
ဘယ်သူကိုမှပြန်မပြောပါနဲ့တဲ့
ကျွန်တော်ဆယ်တန်းနှစ်လောက်ကပေါ့ဗျာ တစ်ရက်ကျွန်တော်ကျောင်းဆင်းတော့ နည်းနည်းစောသေးတာနဲ့ အန်တီလေးကိုရုံးမှာ ဝင်ကြိုလိုက်မယ်ပေါ့ ကိုယ့်အတွေးလေးနဲ့ကိုယ်လျှောက်လာတာရုံးနားလည်းရောက်ရော “ဟဲ့ ကိုရဲ ဘယ်သွားမှာလဲ” အသံကြား လို့ကြည့်လိုက်တော့ ကျွန်တော်တို ့အိမ်နားကမရီရီဆွေ ဖြစ်နေတယ်.သူကအန်တီလေးနဲ့တစ်ရုံးတည်းမှာလုပ်တာ “ဘာမှမဟုတ် ပါဘူး အန်တီလေးကိုလာကြိုတာ” ကျွန်တော့အပြောလည်းကြားကော မရီကပြုံးစိစိနဲ့ ့ “နင့်အန်တီလေး ဒီနေ့အစည်းအဝေး ရှိလို ့နောက်ကျမယ်ဟဲ့ . ငါလည်းပြန်မှာငါနဲ့လိုက်ပြန်လိုက်ခဲ့တော့” သူစကားကြားတော့ ကျွန်တော့စိတ်ထဲနည်းနည်းပျော်သွားတယ်.ကျွန်တော်မှာအရွယ်လေးရောက်ပြီဆိုတာနဲ့ ရပ်ကွက်ထဲကအပျိုအအိုမကျန် တောင့်တောင့်ဖြောင့်ဖြောင့်ဆို မှန်းပြီးဂွင်း ထုနေရတာ.မရီတို့ဆိုတာ ထိပ်ဆုံးကပေါ့ ညနေပိုင်းအပြန်ဆိုတော့ ကားကလည်းကျပ်ကျပ် မဟုတ်လား. “ဟဲ့ဘာလဲ ငါနဲ့မပြန် ဘူးလား” မရီကစိတ်မရှည်တော့သလိုပုံနဲ့ ပြောတော့မှပဲ ကျွန်တော်လည်းအတွေးတွေထဲက လွတ်လာတော့တယ် ”အာမဟုတ်ပါဘူး မရီနဲ့ပဲပြန်ရတော့မှာပေါ့” ကျွန်တော့အဖြေကြားတော့သူမက ကျေနပ်သလို တစ်ချက်ပြုံးလိုက်ပြီး “ကဲ ဒါဆို မြန်မြန်လာ” လို့ဆိုလိုက်ပြီး ရှေ့ကထွက်သွားတော့တယ်. ကျွန်တော်ကတော့ နောက်ကနေပြီးမရီရဲ့ ကိုယ်လုံးလေးကို အဝြကည့် သည်ပေါ့လေ.မရီကအသက် ၄၀နီးပါး လောက်တော့ရှိပြီထွားတယ်ဆိုတာထက် တောင့်တယ်လို့ြေ်ပာရင်ပိုမှန်မယ်.မရီ လမ်းလျှောက်ရင် သူမရဲ့တင်သားကြီးတွေက အခြားအမျိုးသမီးတွေလို ခါရမ်းမနေဘူးဗျ. အပေါ်တတ်အောက်ဆင်းနဲ့သိပ်ကြည့် လို့ကောင်းတာ.သူမရဲ့တင်သားတွေကိုကြည့်ပြီး ပုဆိုးအောက်ကညီလေးကထကြွလာပါရော ဖြစ်ချင်တော့ ဒီနေ့ကျမှကျွန်တော် ကလည်း အတွင်းခံမဝတ်ထားမိဘူး။ဆယ်တန်းလောက်ဆိုတော့ ဝတ်တချက်မဝတ် တချက်ပေါ့ဗျာ။ဟဲ့ ဘာလုပ်နေတာလဲ မြန်မြန်လာ မရီအသံကြားတော့မှပဲ ကျွန်တော်လည်း သတိဝင်သွားပြီးထကြွနေတဲ့ ဲ့ညီလေးကို က်နဲ့ အသာဖိပြီး မရီနောက်ကလိုက်သွားမိတော့တယ်။ တော်သေးတယ် ဘက်စ်ကားဂိတ်ရောက် ရောက်ခြင်းပဲကားရတယ်။ ဟဲ့ ခဏနေဦးကားပေါ်ရောက်ရင် ငါ့နောက်မှာနေနော် မရီရဲ့ စကားကြောင့် ကျွန်တော်နည်းနည်း အံအားသင့်သွားတယ် ဘာ ဖြစ်လို့လဲ မရီအချိန်ကလူကျပ်တယ်ဟ တော်ကြာ မသူတော်တွေနဲ့တွေ့နေရင်စိတ်ညစ်ရမှာ စိုးလို့ ပြောရင်းဆိုရင်း မရီကကား ပေါ်အလုအယက် တက် နေတဲ့လူတွေရဲ့နော် ကိုပြေးထွက်သွားတယ်။ ပြေးထွက်သွားတဲ့ သူမရဲနောက်မှာတော့ကျန်နေခဲ့တဲ့ သူမရဲ့ ကိုယ်သင်းရနံ့ကို ရှူပြီလမ်းလျှောက်တိုင်း တုန်ကနဲ တုန်ကနဲ ခါသွားတဲ့တင်ပါးကြီးတွေကိုကြည်ပြီး ကျွန်တော်မှာသာ အသက်ရှူ မဝသလိုဖြစ်ပြီး ကျန်နေခဲ့ရတယ်။ကားပေါ်ရောက်တာနဲ့ပြသနာက စတော့တာ။ စပယ်ရာကအတင်းအထဲ ထည့်တာနဲ့တစ်ယောက် တစ်နေရာစီလိုဖြစ်သွားတယ်။မရီ ပြောထားသလို ကျွန်တော်က သူ့နောက်မှာ နေရာမရဘူး။ ဘေးခြင်းကပ်ရပ်ဖြစ်သွားတယ်။ ကျွန်တော့ရှေ ့မှာကအန်တီကြီး တစ် ယေက်မရီရဲ့နောက်မှာတော့ ကောင်မလေးတစ်ယောက်၊ ကျွန်တော်အရှေ့က အန်တီကြီးက အသက်လေးဆယ် ကျော်လောက်တော့ရှိပြီ။ နေဒါဏ်၊ လေဒဏ် ကြောင့်ထင်တယ် အသားအရေက အညိုဘက်လုနေပေမယ့် ်အန်တီကြီးရဲ့ အကျႌလည်ပင်းတ ဝိုက်က တစွန်းတစမြင်နေရတဲ့ အသားရေကြည့်ရတာ့မူလကတော့ အသားဖြူပုံပါ။ ဘလောက်အကျႌက အန်တီကြီးနဲ့ ဲ့နည်း နည်းကျပ်နေပုံပါ။ ကိုယ်လုံးကိုယ်ထည်ကတော့ပြည့်ပြည့်ဖြိုးဖြိုး ခါးနားလေးမှာ နည်းနည်းသိမ်သွားတယ်။ ခါးအောက်မှာတော့ ထွားကြိုင်းလှတဲ့ တင်ပါးကြီးတွေက ဘေးကိုစွန့်ကားနေပြီး နောက်ဘက်ကို ကော့ထွက်နေတာ ကျွန်တော့ရဲ့ဆီးစပ်နဲ့ တောင်ထိကပ် နေတယ်။ ကားကွေ တိုင်း သူမရဲ့တင်ပါးအိအိကြီးတွေက ကျွန်ကောင်လေးကို ဆွဆွပေးသလိုကိုဖြစ်တော့ စောစောကထိန်းထားရ တဲ့ ကောင်လေးဟာ ချက်ခြင်းကို ထကြွလာပါရော။ တချီမှာတော့ ကားကချိုင့်ထဲ အကျကားကလည်း ဝုန်းကနည်းအခုန် ကျွန် တော့ ကိုယ်ပေါ်ကို အန်တီကြီးရဲ့ ကိုယ်ပါပိပြီးပါလာတယ်။

ကိုယ်လုံးနှစ်ခုလုံးက နောက်ကိုယိုင်သွားတာဆိုတော့ အန်တီကြီးရဲ့ အောက်ပိုင်းနဲ့ ကျွန့်တော့် အောက်ပိုင်းလည်း ပူးကပ်သွား တာ ကျွန်တော့်နွေးခနဲဖြစ်သွားတယ်။ အန်တီကြီးလည်း အတွင်းခံဝတ်ထားပုံမပေါ်ဘူး။ ဒီလိုနဲ့ ဟန်ပျက်သွားတဲ့ ကိုယ်ကိုပြန်မက် တော့ ကျွန်တော်တော့လည်း လက်ရန်းကိုဆွဲပြီးပြန်မတ်လိုက်တဲ့အခါ ကျွန်တော့ကောင်လေးဟာလည်း အန်တီကြီးရဲ့ဖင်ကြားထဲ ကို တောက်လျှောက်ပါသွားတာ အားနည်းနည်းပြင်းသွားတယ် ထင်တယ် ။ အထဲကို ဒုတ်ခနဲသွားပြီးဆောင့်မိတယ်။ အန်တီ ကြီးကလည်း ကျွန်တော့်ကို လှည့်ကြည့်လာတယ်။ သူမရဲ့မျက်ဝန်းမှာ ဒေါသရိပ်တွေမြင်တော့ ဟိတ်ငါတော့သေပြီ၊ ဒါပေ့မယ့် အန်တီကြီးက သူ့နောက်ကကျောင်းဝတ်စုံ နဲ ့ကျွန်တော့ကိုမြင်တော့ မျက်ဝန်းတွေမှာ ဒေါသရိပ်တွေအစား အံ့ဩတဲ့ အရိပ်အရောင်တွေ ထွက်လာတယ်။ အန်တီကြီး ဘာမှမပြောပဲပြန်လှည့်သွားတော့မှ ကျွန်တော်လည်းရင်ထဲက အလုံးကြီးကျ သွား တော့တယ်။အန်တီကြီးက သူ့ဖင်တုန်ကြီးကို နောက်ဖက်ကို မသိမသာတချက်ခပ်တင်းတင်းလေး ကော့ကော့ပေးလိုက်တယ်။ ကျွန်တော့ ကောင်လေးတစ်ခုလုံး နွေးခနဲဖြစ်ပြီး ဖင်တုန်ကြီးရဲ့ ဟိုးအတွင်းဆုံးနား ထိရောက်သွားတယ်။ နောက်မှတ်တိုင်လည်း ရောက်ကော လူတွေထပ်တတ်လာတာနဲ့ ကျွန်တော်လည်း အလည်တန်းကိုင်ထားတဲ့ လက်ကိုဖြုတ်ပြီး ဘေးတန်းကိုကိုင်လိုက်တယ်။ အဲ့ဒီ တော့မှ ကျွန်တော့ရဲ့ ကိုယ်လုံးဟာ အန်တီကြီးကျောပေါ်က ိုရောက်သွားတယ်။ အန်တီကြီးကလည်း ဘေးတန်းကိုင်ထားတာ ဆိုတော့သူ့ဖင်တုန်ကြီးကို ကျွန်တော့ကို ကုန်းပေးထားတဲ့ ပုံစံဖြစ်နေတယ်။ ဒီလိုအနေအထား ဆိုတော့ အကြိုက်ပေါ့။ အန်တီကြီး နောက်ကနေပြီး ခါးကိုမသိမသားလေး တစ်ချက်နှစ်ချက်လောက် ကော့ပြီးဆောင့်ပေးလိုက်တယ်။လူတွေကလည်း အရမ်းကျပ်လားတော့ ကျွန်တော့်ရဲ့လီးကြီး တစ်ခုလုံး အန်တိကြီးရဲ့ ဖင်ကြားထဲကိုဝင်သွား သူကရဲ့ဖင်ကြားထဲ့မှာ ကျပ်ကျပ်ညပ်ညပ်လေး။ ကျွန်တော်လည်း လူကျပ်တာကို အခွင့်ကောင်းယူပြီး လက်တစ်ဖက်ကို သူမရဲ့ခါးပေါ်ကို တင်လိုင်ပြီး နာက်ဖက်ကိုဆွဲခါးကိုရှေ့ကိုတစ်ချက်ကော့လိုက်ရင်း မသိမသာလေး ဆောင့်ပေးလိုက်တယ်။ ကားကလည်း ခပ်ပြင်းပြင်းကိုလှော်နေ တော့လူကလည်း ကျပ်ကျပ်ကျွန်တော်နဲ့ အန်တီကြီးလည်း ကားပေါ်မှာမသိမသာနဲ့ လှုပ်ရှားလာကြတယ်လေ။ ကျွန်တော်လည်း ဆော်တစ်ခါမှမချဘူး သေးတော့ အန်တီကြီးရဲ့ ဖင်တုန်ကြီးကို နောက်ကထောက်ရတာ တော်တော်လေး ကောင်းနေတယ်။ ဆောင့် လိုက်တိုင်း ကျွန်တော့ဆီးစပ်က အန်တီကြီးရဲတင်ပါး အိအိကြီးကိုသွားထိတာ အိကနဲ့အိကနဲနဲ့ ကျွန်တော့ရဲ့လီးတစ်ခုလုံးလည်း အန် တီကြီးရဲ့ဖင်ကြားထဲမှာ လျောထိုးနေတယ်။ တစ်ချက်ချက်ကျွန်တော်ရဲ့လီးကြီးက အန်တီကြီးရဲ့နောက်ပိုင်းကို အတွင်းထိသွားထောက်မိနေတယ်။ ကျွန်တော့်ရဲ့လီးကြီးကလည်း သံချောင်းတစ်ချောင်းလို ကိုမာနေပြီ။ ပုဆိုးနဲအကျႌသာမခံနေရင် ဝင်နေလောက် ပြီ ဒါတောင်မှ တစ်ချက်တစ်ချက် နွေးကနဲ့နွေးကနဲ့ တစ်ခုခုကို သွားထိနေသေးတယ်။ အန်တီကြိးကလည်း မခေဘူးဗျ သူဖင်တုန် ကြီးကို နောက်ကိုမသိမသားလေး ကော့ကော့ပေးတတ်တယ်။အန်တီကြီးအကော့ နဲ့ကျွန်တော့် အဆာင့်ဆုံလိုက်ပြီ ဆိုရင်သူ့ဖင်တုန်ကြိးကို အိကနဲ့သွားဆောင့်မိတာ တော်တော်လေးကောင်း တယ်။ ကျွန်တော်လည်း ကျွန်တော့လက်က ိုအန်တီကြီးရဲ့ တင်ပါးပေါ်ကို မသိမသာပြောင်းတင်လိုက်ပြီး ဖင်တုန်ကြီးကို အားရပါးရကို ကိုင်ပြီးချေမွလိုက်တယ်။ အန်တီကြီးရဲ့ဖင်ကြီးက မတင်းမပျော့လေး ကိုင်လိုက်တာလက်ထဲမှာ ခပ်ထွေးထွေးလေး ဖြစ်နေတယ်။ တစ်ချက်တစ်ချက် အန်တီကြီးက သူ့ဖင်တုန်ကြီးကိုနေရာရွေ့သလိုနဲ့ဟို ဘက်ဘက် ယိမ်းလိုက်တိုင်း ကျွန်တော့လိး ကြီးက သူမရဲ့ဖစ်တုန်ကြီးကြားမှာ အမွေခံရသလို ဟိုထိုးမိထိုးမိနဲ့။ လိုနဲ့ကျွန်တော့်တို့နှစ်ဦးအပေးအယူ မျှလာကြတာစပယ်ယာက မှတ်တိုင်အော်တော့မှပဲ သတိဝင်လာတယ်။ ကြို့ကုန်းပါလား အေးပါတယ်အန်တီကြီးက စပယ်ယာကို ပြန်အော်လိုက်ရင်းသူ ဖင်တုန်ကြီးကို နောက်ကိုတစ်ချက် ခပ်တင်းတင်း လေးကော့ပေးလိုက်တယ်။ ကျွန်တော်လည်း နောက်ဆုံးပိတ် ဖင်တုန်ကြီးကို နှစ်ချက်လောက် ညောင့်လိုက်သေးတယ်။ အန်တီကြီး လူတွေကိုတိုးပြီး ထွက်သွားတော့မှ ကျွန်တော်လည်း မရီကိုသတိရတော့တယ်။
ဟာမရီဘယ်မှာလဲ တွေ့ပါပြီမရီကို ကျွန်တော်နဲ့ လူနှစ်ယောက်ကျော်လောက်မှာ မျက်နှာကြီးနီလို့။ သူ့နောက်ကိုကြည့်မှ သဘောပေါက်သွားတယ်။ ကုလားတစ်ကောင်။ မရီကိုလာလာ ကျွန်တော်ပြောရင်းဆိုရင်းနဲ့ မရီကိုမမှီမကန်းလှမ်း ဆွဲလိုက်ပြီး လွတ်သွားတဲ့ အန်တီကြီးနေရာမှာ ထည့်လိုက်တယ်။ လူကြားထဲက အတင်းတိုးထွက်လာတာ ဆိုတော့သူမရဲ့ ကိုယ်တစ်ပက် လည်ပြီး ကျွန့်ရှေ့ရောက်တော့ မျက်နှာချင်းဆိုင် အနေအထားမျိုးဖြစ်သွားတယ်။ တော်သေးတာပေါ့လွယ် အိပ်ကိုရှေ့မှာကာထား လို့ပေါ့။ မဟုတ်ရင် စောစောအရှိန်ကြောင့်ကျွန်တော့ကောင်လေးက လာနေတုန်းပဲ။နင်ကလည်း ငါ့အနောက်မှာနေပါဆိုမှပဲ မရီ ကခေါင်းကိုငုံ့ထားရင်းခပ်တိုးတိုးလေး ဆိုတယ်။ အရှက်မပြေသေးပုံပါ မျက်နှာပြင်တစ်ခုလုံးနီရဲနေတုံးပဲ။ ကျွန်တော်လည်း ပြန်မ ဖြေတော့ဘူးကိယ့်အာရုံနဲ့ ကိုဆိတော့်သူ့ကို ဂရုစိုက်မိဘူးလေ။ မှတ်တိုင်အရောက်လူ တွေက ထပ်တတ်လာတော့ကားပေါ် တော်တော်လေးကြပ်သွားတယ်။ အားနာတယ် မရီစားကြောင့်ပြန်ကြည့်လိုက်တော့မှပဲ လွယ်အိပ်ကစာအုပ်တွေနဲ့ ဆိုတော့ သူ့ ပေါင်ရင်းက သွားထောက်နေတယ်။လွယ်အိပ်ကိုဘေးကို ဆွဲချလိုက်ရတော့ သူမနဲ့ကျွန်တော့နဲ့ ထပ်ရပ်လေးကပ်သွားတယ် ။ မရီနဲ့ကျွန်တော်က အရပ်ချင်း မတိမ်းမယိမ်းဆိုတော့မရီရဲ့ပေါင်ရင်းကို ကြီးကသွားထောက်မိနေတယ်. ပြသ၁နာတော့တတ်ပြီ.မာန်ကျသွားသလို ဖြစ်နေတဲ့ ကြီးကလည်းချက်ချင်းကိုတောင်တတ်လာတယ်. ကျွန်တော်လည်း ကိုယ်ကို နောက်ကိုယို့ပြီး ရှောင်လိုက်ပါသေးတယ်. ဒါပေမယ့် နောက်ကဖိလာတဲ့လူအားကြောင့်မရီကိုဖိထောက်ထားသလိုဖြစ်နေတယ်. မရီလည်း ကျွန်တော့ကို မျက်လုံးပြူးပြီး တချက်ကြည့် တယ်. အဲ့ဒီအချိန်မှာပဲ ကားကလည်းသုံးလေးချက်လောက်ကို ဆက်တိုက်ခုန်ပါလေရော.ကျွန်တော်လည်းမရီကို ရှောင်နေ ရတာဆိုတော့ရုတ်တရက် ဟန်ချက်ပျက်သွားပြီး လှမ်းဆွဲလိုက်တာ တန်းကိုမမိပဲ မရီရဲ့ခါးကို သွားဆွဲမိတယ်. ကားကလည်းခုန်ဆို တော့ သူ့ခါ်းကိုဖက်ပြီးသုံးလေးချက်လောက်ဆောင့်လိုက်သလို ဖြစ်သွားတယ်.မရီရဲ့ ပေါင်ရင်းကိုမှခပ်ပြင်းပြင်းလေး သွားဆောင့် မိတယ်လေ.ကျွန်တော်လည်းသူ ့မျက်နှာအကဲခတ်လိုက်တော့ တော်တော်လေးကိုရဲတတ်သွားတာ. ဒါပေမယ့်ဘာမှတော့ မ ပြောဘူး.ကျွန်တော်လည်း နည်းနည်းအကဲစမ်းချင်လာတာနဲ့ မရီရဲ့ခါးကိုကိုင်ထားတဲ့ လက်ကိုအောက်ကိုနည်းနည်းလျှောလိုက် တယ်.ခါးပေါ်ကတဆင့် မရီရဲ့ စွံ့ကားတဲ့ဖင်လုံးကြီးပေါ်ကိုရောက်သွားတာနဲ့ ဖင်လုံးကြီးနှစ်ခုကိုခပ်ဖြည်းဖြည်းလေးဆုပ်ချေလိုက်တယ်.လက်ကဖင်လုံးကြီးကို ကိုင်နေသလိုရှေ့ကလည်းမရီရဲ့အောက်ပိုင်းကို ထောက်ပြီးညောင့်လိုက်တယ်. ဖင်သားကြီးတွေက တင်းတင်းလုံးလုံးလေး ညှစ်လို့တော်တော်ကောင်းတာဗျ. အရွယ်ရောက်ကာစတည်းကမှန်းလာတာ ဆိုတော့လွှတ်တော်မလွှတ်ချင် ဘူး.မရီဘာမှမပြောတာ သေချာတော့ ကျွန်တော်လည်း ရဲသွားပြီလေ.နောက်လက်တစ်ဖက်ကိုပါ မရီရဲ့ဖင်ကြီး နောက်က တန်းကိုကိုင်သလိုနဲ့ ဖင်သားကြီးကိုလက်နှစ်ဖက်နဲ ့ကို အားရပါးရကိုင်ပြီး သူမရဲ့ပေါင်ရင်းက စောင်ဖုတ်နေရာလေးကိုမှန်းပြီးခါး ကိုသိပ်ပြီးကော်ထိုးလိုက်တယ်.မရီဆီက အင့် ကနဲ အသံတောင်ထွက်လာတယ်. ပြီးတော့ ကျွန်တော့လက်တွေကို မသိမသား လေးဆွဲဖြုတ်လာရော.ကျွန်တော်လည်းဘယ်ရမလဲ လက်တဖက်ကဖင်သားတွေကို ပိုပြီးဆွဲညှစ်လိုက်ပြီးတော့ လက်တဖက်ကို ရှေ့ဖက်ရွေ့လိုက်ပြီးထမီပေါ်ကနေပြီး စောက်ဖုတ်လေးကို အုပ်ကိုင်လိုက်တယ်.မရီကိုယ်လုံးလေးတွန့်သွားပြီး ပေါင်လည်းကွ သွားတယ်. “ကိုရဲ” သတိပေးသလိုကျွန်တော့ကိုခပ်တိုးတိုးလေးခေါ်တယ်. “ဟင်” ကျွန်တော်လည်းမရီရဲ့ စောက်ဖုတ်ဖေါင်းဖေါ င်းလေးကိုပွတ်လိုက်ရင်းခပ်တိုးတိုးလေးပဲပြန်ထူးလိုက်တယ်.“တော်ပြီကွာသူများတွေသိသွားဦးမယ်” ကံမကောင်းစွာနဲ့ပဲ အဲဒီအချိန်မှာဆင်းရမယ့်မှတ်တိုင်ရောက်လာပြီလေ. “သွားရအောင် နော်”မရီရဲ့ အသံတွေက တာဝေးပြေးလာတဲ့ အပြေးသမားတစ်ယောက်လို မောဟိုက်တုန်ယင်နေတာ ကျွန်တော်သတိထားမိ တယ်.ပြောမယ့်သာပြောရတာ ကျွန်တော့ရင်တွေလည်းခုန်တာမှ တဒုန်းဒုန်းနဲ့ ပေါက်ထွက်တော့မလားအောက်မေ့ ရတယ်. မှတ်တိုင်ရောက်ပြီဆိုတော့ ဆင်းရပြီပေါ့. ကျွန်တော်ကသိပ်ဆင်းချင်တော့တာ မဟုတ်ဘူး.မရီကိုဦးစားပေး သဘောနဲ ့ရှေ့ပို့ လိုက်တယ်. အမှန်တော့ ကိုယ့်အကြံနဲ့ကိုယ် .မရီကိုရှေ ့မှာဆိုတော့ သိမ်ကျဉ်တဲ့ခါးလေးကို လက်နှစ်ဘက်က တွန်းထားသလိုနဲ့ထိမ်းထားပြီး တင်းကားနေတဲ့သူ့ဖင်ကြီးကို နောက်ကနေပြီး ကျိတ်ထောက်ပြီးလိုက်လာတာ.ဒါတောင်မှ ခါးကိုမသိမသာနဲ့ကော့ ကော့ပြီးဆောင့်လိုက်သေးတယ်. တချက်ဆောင့်လိုက်တိုင်း လီးကြီးက ဖင်လုံးကြီးကို အိကနဲ အိကနဲ သွားထောက်မိနေတာနဲ့ တောင် စိတ်တွေကတော်တော်လေး ဖောက်ပြန်လာတာ.
အဝတ်တွေဆွဲချွတ်ပြီးတော့သာဆွဲလိုက်ချင်တော့တယ်. ကားအောက်ရောက်တော့ တော်တော်လေးမှောင်နေပြီ. လမ်းပေါ်မှာလူ တွေရှိပေမယ့် ခပ်ကျဲကျဲပါပဲ. ဒါနဲ့ ကျွန်တော်လည်းလူတွေနဲ့ ဝေးနေတုံးလေး လက်ကိုမရီရဲ့ ဖင်လုံးကြီးပေါ်ကို တင်ပြီး တချက်ညှစ် လိုက်တယ်. “တော်ပြီကွာ” မရီကတိုးတိုးလေးဆိုတယ်. လမ်းလျှောက်လာရင်းနဲ့ပဲကျွန်တော်တို့လမ်းဘက်မချိုးခင် လမ်းကြား လေးကိုရောက်လာတယ်. ဒီလမ်းလေးကညနေလောက်ဆိုတာနဲ့ လူသွားလူလာ ကျဲသွားတတ်တယ်.မှောင်လဲမှောင်တယ်လေ.လမ်း လေးထောင့်လည်းရောက်ရော ကျွန်တော့လက်တစ်ဖက်ကို မရီရဲ့ပေါင်ကြားထဲက စောက်ဖုတ်လေးပေါ်လှမ်းစမ်းလိုက်တယ်. “ကို ရဲ တော်ပြီကွာ” “ခဏလေးပါမရီရယ်” ကျွန်တော်လည်း မရီကိုချော့လိုက်ရင်းပ ဲသူ့ဖင်လုံးကြီးကို ခပ်ရဲရဲပဲလက်နှစ်ဖက်နဲ့ ကိုင်လိုက်ပြီးတော့ မျက်နှာချင်းဆိုင်အနေအထားကို ယူလိုက်တယ်.ဖင်လုံးအိအိကြီးတွေကို ဆုပ်ချေကိုင်လိုက်ပြီး မရီကိုယ်လုံးလေးကို ကျွန်တော့ရင်ခွင်ထဲဆွဲထည့်လိုက်တယ်.လီးကြီးကလည်း မရီရဲ့စောက်ဖုတ်လေးကိုမှ ကွက်တိကိုသွားထောက်မိနေတော့တယ်.တသက်လုံးမှန်းခဲ့ရတဲ့ ကိုယ်လုံးလေးကိုရင်ချင်ထဲ့ထည့် အိအိစက်စက် ဖင်သားတွေကို ပယ်ပယ်နယ်နယ်ကိုင်တွယ်ပြီး စောက်ဖုတ် လေးကိုလီးကြီးနဲ့ ခါးကိုယိမ်းယိမ်းပြီး ထမီအပေါ်ကပဲ လိုးပစ်လိုက်တော့တယ်.လီးကြီးကလည်း တော်တော်လေးကို တောင်နေ ပြီ ဆိုတော့ မရီရဲ့စောက်ဖုတ်လေးကို ထမီအပေါ်ကတောင် သိသိသာသာကိုပွတ်သွားတယ်.ပြီးတော့မှမော့နေတဲ့မရီရဲ့ ပါးပြင်ပေါ်ကို နှုတ်ခမ်း တွေနဲ့ခပ်မြင်းမြင်းလေး ဆွဲနမ်းလိုက်တယ်.စိတ်ရိုင်းတွေနဲ့အတူ အနမ်းတွေက လည်းခပ်ကြမ်းကြမ်းကို မရီရဲ့မျက်နှာအနှံ့ ချွေပစ်လိုက်တယ်.မျက်နှာကတဆင့် မရီရဲ့ ထူအမ်းအမ်းနှုတ်ခမ်းလေးကို နှုတ်ခမ်းခြင်း တေ့ ပြီးတချက်ချင်း ဆွဲနမ်းလိုက်တယ်. မရီရဲ့ အောက်နှုတ်ခမ်းထူလေးကို ကျွန်တော့ပါးစပ်ထဲ့ထိစုပ်သွင်းပြီးမှပြန်လွတ်လိုက်တာ ပြွတ်ကနဲ တောင်မြည် သွားတယ်. အဲဒီအတိုင်းလေးပဲ နှုတ်ခမ်းလေးကို ဆွဲစုပ်လိုက် ပြွတ်ကနဲ လွှတ်လိုက်နဲ့လေးငါးချက်လောက် ထိ ဆွဲပစ်လိုက်တယ်.လက်ကလည်းမရီရဲ့ နို့ထွားထွားကြီးကို အကျႌပေါ်ကနေပြီးဆုပ်ချေပေးလိုက်တယ်.ဘရာကော အကျႌကော ခံနေလို့လာမသိ ခပ်ထွေးထွေးလေးပဲ ကိုင်မိတယ်. နို့ကြီးကိုဆုပ်ချေပြီး နှုတ်ခမ်းကိုကြာကြာလေးတစ်ချက်ဆွဲစုပ်ထားလိုက် တာ မရီခါးလေး ကော့လာပြီး ကျွန်တော့ကိုပြန်ဆောင့်ပေးလာတယ်. “မရီအိမ်မပြန်နဲ့ဦးလေကျွန်တော့အိမ် ခဏလိုက်ခဲ့ပါလား” နမ်းနေတဲ့ နှုတ်ခမ်းတွေကို ခွာလိုက်ပြီး ကျွန်တော်မရီကိုတိုးတိုးလေး ပြောလိုက်တယ်.“ဟင့်အင်းကွာ” မရီငြင်းငြင်းခြင်းပဲ နှုတ်ခမ်းလေးကိုဆွဲစုပ်လိုက်ပြီး ဟသွားတဲ့နှုတ်ခမ်းနှစ်လွှာကြားကို လျှာဖျားလေးထိုးထည့် လိုက်တယ်.မရီလည်း ခါးလေးကော့သွားနဲ့လက်တွေကိုဖင်တုန်ကြီးပေါ်ကို ပြန်ပြောင်းလိုက်ပြီးဖွံ့ဖွ့ ံထွားထွားဖင်လုံးကြီးတွေ ကို မုန့်နယ်သလို အားရပါးရကိုဆွဲချေလိုက်တယ်.လီးကြီးကိုလည်းစောက်ဖုတ်လေးပေါ် ခပ်ပြင်းပြင်း မြန်မြန်လေးဆောင့် လျှာဖျား လေးနဲ့သူ့လျှာကိုဆွဲပွတ်လိုက်တယ်. မရီရဲ့လျှာဖျားလေးကလည်း ကျွန်တော့လျှာကိုပြန်ဆော့လာတာနဲ ့ သူမရဲ့လျှာလေးကို ပါးစပ်ထဲ့ထိရောက်အောင်ကိုဆွဲစုပ်လိုက်တော့တယ်. “အဟမ်းအဟမ်း” တော်တော်လေးကို လန့်သွားတာဗျာ လူကြီးတစ် ယောက်ဘယ်အချိန်လောက်က လာနေတာလည်းမသိဘူး. တော်တော်လေးကိုနီးနေပြီ. မရီလည်းကျွန်တော့ကို ဘက်ဆိုတွန်းပြီး ခပ်သုတ်သုတ်လေး ထွက်သွားတော့တာပဲ. ပြေးထွက်သွားတဲ့ မရီနောက်ကျွန်တော်လည်းပြေးလိုက်သွားရတော့တာပေါ့ . မရီအိမ် ကိုလိုက်ခဲ့နော် တော်ပြီကွာ .အခုတောင်ငါရှက်လိုက်တာ. ဟိုလူကြီး မြင်သွားသေးလားမသိဘူး မမြင်ပါဘူးမရီရ.မှောင်နေတဲ့ ဟာ ကို ကျွန်တော်လည်း မရီကိုအသာချော့ခေါ်နေရတယ်.ပါလာဖို့က အရေးကြီးတယ်လေ. ဒီလိုနဲ့ မရီတို့လမ်းထိပ်ကို ရောက်လာတယ်. မရီကို ကြည့်ရတာအိမ်ကို ပြန်မဲ့ပုံ.သူ့တို့လမ်း ဘက်ကိုခြေလှမ်းတွေကဦးတည်နေတာ ဒါနဲ့ မရီရဲ့လက်ကိုဆွဲပြီး မသိချင်ယောင်ဆောင်ပြီး ခေါ်လာရတော့တယ်. မလိုက်ဘူးဆို ကွာမရီက ရုန်းရင်းနဲ့ ငြင်းတယ်. ကျွန်တော်လည်းခပ်တင်းတင်း မရီလက်ကို မလွှတ်ပေးဘူးလေ. ဒီလိုနဲ့ပဲ အိမ်ရှေ့ရောက်လာ ပြီ.အောက်ထပ်က လူတွေအိပ်ပုံ မရသေးဘူး. အောက်ထပ်ကလင်းနေတယ်. ဒါပေမယ့် ပြသနာမရှိဘူး.မရီက အန်တီလေးက မကြာခဏ လိုက်လာနေကြ . မရီကလှေကားပေါ် အရင်တတ်သွားတယ်.ကျွန်တော်လည်း နောက်ကကပ်လိုက်သွားတာပေါ့. လှေကားက နဲနဲမတ်တော့ မရီရဲ့ဖင်ကြီးတွေက နောက်ကိုပစ်ထားသလိုကို ဖြစ်နေတာ. ကျွန်တော်လည်း နောက်ကနေပြီး ဖင်ကြီးကို အားရပါးရ ကိုင်းညှစ်ပစ်လိုက်တယ်. ညှစ်ရင်းနဲ့မှ လက်ချောင်းတွေကို ဖင်းသားတွေကြားထဲ ထိုးထည့်လိုက်တယ်. မရီ ခါးလေး ကော့သွားတယ်. မလုပ်နဲ့ကွာ ယားတယ် ဖင်သားအိအိကြီးတွေကို ညှစ်ရင်းနဲ့မှ ခဏနေဆို ဒီအိုးကြီးကို လိုးရတော့မယ်ဆိုတဲ့ အတွေးနဲ့တင် အပေါ်ကိုမြန်မြန်လေး ရောက်ချင်နေပြီ
ဆယ့်နှစ်ထစ်ပဲ ရှိတဲ့ လှေခါးထစ်ကလည်း ဒီနေမှ မကုန်နိုင်တော့သလိုပဲ အိမ်တံခါးကို မြင်တော့မှပဲ စိတ်ချမ်းသာတော့တယ်. အိမ် ထ ဲဝင်ဝင်ပြီးချင်းပဲ တံခါးကို ချက်ထိုး မရီဘက်လှည့်လိုက်တယ်. မရီက ကျွန်တော့ကို ကျောပေးပြီး ကုလားထိုင်တွေဘက်သွား နေတာ. မရီနောက်ကို ကပ်လိုက်ပြီး နောက်ကနေပြီး သိုင်းဖက်လိုက်တယ်. ခါးကိုဆွဲ ဖက်လိုက်ပြီး မရီရ ဲ့ဆံထုံးအောက်က ဂုတ် သားဖွေးဖွေးလေးကို နှ ုတ်ခမ်းတွေနဲ့ခပ်ကြမ်းကြမ်းလေးဆွဲ နမ်းလိုက်တယ်.မရီလည်း ခါးလေးကော့လာတာသူ့ဖင်အိအိကြီး တွေက ကျွန်တော့လီးကြီးပေါ်ကို ရောက်လာတယ်.စောစောကမှ ငြိမ်မလို ဖြစ်သွားတ ဲ့လီးကြီးကလည်း ဖင်ကိုထိမိတာနဲ့ သားကောင်န ဲ့ရတ ဲ့ မြွေတစ်ကောင်လို ချက်ချင်းကိုထောင်မတ်လာပြီး မရီရဲ့ဖင်ကြီးကို အားရပါးရကိုထောက်နေတော့ တယ်.အောက်ပိုင်းကို ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ် လုပ်ပြီးမရီကို ထမီအပေါ်ကနေပြီး လိုးပေးနေရက လက်တွေကို ခါးပေါ်ကနေပြီး မရီရဲ ့အိကျႌအောက်လျိုလိုက်ပြီးနို့တွေပေါ်ပို့လိုက်တယ်. အထဲကဘရာစီရာကို အပေါ်ကို တွန်းပို့ ပြီးမှပဲ နို့နှစ်လုံးကို လက်ထဲ မှာခပ်ဖွ ဖွလေးဆော့လိုက်တယ်.လက်ဝါးပုံစံ ပြုပြီး နို့ပေါ်မှ လှိမ့်လှိမ်ပေးပေးနေရာက လက်သည်းခွံလောက်ရှိတဲ့ နို့သီးခေါင်းလေးတွေကို လက်ညှိုးလက်မ နဲ့ခပ်ဖွဖွလေး ဆွဲပေးလိုက်တယ်.ုနို့ကိုလက်နဲ့လည်းဆွဲလိုက်ကော မရီဆီက ညီးညူသံလေးတွေ ထွက်လာတယ်.အား အား ကိုရဲ မရီရ ဲ့မျက်နှာလေး နောက်ဘက်ကို လည်လာတာနဲ ့ သူ့ပါးပြင်ပေါ်ကို အနမ်းတွေ ပထမဆုံးခပ်ဖွဖွလေး ချွေလိုက် တယ်.ပြီးတော့ နှ ုတ်ခမ်း ထူထူလေး.မရီရဲ့အောက်နှ ုတ်ခမ်းလေးတွေကိ ု ဆွဲစုပ်လိုက်ပြီး နို့သီးခေါင်းလေးတွေကိ ုခပ်ဖွဖွ လေး ချေလိုက်တော့မရီရဲ့ ဲ့ ခါးလေးကော့လာပြီး ဖင်ကြီးကို ကျွန်တော့ဆီပြန်ဆောင့်လာတယ်.မရီရဲ့နှ ုတ်ခမ်းတွေ ကလဲ ကျွန် တော့ နှုတ်ခမ်းတွေကို ပြန်ပြီး စုပ်ယူလာတယ်.လျှာတွေပါ ကျွန်တော့ပါးစပ်ထဲ ထိုးသွင်းလာပြီး ကျွန်တော့လျှာကို ဆွဲစုပ်တော့တာ ပဲ. ကျွန်တော်လည်း မရီ ထလာပြီဆိုတာ နဲ့ သူမရဲ့နှိပ်ကြယ်သီးတွေကိုဖြုတ်လိုက်တော့တာပဲ. ပြီးတော့ဘရာအနီရောင်လေး ပြီး တော့ထမီ.ထမီအထက်ဆင်လေးကိုဆွဲချွတ်လဲပြီးရော မရီရဲ့ကိုယ်ပေါ်မှာ အတွင်းခံဘောင်းဘီ အနီလေးပဲကျန်တော့တယ်.ကျွန် တော့ရဲ့ လက်တွေက ဇယ်ဆက်သလို လှ ုပ်ရှားသွားလိုက်တာ မရီတားချိန်တောင် မရလိုက်ဘူး.ကျွန်တော့ရဲ့ပုဆိုးကိုခါးက ဖြုတ် ချလိုက်တော့မှပဲ အသိဝင်လာသလို သူမရဲ့နို့လေးတွေကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ ကြက်ချေခတ်ပုံစံ ဖုံးဖိနေတောတာပဲ.နို့ ့လေးတွေလို့ ကျွန်တော်သုံးနှုန်းလိုက်ရတာအကြောင်းရှိတယ်.မရီရဲ့နို့တွေက အဝတ်ဝတ်ထားရင် ထွားတယ်ထင်ရတယ်.ဒါပေမယ့် အခုလို မြင် ရတော့ သိပ်အထွားကြီးလည်း မဟုတ်ဘူး.လက်ဝါးတစ်အုပ်စာအရွယ်လောက်ပဲ ခပ်လုံးလုံးတင်းတင်းလေး. ပြည့်ဖြိုးတဲ့ လက်မောင်းသားတွေနဲ့ လက်ဖျံလေးတုတ်တုတ်လေးတွေက နို့လေးတွေပေါ်ကနေပြီး ကြက်ခြေခတ်တစ်ခုလို အနားသတ်ထား သလို. အနားသတ်လေးတွေရဲ့အောက်စီကမှ ပြူတစ်ပြူတစ် ထွက်ပေါ်နေတဲ့ ဖြူဖြူဥဥ နို့လေးတွေ ပေါ်မှာမှ အကြောစိမ်းလေး တွေယှက်သန်းနေတာ ကျွန်တော်လည်း တံတွေးတချက်မြိုချလိုက်ပြီး မရီရဲ့ခါးသိမ်သိမ်လေးကိုရင်ခွင်ထဲ ဆွဲထည့်လိုက်တယ်.ပြီးတော့မှ ဒုတိယအကြိမ် မရီရဲ့နှ ုတ်ခမ်းလေးအစုံကို ဆွဲစုပ်ယူလိုက်တယ်.မရီရဲ့လျှာပြားလေးကို နှုတ်ခမ်းတွေကို အတွင်းထဲထိအတင်း ဆွဲစုပ်လိုက်ပြီး ဖင် သားကြီးတွေကို လက်နဲ့ဆုတ်ချေပြီး ဆွဲကပ်လိုက်တာ လီးကြီးက မရီရဲ ့အတွင်းခံလေးအပေါ်ကနေပြီး စောက်ဖုတ်လေးကို အရှိန်ခပ်ပြင်းပြင်း သွားဆောင့်မိတယ်.အင့်ကနဲ မရီဆီကနေ အသံထွက်လာပြီး ခါးလေးလည်းကော့သွားတယ်.ကျွန်တော့လက် တွေကတော့ မရီရဲ့လက်တွေကို ဆွဲဖယ်လိုက်တယ်.အခုမှပဲ နို့လေးတွေကို လွတ်လွတ်လပ်လပ် ကြည့်ခွင့်ရတော့တယ်.ဖြူဝင်းတဲ့နို့ လေးတွေပေါ်မှာ အကြောစိမ်းလေးတွေက ပင်ကူမျှင်တွေလို ယှက်သန်းနေတာ.နို့လေးတွေရဲ့ထိပ်လေးမှာတော့ အညိုဘက်သန်း တဲ့နို ့သီးခေါင်းလေးတွေ.ပေါက်ဆီပေါ်မှာတင်ထားတဲ့ အဖုလေးလိုဖြစ်နေတာ.လက်တစ်ဖက်က နို့လေးကို အုပ်ကိုင်လိုက်ပြီး နှတ်ခမ်းတွေကိုနမ်းတာရပ်ပြီး ခေါင်းကိုနည်းနည်းနှိမ့်ပြီး ကျန်တဲ့နို့လေးကို ကျွန်တော့နှ ုတ်ခမ်း နှစ်လွှာနဲ့ ဖိပြီးကြိတ်လိုက်တယ်.နို့ လေးတွေက တင်းတင်းရင်းရင်းလေး ကိုင်ရတာ လက်ထဲမှာ ထွေးနေတာပဲ.

မရီဆီက ညီးညူသံလေးတွေထွက်လာတာ ကျွန်တော့နားထဲမှာတော့ ဆည်းလဲသံလေးလို ကိုထင်သွားတာ.လက် တစ်ဖက်က မရီရဲ့ဖင်သားကြီးတွေကို အတွင်းခံလေး အပေါ်ကနေပြီးညှစ်လိုက် ပွတ်လိုက်လုပ်ပေးနေပြီး နောက်လက်ကနို့သီး ခေါင်းလေးကို လက်ညှိုးလက်မ သုံးပြီး ခပ်ဖွဖွလေး ဖိပွတ်လုက်တယ်. ကျန်တဲ့နို့လေးတစ်လုံးကို တော့ ဆွဲစို ့လိုက်တယ်လေ. ပထမဆုံး နို့သီးခေါင်းလေးကို နှုတ်ခမ်းတွေနဲ့ခပ်ပြင်းပြင်းလေး ဆွဲစို့လိုက် ပြွတ်ကနဲ နေအောင်ပြန်လွှတ်လိုက်နဲ့လုပ်ပေးလိုက် တယ်.နို့လေးကို ခပ်ပြင်းပြင်းလေးစို့လိုက်တိုင်းမရီဆီကလည်းညီးညူသံလေးတွေ ထွက်လာပြီး ကော့ကော့သွားတာ.ပြွတ်ကနဲ ပြန်လွှတ်လိုက်ပြီဆို နို့လေးတွေက လက်ကလွှတ်လိုက်တဲ့ရေပူပေါင်းလေးလို တုန်တုန်သွားပြီး မရီရဲ့ကော့ထားတဲ့ခါးလေးလဲ ပြန် ကျကျသွားတယ်.နို့သီးခေါင်းလေးကို ခပ်ဖွဖွချေလိုက် ဖိပြီးခပ်တင်းတင်းလေးချေလိုက် ပါးစပ်ကလည်းနို့အုံလေးကို မလွှတ်တော့ ပဲ တပြွတ်ပြွတ်မြည်အောင် စို့ပေးလိုက်တယ်.မရီကလည်း ကျွန်တော့ခေါင်းကို လက်နဲ့ဆွဲပြီးနို့နဲ့ဆွဲကပ်ထားတာလွှတ် တောင်မလွှတ်တော့ဘူး.မရီထန်နေပြီဆိုတော့ ဖင်သားကြီးတွေကို အတွင်းခံပေါ်ကနေဆုပ်ချေ နေရာက အတွင်းခံအောက်ကို နှိ ု က်ပြီး ကိုင်လိုက်တယ်. ထွေးထွေးအိအိ ဖင်သားကြီးရဲ့ အသားခြင်းအထိအတွေ့ကကျွန်တော့စိတ်ရိုင်းတွေကို ပိုပြီးမောင်းနှင် လိုက်သလိုဖြစ်သွားတယ်.ဖင်သားကြီးတွေကို ခပ်ကြမ်းကြမ်းလေးကို ကိုင်ပြီးနယ်ပစ်လိုက်တယ်.နို့ကိုင်တဲ့လက်ကိုပါ ဖင်သားကြီးတွေ ပေါ်ပို့ပြီးအားရပါးရကို ပယ်ပယ်နယ်နယ် ကိုဆုပ်ချေပွတ်သပ်လိုက်တာ.ပြီးတော့မှမရီရ ဲ့ရှေ့မှာဒူးထောက်ထိုင် ချလိုက်ပြီး နောက်ဆုံးသောအတွင်းခံလေးကို ဆွဲချွတ်လိုက်တော့တယ်. အတွင်းခံလေးကို ဒူးလောက်လဲဆွဲချလိုက်ကော ဝမ်းဗိုက် သားပြေပြေလေး အောက်ကဆီးခုံမို့မို့ လေးပေါ်မှာထူထူထဲထဲ လိမ်တွန့်တွန် အမွှေးနက်နက်လေးတွေကသူမရဲ့စောက်ဖုတ်ကြီးကို ခြံရံထားသလို ကိုခန့်ခန့်ကြီးပေါ်လာတော့တာ စောက်ဖုတ်လေးရဲ့အဝမှာတော့ အရည်ကြည်လေးတွေတောင် ရွဲနေပြီ.ဒါနဲ့ ကျွန်တော်လည်း ခြေဆင်းထိုင်လိုက်ပြီး မရီကိုလက်ကလေး ကဆွဲချလိုက်တယ်.ပြီးတော့သူမရဲ့ ပေါင်တုတ်တုတ်ကြီးတွေကို ကျွန် တော့ပေါင်ပေါ်တင်လိုက်ပြီး ထိုင်ရက်အနေအထားလေးပြင်လိုက်တယ်.ကျွန်တော့လီးကအရှည်ခြောက်လက်မလောက်တော့ရှိ တယ် လုံးပတ်ကတော့ ကျပ်ပြားသာသာလောက်ပါပဲ.မရီရဲ့စောက်ဖုတ်လေးက ဖောင်းဖောင်းလေး.အမွှေးလေးတွေက အကွဲ ကြောင်းလေးတောက်လျှောက် မှာမဲနေတာပဲ.လက်နဲ့ပွတ်လိုက်တာ ခပ်ကြမ်းကြမ်းလေး အတွေ့နဲ့အရည်ကြည်လေးတွေက လက်မှာ ကပ်ပါလာသေးတယ်.ကျွန်တော့လီးထိပ်ဖူးမှာလည်း အရည်ကြည်လေးတွေကပင့်ကူမျှင်လို တွဲလဲကျနေသေး တယ်.ကျွန်တော်လည်းထပ်မနူးနေတော့ဘူး.မရီရဲ့စောက်ဖုတ်လေးကို လီးနဲ့လှမ်းကော်ထိုးလိုက်တယ်.မရီကလည်း အလိုက်တ သိပါပဲ သူမရဲ့ဖင်ကြီးကိုကြွပြီး ကျွန်တော့လီးကြီးကို ကိုင်ပြီးအ ပေါက် ဝလေးမှာ တေ့ပြီးထိုင်ချလိုက်တယ်. စောက်ခေါင်းဝလေး ကလည်း စိုစွတ်နေတော့ စွတ်ကနဲ တဝက်လောက်ထိဝင်သွားတယ်.ကျွန်တော့လီးတစ်ခုလုံး အပူငွေ့လေးကဆီးကြို လိုက်သလို အသားမျှင်တွေရဲ့ညှစ်ယူမှုကြောင့်နွေးသွားတာပဲ.မရီလည်း ဒီလိုအတွေ့အကြုံ ရှိဖူးတယ်ထင်တယ်.အပျိုစင်အမှေးတွေဘာတွေ တော့မသိလိုက်ရဘူး. ကျွန်တော်လည်းမရီရဲ့ပုခုံးလေးကိုဖိပြီး အောက်ကနေဖင်ကို ပင့်တင်ကော်ချလိုက်တယ်. ဗြစ် အားအ ရုတ်တရတ်ဆောင့်လိုက်တာ ဆိုတော့တော်တော် လေးအရှိန်ပြင်းသွားပုံပဲ.မရီလည်း မျက်နှာလေးမဲပြီး ညီးညူသံတွေထွက်လာတယ်.လီးလည်းမရီရဲ့ဖင်သား ကြီးကို အိကနဲ့သွားဆောင့်ပြီး အဆုံးထိ ဝင်သွားတယ်.ဆီးစပ်နှစ်ခုထိကပ်ပြီးအမွှေးတွေလည်းရောလျှက်သွားတယ်.မရီလည်း ခါး လေးကော့သွားပြီး ခေါင်းလေးနောက်ကို လန်သွားတယ်.မရီရ ဲ့ဆံပင်တွေကို ဆွဲ ပြီးခေါင်းကိုထပ်လှန်လိုက်တော့ ခါးလေးလည်းပို ကော့သွားပြီး နို့လေးတွေလည်းချွန်တတ်လာတယ်. ကျွန်တော်လည်း လီးကိုမထုတ်သေးဘဲ လက်တစ်ဖက်နဲ ့ခါးကိုခပ်တင်းတင်း လေးဆွဲဖက် ဆီးစပ်ကိုဆွဲကပ်လိုက်ပြီး လီးကိုစောက်ခေါင်းထဲ မွှေပေးလိုက်နို့သီးခေါင်းလေးတွေကို ခပ်ပြင်းပြင်းလေး စုပ်ယူ လိုက် လုပ်ပေးလိုက်တယ်. မရီလည်းနောက်ဘက်ကိုခါးကော့သွားရာကနေပြီး ပြန်မက်လာတယ်.ဆံပင်တွေက မျက်နှာမှာကပိုက ယိုလေး ပြေနေတာ. နှဖူးမှာလည်းချွေးလေးတွေသီးလို့. -ကိုရဲ နင့်ဟာကြီးကလည်းအရွယ်နဲ့တောင်မလိုက်ဘူး ကြီးလိုက်တာ မရီကခပ်တိုးတိုးလေး ကျွန်တော့နားနားကပ်ပြောတယ်.သူ့မျက်နှာကတော့ ရှက်လို့ထင်တယ် ရဲ နေတာပဲ. ပြီးတော့ထိုင်ရက် အနေအထားနဲ့ပဲ ကျွန်တော်ကအောက်က သူကအပေါ်က ခပ်ဖြည်းဖြည်းခြင်းထပြီးထိုင်ချလိုက်တယ် ကျွန်တော်ရဲ့လိင်တန်ကြီးလည်းသူမရ ဲ့ အဖုတ်ထဲ ကိုထပ်ပြီ စွပ်ကနဲ့ဝင်သွားပြန်တယ်. မရီကအပေါ်ကနေ ကျွန်တော့လက်မောင်း တွေကိုကိုင်ပြီး ဆောင့်နေသလို ကျွန်တော်ကလည်းမရီရဲ့ခါးလးကိုထိန်းပြီးအောက်ကနေပြန်ဆောင့်နဲ့ တော်တော်လေး အတိုင်အဖောက်ညီလာတယ်.မရီပြောသလို ကျွန်တော်ငပဲ ကပဲတော်တော်လေးကြီးတယ်ထင်တယ် မရီရ ဲ့အဖုတ်ထဲမှာ တော်တော်လေးကို ပြည့်သိပ် ကျပ်နေတာ.မရီရ ဲ့အဖုတ်လေးက အရည်လေးတွေရွဲလာတော် အသံတွေတောင်ထွက်လာတယ်. တဖြည်းဖြည်းနဲ့အပေါ်ကမရီရ ဲ့ လှုပ်ရှားမှုတွေက ပိုပြီးမြန်လာတယ်.အားလည်းပိုပါလာတယ်.ဆောင့်ချလိုက်တိုင်း သူ့ဆီးစပ်နဲ့ ကျွန်တော့်ဆီးစပ်က တဖက်ဖက်ကို ရိုက်ခတ်အသံတွေထွက်နေတာ.ကျွန်တော်လည်းမရီရဲ့ဖင်သားဖွေးဖွေးကြီးတွေကို ပွတ် လိုက်ညစ်လိုက် ဖင်ကြီးကိုဆွဲဆွဲမပြီးအောက်ကနေ ခပ်မြန်မြန်ပဲဆောင့်ပေးလိုက်တယ်.မရီဆီကနေ ညီးညူတဲ့ အသံတွေထွက်လာပြီး သူ့ရ ဲ့အခေါင်းထဲ့က ကျွန်တော့လိင်တန်ထိပ်ကို ဆွဲညစ်သလိုခံစားလာတော့ ကျွန်တော်လည်းပြီးချင်လာ တာနဲ့လက်တစ်ဖက်က မရီရဲ့နို့လေးကိုဆွဲ နောက်တစ်ဖက်က ဖင်ဖွေးဖွေးကြီးကိုညစ်ပြီးအားရပါးရ ထပ်ဆွဲလိုက်တာ ဆယ်ချက် လောက်လဲ
ပြီးရော သုတ်ရည်တွေပန်းထွက်ကုန်ရော မရီလည်ပြီးသွားတယ်.မရီရဲ့စောက်ခေါင်းကျွန်တော့လိင်တန်ကြီးကိုညစ်ရင်းညစ် ရင်းနဲ့မရီရဲ့ကိုယ်လုံးလဲကျွန်တော့်ပေါ်ပြို ကျလာကော ကျွန်တော့ နောက်ကိုပက်လက်လှန်ချလိုက်တော့ မရီကိုယ်လုံးပါကျွန် တော့ပေါ်ပါလာတယ်လေ.လိင်တန်ကိုတော့သူအခေါင်းထဲကမထုတ်သေးဘဲ မရီရဲ့ကိုယ်လုံးလေးကိုပွတ်သပ်ပေးနေလိုက် တယ်.ခဏနေလောက်တော့ မရီခေါင်းလေးထောင်လာပြီးထဖို့လုပ်တယ်.ကျွန်တော်လည်း မရီထလို့မရအောင်သူ့တင်ပါးဆုံ ကြီးကို လက်နဲ့ဆွဲဖိလိုက်တယ်.ကျွန်တော့လိင်တန်ကလည်း တချီပြီးသွားတာတောင် မကျသေးဘူး.မရီရဲ့အခေါင်းထဲကို ချော ချောမွေ့မွေ့ကိုဝင်သွားလိုက်တာ ဖြွတ် ဖွတ် အား အရည်တွေစိုနေတော့ လိင်တန်ကြီးရဲ့တဝက်လောက်ကပြန်ဝင်သွားတဲ့ အသံကော မရီရဲ့ညီးသံပါတပြိုင်တည်းလိုလို ထွက်လာတယ် အား အ ကိုရဲ ကွာတော်တော်ဆိုးတာပဲ တော်ပြီ မရီကကျွန် တော့ရင်ဘက်ကို လက်နဲ့တားသလိုထောက်ရင် ခပ်တိုးတိုးလေး ပြောတယ်. နောက်တစ်ခေါက်လောက်လေ နော် မရီ တော် ပြီကွာ လုပ်ပါမရီကလည်း နောက်တခေါက်တည်းပါ မရီကငြင်းပေမယ့်လည်း ကျွန်တော်ကတောင်းဆိုတော့မျက်နှာအိုအို လေးနဲ့ ခေါင်းညိမ့်ပေးပါတယ်.ဒါနဲ့ မရီကိုကျွန်တော့ပေါ်က ဖယ်လိုက်တယ်.မရီကျွန်တော့ပေါ်က ထသွားကော လိင်တန်ကြီးကလည်း အခေါင်းထဲ ကနေပြီ ဗွက် ကနဲ အသံပေးပြီးထွက်လာတယ်.ကျွန်တော်လည်း မရီကိုပက်လက်လှန်ပြီးတော့ တုတ်တုတ်ခဲခဲပေါင်ကြီးတွေကို ဆွဲထောင်ပြီး ပေါင်ကြားမှာဝင်ထိုင်လိုက်တယ်. ထောင်ထားတဲ့မရီရဲ့ ခြေသလုံးတွေကိုပုခုံးတွေပေါ်ထမ်းလိုက်တော့မရီရဲ့ဖင်ဖြူဖြူကြီး ကြမ်းပြင်ကကြွလာသလိုအဖုတ်ကြီးလည်း ဖောင်းပြီးခုန်းတတ်လာတယ်. ကျွန်တော်လည်းအချိန်သိပ်ဆွဲမနေတော့ဘူး ပေါက်ကွဲလုလု တင်းတောင်နေတဲ့ ကျွန်တော့ရဲ့လိင်တန်ကြီးကို မရီရဲ့အခေါင်းဝကို တေ့ပြီးသွင်းလိုက်တယ်.ပထမတစ်ကြိမ်ဆွဲပြီးသွားပြီဆို ပေမယ့် မရီရဲ့အဖုတ်လေးက ကြပ်ကြပ်တည်းတည်းဖြစ်နေတုန်းပဲ.လိင်တန်ကြီးကို တစ်ထစ်ခြင်းဖိသွင်းလိုက်ရင်း ထမ်းထားတဲ့ ပေါင်နှစ်လုံးကို ဖိလိုက်ရင်းမရီရဲ ့နှုတ်ခမ်းထူအမ်းအမ်းလေးကို ဆွဲစုပ်ယူလိုက်တယ်.မရီရဲ့လျှာလေးကိုဆွဲယူလိုက်ရင်းက ခါး ကိုဖိပြီး ခပ်ကြမ်းကြမ်းလေးတစ်ချက်ဆောင့်လိုက်တယ်.မရီဆီကငြီးသံနဲ့အတူလိင်တန်ကြီးလည်းမရီရဲ့အခေါင်းထဲကို အဆုံးထိဝင်သွားတယ်.မရီရဲ့အခေါင်းထဲ က ကျွန်တော့ရဲ့လိင်တန်ကြီး ဆွဲပြီးညစ်လိုက်သလိုတင်းကနဲ့တစ်ချက်ဖြစ်သွားတယ်.မရီရဲ့ အခေါင်းထဲမှာ ကျွန်တော့်လိင်တန်ကြီး အထာကျသွားအောင် ထပ်မလုပ်သေးဘဲ လိင်တန်ကို မွှေပြစ်လိုက်တယ် မရီရဲ့ အတွင်းသားတွေကို မွှေပြီးထိပွတ်သွားတာဆိုတော့ မရီဆီက ငြီးသံလေးတွေထွက်လာပြီးလက်နှစ်ကြမ်းပြင်ကို အကြောင်းမဲ့ ကုတ်ခြစ်လာတယ်. မရီစိတ်ထနေပြီလို့သတိထားမိတာနဲ့ကျွန်တော်လည်း ပေါင်ဖြူဖြူကြီးကို ထိန်းကိုင်လိုက်ပြီး အသွင်းအထုတ် ကို ပြန်စလုပ်လိုက်တယ်. အင်း အား မရီရဲ့ညီးညူသံလေးတွေကကျွန်တော့စိတ်ကို ပင့်ပေးနေသလိုပဲ. တစ်သက်လုံးကမှန်းလာတဲ့အဖုတ်ကြီးကို အားရပါးရ ဆော်နေရတာဆိုတော့ကျွန်တော်လည်းတော်တော်လေးအရှိန်တတ်လာတယ်.ဆောင်ချက်တွေကလည်း အားပိုပါလာတယ်.သူ့ ဆီကကောကိုယ့်ဆီကပါအရည်တွေထွက်နေတာဆိုတော့အသံတွေကလည်း တော်တော်လေး ကျယ်လာတယ် ကျွန်တော်လည်းဆောင့်နေရင်းနဲ့မရီရဲ့ပေါင်လုံးကြီးတွေကိပုခုံးပေါ်ကနေချပြီး ဆောင့် လိုက်တိုင်ခုန်ခုတ်ထွက်နေတဲ့နို့ကြီးတွေကို ကိုင်ပြီး အားရပါးရကို ဆောင့်ပြီးလိုက်တယ်.တဖြည်းဖြည်းနဲ့ အဝင်အထွက်တွေကလည်းပိုပြီးချောမွေ့လာတယ်.လိင်တန်ကြီးလည်းကြင်တတ်လာပြီး နောက်ထပ်ဆယ်ချက်လောက်ဆောင့်ပြီးတော့ မရီရဲ့အထဲကိုပဲ အရည်တွေပန်းထုတ်လိုက်တယ်.နောက်တစ်နေ့ အိပ်ရာထတော့ လူတောင်နည်းနည်းနုံးနေသလိုပဲ.အိပ်ရာကချက်ချင်း မထသေးဘဲ ပြီးခဲ့တဲ့အဖြစ်အပျက်ကို ပြန်တွေးမိသေးတယ်…မရီကတော့ပြောသွားသေးတယ်.ဘယ်သူကိုမှပြန်မပြောပါနဲ့တဲ့.တစ်ခါစားဖူးတဲ့ ကျွန်တော်ကတော့ ထပ်စားချင်ဖြစ်နေရတာပေါ့လေ။
ပြီးပါပြီရှင့်