
အန်တီနှင့်ညီမ
ကျနော့်နာမည် မောင်မောင် တဦးတည်းသောသားပေါ့။ အသက်က ၂၅ နှစ်၊ အမေကဆုံးတာ ကြာပီ။ အဖေကဆောက်လုပ်ရေး ကန်ထရိုက်တာ ပြောရရင် ရွှေမရှား ငွေမရှားသထေးသားပေါ့။ ဘွဲ့ရပီးတာမကြာသေး၍ ဘာအလုပ်မှမလုပ်သေးပဲ လည်လိုက်စား လိုက်ပေါ့။ အဖေကခရီးထွက်တတ်သဖြင့် တခါတလေ အိမ်မှာတယောက်ထည်းရှိတတ်သည်။ ကဲ..ဇာတ်လမ်းက စရတော့မည်။ တနေ့အဖေက မလေးရှားသွားစရာရှိသည်။ တလကြာမယ်တဲ့။ အဲ့တော့ အဖေက“သားရေ..နယ်ကမင်းအဒေါ်လာနေလိမ့်မယ်.. မင်းတယောက်ထည်း ထားခဲ့လို့မဖြစ်ဘူးလေ” “အဖေ့သဘောလေ..” တရက်လောက်အကြာ အဒေါ်ရောက်လာသည်။ အမေရဲ့ည မပေါ့။ အသက်က ၄၀လောက်ရှိမည်။ ပီးတော့ သမီးပါပါလာသည်။ ရန်ကုန်တွင် ကောလိပ်တတ်မလို့တဲ့။ ဒေါ် ကြာဖြူတဲ့ လင်နဲ့ကွဲ နေတာ။ သမီးလေးက မေမိုး တဲ့။ အသက် ၁၉ နှစ်၊ တကယ့်တောသူလို ရိုးရိုးလေး ညိုချော။ အဖေ ခရီးထွက်သွားသည်။ ဒေါ်ကြာ ဖြူမှာ အိမ်သန့်ရှင်းရေးနှင့် ချက်ပြုတ်ကူညီပေးရှာသည်။ မေမိုးကတော့ ကျောင်းသွားကျောင်းပြန်မို့ မအားနိုင်ပါ။
ကျနော့အိမ်သည် ပေ ၄၀ ၆၀ အပြည့်ဆောက်ထားသော တိုက်အိမ်ဖြစ်သည်။ အိမ်ရှေ့တံခါးကို အလည်မှာထားသဖြင့် အိမ်ရှေ့မှ မီးဖိုချောင်ထိတန်းသွားလို့ရသည်။ ဧည့်ခန်းမှာ ပေ၂၀ အကျယ်ရှိသလို ခြေရင်း ၂ ခန်း ခေါင်းရင်း ၂ ခန်းရှိသည်။ အဒေါ်နှင့် သူ့သမီးက ခြေရင်းဘက်မှာ တယောက်တခန်းအိပ်ကြသည်။ နောက်ဆုံးရေချိုး နှင့် မီးဖိုချောင်ကဘေးချင်းကပ်ပီး ထမင်းစားခန်းက သပ်သပ် ဆီ။ တနေ့ညဘက် “မောင်မောင်..ကူညီပါအူးမီးမလာလို့” အခန်းတံခါးခေါက်သံနှင်အတူ ဒေါ်ကြာဖြူခေါ်သံကြားရသည်။ ကျနော် ဖုန်းထဲမှ အောကားကြည့်နေတာတန်းလန်းကြီး လူငယ်သဘာဝ ကြည့်ပီး ထုရတာဝါသနာတမျိုး။ ခုဟာက လီးကတောင်နေ ချိန် အခန်းထည်းမှာဆို ကျနော်က အကုန်ချွတ်နေတတ်သူပါ။ ပုဆိုးကောက်ဆွတ်ပီး ဒေါ်ကြာဖြူအခန်းဆီ သွားလိုက်သည်။ ဖုန်းမီး အလင်းရောင်ပဲရှိသည်။ “မီးသီးကျွမ်းတာနေမယ်ဗျ..အသစ်လဲပေးမယ် ခနစောင့် ဓာတ်မီးယူရမယ်..”
ကျနော့အခန်းမှ ဓာတ်မီးအကြီးကိုယူပီး ဒေါ်ကြာဖြူရဲ့ အခန်းထောင့်ကုတင်မှာ တင်လိုက်ရာ ညအိပ်ဂါဝန်အပါးနှင့် ဒေါ်ကြာဖြူ၏ ကိုယ်လုံးကို တွေ့ရသည်။ အခန်းမီးသီးမှာ အလည်မှာတတ်ထားသည်။ ဒေါ်ကြာဖြူက အလည်မှာရပ်ပီး “ဘာယူပေးရမလဲ မောင်မောင်ရဲ့” “လှေကားနဲ့မီးသီး ယူရမယ်အန်တီ.. အဲ့တာတွေက ဂိုထောင်ထဲမှာ” ဓာတ်မီးအကြီးမှာ လင်းအားကောင်းဖြစ်၍ တော်ရုံအပါးဆိုရင် ဖောက်မြင်ရသည်။ ခုအခြေအနေက ဓာတ်မီးနှင့်မောင်မောင်ကြားမှာ ဒေါ်ကြာဖြူက ရပ်နေတာ ပေါင်ကြားနှင့် ခါး ကိုတွေ့ရသလို ဘေးတိုက်လှည့်ရင်ရင်သားနှင့် တင်သားကို အတိုင်းသားမြင်ရသည်။“အန်တီက မီးသီးယူ ကျနော်က လှေကား ယူမယ် “ “မီးသီးကဘယ်မှာလဲမောင်မောင်” “ဧည့်ခန်းဘီဒိုမှာ အန်တီ” “အော်..အေးအေး..” ဟု ဆိုရင်း ဒေါ်ကြာဖြူ ဓာတ်မီရှေ့ ဖြတ်လျောက်လိုက်ရာ ရင်သားနှင့် တင်သားကိုမြင်လိုက်ရသည်။ သေခြာတာက ဘော်လီနှင့်အတွင်းခံမဝတ်ထားပါ။ နို့သီးချွန်ပီး နို့ သားတင်းနေပီးတွဲမကျပါ။ တင်သားမှာ ကားပီး နောက်သို့ကော့နေသလို့။ ဗိုက်သားမထွက် ပေါင်လုံးသားပြည့်ပီး ကြည့်ကောင်းလှ သည်။ ပြောရရင် စိုမြတ်သူဇာလိုမျိုးပေါ့။
ကျနော် သူမနောက်ကလိုက်ထွက်ပီး လှေကား သွားယူလိုက်သည်။ အောကားကြည့်ထားတဲ့ အရှိန်ကမပြေသေး၊ ဒေါ်ကြာဖြူကိုယ် လုံးကြောင့် လီးကမာတောင်လာပြန်သည်။ ထိုစဉ် မေမိုးသူ့အခန်းမှထွက်လာပီး “အမေ ဘာဖစ်တာလဲ..သမီးအိပ်တော့မယ်” “အေး..အိပ်တော့မီးသီးကျွမ်းတာ လဲမလို့ မောင်မောင် ကိုလုပ်ခိုင်းနေတာ” မေမိုး လည်းညဝတ် ဂါဝန်နှင့် အမေတူသမီး မျက်နှာ လေးများမချောကြပေမဲ့ ဘောဒီ အကိတ်တွေပါလား၊ ကျနော်တတွေး မျိုချလိုက်မိသည်။ “အန်တီ..လှေကားကိုင်ပေးပါလား.. ကျ နော် မီးသီးဖြုတ်မလို့” သူမ လှေကားလာကိုင်သည်။ လှေကားမှာ ခါးလောက်သာရှည်သော အပုလေးပါ။ သုံးထစ်သာရှိသည်။ ကျ နော် ပထမလှေကားထစ်တက်ပီး ဒုတိယထစ်တက်ချိန် ကိုယ့်ပုဆိုးကိုနင်းမိတာမသိလိုက်၊ တတိယထစ်တက်ချိန် ပုဆိုးကျွတ်သွား သည်။
“အိုရ်….ဟဲ့ မောင်မောင်” ကျနော့လီးမှာ သူမ ရှေ့မှာဘွားခနဲပေါ်သွားသည်။ သူမငေးကြည့်နေသည်။ ကျနော်အမြန်ပြန်ဆင်းပြီး ပုဆိုးပြင်ဝတ်ကာ “ဆောရီး အန်တီ ပုဆိုးနင်းမိလို့” “နင်လဲလူကြီးဖြစ်နေပီပဲ..ဟ” သူမပြုံးပီးပြောလာသည်။ ကျနော်မီးဆက်လဲ ပီး အခန်းတွင်းမှထွက်ပြေးပီး ကိုယ့်အခန်းကိုယ်ဝင်၍ ဒေါ်ကြာဖြူကိုမှန်းကာ ထုလိုက်လေတော့သည်။ ဒေါ်ကြာဖြူ လင်မှာ အရက်သောက် ဖဲရိုက် အလုပ်ကမလုပ်သဖြင့် ကွာရှင်းပျက်ဆဲတာ ၅ နှစ်ရှိပီ။ နယ်မှာ သမီးတယောက်နှင့် လုပ်ကိုင်ရတာ မလွယ်၍ ရန်ကုန်မှ မောင်မောင့် အဖေ ခဲအိုဆီ အကူအညီတောင်းပီး အိမ်ဖော်သဘော နေဖို့ ဆုံးဖြတ်ခဲ့သည်။ ခုသမီးလဲ ကျောင်း အေးဆေးတက်နိုင်သလို သူမလည်း သာသာယာယာနေနိုင်စားနိုင်နေပီ။ သူမ အိမ်သန့်ရှင်းရေးလုပ်ရအူးမယ်။ မောင်မောင်လည်း အပြင်သွားချိန် သမီးလည်း ကျောင်းသွားချိန် အိမ်ရှင်းရမှာသူ့တာဝန်။ မောင်မောင်ရဲ့အခန်း ကုတင်အထက်ရှုပ်ပွ နေပီး တစ်ရှူး စက္ကူစများလည်း ပြန့်ကျဲနေသည်။ ဒီ ခလေး ဘာတွေဖွထားပါလိမ့်ဟု တွေးရင်း အိပ်ယာခင်းရှင်းရန် လှန်လိုက်ရာ စာအုပ်အပါး လေးများ တွေ့လိုက်ရသည်။ စာရေးသူ မန္တလာတုတ်ကြီး ဆိုပါလား။ သူမ လှန်ကြည့်လိုက်သည်။ စာအုပ်နာမည်က ‘အန်တီမမ’ အဒေါ်နှင့်တူ လိုးကြသော စာများအပြာစာအုပ်နှင့် ညီမအမ ဝမ်းကွဲများ လိုးကြသော စာအုပ်များ တွေ့ရသည်။

“ဒီကောင်လေး..ဒါတွေဖတ်ပီး ငါ့ကို ကျိတ်မှန်းနေတာဖြစ်ရမယ်..” မီးသီးလဲရင် တွေ့ရတဲ့လီးမှာလည်း ၇ လက်မလောက်ရှိတယ်။ သူမ ကြမ်းခင်းမှာထိုင်လိုက်ပီး အပြာစာများဖတ်နေရင်း နို့လေးညစ်လိုက် အဖုတ်ပွတ်လိုက်နှင့် ဖီးတက်နေသည်။ မောင်မောင်အိမ် ရှေ့ရောက်တာကြာပီ။ သူ့အခန်းထဲ ဒေါ်ကြာဖြူဝင်ရှင်းအောင် တမင်ဖွထားခဲ့ပီး အောစာအုပ်များ ထည့်ထားခဲ့လိုက်သည်။ ထင် သည့်အတိုင်း သူမ သူ့အခန်းထဲဝင်နေသည်။ တိတ်တိတ်လေး သူမနောက်ကပ်သွားပီး.. ” အန်တီ..ဘာလုပ်” ” အမလေး လန့် ထာ..မောင်မောင်ရယ်” “အန်တီ စာအုပ်ဖတ်ပီး ဖီးလာနေတာမဟုလား မညာနဲ့” သူမ ထွက်ပြေးဖို့ပြင်လိုက်ရာ မောင်မောင်က လက်ကိုလှမ်းဆွဲပီး ဖက်ထားသည်။ သူမရုံးကန်သည် မောင်မောင်ပုဆိုးကို ချွတ်ချလိုက်ရာ လီးမှာအလွန်တောင်ပီး ဒစ်ဖူးကြီးမှာ ပြောင်တင်းနေသည်။ ဒေါ်ကြာဖြူ လီးကြီးကို ဆုတ်ကိုင်ပီးနောက်.. “မလုပ်ပါနဲ့. မောင်မောင်ရယ်..မသင့်တော်ပါဘူး” ထိုသို့ပြော သော်လည်း လက်ကလီးကို မလွတ်သေး။ မောင်မောင် လက်တဖက်က သူမကို ဖက်ထားပီး တဖက်က ထမိန်ကိုချွတ်ချလိုက်သည်။ “မသိဘူး လိုးချင်တယ် အန်တီ.. နို့ကြီးဖင်ကြီးတွေ မလိုးရရင် ကျနော်ရူးသွားနိုင်တယ်” သူမ ရင်တွေတလှက်လှက်တုန်နေသည်။ လီးကြီးကို ဂွင်းတိုက်သလိုလုပ်နေမိသည်။
“မင်းနဲ့ငါက အမျိုးလေ မလုပ်ရဘူးနော်..” “သိဘူးဗျာ အန်တီ့ကိုမလိုးရရင် မေမိုးကိုလိုးမယ်” ဒေါ်ကြာဖြူလန့်သွားသည်။ မောင်နှမ တဝမ်းကွဲတွေ ယူကြတာမြင်ဖူးသည် ပတ်ဝန်းကျင်အသိမရှိသော နေရာမှာနေကြပီး ပေါင်းသင်းကြတာကြားဖူးသည်။ “အန်တီစုပ်ပေးမယ်လေ..မေမိုးလေးကို ချမ်းသာပေးပါ..” သူမထိုင်ချလိုက်ပီး လီးထိပ်ကို အရင်စုပ်လိုက်သည်။ “ကောင်းလိုက် တာ အန်တီရယ်…” သူမခေါင်းကိုကိုင်၍ ပါးစပ် ထဲဖြေးဖြေး လိုးနေလိုက်သည်။ အဒေါ်နှင့်တူ ဖြစ်နေ၍ သူမစိတ်ထိန်းနေရသည်။ လီးစုပ်နေရင်း လက်တဖက်က အဖုတ်လေးထဲ ထိုးထဲ့ပီး လိုးနေရာ အရေများပင် ထွက်ကြနေသည်။ “အန်တီ ကုတင်ပေါ်တက် မယ် ညောင်းတယ်” မောင်မောင် လီးကိုဆွဲထုတ်ပီး ကုတင်မှာ ပက်လက်လှန်လိုက်တယ်။ “အန်တီအဝတ်တွေချွတ်လိုက်ပီးရင် ကျ နော့် အပေါ်ခွပီးစုပ်ပါ ဖင်နဲ့အဖုတ်ကို ကျနော့မျက်နှာဘက်ထားပါ ကြည့်ချင်လို့..” “အေးပါဟာ..မေမိုးကို မလိုးရင် နင်ကြိုက်သလို လုပ်ပါတော့” ခုမှတော့မထူးတော့ပါ။ သူမ လည်း မောင်မောင်ရဲ့လီးကြီးလိုးတာခံချင်လာမိသည်။ 69 အနေအထားစုပ်ပေးနေသလို မောင်မောင်လဲ မျက်နှာအထက်မှ အဖုတ်ဖောင်းဖောင်းကြီးကို လျှာနဲ့ ထိုးလိုက်စုပ်လိုက် ဖင်ပေါက်ထဲ လက်ညိုးထိုးထဲ့လိုက် ကလိနေသည်။
“အား..အန်တီ..စုပ်စုပ်..” လရေများ သူမ ပါးစပ်ထဲပန်းထဲ့လိုက်သည်။ ဒေါ်ကြာဖြူထွေးထုတ်ဖို့လုပ်နေရာ.. “မထုတ်နဲ့ မြိုချ ပါ..အန်တီ..” “ကဲပီးပီလေ.. တော်ပီ” “မပီးသေးဘူး..လိုးမယ်..ပက်လက်လှန်ပေး..” လီးကထောင်မတ်နေသည်။ တော်တော်သန် တဲ့ အကောင်။ သူမ ရဲ့ နို့နှလုံးကို ကုန်းစို့လိုက်ပီး နို့သီးခေါင်းလေးကို ချေလိုက်စုပ်လိုက်ပေါ့။ ဒေါ်ကြာဖြူ ကာမစိတ်များထလာ တော့သည်။ “အင်း..ဟင်း..ဟင်း..” မောင်မောင့်လက်များအဖုတ်ကို အဆက်မပြတ် နှိုက်လိုက်ပွတ်လိုက်နှင့် ပီးချင်လာသည်။ သူမ ပေါင်ကိုဆွဲမလိုက်ပီးပုခုံးပေါ်တင်လိုက်ပီး လီးကို အဖုတ်ဝ ချိန်၍ထိုးထဲ့လိုက်တော့သည်။ အလိုးမခံတာ ကြာသောအဖုတ် စီး စီးပိုင်ပိုင်နှင့် လီးဝင်သွားသည်။ “အား…ရှီး..ကောင်းလိုက်တာ..လိုးပါ..မရပ်နဲ့..” မောင်မောင်ပုခုံးပေါ်ပေါင်တင် ဒူးထောက်လိုးရ တာအားမရတော့ မတ်တပ်ပုံစံကွကွလေးပြင်လိုက်သည်။ ထို့နောက် သူမ ဒူးကွေးနေရာကိုဘယ်ညာဆုတ်ကိုင်ပီး ရေတွင်းတူးလိုး ပါတော့သည်။ ဒေါ်ကြာဖြူ လက်နှစ်ဖက်က ကုတင် ဘယ်ညာဘောင်ဆုတ်ကိုင်ပီး အံကြိတ်ခံနေရှာသည်။
“လိုးလို့ကောင်းတယ် အန်တီ.. လိုးတာကောင်းလား..ပြောလေ…” “ကောင်းတယ် မောင် လိုးပါ လိုးလိုး အား.. ရှီး” မေမိုးဒီနေ့ ကျောင်းစောစောပြန်လာသည်။ ရာသီလာနေ၍ ခေါင်းမူးနောက်လို့ဖြစ်သည်။ အိမ်ရှေ့တံခါးမှာ ပွင့်နေသည်။ အိမ်တွင်းမှ တဖတ် ဖတ် အသံများကြားနေရသလို သူ့အမေအသံနှင့် မောင်မောင့်အသံ။ ရန်ဖစ်နေသလားထင်၍ စိတ်ပူပီး အိမ်ထဲဝင်လာရာတွင် မောင်မောင့် အခန်းတွင်း သူ့အမေနှင့်အကို လိုးပွဲကိုတွေ့လိုက်ရသည်။ ကုတင်ပေါ် သူ့အမေခြေနှစ်ဖက်ကိုထမ်းလိုးနေသော မောင်မောင် နှင့် ဖင်ဖြူဖြူကြီး အချက်မှန်မှန် ဝင်နေသော လီးကြီးကိုမြင်လိုက်သည်။ လီးအဖုတ် ထိတိုင်းတဖတ်ဖတ်မြည်သံက မေမိုးနှလုံးတွေ ခုန်လာသလို ငိုချင်လာမိသည်။ သူ့အမေကို သနားလာမိနေစဉ် အဖုတ်တွင်းယားလာသည်။အခန်းထောင့်လေးမှ အသာ ခြောင်းရင်း ထမိန်လေးမ၍ အဖုတ်လေးကိုပွတ်လိုက်ရာ အင်မတန်ကောင်းလှပေသည်။ “အန်တီကုန်းပေး…” သူအမေ မငြင်းပဲ ချက်ချင်းကုန်းလိုက်သည်။ တံခါးဘက်ကြောပေး၍ လိုးနေသဖြင့် မေမိုးကို ဒေါ်ကြာဖြူသတိမထားမိပေ။ မောင်မောင်သိသည်။ ကုတင်အပေါ်ဘက်ကပ်ထားသော မှန်အသေးလေးမှ အခန်းဝကိုမြင်ရသလို မေမိုးကို တွေ့လိုက်ရသည်။ မောင်မောင်စိတ်ပိုထန် လာပီး အဖုတ်လိုးနေရာမှ လီးကိုထုတ်၍ စအိုဝကို ထိုးထဲ့လိုက်သည်။ ဖင်မခံဖူးသောဒေါ်ကြာဖြူ ခါးကော့တက်လာပီး
“အား…အား…” လက်ကိုနောက်ပစ်၍ တွန်းထုတ်သည်။ မောင်မောင်ထိုလက်ကိုဆွဲ၍ ဆက်တိုက်လိုးတော့သည်။ “ဘွတ် ဘွတ်….ရှိး အား ” ဒေါ်ကြာဖြူဘယ်နှခါပီးမှန်းတောင် မသိနိုင်တော့ပါ။ မောင်မောင် ပီးချင်လာ၍ လီးကို ဖင်ထဲမှထုတ်ပီး မေမိုး မြင်အောင် လီးမှ လရေများ ပန်းထုတ်လိုက်တော့သည်။ အကို ရယ်ရက်စက်လိုက်တာ.. အမေကိုလုပ်မဲ့အစား မေမိုးကို လုပ်ပါ တော့လား.. အမေ သနားပါတယ် နာလို့အော်နေတာ… မေမိုးအဖုတ်မှ အရည်တွေထွက်လျက်နှင့် ထမိန်ပြန်ဝတ်၍ အိမ်ပြင်ပြန် ထွက်ရသည်။ နောက်ဆယ်မိနစ်လောက်ကြာမှ သူ့မအမေဖုန်းကို ခေါ်လိုက်သည်။ ဒေါ်ကြာဖြူ ဖုန်းသံကြား၍ ချက်ချင်းထအဝတ် များပြန်ဝတ်ပီး “မောင်မောင် နင်ရက်စက်တယ် ဖင်ပါနာနေပီ…” ဟုဆိုကာ အပြင်ထွက်သွားတော့သည်။ ည ၉ နာရီထိုးနေပီ မေ မိုးအိပ်လို့မရသေး။ နေ့လည်က မောင်မောင် သူမအမေကိုလိုးနေတာမြင်ရပီး တညနေလုံး အဖုတ်ကယားနေသည်။ ဒေါ်ကြာဖြူမှာ အလိုးခံထားရ၍ ပင်ပန်းပီးအိပ်မောကျနေသည်။ အခန်းတံခါးလည်းမပိတ် ခေါ်လို့လဲမရ။ မေမိုးအိပ်ခန်းနှင့်မောင်မောင်အိပ်ခန်း က မျက်နှာချင်းဆိုင်၊ မေမိုး မောင်မောင်ကို ကြောက်နေမိသည်။ ထို့ကြောင့် တံခါးလော့ချပီး အခန်းအောင်းနေလိုက်သည်။
မောင်မောင် လီးကြီးကို စိတ်ထဲအချိန်ပြည့်မြင်နေရ၍ အဖုတ်လေးမှာ အရေပင်စိုနေပီ။ သူမ အဖုတ်လေးကို လက်ခလယ်လေးနှင့် ပွတ်ကြည့်ရာ အရေထွက်နေသဖြင့် ချောမွတ်နေပီးကောင်းလှသည်။ မေမိုးကာမစိတ်တွေနိုးထနေပါသည်။ တကိုယ်လုံးပူသလိုဖြစ် နေ၍ အင်းကျီတွေအကုန်ချွတ် ဘာမှမဝတ်တော့ပဲ ကုတင်ပေါ် ပက်လက်ကလေး လှန်ကာ နို့တွေပွတ်လိုက် စဖု ပွတ်လိုက်နှင့် စိတ်ဖြေနေမိသည်။ တကယ်တော့မေမိုး အဲ့တာတွေမလုပ်တတ်ပါ။ ဖေ့ဖွတ် မက်ဆင်ဂျာ မှာ ဆက်ဆီ acc တခုက အပြာကားများ ပို့သဖြင့် တကိုယ်ရေစိတ်ဖြေတာ မြင်ဖူးနေမိသည်။ သူမ သတိရသွားပီး ဖေ့ဘုတ်ဖွင့်လိုက်သည်။ ဖုန်းကို ကုတင်ခေါင်းရင်မှာ ထောင်လိုက်ပီး သူမလည်း ကိုယ်တုံးလုံးလေးမှောက်လိုက်သည်။ မက်ဆင်ဂျာမှာ သူမကြည့်ဖူးသည့်အကောင့်ကိုပြန်ရှာလိုက် သည်။

တွေ့ပါပီ အောကား။ ဂျပန်မလေးက သူ့တွဲဖက်ကောင်လေးလီးကိုစုပ်နေပီး လက်ညိုးက အဖုတ်အထက်အစိလေးကို ပွတ်ချေ နေသည်။ ထိုကားကိုကြည့်ပီး မေမိုး မှောက်ယက်လေး ဖင်ကိုကော့လိုက်သည်။ ညာလက်ညိုးကို မောင်မောင့်လီးအမှတ်စုပ်နေပီး ဘယ်လက်က ဗိုက်အောက်လှိုဝင်၍ အစိကိုပွတ်နေမိသည်။ “ဟင်…..ကောင်းလိုက်တာ ပြွစ်…” ဖင်ကော့နေရာအားမရတော့ ဖင် ကုန်းလိုက်ပီး နို့အုံလေးကို ပွတ်လိုက်အစိချေလိုက်နှင့် ကာမအရသာခံစားနေမိသည်။ ဖုန်းကို နားကြပ်တတ်လိုက်ပီး videoမှ ဂျပန် မ အလိုးခံနေသော အသံကိုနားထောင်ရင်း အဖုတ်ထဲ လက်ညိုးလေးထိုးထဲ့ကစားနေမိသည်။ မောင်မောင်မအိပ်သေးပါ။ အခန်း ထဲမှထွက်၍ ဒေါ်ကြာဖြူအခန်းကိုချောင်းလိုက်သည်။ တံခါးပိတ်ဖို့မေ့တာလား တမင်ဖွင့်တာလား မပြောတတ်။ နံရံဘက်မျက်နှာမူ ပီး ပုဇွန်ကွေးလေး အိပ်နေသည်။ ညမီးကလေးက လင်းနေ၍ ဂါဝန်အပါးအောက်ပြူးထွက်နေသော တင်သားကြီးများနှင့်ပေါက်လုံး ကြီးကိုမြင်ရ၍ လီးက တောင်လာပြန်သည်။
မေမိုးအခန်းမှာပိတ်ထား၍ မောင်မောင်စိတ်ချလိုက်ပီး ဒေါ်ကြာဖြူဘေးကိုသွားလိုက်သည်။ အသက် ၄၀ သာရှိပေမဲ့ နုပျိုနေဆဲပါ။ နို့သားများမှာ တင်းရင်းနေသေးသည်။ မိန်းမတယောက် ညအိပ်အလှက မောင်မောင်လို အထန်ကောင်အတွက် လီးတောင် စေသည်။ ဂါဝန်ကို အသာလေး ဆွဲလှန်လိုက်ပီး ပေါင်တဖက်ကို အပေါ်သို့ တွန်းတင်လိုက်ရာ ဒေါ်ကြာဖြူနိုးသွားလေသည်။ “ဟင်..မောင်..ဘာလုပ်မလို့လဲ…” “လိုးချင်လို့ပါ အန်တီ…” “မရဘူး..တော်ပီ…” ဒေါ်ကြာဖြူ ထဖို့လုပ်သည် မရပါ။ မောင် မောင်ဖိချလိုက်ပီး “တချီထဲပါ..အန်တီ…” ပုဇွန်ကွေးအနေအထားမှာ အင်မတန် လိုးလို့ကောင်းသည်။ ပေါင်နှစ်လုံးကြားမှာ အဖုတ်ကညပ်နေသဖြင့် ချောင်မနေပဲ ဆွဲညှပ်သလိုကောင်းလှသည်။ အလိုးခံသူမှ ဖင်လေးထပ်ကော့လိုက်လျှင့် လီးမှာ တဆုံး ဝင်၍ သားအိမ်ထိရောက်ပီး ကာမ အထွတ်အထိတ်ရောက်နိုင်ပေသည်။ မောင်မောင်ကိုယ်တုံးလုံးချွတ်လိုက်ပီး ဒေါ်ကြာဖြူဘေး လှဲချ၍ အဖုတ်ကြားလီးကို တေ့လိုက်သည်။ “ဖင်ထဲမထည့်ပါနဲ့နော်..နာလို့ပါ.. တချီပဲလုပ်ပါနော်.. ငါပင်ပန်းနေတယ်..အိပ်ချင်လို့” ”အင်းပါ..ဟိုဘက်လှည့်..ခုလိုအကွေးလေးလိုးမယ်”
သူမ ခါးကို ဖိတွန်းလိုက်ပီး လီးကို အဖုတ်ထဲထည့်လိုက်သည်။ အဖုတ်နှုတ်ခမ်း နွေးနွေးလေးအရသာကြောင့် လီးမှာ ပိုမာကြောလာ သည်။ “ဗြစ်..ဗြစ်..အင်း…ဖတ်ဖတ်…” ဖင်ဖြူဖြူကြီးနှင့်မောင်မောင်ဆီးခုံရိုက်သံ လိုးသံများထွက်လာတော့သည်။ ကုတင်မှာ လည်း တကျိကျိ အသံမြည်လာသည်။ “မောင်ရယ်..ကောင်းမှကောင်း.. ဒါတွေ ဘယ်လိုလုပ်တတ်တာလဲ..” “မခက်ပါဘူး..အန် တီ..ဖေ့ဘွတ်က.. Koloemal acc ကို ဝင်ကြည့်ရင်တတ်သွားမှာပါ” (စကားချပ်..ကြော်ငြာဝင်ခြင်းဖြစ်သည်) မောင်မောင် မနားတမ်း လိုးသဖြင့် အရည်များစိမ့်ထွက်လာကာ အိပ်ယာပေါ်ကျကုန်သည်။ “အား…အန်တီ… ပီးပီ…” လရေနွေးနွေးများ အဖုတ်ထဲဝင်လာ၍ ဒေါ်ကြာဖြူလည်း တပြိုင်ထည်းပီးလေတော့သည်။ “ဂုည..အန်တီ..အိပ်တော့.. မောင်ရေချိုးတော့မယ်..”
လိုးပီးနားမလည် အရေတွေကိုသုတ်မပေးပဲ မောင်မောင်ပုဆိုးယူ၍ ထွက်သွားတော့သည်။ တဖက်ခန်းမှမေမိုးလည်း အရှိန်တက်နေ သည်။ အခန်းတွေမှာ အုတ်ကာတိုက်ခန်းဖြစ်၍ တခါးမဖွင့်ထားရင် ဘာမှမကြားနိုင်ပါ။ ထို့ကြောင့် မေမိုးတယောက် ငြီးချင်တိုင်းငြီး အော်ချင်တိုင်းအော်တော့သည်။ “အွင်း..ရှီး..အ…” သူမသည် အပျိုစင်လေးဖြစ်သည်။ လက်ညိုးသွင်းရုံနှင့် အဖုတ်က နာ သလိုကောင်းသလိုပါ။ ကုန်းနေရာမှ ပက်လပ်လှန်ဒူးထောင်ပေါင်ကား၍ လက်ခလယ် နှစ်ဆစ်ခန့် သွင်းလိုက်ထုတ်လိုက်လုပ် နို့ကို ပွတ်ချေ အောကားအသံကိုလည်း နားထောင်ရှုပ်နေတော့သည်။ မောင်မောင် တအိမ်လုံးသော့များ အပိုကူးထားသဖြင့် ဘယ် အခန်းမဆိုဝင်လို့ရလေသည်။ ခုလည်း အဒေါ်ကိုလိုးပီး ရေချိုးကာ အိပ်ရန်ပြင်လိုက်သည်။ ဒေါ်ကြာဖြူ တခါးပိတ်၍ အိပ်နေ လောက်ပီ။ မေမိုးမှာလည်း တံခါးပိတ်ထားသည်။ ဒီကောင်မလေး အရင်ညဆိုရင် ည ၁၁ လောက်မှအိပ်တတ်တာ။ ခုည အပြင်မ ထွက်အခန်းအောင်းနေသည်။ မောင်မောင်သိလိုက်သည်။ နေ့လည်က သူတို့လိုးတာမြင်သွား၍ ရှက်ပီးမထွက်တာဖြစ်ရမည်။ မေ မိုးကို လိုးရန် စီစဉ်တော့သည်။ တအိမ်လုံး မီးများပိတ်လိုက်သည်။ အိမ်သော့တွဲယူလိုက်ပီး သူ့အခန်းကိုလော့ချ၍ အပြင်မှပိတ် လိုက်သည်။ မေမိုးအခန်း တခါးအောက်မှ မီးရောင်လေးထွက်နေသည်။ မောင်အခန်းသော့တချောင်းရွေးလိုက်ပီး မေမိုးတခါးကို ဖြေးဖြေးဖွင့်လိုက်သည်။ တခါးဝကြားလေးမှ အသာလေးချောင်းကြည့်ရာ
“အိုး ခိုင်မော့..ရှယ်..ဂွတ်ရှယ်” အင်မတန်းလှသောမြင်ကွင်း နားကြပ်တတ်ပီး ပက်လပ်လှန် စောက်ဖုတ်ကလိ အာသာဖြေနေသော မေမိုး၊ ဖြေသလုံးသားပြည့်ပြည့်လေး၊ ပေါင်ဖြူဖြူလေးမှာ သွယ်လှ၍ အခန်းတခါးဘက်လှည့်ကာ ထောင်ထားသည်။ နို့သား တင်းတင်းလုံးလုံးလေးမှာ ဝင်းဝါနေပီး ပန်းနုရောင်နို့သီးဂေါင်းလေးမှ ချွန်နေသည်။ လက်ချောင်းသွယ်သွယ်လေးမှာ အဖုတ်ကို ကစားရင်း ငြီးတွားနေသည်။ မောင်မောင် လေးဘက်ထောက် အသာလေး ဝင်လိုက်ပီး တခါးကိုပြန်ပိတ် လော့ချလိုက်သည်။ ကောင်မလေးမှာ တားကြပ်တတ် မျက်စိမှိတ်ပီး ဖီးခံနေ၍ ဘာမှ မမြင်မကြားပေ။ ကုတင်ခြေရင်းနား အသာလေးကပ်ပီး သူမ ကစားတာကြည့်ရင်း လီးကို ဂွင်းတိုက်နေလိုက်သည်။ ထိုစဉ် အဖုတ်မှ အရည်ဖြူလေးများထွက်ကျလာပီး “အင်း..” ငြီးကာ မေ မိုးငြိမ်ကျသွားသည်။ မောင်မောက်စိတ်မထိန်းနိုင်တော့ပါ။ သူမပေါင်ကို လှမ်းဖြဲချလိုက်ပီး အဖုတ်ကို လျက်ချလိုက်တော့သည်။ “အမလေး..ဘသူလဲ..ဝင် အကို..ဘယ်လိုဝင်..အ့..” မေမိုးလန့်သွားပီး အော်တော့သည်။ မောင်မောင်သူမပါးစပ်ကို လှမ်းပိတ်လို က်ပီး “ငါက အိမ်ရှင်လေ သော့တွေရှိတာပေါ့.. နင် အာသာဖြေနေတာ ငါတွေ့တယ်.. တကဲ့လီးအရသာကိုပြရမယ်.. နင်..နေလည် က ငါတို့လိုးတာမြင်တယ်မလား.. ခံချင်နေတာ ငါသိတယ်..မညာနဲ့” “အကိုရယ်..အမေ့ကိုမလုပ်ပါနဲ့.. ညမကိုလုပ်ပါ အမေသနား ပါတယ်” မေမိုးမျက်ရည်လေးနှင့်ပြောလာ၍ မောင်မောင်စိတ်မကောင်းဖြစ်မိသည်။ “Okပါ.. ညမလေးရယ်.အကို.. ညမလေးကို ချစ်မိနေတာပါ..မောင်နှမဝမ်းကွဲမို့ ချုပ်ထိန်းနေရတာပါ အကို့ကိုချစ်လားဟင်” “မေမိုးကြောက်တယ်..သိဘူး..အကိုသဘောပါ နော်..”
ချစ်တယ်အပြောခံရလို့ပျော်သွားလားမသိ၊ ရှက်ဝံ့မျက်နှာလေးက မောင်မောင်အရည်ပျော်ပီလေ။ သူမ နှုတ်ခမ်းလေးကိုဆွဲစုပ်လို က်ပီးလျှာလေးကို ပါးစပ်ထဲထိုးလိုက်ရာ သူမအလိုက်သင့် ပြန်စုပ်လာသည်။ သူမ အပေါ်မှာမှောက်နေလျက် နို့လေးနှစ်လုံးကို ပွတ် ပေးနေမိသည်။ သူမလက်ကလေးတခုကို ဆွဲယူပီး လီးကိုပေးကိုင်ကာ ဂွင်းထုစေလိုက်သည်။ နှုတ်ခမ်းပီးတော့ နို့သီးခေါင်းလေးကို စုပ်လိုက်ရာ “ဟင်း..အကို.. အား..ကောင်းတယ်..” “ကို အဖုတ်လျက်ပေးမယ် ညမက လီးစုပ်ပေးနော်..” သူမခေါင်းညိတ်သည်။ ထို့နောက် 69 ပုံစံလုပ်ပီး အပြန်အလှန် စုပ်ကြတော့သည်။ ငါးမိနစ်ခန့် လုပ်ပီးနောက် “လိုးကြမယ်..ညမလေး..ကို့လီးပေါ်ကို.. ထိုင်ချပီးလိုးနော်.. ညမသဘောလိုး..” “ဟုတ်..အကို..” မောင်မောင် ပက်လက်လှန်ပေးလိုက်ရာ လီးမှာ ဒုံးကြည်လိုထောင်ပီး တ ဆက်ဆက်တုန်နေသည်။ မေမိုး မောင်မောင့်လီးပေါ်ခွထိုင်လိုက်သည်။ လီးကို ကိုင်၍ အဖုတ်ဝတေ့ကာ ထိုင်ချကြည့်သည် မဝင်ပါ။ “မရဘူး အကို..အရမ်းကြီးတယ်..” ပါကင်ဖြစ်၍ ခက်ခဲတာမောင်မောင်သိသည်။ ထို့ကြောင့် သူမခါးကို ချုပ်ကိုင်လိုက်ပီး အောက်မှ ပင့်လိုးရင်းဆွဲကပ်လိုက်ရာ “အား..နာတယ်..” သူမထဖို့ပြင်သည်။ ငမောင်က ထပ်ပီးဆွဲချ လီးနှင့် အဖုတ်ကိုပူးကပ် လိုက်သည်။ အပျိုမှေးကွဲသွား၍ သွေးအနည်းငယ်ထွက်လာသည်။ မေမိုး ငိုပါတော့သည်။ “အီး..ဟီး..နာတယ်..ကွဲကုန်ပီ” အစိမ်း လိုးသလိုဖြစ်သွားသည်။ လီးထိပ်လဲ အတော်နာသွားသည်။

“ခနပဲနာမှာ.နောက်ဆိုကောင်းမှာ.. ဖြေးဖြေးစောင့်.. ဟုတ်ပီ” မေမိုးအံကြိတ်ပီး အထက်အောက်ပွတ်ဆွဲတော့သည်။ ငမောင် အလိုက်သင့်လေးကော့ပေးလိုက်သဖြင့် အစိနှင့် ငမောင့်ဆီးခုံဆက်တိုက်ပွတ်မိသည်။ ငမောင့် အမွှေးကြမ်းကြောင့် ဖီးအရမ်းတတ် နေသော မိမိုးမှာ ကြာကြာမပွတ်နိုင်ပါ။ “အကို..အ့..ကောင်းလာပီ.. အကိုအပေါ်ကလိုးပေးပါ.. ” “Ok…” ငမောင်လီးကိုမချွတ်ပဲ သူမကိုဆွဲကိုင် လှန်ချလိုက်ပီး အားရပါးရထိုင်လိုးတော့သည်။ “ဖွတ်..ဖွတ်..ဘွတ်..” “အား..ဟူး…” သွေးနှင့်သုတ်ရည်များရောပီး အံကျလာသည်။ မေမိုးမှာ ဆုံးခန်းတိုင်ပီးပေမဲ့ ငမောက်မပီးသေး၊ ထပ်လိုးနေရာ အချက်၅၀ခန့်မှာ မေမိုးသေးပါ ပန်းထွက်လာ တော့သည်။ ငမောင်လီးဆွဲထုတ်ပီး မေမိုးပါးစပ်နားကပ်ကာ လီးကိုဂွင်းတိုက်၍ သုတ်ပန်းချလိုက်လေတော့သည်။
“လျှာနဲ့စုပ်လိုက်ညမလေး..အရမ်းကောင်းတယ်” မေမိုးမောဟိုက်နေပါသည်။ နှုတ်ခမ်းအထက်သုတ်များကို ပွတ်သပ်ရင်း “အကို လိုးတာကောင်းလားဟင်… မေမိုးအကို့ကို အရမ်းချစ်သွားပီ… နေ့တိုင်းလိုးပေးမှာလား” “အေးပေါ့..ညမလေးရယ်..နောက်တခါ ဖ င်လိုးမယ်နော်..” မေမိုးရဲ့ပါးလေးကိုနမ်းရင်း ရင်ခွင်ထဲဆွဲသွင်း၍ “ချစ်တယ်..ညမရယ်…”ပြီး……