုနကလီးနှင့်တင်သားမထိအောင် ဂရုစိုက်နေရာကနေ အခုတော့ ဂရုမစိုက်တော့ဘူး။ အဒေါ်တင်သားကြီးတွေကို မရှောင်တော့ပဲ ပွတ်သတ်သွားတော့တယ်။အိစက်စက်တင်သားကြီးတွေကမင်းသူအတွက် ရင်ခုန်စရာကြီးမို့ လီးကတောင်နေတယ်။ ဒေါ်စမ်းမော်လည်း မင်းသူ လီးနှင့် မိမိတင်သားကြီးကို တစ်ခါထိတိုင်း စိတ်ကထလာတယ်။့ ယောက်ျားမလိုးနိုင်တာ ကြာခဲ့ပီလေ။ တောင့်တနေတဲ့အချိန်ကြီးမှာ ဒီလိုကြီးထိတွေ့နေရတော့ စိတ်တွေဂယောက်ဂယက်။ ဒီလိုနဲ့မင်းသူ နေ့လည်ဈေးရောင်း ညနေဈေး ဆိုင်ပြန်သိမ်း။ မနက်ကဝေဒနာညနေပြန်ဖြစ်။ ဆိုင်သိမ်းတော့လည်း ဒီလမ်းကျဉ်လေးမှာပဲ မနက်ကလိုပဲ သိမ်းရတာကိုး။ မင်းသူတော့ စိတ်တွေကမတည်မငြိမ် အဒေါ်ကို ပစ်မှားမိနေတယ်။ စကားတောင် မပြောရဲဘူး။ ဒေါ်စမ်းမော်လည်း မင်းသူစိတ်တွေ တစ်ခုခုဖြစ်နေပြီဆိုတာသိတော့ မင်းသူကို စကားမရှိစကားရှာပြီး ပြောနေမိတယ်။ အိမ်ကိုပြန်ရောက်ပြန်တော့လည်း ဒေါ်စမ်းမော်ထမင်းချက်ရတယ်။ မင်းသူလည်း ထမင်းချက်တာ ကူပေးတယ်။ ဒေါ်စမ်းမော်က အိမ်ရောက်ပြီမို့ အိမ်နေအဝတ်အစားဖြစ်တဲ့ လည်ဟိုက်ဂါဝန်ကြီးပဲ ဝတ်ထားတာ။ မင်းသူလည်း ဒေါ်စမ်းမော်ရင်ဘတ်ကြီး ချောင်းကြည့်လိုက် တင်ဆုံကြည့်တွေလှမ်းကြည့်လိုက်နဲ့ တံတွေးတွေပဲမြိုချနေမိတယ်။“ကဲငါ့တူရေ ချက်လို့ပြုတ်တော့လို့ပြီးပြီ၊ ငါရေအရင်ချိုးမယ် ပြီးတော့နင်ချိုးပေါ့” “ဟုတ်ကဲ့ဒေါ်လေး” ဒေါ်လေးပြောပြီးအခန်းထဲ့ဝင်သွားတယ်။ ပြီးမှ ထမီရင်ရှားပြီး ထွက်လာတယ်။ ရင်သားဖွေးဖွေးနဲ့ ရေလဲထမီပါးပါးထဲမှ ကြွရွနေတဲ့ ဖင်ကြီးတွေကြည့်ရင်း လီးကတောင်လာပြန်ပြီ။ ရေချိုးသံတဘွမ်းဘွမ်းကြားရတယ်။ တော်တော်ကြာရေချိုးပြီး ဒေါ်လေးရေချိုးခန်းထဲက ထွက်လာပြီး “မင်းလည်း ရေချိုးတော့မင်းသူ” “ဟုတ်ကဲ့ဒေါ်လေး” မင်းသူထရပ်တော့ ပုဆိုးထဲကလီးကြီးရှေ့ကို ငေါထွက်နေတယ်။ ဒေါ်စမ်းမော်တချက်ကလေး ငေးကြည့်မိပြီးအသိဝင်လာကာ အခန်းထဲသနပ်ခါးသွေးရင်း “အမလေး မင်းသူ ငါ့ကိုပစ်မှားနေတယ်၊ ဟီဟိ လီးကြီးကလည်း အကြီးကြီးပဲ။ ဒီကောင်လေးတော့ ဟင်းးဟင်းး” မင်းသူရေထျိုးခန်းဝင်ပြီး ရေချိုးရင်း ဒေါ်လေး စမ်းမော်ကိုမှန်းကာ တစ်ချီထုလိုက်တယ်။ထုချိန်ဆို ဘာမှလုပ်မရဘူး၊၊ ကြာကြာလေး ဖီးအပြည့်နဲ့ထုနေတုန်း “ဟေ့ မင်းသူကြာလှချည်လား” တံခါးခေါက်ရင်း ဒေါ်စမ်းမော်ပြောတော့ “ဟုတ်ဒေါ်လေး ပြီးပြီ၊ပြီးပြီ” “မင်းသူရယ် ရေချိုးတယ်သာပြောတာ ရေေ့လာင်းသံတောင် မကြားရဘူး” မင်းသူသူခိုးလူမိသလိုရှက်သွားပြီး ရေကိုတ ဗွမ်းဗွမ်းလောင်းချိုးလိုက်ရတယ်လေ။ “မင်းသူရေ ရေချိုးပြီး မင်းဦလေးခေါ်အုံး ထမင်းစားမယ်လို့” “ဟုတ်ဒေါ်လေး…ဦလေးရေ ထမင်းစားရအောင်” “အေး အေးလာပြီကွ” ဦလေးတို့နှင့်ထမင်းအတူစားကာ ထိုတည ကုန်ဆုံးလိုက်ရတာပေါ့ဗျာ။ မင်းသူ တနေ့ထက်တနေ့ ဒေါ်စမ်းမော်နဲ့ ပိုရင်းနီးလာတယ်။ ဈေးဆိုင်ဖွင့်ချိန်သိမ်းချိန်ဆို ဒေါ်စမ်းမော်တင်ကြီးကို သူ့လီးနှင့်မထိ ထိအောင်လုပ်တတ်လာတယ်။ဒေါ်စမ်းမော်လည်း ဒီအထိအတွေ့မှာ သာယာလာလို့ ဘာမှမပြောဘူး။ အိမ်မှာ လင်ကြီးငုတ်တုတ်ရှိလို့သာ ပေါ်တင်မလုပ်ရဲတာ။ အခုလည်း မင်းသူနောက်က လီးနှင့်ထောက်ရင် အဖုတ်မှာအရည်တစီစီနဲ့ တစ်ခါတလေ လည်း စိတ်ထဲကလုပ်ပစ်ချင်စိတ်က ဖြစ်နေတယ်။ တနေ့ ညနေဆိုင်သိမ်းရင်း မင်းသူက ပစ္စည်းတစ်ခုအထဲသွားထည့်ရာမှာ သူ့ကိုနောက်က ပွတ်ပြီးသွားတော့ သူကပစ္စည်းအပေါ် လှမ်းတင်ချိန် မင်းသူအပေါ်တင်ကြီးနှင့် ဖိသလိုဖြစ်သွားတော့ “အာ့ ” “အယ်မင်းသူ ဘာဖြစ်သွားလဲ ” “ဟီး နာသွားတယ်” “ပြစမ်းဘယ်အနားနာသွားလဲ” “ပြလို့မဖြစ်တဲ့နေရာ” “ဟားး ဘာဖြစ်သွားလဲ” “မသိဘူး ဒေါ်လေး” “ကဲဆိုင်ခန်းတံခါးပိတ်လိုက်ငါကြည့်ပေးမယ်” “ဟုတ်ကဲ့” မင်းသူဆိုင်ခန်းတံခါးထပိတ်လိုက်တယ်။ပြီးမှ “ဒေါ်လေး ဒီမှာကြည့်ပေးစမ်းပါအုံး” “နင်ပဲ ပြလို့မရတဲ့နေရာဆို” “အင်းဒေါ်လေးကြည့်ပေးမယ်ဆိုလို့” “အင်းပါ ကဲပြ” မင်းသူ ပုဆိုးချွတ်ချလိုက်တယ်။

“အမလေးမင်းသူနင့်ဟာကြီးကလဲ” “ဒေါ်လေးသေချာကြည့်ပေးစမ်းပါ နာနေတယ်” “အေးပါဟ” ဒေါ်စမ်းမော်ဒူးထောက့်ထိုင်ကာ မင်းသူလီးကိုင်ကြည့်လိုက်တော့ လီးတအားတောင်လာတယ်။ လီးက အိမ်ယောက်ကျားထက် အများကြီးကြီးတယ်။ အကြောတွေထောင်ထလို့ ဒစ်ကြီးက မှိုပွင့်သဏ္ဋာန်ဖြစ်နေတာ။ ဒေါ်စမ်းမော် သေချာကိုင်ကြည့်နေတုန်း လီးထိပ်က အရည်ကြည်တွေစိမ့်ထွက်လာတယ်။ ကြည့်ရင်းနှင့် ဒေါ်စမ်းမော်စဖုတ်က စိမ့်ကနဲဖြစ်သွားပြီး ယားနေတော့တယ်။မင်းသူလည်း စိတ်ကထိန်းမရတော့ ဒေါ်စမ်းမော်ခေါင်းကိုင်ကာ ဒေါ်စမ်းမော် ပါးစပ်ထဲထိုးထည့်ရာ “အု ဝု အု ..အာ့အာ့… ထွီ မင်းသူ ဘယ်လိုလုပ်လိုက်တာလဲ” “ဒေါ်လေးကျနော်မနေနိုင်တော့လို့ပါ” “ဟေ့ နင့်ဦးလေးသိရင် ငါတို့ပြသနာတက်မယ်” “မသိအောင်နေမယ်ဗျာ.. ကျနော်အရမ်းလုပ်ချင်နေပြီ” မင်းသူလည်း အခြေအနေကောင်းမှန်းသိတော့ အရဲစွန့်တောင်းဆိုလိုက်တယ်။့ ဒေါ်စမ်းမော်လည်း စိတ်ကအရမ်းပါနေပြီ။ “ကဲ အဲလောက်ဖြစ်နေရင်လည်း လုပ် တော့ ငါကုန်းပေးမယ်” “ဟုတ်ကဲ့ဒေါ်လေး” ဒေါ်စမ်းမော်မင်းသူလီးကြီးနှင့် အလိုးခံချင်နေတာကြာပြီ။ အခုလိုအနေအထားမှာ လက်လွတ်မခံတော့ဘူး။ အိပ်ပြီးခံလို့ရတဲ့ နေရာမဟုတ်တော့ ကုန်းပေးလိုက်တယ်။ မင်းသူလည်း ဒေါ်စမ်းမော်နောက်ကဝင်ပြီး အဖုတ်ကို တချက်စမ်းလိုက်တယ်။အလိုးမခံရတာကြာပြီဖြစ်တဲ့အဖုတ်က အရည်တွေစိုရွဲနေတာမို့ကုန်းပြီး တချက်ယက်လိုက်တယ်။ “ပလပ် ပလပ်” “အိုး …အာ့ အာ့ မင်းသူရယ်ကောင်းလိုက်တာ” “ဒေါ်လေး အဖုတ်ယက်မခံဖူးဘူးမလား” “အင်း..မခံဖူးဘူး နင့်ဦလေးကယက်မပေးဖူးဘူး” ‘”နောက်ဆိုရင် ကျနော်ကောင်းကောင်းယက်ပေးပါ့မယ် ဒေါ်လေး” “အေး ဟယ် ငါလည်းခံကြည့်ချင်တယ်။ အခုကအချိန်မရဘူးနင်တစ်ခါတည်းသာ လိုးတော့ ငါအရမ်းခံချင်ပြီ” “ဟုတ်ကဲ့ဒေါ်လေး’” မင်းသူပြောရင်း လီးကိုအဖုတ်ကိုတေ့ပြီး ထည့်လိုက်တယ်။ လီးက အဖုတ်ထဲပြည့်ကျပ်ပြီးဝင်သွားတယ်။”အာ့ လား လား မင်းသူရယ်တလုံးတခဲကြီးပဲ နင့်နေတာပဲဟယ်” “ကောင်းရဲ့လား ဒေါ်လေး” “အေး အရမ်းကောင်းနေပြီ လိုးစမ်းပါဟာ” မင်းသူ တဖြေးဖြေးလိုးရာကနေ ကြမ်းလိုက်တယ်။ မင်းသူလီးကအလုံးအထည်ကလည်းကြီး ရှည်လည်း ရှည်တော့ ဒေါ်စမ်းမော် အသံမထွက်မိရအောင် ကြိတ်ညည်းမိတယ်။အားကောင်းမောင်းသန် လူငယ်လေးတစ်ယောက်ရဲ့ ဆောင့်ချက်က အရသာကောင်းကောင်းပေးနိုင်စွမ်းရှိနေတော့။ လင်ဖြစ်သူ ကိုအောင်မောင်းမပေးနိုင်တဲ့ ကာမအရသာကို အခုမှ နဖူးတွေ့ဒူးတွေ့ခံစားရပြီ။ “အားးမင်းသူရေ ကောင်းလိုက်တာကွယ်အိုး အားအားး” အလိုးမခံရတာကြာပြီဖြစ်တဲ့အဖုတ်က အရမ်းပဲဇိမ်ရှိနေတယ့်။ တချက်တချက် မင်းသူလိုးချက်က အရမ်းထိတယ်။ လီးဝင်ပြီး ပြန်ထွက်သွားမှာကိုတောင် စိုးရိမ်မိနေတယ်။ မင်းသူလည်း လိုးရတာ အရမ်းကောင်းနေတဲ့အတွက် တဖန်းဖန်းမြည်အောင် လိုးလိုက်တယ်။ဒေါ်စမ်းမော်လည်း အရမ်းကောင်းလာပြီး မင်းသူ့လီးကြီးကို ကြိုက်သွားရတော့တယ်။ မင်းသူလိုးချိန် မိနစ်နှစ်ဆယ်လောက်ကြာတော့ “ဗျိ..ဇွိ ဗျိ ဘွတ် ဖတ် ဖတ် ဖွတ်ဖန်းဖန်း’” “အာ့မင်းသူ အိုး ဘယ်လိုကြီးလဲ အားးငါတမျိုးကြီး အား ထွက်ပီထွက်ပီ အားး အားး” ဒေါ်စမ်းမော် တစ်ယောက်မင်းသူနှင့်တွေ့မှ ပြီးဆုံးတဲ့အရသာကို ခံစားရလိုက်ပြီး မင်းသူလည်း ပြီးတော့မှာမို့ အားကုန်ဆောင့်လိုက်ပြီး အဖုတ်ထဲသုတ်တွေ ပန်းထည့်လိုက်တော့တယ်။အိမ်ကိုဟန်မပျက်ပြန်ခဲ့ကြပြီး ပုံမှန်ချက်ပြုတ်စားသောက်နေကြပေမယ့် ကျမစမ်းမော်စိတ်က ဆယ်ကျော်သက်ပမာ ပျော်ရွှင်နေမိတယ်။ ကျမပဲလားဆိုတော့ မဟုတ်ဘူး မင်းသူလေးကြည့်တော့လည်း မှိူရတဲ့မျက်နှာလေးနဲ့ ပျော်နေတာ။ မျက်နှာပိုးသတ်ရအောင် မနည်းကြိတ်ပြောရတယ်။့ကာမဆိုတာ သောက်လေငတ်လေ ပဲမို့ခိုးစားရတာက မလွတ်မလပ်နဲ့ ဆိုင်ခန်းလေးမှာပဲ အားမရပါဘူး။ ယောက်ျားအလစ်ကိုပဲ ချောင်းနေရတယ်။ ယောက်ကျားက ကျန်းမာရေးညံ့တော့ မနက်ဆို လမ်းလျောက်ပြီး လေ့ကျင့်ခန်းလေးလုပ်ပြီး အိမ်မှာနေရတယ်လေ။ ကိုအောင်မောင်းကို အိမ်ကလေအပြင်ကို သွားစေချင်တယ်။ တနေ့ထက်တနေ့က မင်းသူလေးနှင့် အေးအေးဆေးဆေး လိုးချင်တဲ့စိတ်က ပြင်းပြလာတယ်။ မင်းသူရဲ့အဖုတ်ယက်တာကို ခံချင်တယ်။ ဆိုင်ခန်းမှာက မလွတ်လပ်ဘူးလေ။ ဒီတော့လည်း မာယာသုံးရတော့တာပေါ့။

“ကိုကြီးအောင်မောင်း” “ဘာလဲ မိန်းမ” “ကိုကြီးလည်းအိမ်မှာပဲနေရတာ ကြာတော့ မငြီးမွေ့ဘူးလား” “ငြီးမွေ့တာပေါ့ မိန်းမရာ” “အင်းလေ မင်းသူရောက်လာတော့ ဆိုင်ကိစ္စလည်း ကိုကြီးပူစရာမလိုတော့ဘူး၊ လေကောင်း လေသန့် လေးရအောင် မင်းသူအဖေတို့ဆီ သွားပါလား။့ အဲမှာစိတ်အေးလက်အေးနဲ့ ဆွေမျိုးတွေဆီလည်ပေါ့” “အေး ဟ ငါလည်းသွားချင်နေတာ” “အဲဒါဆိုလည်းသွားလေ ကိုကြီးအောင်မောင်း” “အေး ငါမနက်ဖြန်သွားမယ်၊ နောက်ဆို ငါ့ကျန်းမာရေးကြောင့် မသွားဖြစ်လောက်တော့ဘူး” “ဟုတ်ကဲ့ ကိုကြီးအောင်မောင်း” နောက်တရက် ကိုအောင်မောင်းရွာဘက်သွားတော့ ကျမတို့နှစ်ယောက်ဆိုင်သာဖွင့်ရတာ။ စိတ်က မပါဘူး။ အိမ်ပြန်ချင်စိတ်က များနေပြီလေ။ ဒါနှင့်ပဲ ဆိုင်ကိုစောစောပိတ်ပြီး အိမ်ကိုပြန်လာခဲ့တယ်။အိမ်လည်းရောက်တော့ “မမ ” “အယ် မင်းသူဘယ်လိုခေါ်လိုက်တာလဲ” “မမလို့ ခေါ်တာလေ” “အယ်တမျိုးကြီးဟယ်” “ဟုတ်တယ်မမရဲ့ ဒေါ်လေးခေါ်ပြီးလိုးရတာ တမျိုးကြီးမို့လို့” “ဟေ့ မင်းသူ နင့်ဦးလေးရှေ့ကြဒေါ်လေးပဲခေါ်” “ဟုတ်ကဲ့မမ..မမရယ်…ရင်အရမ်းခုန်တာပဲ” “အေး ငါလည်းရင်တွေခုန်နေတာပါ” မင်းသူ မမကိုဖက်ပြီးမမနှုတ်ခမ်းတွေကို စုပ်နမ်းလိုက်တယ်။ ရင်ခုန်သံသာမက တဏှာစိတ်ကြောင့် အသက်ရှူသံပါ မြန်လာတယ်။တကယ်တော့ ရမက်ပြင်းပြင်းနဲ့ နမ်းလိုက်တာပါပဲ။ ဒေါ်စမ်းမော်လည်း ပြန်နမ်းပေးလိုက်တယ်။ မင်းသူလျှာကပါးစပ်ထဲဝင်လာပြီးမွှေတယ်။ ဒေါ်စမ်းမော်ဆယ်ကျော်သက်တစ်ယောက်လို ရင်တွေတငိမ့်သိမ့်ခုန်ပြီး စိတ်တွေ အရမ်းလှုပ်ရှားနေတာကြောင့် အဖုတ်ထဲက အရည်တွေစိုရွှဲလာနေပြီ။ မင်းသူလည်း အဝတ်တွေကိုချွတ်ပြီးဒေါ်စမ်းမော်အဝတ်တွေပါ ချွတ်ချပစ်လိုက်တယ်။ ဒေါ်စမ်းမော်ရဲ့နို့ကို တလှည့်စီစို့ပေးလိုက်တယ်။ ကာမစိတ်တွေကပြင်းပြစွာဖြစ်ပေါ်ပြီးစမ်းမော် ညည်းတွားမိတယ်။ မင်းသူလီးကြီးကိုစမ်းပြီး ဆွပေးနေလိုက်တယ်။ မင်းသူလီးက ဒေါ်စမ်းမော်လက်ထဲ တဖြေးဖြေးကြီးထွားပြီး မာတောင်နေပြီ။ “မမ မောင်လေးမှုတ်ပေးမယ်” “အင်းမောင်လေး မမလည်းအယက်ခဲချင်လှပြီ” မင်းသူလည်း ပေါင်ကြားထဲဝင်ပြီး အဖုတ်မို့မို့ဖောင်းဖောင်းကြီးကို နမ်းလိုက်တယ်။”ရွှပ်” “”အာ့ ရှီးရှီး” အမွေးတွေ့ကြားဖြဲပြီးအစေ့ကလေးကို စုပ်လိုက်တယ်။ မောင်လေးရယ် အား” အစေ့ကိုအားရအောင်စုပ်ပြီး အဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားဖြဲကာ လျှာကို အပြားလိုက်လုပ်ကာ ယက်လိုက်ရာ မောင်လေး” ဒေါ်စမ်းမော်တကိုယ်လုံးတုန်သွားကာ ငှက်ဖျားထသကဲ့သို့ အော်ညည်းမိတော့တယ်၊ အရည်တွေ စိုရွဲနေတဲ့အဖုတ်ကိုလျှာစုချွန်ကာ ထိုးမွှေပြီးစုပ်ယူလိုက်ယက်လိုက် လုပ်ပေးလိုက်တယ်။ ဒေါ်စမ်းမော်မှာ အလိုံးရသလိုမဟုတ်ပဲထူးခြားတဲ့အထိအတွေ့ကြောင့် အရသာထူးကိုခံစားရပြီး ပြီးချင်သလိုဖြစ်လာတယ်။ “အားတော်ပြီပြီးသွားလိမ့်မယ် မောင်လေး ” “ပြီးလေမမ ” “မမကလိုးပြီးအတူတူပြီးချင်တာ” “အာ့ဆိုလည်း မောင်လေးလီးစုပ်ပေးအုံးလေ” “အေး ပါ မမလည်းစုပ်ချင်နေတာ” မင်းသူလီးကို မမမျက်နှာရှေ့ထိုးပေးလိုက်တယ်။ မျက်နှာရှေ့လီးတယမ်းယမ်းဖြစ်လာတော့ ဒေါ်စမ်းမော်လည်း မင်းသူလီးကိုဖမ်းကိုင်ပြီး ဂွင်းသုံးလေးချက်တိုက်ပေးလိုက်တယ်။ လီးထိပ်က အရည်ကြည်တွေထွက်လာတော့မှ ဒေါ်စမ်းမော်ပါးစပ်ထဲ လီးကိုငုံပြီးစုပ်ယူလိုက်တယ် ကောင်းလိုက်တာမမရာ၊ လီးထိပ်လေးလျှာနှင့်ထိုးပေး” “အေးမောင်လေး” ဒေါ်စမ်းမေညိလည်းမင်းသူပြောသမျှနာခံကာ လီးအပေါ်ဝလျှာနှင့်ထိုးမွှေပေးလိုက်တယ်။ ကောင်းလိုက်တာဗျာ” မင်းသူပြီးသွားမှာတောင်စိုးရိမ်သွားတယ်။ “မောင်လေးရပြီလား ” “ရပြီမမ” “လုပ်တော့မလား” “လုပ်တော့မယ်မမ” “အင်းလုပ် ” ဒေါ်စမ်းမော်အိပ်ရာပေါ်လှချပြီး အလိုးခံရန်စောင့်စဉ် “မမခါးအောက်ခံလိုက်မယ်” “အင်းခံလေ” ဒေါ်စမ်းမော်ခါးကိုကြွပေးလိုက်တယ်။့ မင်းသူလည်း မမခါးအောက်ခေါင်းအုံးခံပြီး ပေါင်ကြားဒူးထောက်ဝင်ကာ အစေ့နေရာကို တချက်နှစ်ချက်ခန့်ချော်ထိုးလိုက်တယ်။ “အားလားးလားး မောင်လေး အိုး လိုးပါတော့” မင်းသူမမအဖုတ်ထဲလီးကို တဖြေးဖြေးထိုးထည့်လိုက်တယ်။ ဒေါ်စမ်းမော်လည်း မိမိအဖုတ်ထဲ လီးဝင်လာကိုကြည့်ရင်း စိတ်တအားကြွလာတယ်။”ဗျစ် ဗြိ ဗျိ” “အားးမောင်လေး အခုမှအားရပါးရရှိလိုက်တာကွာ” ဒေါ်စမ်းမော် အားရပါးရညည်းညူပြီး အော်လိုက်တယ်။့ မင်းသူလည်း စိတ်လွတ်ကိုယ်လွတ်လိုးရပြီမို့ ဆောင့်သွင်းပြီးလိုးပေးလိုက်ရာ ကောင်းတယ် အားလိုးလိုးမြန်မြန်လေးလိုး” စောက်ဖုတ်ထဲမှာအမြှပ်တစီစီထနေပြီ။ ကောင်းတယ်” အားကောင်းမောင်းသန်မင်းသူလိုးချက်က ဒေါ်စမ်းမော်ကြာကြာမနေနိုင်တော့ဘူး။

မောင်လေးမမပြီးတော့မယ့် ပြီး တော့ မယ် အား” “မမပြီးပေမယ့်မောင်လေးမပြီးသေးဘူး မမ” “အေး ပါ မင်းပြီးအောင်လုပ်” “ဗျစ် ဘွတ်ဖတ် ဖတ် ဖတ် ဘွတ် ဖန်းဖန်း” “မောင်လေးမမပြီးပြီ ပြီးပြီ အား ရှီးရှီး..အား”. ဒေါ်စမ်းမော်ပြီးသွားပြီဆိုတော့ မင်းသူလီူကို ဆွဲထုတ်လိုက်ပြီး “မမကုန်းပေးအုံး ” “အင်း ကုန်းပေးမယ်” ဒေါ်စမ်းမော်လူးလဲထကာကုန်းပေးလိုက်တယ်။ မင်းသူလည်း ဒေါ်စမ်းမော်နောက်ကနေပြီး လီးကိုထည့်လိုက်တယ်။ “ြပြတ် ” “အိုး အားရှီးကောင်းတယ်မောင်လေး ” “””ဗျစ် ဘွတ်ဖတ် ဖတ် ဖတ် ဘွတ် ဖန်းဖန်း” “အားအိုးးအင်းဟင်းးဟင်း ကောင်းတယ်” နောက်ကနေဒူးကွေးပြီး မီးကုန်ယမ်းကုန် ခါးကိုင်ဆွဲပြီးလိုးပေးလိုက်ရာ ဒေါ်စမ်းမော်လည်း အော်ညည်းရင်း ဒုတိယအကြိမ်ပြီးဆုံးဖို ြ့ဖစ်လာပြန်တယ်။”””ဗျစ် ဘွတ်ဖတ် ဖတ် ဖတ် ဘွတ် ဖန်းဖန်း” “အားဟားးဟားးမောင်လေးမမပြီးတော့မယ်” မင်းသူလည်းပြီးချင်လာပြီမို့စိတ်မထိန်းတော့ပဲ သုတ်ကို အဖုတ်ထဲပန်းထည့်လိုက်ပြီး ဒေါ်စမ်းမော်ကို ရှေ့သို့တွန်းလှဲကာ လီးကိုအဖုတ်ထဲစိမ်ရင်း ဒေါ်စမ်းမော်အပေါ် မှောက်ချလိုက်တော့တယ်။ အဖုတ်ထဲသွင်းပြီး ဇိမ်ခံနေသောမင်းသူကို “ကိုယ်တော်လေး ဇိမ်ခံမနေနဲ့တော့ မမလေးနေပြီ” “ဟုတ်ကဲ့မမ” မင်းသူလည်းမမဘေးလှဲချလိုက်ပြီး မမကိုဆွဲဓက်ကာ အနမ်းလေးတပွင့်ပေးရင် “မမကောင်းလား” “အရမ်းကောင်းတယ် မောင်လေးရယ်” မောပန်းနေကြတဲ့နှစ်ယောက်သား အဝတ်မဝတ်နိုင်ပဲ ဖက်ပြီးအိပ်ပျော်သွားတော့တယ်။ ဦးအောင်မောင်းရွာပြန်သွားတော့ ရွာက ဘုန်းတော်ကြီးကျောင်းကိုသွားရောက်ပြီး ကန်တော့လိုက်တယ်။ “ဒကာကြီးအောင်မောင်း မင်းလည်း ပျောက်သွားလိုက်တာ အခုမှပဲ ရွာပြန်လာတော့တယ်” “တင်ပါ့ဘုရား” “အေး ဒကာကြီးလည်း အသက်အရွယ်ရလာပြီပဲ၊ တရားရောအားထုတ်ဖြစ်လား” “မထုတ်ဖြစ်ပါဘူးဘုရား” “အေးကွယ်သေရင်ကိုယ့်နောက်ပါမှာ ဒါနနှင့်သီလပဲ မဟုတ်လား” “တင်ပါ့ဘုရား” “အေး ကွယ် တဏှာလောဘနောက်ပဲလိုက်နေရင် ဘယ်လူဖြစ်ရကျိုးနပ်ပါ့မလဲကွယ်” “တင်ပါ့ဘုရား” “အေးဒီမှာတရားစခန်းဖွင့်ထားတယ် ၊အချိန်ရရင် တရားအားထုတ်သွား” “တင်ပါ့ဘုရား” ဦးအောင်မောင်းစဉ်းစားကြည့်တယ်။ကျန်းမာရေးကြောင့် စီးပွားရေးတောင် မလုပ်နိုင်တော့ဘူး တဏှာရာဂရော မလုပ်ဖြစ်တာ ကြာလှပြီ။ နောက်ဆံတင်းစရာ သားသမီးကလည်း မရှိဘူး။ မိန်းမအပေါ် မှာလည်း ကျန်းမာရေးကြောင့် လင်မယားလိုမနေဖြစ်ပဲ မောင်နှမလိုပဲနေဖြစ်တယ်။ တဏှာကုန်လို့လား။ မဟုတ်ဘူး ကျန်းမာရေးကြောင့်သာဖြစ်တယ်။ အခုအသက်လည်း ကြာကြာနေနိုင်မှာမဟုတ်ဘူး။ဒီတော့ ငါအချိန်ရတုန်း တရားအားထုတ်မယ်ဆိုပြီး တရားအားထုတ်ခဲ့တယ်။ တရားအသိလေး ရင်ဝယ်မှတ်ပြီး ရန်ကုန်ကိုပြန်လာခဲ့တယ်။ ရန်ကုန်မှာတော့ မင်းသူနဲ့ဒေါ်စမ်းမော်ကတော့ တဏှာကြောမှာ မြောနေရာက ဦးအောင်မောင်းရောက်လာလို့ အရှိန်သတ်လိုက်ကြတယ်။ ဒါပေမယ့်လည်း စားနေကြအရာမစားရရင် နေမထိထိုင် မသာဖြစ်တော့ ခိုးပြီးစားရာက ဦးအောင်မောင်း ရိပ်မိသွားတော့တယ်။ တနေ့တော့ မင်းသူမရှိချိန်မှာ “စမ်းမော်” “ရှင်ကိုကြီး””အင်း ငါနင်နဲ့မင်းသူကိုရိပ်မိတယ်””ရှင်ကိုကြီး” “အေး ငါသိတယ် ငါကမွေးစားရအောင်ခေါ်တာ နင်က အမှန်အကန်မွေးစားလိုက်တာပေါ့””ကိုကြီး ကျမကိုခွင့်လွှတ်ပါ””အေးပါ ငါ့မှာတရားရှိပါတယ်။ ငါ့ကိုယ်စား ငါ့တူလုပ်ပေးတယ်လို့ပဲ မှတ်ပါတယ်””ရှင်ကိုကြီး’” “အေးဟုတ်တယ်လေ။ ဒီကိစ္စကငါက လူတွေဖွင့်ပြောရင် ငါကိုယ့်ပေါင် ကိုယ်လှန်ထောင်းသလိုပဲဖြစ်မှာ အိုကြီးအိုမရောက်မှ ငါကတရားစွဲရင် နင်ထောင်ကျမယ်.. နင်ထောင်ကျရင် ငါ့ကိုပြုစုမယ့်သူ မရှိတော့ဘူး” “ဟုတ်ကဲ့ ကိုကြီးတရားတော့မစွဲပါနှင့်ရှင်””အေးတရားလည်းမစွဲဘူး နင်လည်း ငါ့ကို အကိုကြီးတစ်ယောက်လို သဘောထားပြီးပြုစုပါ” “ဟုတ်ကဲ့ပါကိုကြီး” “အေးတစ်ခုတော့ပြောမယ် လူသိအောင်တော့ မနေကြနဲ့၊ ဒီနေ့ကစပြီး နင်နဲ့ငါခွဲအိပ်မယ်.. ငါလည်း တရားအားထုတ်မယ်” “ဟုတ်ကဲ့ပါကိုကြီး” “တစ်ခုပြောမယ့် မင်းသူကငယ်သေးတယ်။နောက်ကျရင် ပြသနာမတက်စေနှင့် ငါပြောတာလည်း သူမသိပါစေနှင့်” “ဟုတ်ကဲ့ပါကိုကြီး” ဦးအောင်မောင်းလည်း ထိုနေ့ကစပြီး တရားလေးမှတ်ပြီး အေးချမ်းစွာနေတော့တယ်။ တဏှာရာဂအဆုံးမသတ်နိုင်တဲ့ ဒေါ်စမ်းမော်ကတော့ ဦးအောင်မောင်းကိုယ်စား မင်းသူနဲ့ပဲ တဏှာတောမှာ ပျော်နေကြတော့တယ်။ ပြီးပါပြီ